Υμνητικό -κατά την αντίληψη των Γερμανών- ήταν το άρθρο της Ινές Τσετλ, επικεφαλής του διεθνούς τμήματος της γερμανικής έκδοσης των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου για τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου: «Ο άνθρωπός μας στην Αθήνα!» το τιτλοφορούσε. «Ενα πράγμα είναι καθαρό. Αυτός είναι ο άνθρωπός μας εκεί στην Αθήνα. Δεύτερη ευκαιρία δεν υπάρχει», υπογράμμιζε εκ νέου κλείνοντας το άρθρο. «Ανθρωπό τους» αποκαλεί τον Γ. Παπανδρέου. Αυτό είναι μεγάλο κομπλιμέντο για ένα αλαζονικό γερμανικό μυαλό, το οποίο βεβαίως ούτε καν διανοείται τι είδους αντανακλαστικά του ελληνικού λαού ενεργοποιεί μια τέτοια διατύπωση.
Το «πνεύμα των ηρώων» της ελληνικής αρχαιότητας αποδίδει στον πρωθυπουργό η γερμανική εφημερίδα. Εξηγεί το γιατί: «Φορτώνει στον λαό του το πιο κτηνώδες (!) πρόγραμμα αγωγής (σ.σ. λιτότητας) που έχει δει ποτέ η Ευρώπη», γράφει ενθουσιασμένη. «Η Ελλάδα είναι τώρα το πλοίο-στρατόπεδο της Ευρώπης. Επανενσωμάτωση με το σκληρό ταξίδι. Σε περίπτωση που οι Ελληνες το αντέξουν, θα είναι άλλη χώρα», πανηγύριζε.
Βάσανα δίχως τέλος συνεπιφέρει το Μνημόνιο. Σε «καμένη γη» μετέτρεψαν την ελληνική οικονομία ΕΕ, ΔΝΤ και κυβέρνηση -και τα χειρότερα είναι δυστυχώς μπροστά μας. Ηδη η Κομισιόν προετοιμάζει το έδαφος για την επιβολή νέων μέτρων σε λίγους μήνες. «Στην ελληνική κοινωνία αναβράζει ένα μείγμα φόβου, έλλειψης προοπτικής και οργής» διαπιστώνει το «Σπίγκελ».
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=25948948
Να και ένα ακόμα κείμενο, σχετικά με τα παραπάνω!!
Οπως ξοδεύεται...
... σιγά σιγά το καλοκαίρι «σαν ένα τετράδιο γεµάτο διαγραφές», οι τελευταίες Περσείδες ξοδεύτηκαν κι αυτές πίσω από το γεµάτο φεγγάρι. Σαν ξεχαρβαλωµένες χειρολαβές, αφού µας κράτησαν για λίγο µετέωρους στο στερέωµα, µας κατακρηµνίζουν πάλι στα γήινα και τα ταπεινά. Ακροβάτες µεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, µπροστά σε µαθητευόµενους µάγους για τελετουργικές θυσίες.
Η λατρεία...
... των αγορών απαιτεί και άλλη λιτότητα. Παντού.
Σε όλον τον κόσµο. Επειδή µόνο τότε οι θεοί των αγορών θα ανταµείψουν τους πιστούς µε οικονοµική ανάπτυξη. Θα χρειαστεί βέβαια πίστη τυφλή, θεότυφλη, γιατί αυτό δεν συνέβη σχεδόν ποτέ στο παρελθόν. Σε µια αποκαλυπτική έρευνά τους, οι οικονοµολόγοι Μάικ Κόντσαλ και Αρτζαν Τζεγιάντεφ του Ινστιτούτου Ρούζβελτ αποµυθοποίησαν το µόνιµο επιχείρηµα όλων σχεδόν των δυτικών κυβερνήσεων ότι η λιτότητα οδηγεί στην ανάπτυξη. Εψαξαν και βρήκαν σε πόσες χώρες στο παρελθόν η εφαρµογή µέτρων λιτότητας σε περίοδο οικονοµικής ύφεσης οδήγησε πράγµατι σε οικονοµική ανάπτυξη. Ο κατάλογος που δηµοσιεύουν στην έρευνά τους είναι εντυπωσιακά µακροσκελής:
Το «πνεύμα των ηρώων» της ελληνικής αρχαιότητας αποδίδει στον πρωθυπουργό η γερμανική εφημερίδα. Εξηγεί το γιατί: «Φορτώνει στον λαό του το πιο κτηνώδες (!) πρόγραμμα αγωγής (σ.σ. λιτότητας) που έχει δει ποτέ η Ευρώπη», γράφει ενθουσιασμένη. «Η Ελλάδα είναι τώρα το πλοίο-στρατόπεδο της Ευρώπης. Επανενσωμάτωση με το σκληρό ταξίδι. Σε περίπτωση που οι Ελληνες το αντέξουν, θα είναι άλλη χώρα», πανηγύριζε.
