Ποιός κάνει πραγματικά κουμάντο; --->3

την
(ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ: ΠΕΤΡΟΣ ΖΕΡΒΟΣ 19/11/2008 - ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
 Επανέρχομαι στο ίδιο ερώτημα για τρίτη φορά!
 Ποιός κάνει πραγματικά κουμάντο; (Προτείνω να διαβάσετε τις παλαιότερες αναρτήσεις, αν δεν το έχετε κάνει ήδη, αφού πολλά που θα ειπωθούν εδώ έχουν αναφορές, ή έχει υπάρξει πρόβλεψη γι' ααυτό που συμβαίνει σήμερα....)
Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά.
Οι ελληνικές τράπεζες ακάθεκτες σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, αδυνατώντας να αντιληφθούν το σημαντικό διακύβευμα για όλη την οικονομία:
1. Συμπεριφέρονται εντελώς αυτόνομα και γράφοντας εκεί που δεν πιάνει μελάνι τις νουθεσίες της πολιτικής ηγεσίας επιμένουν να κερδοσκοπούν τέτοιες ώρες επί ζημία τελικά της αγοράς την οποία λένε ότι υπηρετούν! Μάλιστα για να δείξουν πόσο ισχυρές είναι, αρνούνται να εφαρμόσουν προκλητικά το νόμο και: " Οι τράπεζες προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να μπλοκάρουν την απόφαση του ΥΠΑΝ κατά των καταχρηστικών όρων σε πιστωτικές, στεγαστικά και καταθέσεις!
Θίγονται τα δικαιώματά τους...Μιλώντας σε ιδιωτικό ραδιοφωνικό σταθμό ο γ.γ.Καταναλωτή κ.Ιω.Οικονόμου απείλησε με αυστηρές ποινές τις τράπεζες, αλλά ταυτόχρονα κατηγόρησε και την Επιτροπή Ανταγωνισμού για έλλειψη γρήγορων αντανακλαστικών. Το οξύμωρο είναι ότι ο τραπεζικός κλάδος με την εντυπωσιακή κερδοφορία των περασμένων ετών, υποστηρίζει ότι ο νόμος αυτός «επηρεάζει την ανάπτυξη ενός σημαντικού για την οικονομία της χώρας κλάδου», αλλά πηγαίνει και παρακάτω αφού θέτει και θέμα δικαιωμάτων ιδιωτικών και οικονομικών". Συνέχεια εδώ , εδώ και εδώ. (Σχετικά με την συμπεριφορά των τραπεζιτών(28/1/2009) : ------>εδώ)
Μπροστά σ' αυτό το πραξικόπημα των τραπεζιτών, δεν υπάρχει καμία δύναμη, καμιά φωνή να θέσει τα πράγματα σε ένα νέο πλαίσιο. Σε προηγούμενη ανάρτηση είχα ισχυρισθεί ότι οι τράπεζες είναι το πρόβλημα για την οικονομία και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να θεωρηθούν μέρος της λύσης. Που στηρίζω αυτό το συλλογισμό;
 Ας δούμε κάποιες ειδήσεις, που δεν αξιολογήθηκαν επαρκώς από τα ΜΜΕ:
2. «Η παγκόσμια κοινότητα πληρώνει τις αμαρτίες ενός χρηματοπιστωτικού συστήματος που αφέθηκε να σπεκουλάρει ανεξέλεγκτα, αντί να επενδύει παραγωγικά." Ποιός το είπε αυτό; Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος! (10/10/2008, click εδώ ή εδώ) . Βέβαια ο άνθρωπος για λόγους αβρότητας στη συνέχεια μιλάει για τις ...καλές ελληνικές τράπεζες... κ.τ.λ.π. ...ως καλός μέτοχος που προστατεύει την περιουσία του (μη μας ξεφύγει καμιά μακακία και εξανεμισθούν οι μετοχές μας...)
