Επανέρχομαι στο ίδιο ερώτημα για πολλοστή φορά!
Με αφορμή την:
(ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ: ΠΕΤΡΟΣ ΖΕΡΒΟΣ 19/11/2008 - ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
Σαν συνέχεια της οικονομικής κατάρρευσης της Αμερικής, έρχεται το κύμα των νομοσχεδίων που στοχοποιούν το συνδικαλιστικό κίνημα. Για αυτό και πολλοί αναλυτές άρχισαν να θυμούνται τη θεωρία που είχε αναπτύξει η βραβευμένη δημοσιογράφος Naomi Klein, μέσα από το βιβλίο της The Shock Doctrine: The Rise of Disaster Capitalism, του 2007.
Στο βιβλίο περιγράφει το πώς αυτοί που κρατάνε τα ινία, εκμεταλλεύονται τις κρίσεις για να περάσουν αντιδημοκρατικές και ακραία φιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές. Και όπως λέει η Klein, «Τα συλλαλητήρια στο Wisconsin είναι ένα ξεκάθαρο παράδειγμα του πως μπορούμε να αντισταθούμε σε αυτό το δόγμα του σοκ».
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Democracy Now, λέει πολλά. Ιδού κάποια αποσπάσματα:
«Οι ακροδεξιοί δημαγωγοί της χώρας χρησιμοποιούν την οικονομική κρίση ως πρόσχημα για να ολοκληρώσουν τον πόλεμο τους εναντίον των συνδικάτων των εργαζόμενων. Η συμμετοχή στα συνδικάτα έχει μειωθεί σημαντικά. Τα συνδικάτα του δημόσιου τομέα είναι τα τελευταία προπύργια, για αυτό και τα πολεμούν.
Μιλάμε για κυβερνήτες πολιτειών που δεν ανέφεραν προεκλογικά το ότι θα προχωρήσουν σε τέτοιου είδους ακραίες πολιτικές. Αν τα έλεγαν δεν θα τους ψήφιζαν. Μοιάζει να λένε ότι δεν έχουμε χρόνο για δημοκρατία. Είναι μπέρδεμα. Δεν έχει σημασία το τι θέλετε. Δεν υπάρχουν επιλογές. λένε.
Και αυτό συμβαίνει σε τουλάχιστον 16 πολιτείες. Τις χειρότερες συνέπειες τις υφίστανται οι εκπαιδευτικοί. Αλλά γενικά, δεν είναι μόνο οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση που δέχονται επίθεση. Το ίδιο συμβαίνει στην υγεία, και γενικά σε όλες τις υπηρεσίες εκείνες που αν ιδιωτικοποιηθούν θα είναι πολύ πιο κερδοφόρες για κάποιους.
Η κρίση δημιουργήθηκε στη Wall Street, μέσα από τη κερδοσκοπία και τη πλεονεξία. Και όμως η κυβέρνηση διέσωσε τις τράπεζες με χρήματα των φορολογουμένων. Και οι τραπεζίτες συνεχίζουν να εισπράττουν τα μπόνους αλλά και τους ιδιαίτερα υψηλούς μισθούς τους. Αυτό είναι ηθικά απαράδεκτο. Κι από την άλλη μας ζητάνε να μοιραστούμε από κοινού το πόνο! Ευτυχώς που ο κόσμος δεν είναι τόσο ηλίθιος και δεν το δέχεται. Αυτά που είδαμε με τις διαδηλώσεις στην Ελλάδα, και στην υπόλοιπη Ευρώπη, αρχίζουμε να τα βλέπουμε και στην Αμερική. Καιρός ήταν.
Προεκλογικά, ο Ομπάμα είχε πει πως αν απειληθούν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, αυτός θα συνταχθεί με τους συνδικαλιστές. Αυτή είναι η ειρωνεία της δημοκρατίας. Όπως και ο κυβερνήτης Scott Walker, που δεν ανέφερε προεκλογικά τίποτα από αυτά που πάει να περάσει τώρα. Μιλούσε για μείωση του ελλείμματος, για κοινές θυσίες κλπ. Ο δε Ομπάμα υποσχέθηκε ρητά να ενισχύσει τα δικαιώματα των συνδικάτων. Το υποσχέθηκε ξανά και ξανά στη προεκλογική του εκστρατεία.
Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ: http://www.democracynow.org/2011/3/9/naomi_klein_on_anti_union_bills
πηγή
Με αφορμή την:
- προηγούμενη εγγραφή (έκθεση του ΔΝΤ για τις τράπεζες...) και
- τις απόψεις των ανθρώπων της αγοράς, είναι ώρα να ξαναδιαβάσουμε μια παλιότερη εγγραφή (18/11/2008) σχετικά με το ρόλο των τραπεζών άρα και των ρόλο των κυβερνήσεών μας μέχρι σήμερα...
(ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ: ΠΕΤΡΟΣ ΖΕΡΒΟΣ 19/11/2008 - ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)Επανέρχομαι στο ίδιο ερώτημα για τρίτη φορά!
Ποιός κάνει πραγματικά κουμάντο; (Προτείνω να διαβάσετε τις παλαιότερες αναρτήσεις, αν δεν το έχετε κάνει ήδη, αφού πολλά που θα ειπωθούν εδώ έχουν αναφορές, ή έχει υπάρξει πρόβλεψη γι' ααυτό που συμβαίνει σήμερα....)
Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά.
έχει όμως αξία να δείτε και τις επίσης παλιότερες εγγραφές με τον ίδιο τίτλο:
- Ποιός κάνει πραγματικά κουμάντο; (4-11-2008)
- Ποιός κάνει πραγματικά κουμάντο (2) (7-11-2008)
- Βlogger: έχετε(ουμε) τα μάτια ανοικτά!
Σαν συνέχεια της οικονομικής κατάρρευσης της Αμερικής, έρχεται το κύμα των νομοσχεδίων που στοχοποιούν το συνδικαλιστικό κίνημα. Για αυτό και πολλοί αναλυτές άρχισαν να θυμούνται τη θεωρία που είχε αναπτύξει η βραβευμένη δημοσιογράφος Naomi Klein, μέσα από το βιβλίο της The Shock Doctrine: The Rise of Disaster Capitalism, του 2007.
Στο βιβλίο περιγράφει το πώς αυτοί που κρατάνε τα ινία, εκμεταλλεύονται τις κρίσεις για να περάσουν αντιδημοκρατικές και ακραία φιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές. Και όπως λέει η Klein, «Τα συλλαλητήρια στο Wisconsin είναι ένα ξεκάθαρο παράδειγμα του πως μπορούμε να αντισταθούμε σε αυτό το δόγμα του σοκ».
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Democracy Now, λέει πολλά. Ιδού κάποια αποσπάσματα:
«Οι ακροδεξιοί δημαγωγοί της χώρας χρησιμοποιούν την οικονομική κρίση ως πρόσχημα για να ολοκληρώσουν τον πόλεμο τους εναντίον των συνδικάτων των εργαζόμενων. Η συμμετοχή στα συνδικάτα έχει μειωθεί σημαντικά. Τα συνδικάτα του δημόσιου τομέα είναι τα τελευταία προπύργια, για αυτό και τα πολεμούν.
Μιλάμε για κυβερνήτες πολιτειών που δεν ανέφεραν προεκλογικά το ότι θα προχωρήσουν σε τέτοιου είδους ακραίες πολιτικές. Αν τα έλεγαν δεν θα τους ψήφιζαν. Μοιάζει να λένε ότι δεν έχουμε χρόνο για δημοκρατία. Είναι μπέρδεμα. Δεν έχει σημασία το τι θέλετε. Δεν υπάρχουν επιλογές. λένε.
Και αυτό συμβαίνει σε τουλάχιστον 16 πολιτείες. Τις χειρότερες συνέπειες τις υφίστανται οι εκπαιδευτικοί. Αλλά γενικά, δεν είναι μόνο οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση που δέχονται επίθεση. Το ίδιο συμβαίνει στην υγεία, και γενικά σε όλες τις υπηρεσίες εκείνες που αν ιδιωτικοποιηθούν θα είναι πολύ πιο κερδοφόρες για κάποιους.
Η κρίση δημιουργήθηκε στη Wall Street, μέσα από τη κερδοσκοπία και τη πλεονεξία. Και όμως η κυβέρνηση διέσωσε τις τράπεζες με χρήματα των φορολογουμένων. Και οι τραπεζίτες συνεχίζουν να εισπράττουν τα μπόνους αλλά και τους ιδιαίτερα υψηλούς μισθούς τους. Αυτό είναι ηθικά απαράδεκτο. Κι από την άλλη μας ζητάνε να μοιραστούμε από κοινού το πόνο! Ευτυχώς που ο κόσμος δεν είναι τόσο ηλίθιος και δεν το δέχεται. Αυτά που είδαμε με τις διαδηλώσεις στην Ελλάδα, και στην υπόλοιπη Ευρώπη, αρχίζουμε να τα βλέπουμε και στην Αμερική. Καιρός ήταν.
Προεκλογικά, ο Ομπάμα είχε πει πως αν απειληθούν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, αυτός θα συνταχθεί με τους συνδικαλιστές. Αυτή είναι η ειρωνεία της δημοκρατίας. Όπως και ο κυβερνήτης Scott Walker, που δεν ανέφερε προεκλογικά τίποτα από αυτά που πάει να περάσει τώρα. Μιλούσε για μείωση του ελλείμματος, για κοινές θυσίες κλπ. Ο δε Ομπάμα υποσχέθηκε ρητά να ενισχύσει τα δικαιώματα των συνδικάτων. Το υποσχέθηκε ξανά και ξανά στη προεκλογική του εκστρατεία.
- Υπάρχει σχέδιο για ιδιωτικοποίηση των πάντων. Ακόμη και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Να κάνουν κουμάντο οι εταιρίες. Υπάρχουν ήδη ολόκληρες πόλεις που είναι ιδιωτικές, όπως η Sandy Springs στη Georgia. Πολύ κερδοφόρες καταστάσεις. Ξεκινάνε με την υδροδότηση, μετά το ηλεκτρικό ρεύμα, και στο τέλος ιδιωτικοποιούν ολόκληρη τη πόλη.
- Πρόκειται για επίθεση εναντίον της δημοκρατίας. Ένα είδος εταιρικού πραξικοπήματος, που αρχίζει σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης».
Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ: http://www.democracynow.org/2011/3/9/naomi_klein_on_anti_union_bills
πηγή
Σχόλια