- Οι Γερμανοί είναι ωμοί. Η αρθρογράφος εξηγεί χωρίς περιστροφές γιατί χρωστούν ευγνωμοσύνη στον Γ. Παπανδρέου: «Σε σύγκριση με την τωρινή δίαιτα λιτότητας, η χρεοκοπία θα ήταν ο πιο άνετος δρόμος για τους Ελληνες. Σχεδόν το 80% των δανείων έρχονται από το εξωτερικό. Ετσι, σε περίπτωση αναδιάρθρωσης του χρέους, οι ίδιοι οι Ελληνες θα τη γλίτωναν συγκριτικά ανενόχλητοι!», ομολογεί. Αναγνωρίζει, δηλαδή, ότι η λιτότητα επιβλήθηκε στον ελληνικό λαό για να μη χάσουν χρήματα οι γερμανικές και άλλες τράπεζες που έχουν δανείσει την Ελλάδα.
- Τι κέρδισε η Ελλάδα από αυτήν τη στάση του πρωθυπουργού; Βραχυπρόθεσμα, το τριετές «πακέτο βοήθειας». Με βαρύ αντάλλαγμα την απώλεια της οικονομικής εθνικής ανεξαρτησίας λόγω της επιβολής καθεστώτος επικυριαρχίας του ΔΝΤ και της ΕΕ. Μακροπρόθεσμα, γλιτώσαμε τουλάχιστον την πτώχευση; Πιθανότατα όχι, αν πιστέψουμε το επίσης γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ», το οποίο στην αγγλική ηλεκτρονική του έκδοση αναρωτιέται ήδη από τους τίτλους του αν η Ελλάδα «εισέρχεται σε σπιράλ θανάτου»!
- Το δημόσιο χρέος εκτοξεύθηκε στη... στρατόσφαιρα: από 115% του ΑΕΠ, που ήταν στα τέλη του 2009, εκτοξεύθηκε τον Ιούνιο στο 137,2%! Το χρέος, δηλαδή, αυξάνεται με σαφώς ταχύτερους ρυθμούς από όσο μας έλεγαν ότι θα αυξανόταν αν δεν μπαίναμε υπό καθεστώς ΕΕ - ΔΝΤ! Οσο για τα περιβόητα «σπρεντ», με τα οποία μας είχαν τρελάνει μέχρι να μας βάλει η κυβέρνηση σε καθεστώς ξένης επικυριαρχίας, πάνε ασυγκρίτως... χειρότερα από πριν! Ενώ, δηλαδή, πριν από το αποκρουστικό Μνημόνιο δανειζόταν η χώρα με 3% - 4% ακριβότερα από τη Γερμανία, τώρα τα «σπρεντ» έχουν απογειωθεί γύρω στο... 9% - 10%!
Βάσανα δίχως τέλος συνεπιφέρει το Μνημόνιο. Σε «καμένη γη» μετέτρεψαν την ελληνική οικονομία ΕΕ, ΔΝΤ και κυβέρνηση -και τα χειρότερα είναι δυστυχώς μπροστά μας. Ηδη η Κομισιόν προετοιμάζει το έδαφος για την επιβολή νέων μέτρων σε λίγους μήνες. «Στην ελληνική κοινωνία αναβράζει ένα μείγμα φόβου, έλλειψης προοπτικής και οργής» διαπιστώνει το «Σπίγκελ».
- Κοινωνική έκρηξη περιμένουν όλοι. «Ολόκληρη η χώρα βυθίζεται σε κατάθλιψη. Παντού φαίνεται ότι τα πράγματα πάνε μόνο προς τα κάτω. Το σπιράλ συνεχίζει να στρέφεται ασταμάτητα. Διέξοδος δεν είναι ορατή. Το χειρότερο όμως είναι ότι σχεδόν κανένας δεν έχει πια ελπίδα ότι κάποια μέρα τα πράγματα θα καλυτερέψουν», γράφει. «Πρώτα η κατάθλιψη, έπειτα η έκρηξη», αποφαίνεται.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=25948948
- Blogger: έχει αξία να δείτε παλιότερη, προφητική εγγραφή:
- Η αποδόμηση των εθνών
- αλλά κι' αυτή εδώ: http://moulari.blogspot.com/2010/07/blog-post_11.html
Να και ένα ακόμα κείμενο, σχετικά με τα παραπάνω!!
Οπως ξοδεύεται...