3. Ο ίδιος άνθρωπος: ... «Ο χρηματοπιστωτικός ασύδοτος καπιταλισμός της τελευταίας εικοσαετίας αναπτύχθηκε σε κενό αέρος και όχι σε κοινωνικό υπέδαφος». Τάδε έφη Δημήτρης Δασκαλόπουλος, πρόεδρος του ΣΕΒ, ο οποίος πήρε φόρα και αμφισβήτησε «τους ανθηρούς δείκτες του Χρηματιστηρίου, τα φιλόδοξα επιχειρηματικά deals και μερικά ευημερούντα οικονομικά μεγέθη». Και σημείωσε ότι η οικονομική οπισθοχώρηση είχε εκδηλωθεί στη χώρα μας πολύ πριν ξεσπάσει η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση (...Ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις. Πάντως την εποχή εκείνη -όταν «πέταγε» το Χρηματιστήριο και ευημερούσαν οι πλασματικοί δείκτες του ψευδώνυμου «εκσυγχρονισμού», ούτε ο ΣΕΒ ούτε ο κ. Δασκαλόπουλος είχαν αισθανθεί την ανάγκη να πουν κάτι, έστω και μια κουβέντα, μπας και αναχαιτιστούν οι ψευδαισθήσεις και τα ψεύδη. Απεναντίας, είχαν ταχθεί εκθύμως υπέρ του «εκσυγχρονισμού», εκθειάζοντας τον υπερεκτιμημένο λογιστή που κυβερνούσε)" {click εδώ και εδώ}
  • Συμπληρωματικό σχόλιο στην τελευταία πρόταση:
  • Προσοχή κυκλοφορούν σωτήρες - ζόμπι που τώρα τελευταία αφού βγήκαν από τον πολιτικό τους τάφο ξεδιάντροπα επιμένουν να μας σώσουν! Προσοχή! Ο άνθρωπος υπήρξε ο μέγιστος οικοδόμος του σημερινού προβλήματος και σε καμιά περίπτωση δεν έχει δικαίωμα να προτείνει λύσεις. Οι θλιβερές κοινοτυπίες του, που όλως περιέργως ανακυκλώνονται από διάφορα μέσα, μόνο κακό μπορούν να επιφέρουν, σίγουρα όχι λύση..
Μεταγενέστερη προσθήκη (16/11/2008):
  • Νάτος κι' άλλος σωτήρας βγήκε από τον πολιτικό του τάφο! Ας θυμίσει κάποιος στο Γιάννο ότι είναι συνυπεύθυνος για το έγκλημα του χρηματιστηρίου. Τώρα τι σχέση έχει ο άνθωπος με την κεντροαριστερά ο θεός και η ψυχή του. Εκτός κι αν αλλάξουμε τους ορισμούς: κεντροαριστερός είναι αυτός που τοποθετεί το block των επιταγών του - που χρεώνεται σε δημόσιο λογαριασμό - στην αριστερή του κωλότσεπη, ενώ τα ψιλά του από τυχερά - στην δεξιά του μπροστινή τσέπη!
  • Νάτος κι' άλλος σωτήρας! Μάθανε ότι πηδιόμαστε πλακώσανε και οι γύφτοι: Αυτός ο "κύριος" είναι ο έχων την ευθύνη για τη τήρηση των κανόνων στο Χρηματιστήριο, την περίοδο της ληστείας (1999) - (εποχή Σημιτέϊκου). Ποιά Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς και πούτσες μπλε! Οι άνθρωποι ήταν τροχονόμοι εκατομμυρίων για να τα στέλνουν στις σωστές τσέπες, (...των φίλων τους, της παρέας τους)! Τότε αυτός ο ανεκδιήγητος τύπος επέτρεπε σε φαντάσματα να μπαίνουν στο χρηματιστήριο και να κλέβουν τον κόσμο, αφού βέβαια τα ΜΜΕ με τα δημοσιεύματα είχα κάνει το μυαλό των "επενδυτών" αλοιφή...Αλήθεια ποιές από τις εταιρείες - ογκόλιθους της αγοράς τότε - μπορείτε να δείτε σήμερα στο ταμπλό; Ποιά είναι η ευθύνη της τότε κεφαλαιοαγοράς που επέτρεψε σε απατεώνες να απορρουφήξουν (και όχι απορροφήσουν ) το ζεστό χρήμα και να γίνουν ... καπνός;
  • Mεταγενέστερη προσθήκη (18/11/2008): Επειδή οι εποχές ξαναφέρνουν στην επικαιρότητα ιδέες: όπως σοσιαλισμός κ.ά, θα μας την πέσουν διάφοροι "σοσιαληστές" στην πολλοστή κολωτούμπα τους, όπως οι τρεις προαναφερόμενοι, ο ΡΟΥΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ μας δίνει όπλα για να τους αντιμετωπίσουμε...Αφού διαβάσετε το προτεινόμενο άρθρο ξαναδείτε με νέα ματιά τους ηγετίσκους μας...
  • Mεταγενέστερη προσθήκη (18/11/2008) που αφορά και τους τρεις προαναφερόμενους: Εικονική οικονομία, μπόλικες μακέτες και αρκετό παραμύθι, click εδώ.
  • Κι' άλλη προσθήκη που αφορά τους προαναφερθέντες, σχετικά με προμήθειες και άλλα τινά... συνέχεια εδώ>>>>>


