Mερικές φορές οι συμπτώσεις παίζουν παράξενα παιχνίδια. Οπως στην περίπτωση της Ισλανδίας και της Ιρλανδίας. Μόλις κατά ένα γράμμα διαφέρουν τα ονόματα αυτών των δύο χωρών. Ενα γράμμα, λοιπόν, χωρίζει τον Ολυμπο από τα Τάρταρα της εθνικής αξιοπρέπειας! Οι λαοί και των δύο αυτών μικρών χωρών παρασύρθηκαν από τις σειρήνες του νεοφιλελευθερισμού. Εζησαν τη σύντομη παραζάλη και το μεθύσι της Υβρεως, νομίζοντας ότι έγιναν θεοί του «τουρμπο-καπιταλισμού». Ηρθε η αναπότρεπτη ώρα της Κάθαρσης, της επιστροφής στην πραγματικότητα. Η ώρα που πρέπει να πληρώσουν. Να υποστούν τη δίκαιη τιμωρία. Τιμωρία, ναι. Δίκαιη, όμως. Την ώρα αυτή φάνηκαν οι διαφορές των δύο λαών.
Οι Ιρλανδοί παραδόθηκαν αμαχητί. Οι Ιρλανδοί τραπεζίτες είναι αυτοί που πλούτισαν στα χρόνια της ευωχίας. Οι Ιρλανδοί εργαζόμενοι φυσικά είναι αυτοί που κλήθηκαν να πληρώσουν τον λογαριασμό. Γλεντζέδες και αλέγροι τύποι οι Ιρλανδοί, αλλά ανεξίτηλα σημαδεμένοι από την επί αιώνες υποταγή στους Αγγλους δεσπότες, έβαλαν αδιαμαρτύρητα το κεφάλι τους στο κούτσουρο. Η κυβέρνηση-δήμιος δεν δίστασε φυσικά να υψώσει τον πέλεκυ και να τους το κόψει!Μείωση μισθών κατά 7% αρχικά, πέρυσι την άνοιξη. Πρόσθετη μείωση 8% έως 15% πριν από έναν μήνα. Μείωση των συντάξεων. Μείωση των επιδομάτων ανεργίας. Μείωση των επιδομάτων πρόνοιας για τους απόκληρους. Μείωση ή κατάργηση κάθε επιδόματος για τα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα. «Η Ιρλανδία δείχνει στην υπόλοιπη Ευρώπη τι σημαίνει πραγματικά λιτότητα», πανηγύριζε το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ». Οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου ήταν ακόρεστοι: «Ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών θα χρειαστεί να σφίξει ακόμη περισσότερο τα λουριά για να καταπραΰνει τις αγορές. Πρέπει να προχωρήσει σε πρόσθετες μειώσεις των μισθών», έγραψαν σε κύριο άρθρο τους. (Βlogger: Για κάποιο λόγο το μεγάλο έλλειμα δεν αποτελεί πρόβλημα για την Αγγλία, που "...που πέρυσι, φέτος και του χρόνου θα δανειστεί για να μη χρεοκοπήσει περισσότερα από όσα είχε δανειστεί η Aγγλία τα προηγούμενα... 300 χρόνια (!!!)". Έχει επίσης κάποια αξία να γνωρίζει κανείς ότι: "...Tα... «ευρω-λαμόγια» του Σίτι βούλιαξαν με τον τυχοδιωκτισμό και τον ασύστολο τζόγο τους την παγκόσμια οικονομία, βυθίζοντάς τη στη χειρότερη κρίση της εδώ και τουλάχιστον έναν αιώνα. Eκαναν την ίδια τη Bρετανία περίγελω όλου του πλανήτη, καθώς το 2010 μόνο η εξαρτώμενη από αυτήν και ίδιας νεοφιλελεύθερης νοοτροπίας Iρλανδία θα έχει μεγαλύτερο έλλειμμα από τη Bρετανία, η οποία στη σχετική κατάταξη θα είναι φέτος... 26η στους 27!" δες εδώ: --->. Χωρίς να παραγνωρίζει κανείς τα επίπεδα ανάπτυξης κάθε χώρας, το δομικά προβλήματά της, είναι δύσκολο να καταπιεί κανείς ότι κάποιες χώρες μπορούν να έχουν όσο έλλειμα γουστάρουν - χωρίς να λογοδοτούν πουθενά γι' αυτό - ενώ κάποιες άλλες πρέπει να σύρονται σε πολιτικές που μάλλον θα κάνουν την κρίση πιο βαθιά! Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνουν παρεμβάσεις. Το θέμα είναι γιατί την κρίση να την πληρώσουν και πάλι μόνο τα γνωστά υποζύγια.)
