Η συζήτηση που απασχολεί που κυριαρχεί:
Είναι ασφαλή τα εμβόλια που μας προτείνονται για τον κορωνοϊό; Τελικά θα κάνω το εμβόλιο ναι ή όχι. Και καλά να αποφασίζει κανείς μόνο για τον εαυτό του, αν πρέπει να αποφασίσει και για άλλους δικούς του ανθρώπους, το πράγμα γίνεται ακόμα πιο δύσκολο.
Α. Αφού λοιπόν μιλάμε για DNA, RNA γιατί δεν βγαίνει ο επίσημος φορέας να ξεδιαλύνει τα πράγματα και να πάρει θέση;
(ΚΕΝΤΡΟ ΒΙΟΪΑΤΡΙΚΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ)
============
(ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΗΘΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ)
=================
Β. Ο Καθηγητής Τριανταφυλλίδης παίρνει θέση:
Γ. Υπάρχουν όμως και άλλες σοβαρές φωνές που λένε ότι:"... δυσκολεύομαι να αποφασίσω, αφού τα στοιχεία που έχω είναι λειψά, τόσο που μου επιτρέπεται να έχω επιφυλάξεις." Αυτούς δεν μπορείς να τους κατηγορίσεις, αφού εκφράζουν επιστημονική στάση και φυσικά δεν μπορείς να τους τσουβαλιάσεις στους "αντιεμβολιαστές", γιατί απλά δεν είναι! Είναι υπέρ των εμβολίων! Βλέπε:
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πρόβλημα.
Ένα πρόβλημα που μεγεθύνεται, αφού:
1. Τα ΜΜΕ και τα παπαγαλάκια τους έχουν μηδενική αξιοπιστία. Η δημοσιογραφία έχει εκπέσει στο ρόλο του "πληρωμένου πιστολιού"και των διαφημιστών σερβιέτας(*).
2. Η πολιτική εξουσία έχει αποδείξει ότι πρωτίστως ενδιαφέρεται να μην "τσαλακωθεί" η εικόνα της και "επένδυσε" στα ΜΜΕ να διαχειριστεί το πρόβλημα. Εκ των πραγμάτων φάνηκε ότι δεν ενδιαφέρεται (δεν μπορεί;) να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της Δημόσιας Υγείας στη βάση του, αλλά επιμένει να κάνει "τηλεοπτική διαχείριση", αθροίζοντας έτσι την τηλεοπτική ανυποληψία στις δικές της αστοχίες.
Και τώρα τι κάνουμε. Θα παίρνουμε αποφάσεις πάντα με το πιστόλι στον κρόταφο, επειδή είμαστε(;), μας έφεραν(;) σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης; Μόλις όπως ανοίξαμε διάπλατα τις πόρτες για καταπάτηση δικαιωμάτων και κοινωνικών κατακτήσεων που αποκτήθηκαν με αίμα.
- Μήπως έτσι με τον ίδιο τρόπο του κατεπείγοντος, - "να μην χρεοκοπήσει η χώρα"- δεν καταλύθηκε το Σύνταγμα και όλες πρόνοιες προστασίας των πολιτών και του Δημόσιου συμφέροντος;
Μήπως έχουμε μπει για τα καλά σε μια τυρβώδη ροή που η ανάγκη για αποφάσεις κάτω από πίεση θα διαδέχεται η μια την άλλη;
- Ποιός, ποιοί επιβάλλουν τον ρυθμό αυτό των μεταβολών και πως μπορεί οι κοινωνίες μπορούν να ανακτήσουν τον έλεγχο των εισροών (χρήμα, πληροφορία, κ.λ.π) για να επωφεληθούν απ' αυτές τις αλλαγές αντί να συντριβούν;
- Που είναι τα θεσμικά αντίβαρα που θα μας βγάλουν από καθεστώς της εξαίρεσης;
Ή μήπως αυτός ο ρυθμός μεταβολής έχει επιβληθεί από την ίδια τη φύση του πολιτισμού που μετέχουμε, που τελικά φαίνεται να προχωράει χωρίς να μας ρωτάει.
Mήπως επιτρέψαμε, αναθρέψαμε δυνάμεις που μπορούν να παράγουν - επιβάλλουν γεγονότα παγκόσμια. Ποιος ορίζει την έκτακτη κατάσταση;
Πολλές απαντήσεις στο παρακάτω video.