 4. Το ότι το πρόβλημα είναι βαθύτερο και θέλει ριζική αντιμετώπιση δεν υπάρχει πια καμιά αμφιβολία, για την υπεράσπιση του συλλογισμού μου δείτε:
* Την εποπτεία των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας πρότεινε χθες στους «27» η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο των μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης. Η πρόταση κανονισμού της Κομισιόν ορίζει τους όρους για την έκδοση των αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας που απαιτούνται για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη της αγοράς και να αυξηθεί η προστασία των επενδυτών. Καθιερώνει τη διαδικασία καταχώρησης για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας προκειμένου οι ευρωπαϊκές εποπτικές αρχές να είναι σε θέση να ελέγχουν τις δραστηριότητες των οργανισμών αξιολόγησης, οι αξιολογήσεις των οποίων χρησιμοποιούνται από τα πιστωτικά ιδρύματα, τις εταιρείες επενδύσεων, τις επιχειρήσεις ασφάλισης και τις επιχειρήσεις αντασφάλισης, τους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων και τα συνταξιοδοτικά ταμεία εντός της Κοινότητας. Οι νέοι κανόνες περιλαμβάνουν τα εξής:
  • Οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας δεν επιτρέπεται να παρέχουν συμβουλευτικές υπηρεσίες.
  • Δεν τους επιτρέπεται να αξιολογούν χρηματοπιστωτικά μέσα εάν δεν έχουν επαρκείς ποιοτικές πληροφορίες στις οποίες βασίζονται οι αξιολογήσεις τους.
  • Πρέπει να δημοσιοποιούν τα υποδείγματα, τις μεθοδολογίες και τις βασικές υποθέσεις στις οποίες βασίζουν τις αξιολογήσεις τους.
  • Υποχρεούνται να δημοσιεύουν ετήσια έκθεση διαφάνειας.
  • Εξαναγκάζονται να συγκροτήσουν εσωτερικούς μηχανισμούς λειτουργίας για την επανεξέταση της ποιότητας των αξιολογήσεών τους.
  • Πρέπει στα διοικητικά συμβούλιά τους να διαθέτουν τουλάχιστον 3 ανεξάρτητους διευθυντές, με αμοιβές που δεν θα εξαρτώνται από τα κέρδη των επιχειρήσεων αξιολόγησης.
  • Διορίζονται για μία μοναδική θητεία που δεν μπορεί να υπερβεί την πενταετία.

 Ο αρμόδιος επίτροπος Τσάρλι μακ Γκρίβι επισήμανε ότι «αυτοί οι πολύ αυστηροί κανόνες είναι απαραίτητοι για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη της αγοράς στην αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας στην Ε.Ε.». ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/11/2008 (Εν ολίγοις τους πήρανε χαμπάρι επιτέλους... ) Αφού μιλάμε για εμπιστοσύνη, και ήθος που είναι ο τρισμέγιστος εκείνος υπουργός να μας κάνει μια διάλεξη σχετικά με το ηθικόν και νόμιμον!

