Οταν η Vivendi, μία γαλλική εταιρεία τηλεπικοινωνιών και ΜΜΕ, ανακοίνωσε τον Σεπτέμβριο την εξαγορά της βραζιλιάνικης GVT, αντί 2 δισ. ευρώ, το τελευταίο πράγμα που περίμενε ήταν μία «κατσάδα» από το Μέγαρο των Ηλυσίων, την επίσημη κατοικία του προέδρου της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί. Το προσωπικό του προέδρου είχε εκφράσει τα παράπονά του διότι θεώρησε ότι θα έπρεπε να είχε ενημερωθεί για τις διαπραγματεύσεις, μία πληροφορία που θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιήσει ο κ. Σαρκοζί για να κερδίσει τις εντυπώσεις στην πρόσφατη επίσκεψή του στη Βραζιλία. Τα τηλεφωνήματα από το παλαιό βασιλικό παλάτι γίνονται ένα όλο και πιο συχνό φαινόμενο στον επιχειρηματικό κόσμο της Γαλλίας. Τον Φεβρουάριο, η εταιρεία δορυφορικών συστημάτων Eutelsat, στην οποία το κράτος διατηρεί μειοψηφική συμμετοχή, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει έναν κινεζικό πύραυλο για την εκτόξευση του δορυφόρου της, με σκοπό τη διαφοροποίηση των προμηθευτών της και τον περιορισμό των εξόδων της. Λίγο αργότερα, το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας εκλήθη στο προεδρικό μέγαρο. Η Eutelsat θα πρέπει να χρησιμοποιήσει έναν πύραυλο που κατασκεύασε η γαλλική Arianspace, ήταν το λόγια ενός εκ των συμβούλων του κ. Σαρκοζί.
Μέχρι το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, διαδοχικές γαλλικές κυβερνήσεις είχαν κινηθεί για τη μείωση της συμμετοχής τους στις γαλλικές επιχειρήσεις. Το κράτος πούλησε τις πλειοψηφικές συμμετοχές που είχε σε μεγάλες επιχειρήσεις, όπως στη France Telecom τη δεκαετία του '90 και τις αρχές της επόμενης, ενώ επέτρεψε στις εταιρείες που είχε μεγάλη συμμετοχή, όπως η Electricite de France (EDF), να λάβουν μία προσέγγιση περισσότερο προσανατολισμένη προς την αγορά. Αλλά η κρίση έχει οδηγήσει στη σταδιακή επιστροφή σε μία παλιά συνήθεια. «Η παλίρροια πήγαινε προς μία κατεύθυνση για πολλά χρόνια - ακόμα και οι σοσιαλιστές προχώρησαν σε ιδιωτικοποιήσεις, είχαμε λιγότερες πολιτικές παρεμβάσεις και μία πιο χρηματιστηριακή λογική», τονίζει ένα τραπεζίτης του Παρισιού, «αλλά τώρα κάνουμε βήματα προς τα πίσω».
- «H κρίση έχει ενισχύσει την αποφασιστικότητα του κ. Σαρκοζί για την προώθηση των εθνικών πρωταθλητών της Γαλλίας, είτε αυτοί είναι κρατικοί είτε ιδιωτικοί», αναφέρει ο Αλέν Μινκ, ένας σύμβουλος του Παρισιού με μεγάλη επιρροή, «και σκοπεύει να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα εργαλεία του για να επιτύχει τον σκοπό του». Πριν από λίγο καιρό, η κυβέρνηση αποφάσισε να πουλήσει τη μονάδα παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας της Areva, της κρατικής εταιρείας πυρηνικής ενέργειας, στις γαλλικές Alstom και Schneider Electric, παρά την ύπαρξη μεγαλύτερης προσφοράς από την ιαπωνική Toshiba Corporation.