Πήγαινε στο 7 λεπτό...και μετά στο 20ο..
Και έτσι μπαίνουμε στον πυρήνα του προβλήματος.
Το πρόβλημα της πανδημίας αντιμετωπίσθηκε μόνο ως τεχνικό, πιο πολύ μέσα από τις απαντήσεις των φαρμακοβιομηχανιών, ενώ το θέμα είναι πρωτίστως κοινωνικό. Ακολουθήσαμε το δρόμο της Τεχνικής, αλλά φοβάμαι ότι δεν μπορεί μόνη της να αντιμετωπίσει τη συνθετότητα του προβλήματος...
Για ακόμα μια φορά η πολιτική και οι θεσμοί της εμφανίζονται να ακολουθούν τις εξελίξεις, για την ακρίβεια να σέρνονται, πίσω από τις τεχνικές και τεχνικούς, που εκ των πραγμάτων έχουν λειψή θέαση του όλου.
Αν τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας είναι αληθή θαρρώ ότι βρισκόμαστε σε μια κατάσταση ανάλογη, μ' αυτή που ακολούθησε τις πρώτες δοκιμές της ατομικής βόμβας.
===========
Y.Γ.
Να λοιπόν που η απάντηση στον ιό είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας. (Να είναι αυτό η αιτία που η Κίνα εμφανίστηκε πιο αποτελεσματική στη διαχείριση αυτής της κρίσης. Στην αρχαία Κίνα ο γιατρός πληρώνονταν από την κοινότητα για την κρατάει σε υγεία. Κάτι σαν ασφάλεια ζωής. Κυκλοφορούσε στην κοινότητα και έδινε συμβουλές, σε επίπεδο ατόμου (μην μεθοκοπάς) και σε επίπεδο κοινότητας (να καλλυφθεί ένας αγωγός ακαθάρτων...). Αν ένα άτομο αρρώσταινε ήταν ευθύνη του γιατρού να τρέξει να τον περιθάλψει χωρίς πρόσθετο κόστος για τον πολίτη. Ο γιατρός είχε δικαίωμα να μην δεχθεί να πάρει χρήματα - κάτι σαν ασφάλεια - από έναν πολίτη, αν ο πολίτης δεν υπάκουε στις νουθεσίες του γιατρού για προσεκτική ζωή,κ.λ.π. και τότε αυτός ο πολίτης δεν θα είχε καμιά βοήθεια από τον γιατρό αν κάποια στιγμή αντιμετώπιζε πρόβλημα υγείας.. Είχαμε δηλ. μια ιατρική που ήθελε τον πληθυσμό υγιή και δούλευε σ' αυτήν την κατεύθυνση. Σήμερα στα καθ' ημάς. Η ιατρική κερδίζει από την αρρώστια και μάλλον δεν έχει πρόθεση να κινηθεί προς την πλευρά της πρόληψης. Η πρόληψη δεν έχει χρήματα, αντίθετα η αρρώστια "ανταμείβεται" φέρνει πόρους στο ιατρικό κύκλωμα. Αν μάλιστα έρθουμε σε επίπεδο φαρμακευτικών εταιρειών δεν είναι παράδοξο να σκεφτεί κανείς ότι σε περίοδος αναδουλειάς να δημιουργήσουν και μια αρρώστια για να ..σενιάρουν το ταμείο τους!!! Όλα αυτά είναι εν πολλοίς ορατά στους πολλούς γι' αυτό και τόση δυσπιστία στο σώσιμο που επιχειρούν οι φαρμακευτικές εταιρείες. Το επικίνδυνα είναι να συμμαχήσουν διάφορα καρτέλ εξουσίας μαζί με το φαρμακευτικό κύκλωμα για κερδίσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι... εκτός από τους λαούς που θα βρεθούν στη θέση των ανδράποδων πειραματόζωων. Να γιατί έχει αξία να επιστρέψουμε στην αρχή και να ενισχυθούν οι φορείς εκείνοι που θα έχουν τη γνώση και το κύρος να βάλλουν φρένο στους επίδοξους σωτήρες που θα θελήσουν να το παίξουν θεοί παίζοντας κορώνα γράμματα το μέλλον όλης της ανθρωπότητας. Οι ευγονιστές έχουν γνωστή ιστορία και ρίζες. Καλόν είναι να έχουμε το νού μας.