5. Ρωσία: Το ΔΝΤ είναι «ανεπαρκές» και πρέπει να μεταρρυθμιστεί. Η Ρωσία θα πιέσει για μια μεταρρύθμιση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) κατά τη σύνοδο της G20, το Σαββατοκύριακο αυτό στην Ουάσινγκτον για να βελτιώσει την ικανότητά του να αντιμετωπίζει κρίσεις, δήλωσε σήμερα ο Αρκάντι Ντβόρκοβιτς, ένας σύμβουλος του προέδρου Μεντεβέντεφ. «Είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε διάλογο με τους εταίρους μας...για μια μεταρρύθμιση της δομής του ΔΝΤ, τη διαχείριση των συστημάτων και των οργάνων που απεδείχθησαν ανεπαρκή», δήλωσε στη διάρκεια τηλεδιάσκεψης.
«Είναι σαφές ότι η φωνή των αναδυομένων χωρών θα πρέπει να ακούγεται καλύτερα στο ΔΝΤ», πρόσθεσε. Το Ταμείο πρέπει να μπορεί να προφέρει περισσότερη βραχυπρόθεσμη ρευστότητα στις χώρες που την έχουν ανάγκη, εκτίμησε επίσης ο Ντβόρκοβιτς. Ο πρόεδρος Μεντβέντεφ, που φάνηκε πολύ επικριτικός αυτές τις τελευταίες εβδομάδες προς τις ΗΠΑ, τις οποίες θεωρεί υπεύθυνες για την χρηματοπιστωτική κρίση, θα συμμετάσχει το Σαββατοκύριακο στη σύνοδο κορυφής της G20. (Click εδώ) (Σχόλιο: Τα πυρά εναντίον όλων των παλαιών θεσμών και του τρόπου λειτουργίας τους συνεχώς θα αυξάνονται μέχρις ότου μεταρρυθμιστούν, δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

6. Το καλύτερο όμως το άφησα για το τέλος.

Στη μητρόπολη του καπιταλισμού ο Πόλσον διαπιστώνει ότι δεν φτάνει να σώσει τις τράπεζες, αλλά στρέφεται στη στήριξη της καταναλωτικής πίστης, αφού η όποια στήριξη στις τράπεζες δεν φτάνει στους καταναλωτές και άρα στην πραγματική οικονομία! (Δείτε εδώ , εδώ και εδώ)

  • Από το προηγούμενο άρθρο και τις προηγούμενες αναφορές φαίνεται ότι το "δικό μας σχέδιο" στήριξης των τραπεζών είναι ήδη παλιό και δεν φαίνεται να φέρει αποτέλεσμα. Στην Αμερική ήδη "Πέρα από τη στήριξη των τραπεζών τώρα θα διατεθούν ποσά και για τόνωση της κατανάλωσης", κι' αφού γίνεται στο Αμέρικα όπου νάναι θα το δούμε κι' εδώ.
  • Mεταγεννέστερη προσθήκη: {Νάτα μας!!! (8/3/2009)) Το ελλιπές θεσμικό πλαίσιο είναι ο κύριος ένοχος της κρίσης-----> The Economist
7. Mεταγεννέστερη εγγραφή: 2_2_2010--->«Κατηγορώ» Κατσέλη για τη μείωση ρευστότητας
 Και ερχόμαστε στη λύση:
Tί πρέπει να γίνει;
1. Ξεχάστε τα 28 δισ ευρώ όπως τα ξέρατε ως τώρα. (Ήταν η τελευταία ευκαιρία κάποιων τραπεζών να γλυτώσουν, αλλά η απληστεία τους (μεταγεννέστερη προσθήκη: Απληστία και ανικανότητα, τα δομικά λάθη της οικονομίας--->) δεν τους επέτρεψε να δουν τη σωτηρία τους και το παίζουν δύσκολες δαγκώνωντας το χέρι που τις ταϊζει...) {Κάπου εδώ κολάει και η συμπεριφορά των στελεχών του ασφαλιστικού κολοσσού της AIG, σχετικά με τα bonus. Τα καλόπαιδα δεν έχουν καταλάβει τίποτα! Έξω από κάθε λογική θέλουν να αμοιφθούν επειδή τα σκάτωσαν!---------->}