Ορισμένοι επιχειρηματίες εκτιμούν ότι οι παρεμβάσεις του κ. Σαρκοζί πιθανότατα να αποφέρουν αποτελέσματα. Η παρέμβασή του από το πόστο του υπουργού Οικονομικών το 2004 στην περίπτωση της Alstom έσωσε την εταιρεία, η οποία απέφερε στη συνέχεια στο κράτος μεγάλα κέρδη. Στον αντίποδα, αρκετά στελέχη επιχειρήσεων ανησυχούν ότι η γαλλική βιομηχανία είναι αρκετά πιθανό να αντιμετωπίσει την αντίδραση των χωρών του εξωτερικού λόγω της επιθυμίας του κ. Σαρκοζί για προώθηση εθνικών πρωταθλητών. Πάνω από όλα, πάντως, τα αφεντικά της Γαλλίας ζουν με τον φόβο μιας κλήσης από το προεδρικό μέγαρο...
Νέο κρατικό ταμείο επενδύσεων
Η κυβερνητική παρέμβαση αποτελεί μία νέα προσέγγιση για αρκετές χώρες, με τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να λαμβάνουν συμμετοχές σε τράπεζες και εκείνη των ΗΠΑ να αναλαμβάνει τον έλεγχο δύο αυτοκινητοβιομηχανιών. Ομως, όπως ήταν αναμενόμενο, η Γαλλία πάει ένα βήμα παραπέρα. Ο κ. Σαρκοζί, ο οποίος δεν είναι ικανοποιημένος με τις υπάρχουσες συμμετοχές του κράτους σε μεγάλες γαλλικές επιχειρήσεις, έχει δημιουργήσει ένα νέο ταμείο, το Fonds Strategique d'Investissement (FSI), για να προβεί σε περαιτέρω επενδύσεις. Το FSI, το οποίο ανήκει κατά το ήμισυ στο δημόσιο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, Caisse des Depot και το υπόλοιπο 50% ελέγχεται άμεσα από την κυβέρνηση, έχει στόχο να επενδύσει 2 δισ. ευρώ ετησίως σε γαλλικές επιχειρήσεις. Ο επικεφαλής του Ζιλ Μισέλ τονίζει ότι το ταμείο θα λειτουργήσει ως ένας μακροχρόνιος μειοψηφικός μέτοχος για τις ελπιδοφόρες γαλλικές επιχειρήσεις, ενθαρρύνοντας παράλληλα τους ιδιώτες να επενδύσουν σε αυτό. Ο επιχειρηματικός κόσμος της Γαλλίας, ωστόσο, βλέπει μία επιστροφή στο σύστημα «noyau dur» των τελευταίων χρόνων της δεκαετίας του '80, όταν το κράτος δημιούργησε έναν ιστό παράλληλων συμμετοχών με σκοπό την προστασία των επιχειρήσεων από τις ξένες εξαγορές.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_09/01/2010_386052
---------
Blogger:
Στο ΕLLADA οι πολιτικοί, συστηματικά απαξίωσαν και απαξιώνουν κάθε τι Δημόσιο - (μεταγεννέστερη προσθήκη: 9/1/2010: "Απαξιώνουν την περιουσία του ΙΚΑ") τοποθετώντας τους δικούς τους ανθρώπους σε θέσεις ευθύνης, ανθρώπους μικρούς χωρίς προσωπικό έρμα, με μόνο προσόν την γειτνίαση με τον τάδε πολικό - και κρίνοντας τελικά από τα αποτελέσματα ανεπαρκείς. Διοικούν και παρεμβαίνουν με μόνο κριτήριο το όποιο δικό τους όφελος (εδώ βάλτε ότι προαιρείστε: ψήφους, επιρροή, και άλλα χρη... αζούμενα) έρχονται και μας λένε:
"το κράτος δεν μπορεί να είναι (καλός) επιχειρηματίας" και αρχίζουν να ξεπουλούν. (Μεταγεννέστερη -3-5-2009 - προσθήκη που πάει γάντι στα παραπάνω---->)
Συμπεριφέρονται, ως απλοί μεταπράτες, πουλώντας περουσιακά στοιχεία του Δημοσίου. (Μεταγεννέστερη - 3/1/2010- προσθήκη---->)
Πλήρης ανάπτηξη του θέματος: εδώ---->
Σχόλια