- Οι Ισλανδοί ξεσηκώθηκαν, σε αντίθεση με τους Ιρλανδούς. Αλλος λαός. Ξύπνησε μέσα τους το ανυπότακτο, μαχητικό πνεύμα των Βίκινγκς. Η κεντροαριστερή κυβέρνησή τους υπέκυψε στους εκβιασμούς του Λονδίνου και της Χάγης. Αυτοί απαίτησαν να πληρώσει όλος ο ισλανδικός λαός τους Αγγλους και Ολλανδούς καταθέτες, πελάτες μιας ισλανδικής ηλεκτρονικής τράπεζας, ιδιωτικής φυσικά, η οποία είχε δραστηριότητα στη Βρετανία και στην Ολλανδία και χρεοκόπησε. Να πληρώσει ο ισλανδικός λαός το... ένα τρίτο του ΑΕΠ του και μάλιστα με τόκο 5,5% για δεκαπέντε χρόνια! Η ισλανδική κυβέρνηση είπε «ναι». Ο ισλανδικός λαός όμως είπε «όχι»! Το ένα τέταρτο του εκλογικού Σώματος μάζεψε υπογραφές και ζήτησε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να μην υπογράψει τον σχετικό νόμο που ψήφισε η Βουλή και να οδηγήσει έτσι το θέμα σε δημοψήφισμα.
Ασήμαντο ως ποσό είναι το συγκεκριμένο ισλανδικό χρέος. Γύρω στα 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ. «Το ένα εκατοστό αυτού που θα δανειστεί μόνο η Βρετανία φέτος και του χρόνου. Η επίδειξη γενναιοδωρίας προς τους γείτονες δεν θα στοίχιζε σχεδόν τίποτα στο Λονδίνο και το Αμστερνταμ» σημείωναν σε κύριο άρθρο τους ακόμη και οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. Αλίμονο όμως αν άφηναν μια μικρή χώρα σαν την Ισλανδία να δώσει το παράδειγμα ότι μπορούν οι μικρές χώρες να διαπραγματεύονται με επιτυχία καλύτερους όρους αποπληρωμής των υποχρεώσεών τους, αρνούμενες να συμμορφωθούν στις εντολές των μεγάλων κρατών!
Κέρδισαν τον θαυμασμό όλου του κόσμου οι Ισλανδοί με τη γενναία στάση τους. «Σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης, που ανταμείβει τα μεγάλα μεγέθη, είναι κάτι παραπάνω από δελεαστικό να θαυμάζει κανείς τη γενναιότητα απέναντι σε μια συντονισμένη διεθνή επίθεση με στόχο τη λεηλασία. Ενα μικρό έθνος αντιμετωπίζει ασταμάτητο οικονομικό πόλεμο από μεγαλύτερες χώρες και κάτω από το βάρος της εσωτερικής λαϊκής πίεσης ο Πρόεδρός του χαράζει μια γραμμή στον πάγο» έγραψε χαρακτηριστικά αρθρογράφος και αυτής ακόμη της «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ».
Εμείς οι Ελληνες, ποιον θα μιμηθούμε; Τους Ιρλανδούς ή τους Ισλανδούς; Η κυβέρνηση συμπεριφέρεται απέναντι στην ΕΕ σαν να έχει επιλέξει τον ιρλανδικό δρόμο της πειθήνιας συμμόρφωσης προς τις επιταγές των Βρυξελλών. Μακάρι να αποδείξει ότι δεν θεωρεί πως η Ισλανδία βρίσκεται πολύ, πολύ μακριά...
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=9356852
- Δες παλαιότερη εγγραφή: "... ασύμμετρη προσαρμογή--->"
Σχόλια