  • (όσα λεφτά και να πέσουν στις τράπεζες δεν .. σηκώνεται η αγορά! Πρέπει να δημιουργηθούν άμεσα παράλληλοι τρόποι στήριξης της πραγματικής οικονομίας, αφού οι μάγκες οι τραπεζίτες όσα και να πάρουν δεν φτάνουν για να νοιώσουν ασφαλείς και ν' αρχίσουν να δίνουν χρήμα στην αγορά...) (Για να μη λέτε ότι δεν σας τα έλεγα... Μεταγενέστερη προσθήκη: ώπα ..σώπα! -25/2/2009 δείτε τι κρύβανε τα καλόπαιδα---->) (Mεταγεννέστερη προσθήκη: 7/2/2010: "Μπούμερανγκ Τα κρατικά πακέτα έγιναν... τζόγος Το φθηνό χρήμα δεν χρησιμοποιήθηκε για την τόνωση της οικονομίας αλλά για την επίτευξη κερδών στις αγορές
    Το... οξύμωρο μάλιστα του πράγματος είναι ότι η κερδοσκοπία συντελέστηκε με τα χρήματα που έπεσαν στις αγορές από τα κρατικά πακέτα στήριξης. Το φθηνό χρήμα δηλαδή, που άντλησαν οι χρηματοοικονομικοί όμιλοι μέσω των κεντρικών τραπεζών, δεν χρησιμοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό για την τόνωση των οικονομιών, αλλά για την κάλυψη των δικών τους «μαύρων τρυπών» και την επίτευξη σημαντικών κερδών στις αγορές".ΗΜΕΡΗΣΙΑ 6/2/2010: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=25241145

  •  2. Όποια τράπεζα έχει πρόβλημα με τα τοξικά, το αναφέρει και αν το κράτος κρίνει ότι μπορεί να την γυάνει έχει καλώς. Σε αντίθετη περίπτωση αποζημιώνει τους καταθέτες, όπως έχει υποσχεθεί και αφήνει το κουφάρι να το φάνε οι σκύλοι. Μη φοβάστε τα πτώματα! Το υλικό τους είναι πρώτη ύλη για άλλες δομές! Πάντως είναι καλύτερο να αποδεχθείς το τέλος, το θάνατο μιας δομής, παρά να τη συντηρείς σ' ένα καθεστώς διαρκούς εξωτερικής υποστήριξης! Μην σας ξεγελάει το κλάμα των δημοσιογράφων - πληρωμένες μοιρολογίστρες είναι οι άνθρωποι. Το πρόβλημα είναι κάποιων μετόχων και όχι του συνόλου της οικονομίας της χώρας! Ας μην αφήσουμε το πρόβλημα μερικών να γίνει πρόβλημα όλων μας! (Mεταγεννέστερη προσθήκη: (10/1/2009): «Xαίρομαι που επέτρεψαν σε εταιρείες να χρεοκοπήσουν» , να λοιπόν που οι χρεωκοπίες δεν είναι προς θάνατον... είναι το δικό μας σύστημα που έχει ποινικοποιήσει την αποτυχία και γιατί όχι την χρεωκοπία...)




    • Mεταγεννέστερη προσθήκη: (18/2/2009): Τελικά είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι: Πάρτε το χαμπάρι! η οικονομία είναι πρώτα απ' όλα εμπιστοσύνη και ηθική (με την έννοια της τήρησης των κανόνων που έχουν θεσπισθεί) Είναι τώρα προφανές ότι η απληστία είναι πρωτίστως οικονομικό έγκλημα, αφού εν τέλει καταλήγει στην καταστροφή στοιχείων της αγοράς και θέτει τελικά σε κίνδυνο όλο το οικοδόμημα της οικονομίαας!. Μ' αυτά εδώ (1) & (2) & (3) τα καλόπαιδα τι κάνουμε; Η ανεπάρκεια (ή διαφθορά) των εποπτικών μηχανισμών στις ΗΠΑ, επέτρεψε την ανάπτυξη τέτοιων ανθών - σκουπιδιών που έχουν μολύνει όλη την παγκόσμια οικονομία!
    • Σκληρό αλλά έτσι είναι με τη ζωή. Επανερχόμαστε στα τοξικά των τραπεζών: είναι δικά τους - δικές τους επιλογές για τις οποίες θα πρέπει να πληρώσουν. Το παιχνίδι έτσι παίζεται. Έκανες μαλακία πληρώνεις! (Είναι πολυτέλεια και απώλεια πόρων να προσπαθείς να σώσεις τους ... μετόχους έστω κι' αν είναι φίλοι σου..)
    • Μεταγεννέστερη προσθήκη (1/12/2008): Σχετικά με την συντήρηση "πτωμάτων" δείτε το άρθρο>>>>>>>
    • Μεταγεννέστρη προσθήκη: (22/3/2009) Η «τροφή» σε νεκροζώντανες επιχειρήσεις έχει δυσβάσταχτο κόστος για τις ΗΠΑ
    {Μεταγενέστερη παρατήρηση: Για την υπεράσπιση των παραπάνω συλλογισμών, δηλαδή για το γιατί είναι λάθος η προσπάθεια σωτηρίας διαφόρων, μέχρι χθες, αρπακτικών της αγοράς: κρατείστε και την άποψη του Φραντς Mίντεφερινγκ, και σημερινού αντικαγκελαρίου στην κυβέρνηση συνασπισμού της Μέρκελ: «Tο ξένο χρηματιστικό κεφάλαιο (αμερικανοεβραϊκό) πέφτει σαν τις ακρίδες στη χώρα μας, την απομυζά και ύστερα συνεχίζει αλλού το καταστρεπτικό του έργο». Kαι αμέσως διαμαρτυρήθηκε τότε ο ιστορικός Μίχαελ Βόλφσον, υποστηρίζοντας ότι «η εξίσωση των επιχειρηματιών με έντομα θυμίζει το λεξιλόγιο των ναζιστών, που χαρακτήριζαν τους αντιπάλους τους ψείρες και παράσιτα». Όλο το άρθρο εδώ }
    3. Το κράτος (αφού είναι η μόνη οντότητα που μπορεί να εκπέμψει εμπιστοσύνη και να πουλήσει χρόνο) κάνει παιχνίδι μέσα από τις Τράπεζες που ελέγχει. (Mεταγεννέστερη προσθήκη: 24/1/2009 ---->)