... σιγά σιγά το καλοκαίρι «σαν ένα τετράδιο γεµάτο διαγραφές», οι τελευταίες Περσείδες ξοδεύτηκαν κι αυτές πίσω από το γεµάτο φεγγάρι. Σαν ξεχαρβαλωµένες χειρολαβές, αφού µας κράτησαν για λίγο µετέωρους στο στερέωµα, µας κατακρηµνίζουν πάλι στα γήινα και τα ταπεινά. Ακροβάτες µεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, µπροστά σε µαθητευόµενους µάγους για τελετουργικές θυσίες.
Η λατρεία...
... των αγορών απαιτεί και άλλη λιτότητα. Παντού.
Σε όλον τον κόσµο. Επειδή µόνο τότε οι θεοί των αγορών θα ανταµείψουν τους πιστούς µε οικονοµική ανάπτυξη. Θα χρειαστεί βέβαια πίστη τυφλή, θεότυφλη, γιατί αυτό δεν συνέβη σχεδόν ποτέ στο παρελθόν. Σε µια αποκαλυπτική έρευνά τους, οι οικονοµολόγοι Μάικ Κόντσαλ και Αρτζαν Τζεγιάντεφ του Ινστιτούτου Ρούζβελτ αποµυθοποίησαν το µόνιµο επιχείρηµα όλων σχεδόν των δυτικών κυβερνήσεων ότι η λιτότητα οδηγεί στην ανάπτυξη. Εψαξαν και βρήκαν σε πόσες χώρες στο παρελθόν η εφαρµογή µέτρων λιτότητας σε περίοδο οικονοµικής ύφεσης οδήγησε πράγµατι σε οικονοµική ανάπτυξη. Ο κατάλογος που δηµοσιεύουν στην έρευνά τους είναι εντυπωσιακά µακροσκελής:
- στην Ιρλανδία το 1987. Οµως, ακόµη και στην περίπτωση της Ιρλανδίας, λέει ο οικονοµολόγος Πολ Κρούγκµαν, που έψαξε το πράγµα λίγο παραπάνω, η ανάπτυξη προήλθε από εξαιρετικές συνθήκες – υποτίµηση, οικονοµική άνθηση του κυριότερου εµπορικού εταίρου της, κάθετη πτώση των επιτοκίων – που δεν έχουν καµία σχέση µε τη σηµερινή κατάσταση. Στην έρευνά τους...
- ... οι δύο επιστήµονες παραθέτουν τα κυριότερα συµπεράσµατά τους: «Η Ιστορία έχει δείξει πως οι χώρες δεν µειώνουν τα ελλείµµατά τους σε περίοδο ύφεσης. Τα αντιµετωπίζουν όταν δεν υπάρχει ύφεση. Οταν οι χώρες κάνουν περικοπές σε περίοδο ύφεσης, συχνά καταλήγουν σε µείωση της ανάπτυξης και αύξηση του χρέους. Διαπιστώσαµε πως δεν υπάρχει χώρα που, σε παρόµοια κατάσταση µε τις ΗΠΑ (ύφεση, χαµηλά επιτόκια, υψηλή ανεργία), να έκοψε το έλλειµµά της και να πέτυχε να µειώσει το χρέος της µε ανάπτυξη. Καταλήξαµε πως ελάχιστα αποδεικτικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι η περικοπή του δηµοσίου ελλείµµατος σε περίοδο ύφεσης µπορεί να βελτιώσει τις προοπτικές µιας χώρας. Αντίθετα, µάλιστα, µπορεί να τις επιδεινώσει». Ο Κρούγκµαν καταλήγει στο συµπέρασµα πως όλα αυτά δείχνουν πόσο ασύνετα κυβερνάται ο κόσµος µας σήµερα. Ασύνετοι και αδίστακτοι αυτοί που τον κυβερνούν γνωρίζουν καλά πως όταν επιβάλλουν σήµερα µέτρα λιτότητας δεν είναι για να εξυπηρετήσουν την ανάπτυξη, αλλά τους τραπεζίτες.
- Οι υποτακτικοί των τραπεζιτών επιµένουν σε τελετές ανθρωποφαγίας. Διαποµπεύουν ακόµη και τους πιο έγκυρους οικονοµολόγους του συστήµατος, ακόµη και τον Κρούγκµαν, ακόµη και τον Στίγκλιτς, που τολµούν να διαφωνήσουν µαζί τους και να υποστηρίξουν ότι τα µέτρα λιτότητας σε περίοδο ύφεσης ισοδυναµούν µε αυτοκτονία. Και είναι ικανοί να δώσουν το κώνειο τον Σωκράτη, να ξανακάψουν τον Τζορντάνο Μπρούνο, να ξαναδικάσουν τον Γαλιλαίο, προκειµένου να περάσει το δικό τους.
- Γιατί σήµερα το σύστηµα δεν είναι πια αυτό που ήταν άλλοτε. Είναι υποταγµένο στη δικτατορία που έχουν επιβάλει οι τραπεζίτες.
Σχόλια