Οι κληρονόμοι...
... του οικονομολόγου Μίλτον Φρίντμαν κάποτε έπαιρναν όλα τα βραβεία. Όμως, ένας χρόνος στάθηκε αρκετός για να περάσουν οι φανατικοί των ελεύθερων αγορών από τον παράδεισο στην κόλαση. Το κραχ της «Σχολής του Σικάγου» είναι γεγονός. Η χρονιά...
... που πέρασε ήταν μαύρη για την Οικονομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Σικάγου- κάνει τον θλιβερό απολογισμό ο Άντριου Λίοναρντ στο περιοδικό «Σάλον». Και δεν μιλάμε μόνο για τον Άλαν Γκρίνσπαν, που ομολόγησε στο Κογκρέσο πως είχε υπερεκτιμήσει την ικανότητα των αγορών να ρυθμίζονται από μόνες τους. Μιλάμε για ψυχρούς αριθμούς: κανείς από όσους οικονομολόγους βραβεύτηκαν πρόσφατα με το βραβείο Νόμπελ ή με το βραβείο Κλαρκ (για οικονομολόγους έως 40 ετών) δεν προέρχεται από την περίφημη «Σχολή του Σικάγου».

Κάτι τέτοιο, για οποιοδήποτε άλλο πανεπιστήμιο σίγουρα δεν θα σήμαινε την καταστροφή. Όχι όμως και για το Πανεπιστήμιο του Σικάγου. Γι΄ αυτό το άντρο του νεοφιλελευθερισμού, τα βραβεία ήταν κάτι που εδώ και δεκαετίες το θεωρούσε κληρονομικό του δικαίωμα. Έγραφε σε ανακοίνωσή του: «Από το 1969, όταν απονεμήθηκε για πρώτη φορά το βραβείο Νόμπελ για την οικονομία, είκοσι τέσσερις καθηγητές, ερευνητές και φοιτητές της οικονομικής μας σχολής τιμήθηκαν με αυτή τη διάκριση. Πρώην καθηγητές και φοιτητές μας κατέχουν σήμερα εξέχουσες θέσεις ως οικονομολόγοι εντός και εκτός της ακαδημαϊκής κοινότητας». Η επόμενη...
... ανακοίνωση του πανεπιστημίου σίγουρα δεν θα είναι στο ίδιο ύφος. Γιατί η οικονομική κρίση άλλαξε ριζικά το σκηνικό. Οι ιθύνοντες της σχολής δυσκολεύονται να το χωνέψουν ότι ο Πολ Κρούγκμαν, ένας οικονομολόγος που έχει για εικόνισμα τον Τζον Μέιναρντ Κέινς, κέρδισε το τελευταίο Νόμπελ. Είναι βέβαια ένας λαμπρός οικονομολόγος, αλλά να βραβεύεται με την ανώτατη αυτή διάκριση ο πιο φανατικός υποστηρικτής του κρατικού παρεμβατισμού στην οικονομία δεν είναι κάτι που μπορούν να το αποδεχτούν χωρίς ψυχολογικές παρενέργειες οι οπαδοί των αχαλίνωτων αγορών. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ήρθε και η είδηση πως ο Ιμάνιουελ Σάεζ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας κέρδισε το βραβείο Κλαρκ. Ένας ακόμη εφιάλτης για τους κληρονόμους του Μίλτον Φρίντμαν. Ο Σάεζ έκανε κάτι που δεν έκανε κανείς άλλος Αμερικανός οικονομολόγος: κατάφερε να τεκμηριώσει και να αποδείξει τη σταθερή διεύρυνση των εισοδηματικών ανισοτήτων στις ΗΠΑ. (Βlogger: Στα καθ' υμάς: οι μεγαλύτερες εισοδηματικές ανισότητες καταγράφηκαν κατά την "βασιλεία" των εκσυγχρονιστών του Σημίτη (1997-2004) και της παρέας του(---->και εδώ). Οι ίδιοι άνρθωποι που στη δεκαετία του '80 "πούλησαν" την ιδέα της κοινωνικοποίησης, πούλησαν στη συνέχεια την ιδέα της αγοράς, του χρηματιστηρίου χωρίς κανόνες για να συντελεστεί έτσι η μεγαλύτερη μεταβίβαση κεφαλαίου που έγινε από κοινωνικές ομάδες σε κάποιας άλλη (εκείνη των λαμογιών - χωρίς χρώμα). Τον θλιβερό αυτό κύριο κάποια κανάλια, καθ' έξιν νεκρόφιλοι, τούδωσαν χρόνο τελευταία να εκφράσει την ανησυχία του για το μέλλον της χώρας! Δώσαμε! Δώσαμε! Δώσαμε! Φτάνει πια!).
Και τα συμπεράσματά του χρησιμοποιούνται σήμερα σαν πολεμοφόδια στον πόλεμο που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στους νεοφιλελεύθερους και τους κρατιστές στο Κογκρέσο.

Αν πρέπει...
... κάτι να αποδώσουμε στη «Σχολή του Σικάγου», λέει ο Άντριου Λίοναρντ, αυτό δεν θα είναι ένα βραβείο, αλλά το φιάσκο των μεγάλων εισοδηματικών ανισοτήτων στις ΗΠΑ. Οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι.
Κι έκαψαν και το μαγαζί.
Αυτός είναι ο θρίαμβος του αχαλίνωτου καπιταλισμού, από τότε που ο Ρόναλντ Ρίγκαν εναγκαλίστηκε τον Μίλτον Φρίντμαν κι άρχισε να ρίχνει το φταίξιμο στο κράτος για όλα τα προβλήματα. Το μόνο που θα άξιζε να απονεμηθεί στους οπαδούς τους θα ήταν το παράσημο της ανοιχτής παλάμης.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4514498&ct=2