    • Εθνική, Αγροτική, Ταμιευτήριο. Βέβαια τούτο προϋποθέτει ότι θα απαλλαγεί τάχιστα από στελέχια και λογικές μιας άλλης εποχής - εκείνης που δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα! Βέβαια να προσθέσουμε ένα επιπλέον κίνδυνο στην παραπάνω φάση: Μην αναλάβουν τα ηνία τα γνωστά καλόπαιδα που από υπέρμαχοι της αγοράς - η πολλοστή τους τούμπα - επιστρέψουν ως υπέρμαχοι του κράτους, δεν τους λείπει το λεξιλόγιο, για να συνεχίσουν το έργο της καταστροφής που άφησαν στη μέση! Γι' αυτό χρειάζεται ένα νέο πλαίσιο όπου το οικονομικό έγκλημα να τιμωρείται και όχι να ...επιβραβεύεται όπως σήμερα. (Mεταγεννέστερη προσθήκη: (11/1/2009: «Στον σύγχρονο καπιταλισμό υπάρχει χώρος για το κράτος»)
    Προσοχή! το παιχνίδι παίζεται γρήγορα και όποιος αντέξει! Αυτά που ξέρατε σαν ακλόνητα πριν από ένα εξάμηνο έχουν καταρρεύσει, γι' αυτό δεν χρειάζονται δογματισμοί! (Μεταγενέστερη προσθήκη: Ως ενίσχυση των των παραπάνω συλλογισμών περί χρυσών αγοριών, δείτε : 17/11/2008 ΤΑ ΝΕΑ, ΡΟΥΣΟΥ ΒΡΑΝΑ)
     Όλα σχεδιάζονται εκ του μηδενός!
    4. Με το παράλληλο αυτό δίκτυο κρατικών τραπεζών ξαναδίνεται ρευστότητα στην αγορά και μάλιστα σε μικρές επιχειρήσεις που εξασφαλίζουν ή και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. (Μεταγεννέστερη προσθήκη:Η κρυφή γοητεία της απληστίας---->)
     5. Αυξάνεται η σύνταξη των χαμηλοσυνταξιούχων! (Είναι τα μόνα χρήματα που θα πέσουν αμέσως να ...λιπάνουν την αγορά...) {Μεταγεννέστερη εγγραφή (3-12-2008): «Δωροεπιταγή» 500 ευρώ προβλέπει το β΄πακέτο στήριξης της γερμανικής οικονομίας---> . Βέβαια αυτό προϋποθέτει κράτος που σέβεται τους πολίτες του. Μη περιμένετε βέβαια αυτό στην Ελλάδα! Με μια νομεκλατούρα να πλουτίζει "νόμιμα" αγνοώντας επιδεικτικά για τις αντιδράσεις και τα σχόλια του απλού κόσμου πορευόμαστε χωρίς ελπίδα}.