Gonzalo Moratorio :
Ο Ουρουγουανός κυνηγός του κορωνοϊού που είναι στη λίστα του Nature με τα 10 πρόσωπα που καθόρισαν την επιστήμη το 2020. Είναι ένας ιολόγος που βοήθησε την επιτυχή ανταπόκριση της Ουρουγουάης στον νέο κορωνοϊό.
Οι άνθρωποι σε αυτή τη μικρή χώρα της Λατινικής Αμερικής είναι ευγνώμονες γιατί ο Μορατόριο βοήθησε την Ουρουγουάη - των 3,4 εκατομμυρίων - να αποφύγει τις χειρότερες συνέπειες της πανδημίας. Είναι ιολόγος στο Ινστιτούτο Παστέρ και στο Πανεπιστήμιο του Μοντεβίδεο. Αυτός και οι συνάδελφοί του βλέποντας τον κίνδυνο να έρχεται σχεδίασαν εγκαίρως ένα τεστ κορωνοϊού και ένα εθνικό πρόγραμμα για τη διαχείρισή του, που βοήθησε να συγκρατηθούν οι θανατηφόρες περιπτώσεις της COVID-19 - μόνο 87 άτομα έως τις 10 Δεκεμβρίου. Φαίνεται λοιπόν καθαρά πόσο βοήθησε τη χώρα του, αν αναλογιστούμε τι έγινε στις γειτονικές χώρες, όπως η Αργεντινή και η Βραζιλία.
Η Ουρουγουάη - μια χώρα με καθολική υγειονομική περίθαλψη, ένα ισχυρό σύστημα επιδημιολογικής παρακολούθησης και σχετικά μικρό πληθυσμό, 3,5 εκατομμυρίων - έχει αποφύγει ως επί το πλείστον τον κίτρινο πυρετό, τον ιό Ζίκα και άλλες μολυσματικές ασθένειες που μαστίζουν τους γείτονές της.
O Moratorio είδε από την αρχή ότι ο τρόπος για να αποφευχθούν οι εστίες ήταν ο ευρύς έλεγχος και η απομόνωση των θετικών περιπτώσεων. Όμως δεν υπήρχαν στην διεθνή αγορά πολλά εμπορικά διαγνωστικά κιτ, γιατί η ζήτηση ήταν τεράστια. Και τότε κατάλαβαν ότι έπρεπε να γίνουν ανεξάρτητοι και να φτιάξουν οι ίδιοι τα διαγνωστικά τεστ. Και έτσι σώθηκαν.
| Φαίνεται ότι όλες οι εξουσίες
αρέσκονται σε καταστάσεις έκτακτες, σε καταστάσεις εξαίρεσης, αφού έτσι
το ενδιαφέρον είναι μονοθεματικό και η όποια κριτική προσκρούει στο:
"δεν είναι ώρα για τέτοια! Υπάρχουν άλλα επείγοντα να αντιμετωπίσουμε!".
Με τον τρόπο αυτό η εξουσία μπαίνει στον πειρασμό να λειτουργεί
αυθαίρετα ...αφού οι έκτακτες καταστάσεις και το καθεστώς εξαίρεσης το
επιτρέπει. Φοβάμαι ότι σιγά- σιγά αλλά σταθερά η εξουσία γίνεται πιο
αυθαίρετη και ο πολιτικός ...ηγέτης δεν τόχει σε τίποτα να εμφανισθεί
κάποια στιγμή με το πηλίκιο ή κάτι τέτοιο( για να την ακρίβεια θα το
έχει αλλά δεν θα το φοράει!). "Είμαστε εξουσία, διατί να το κρύψωμεν
άλλωστε!" Να γιατί χρειάζονται θεσμοί ισχυροί για να μας προστατεύουν από "λάθος συναγερμούς¨ που απλά είναι ένα πρόσχημα για να φυτευτεί στο σβέρκο μας μια καραμπινάτη δικτατορία που θα δηλώνει και από πάνω "απαραίτητη", αφού έρχεται για να μας σώσει από τον ..."κακό εαυτό μας". Ώρα να ξεδοντιασθούν τα ΜΜΕ. Να ξαναδούμε το θέμα της ιδιωτικής τηλεόρασης από την αρχή και να δημιουργηθούν παράλληλες δομές κρίσης του όλου πλαισίου της λειτουργίας τους. Αποδείχθηκαν πιο επικίνδυνα και από στρατούς. Και κάτι από πολύ παλιά... | |||
Σχόλια