    6. Πριν από την προηγούμενη δράση, έχεις κλίσει και μερικά Super Market! Μα θα μου πει κανείς αυτό δεν είναι εύκολο. Απλό: Όποιο Super Market έχει τιμές μεγαλύτερες από το μέσο όρο των τιμών των Super Market στη Γερμανία, μιλάμε για τα ίδια προϊόντα, τότε κλείνει μέχρι νεωτέρας. Φυσικά ζαβολιές του τύπου άλλη συσκευασία, κ.τ.λ.π. θα είναι αιτία μεγαλύτερου προστίμου. Σιγά την υπόθεση! Δέκα, άντε είκοσι προμηθευτές διαμορφώνουν τιμές και μας κλέβουν. Υπάρχει ο νόμος περί καρτελ που πρέπει να ενεργοποιηθεί.
    (Με την ευκαιρία μου φέρνετε τώρα εκείνο τον ανεκδιήγητο SuperMarkeτά που είπε ότι "...εντάξει το όποιο πρόστιμο θα το περάσει στις τιμές, και κυκλοφορεί ακόμα άνετος,..." έχω κάτι φυστίκια για τον κύριο... ώρες που είναι, Δώστε τον κύριο σε κάτι κοτσανάτους γέρους με μακριές και σκληρές ...μαγκούρες για να μιλήσουν για πρόστιμα και sex!)
    7. Τέλος για νάμαστε σοβαροί κάποιος πρέπει να ασχοληθεί και την άμυνα και τους εθνικούς μεσάζοντες, έχουμε πολλά να κερδίσουμε ...διαβάστε...Ευθύνες με ονοματεπώνυμο
     Και για να μην ξεχνιόμαστε η υγεία της οικονομίας είναι η καλλύτερη άμυνα. Δεν μιλάς για άμυνα αν η οικονομία σου, η παραγωγική σου ικανότητα είναι για φάπες!
    8. Ενίσχυση του εισοδήματος των αγροτών, ώστε επιτέλους να μπορούν να παράγονται τα περισσότερα προϊόντα, είδη πρώτης ανάγκης στη χώρα μας, με σκοπό να μειωθεί το εμπορικό έλλειμα, που προκαλεί τόσες παρενέργειες! (Βλέπε αύξηση κόστους δανεισμού και άλλα.




    • Στο όποιο κόστος εισαγωγών αγροτικών προϊόντων πρέπει να συνυπολογίσει κανείς και το κόστος δανεισμού για τα κεφάλαια, τα απαραίτητα για τις εισαγωγές, ως χώρα συνολικά!
    • Μήπως είναι ώρα να μιλήσουμε για την καταστροφή που συνειδητά και συστηματικά έγινε για πολλά χρόνια. Η καταστροφή του πρωτογενούς τομέα, έστειλε το έλλειμα στα ύψη - αφού μεγάλο μέρος του ελλείματος αφορά τεράστιες εισαγωγές αγροτικών προϊόντων - και υπάρχει κίνδυνος να στείλει τη χώρα στη χρεωκοπία. (Μεταγεννέστερη προσθήκη 18/11/2008: Για την οικονομική κατάσταση - εξαθλίωση - των αγροτών δείτε εδώ , αλλά και εδώ & εδώ)
    • Εντάξει αυτή η χώρα δεν παράγει υψηλή τεχνολογία, - με ποια πανεπιστημιακή κοινότητα - δεν μπορεί ούτε την γεωργική παραγωγή να αναβαθμίσει και να την κάνει πιο ανταγωνιστική; Σε τι μεταφράστηκαν τόσα κοινοτικά "πακέτα" και ποιοί έχουν την ευθύνη για το χάλι αυτό
    9. Mεταγεννέστερη προσθήκη: 12/1/2009. Να πως Η Γερμανία εξασφαλίζει ότι τα όποια χρήματ θα φθάσουν πραγματικά στην αγορά (και όχι στις τσέπες κάποιων...) "Οι επενδύσεις θα εστιάσουν στην ανάπτυξη των υποδομών στις τοπικές κοινότητες, ενώ σημαντικό μέρος του σχεδίου - του οποίου οι πτυχές δεν έχουν δοθεί λεπτομερώς στη δημοσιότητα - θα καταλάβουν τα προγράμματα για την διευκόλυνση εποχιακών εργασιών..." συνέχεια εδώ---->
     ====================
    Μεταγεννέστερες (23/11/2008) προσθήκες σχετικά με τη διαχείριση των τραπεζών και τραπεζιτών στο πλαίσιο της κρίσης:


    1. Σε όλη την Ευρώπη οι πολιτικοί ηγέτες της Δεξιάς, με επικεφαλής τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, καταγγέλλουν τη «δικτατορία των αγορών» και κινούν το κράτος για να ελέγξει τον «αχαλίνωτο χρηματοοικονομικό καπιταλισμό». Μόνο από τα χείλη του Καραμανλή δεν έχει ξεφύγει ούτε μία κουβέντα κατά των τραπεζιτών απατεώνων ή έστω των υπερβολών του συστήματος. Η ίδια η ΕΕ θέτει σε προσωρινή αχρηστία το Σύμφωνο Σταθερότητας και τα ηγετικά κράτη της εθνικοποιούν τράπεζες, αλλά ο Καραμανλής βάζει τον Αλογοσκούφη να δηλώνει ότι «δεν έχουμε την πολυτέλεια να απομακρυνθούμε από τη δημοσιονομική πειθαρχία».... συνέχεια>>>>
    2. "...Δεν αντέξατε να συνεχίσετε την πολιτική της υπεύθυνης στάσης. Καταγγείλατε τις τράπεζες και εκ των υστέρων ο κύριος Πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είδε έναν-έναν τους τραπεζίτες, εν κρυπτώ και παραβύστω..."συνέχεια>>>>>
    3. (Μεταγεννέστερη προσθήκη 26/11/2008): "Πολλοί παράγοντες της οικονομίας μας αυτήν την ώρα συμπεριφέρονται ακριβώς σαν ... ζώα την περίοδο της χειμερίας νάρκης", τόνισε η Μέρκελ από το βήμα" ...συνέχεια εδώ
    4. Mεταγννέστερη προσθήκη (30/11/2008) Σχετικά με τη λειτουργία και την κερδοφορία των τραπεζών θεωρώ απαραίτητο να διαβάσετε το παρακάτω κείμενο>>>>>>>>
    5. Mεταγεννέστερη προσθήκη (30/1/2010) ..."Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, αφού παραμέρισε τις λυσσαλέες αντιδράσεις, έχει εξαγγείλει ότι σε όλες τις μεγάλες τράπεζες της Wall Street θα απαγορευτεί και να συμμετέχουν και να τζογάρουν στα henge funds και στα private-equity funds, ότι θα διαχωριστούν οι παραδοσιακές από τις επενδυτικές εργασίες τους και θα μικρύνει το μέγεθός τους."--------->
    Μεταγεννέστερη προσθήκη (μια ταινία) που δεν πρέπει να χάσετε!



    ===============
    Μεταγεννέστερη εγγραφή (22-12-2008).
    ------
     Στην Ουόλ Στριτ, τα μπόνους ήταν πραγματικά, αλλά τα κέρδη πλασματικά.


    . Για τον Ντάου Κιμ, το 2006 ήταν μια πολύ καλή χρονιά. Ενώ ο ετήσιος μισθός του στη Merrill Lynch ήταν 350.000 δολάρια, οι συνολικές του απολαβές ξεπέρασαν τα 35 εκατομμύρια δολάρια. Η αβυσσαλέα διαφορά μεταξύ των δύο ποσών είναι το μπόνους, το γενναιόδωρο «πριμ» που έλαβε ο κ. Κιμ για τα κέρδη που έφερε στους παλέτες της εταιρίας η ομάδα χρηματιστών που διοικούσε.

    Οι συνάδελφοι του Κιμ, και όχι μόνο στα ανώτατα εταιρικά κλιμάκια, εισέπραξαν και αυτοί σημαντικά ποσά, ενώ η Merrill προσέφερε συνολικά 5 με 6 δισ. δολάρια σε τέτοια μπόνους παραγωγικότητας.

    Τα κέρδη-ρεκόρ της Merrill για το 2006, που επρόκειτο να είναι της τάξης των 7,5 δισ. δολαρίων, αποδείχθηκαν απλή οφθαλμαπάτη. Η εταιρία έχει χάσει έκτοτε πάνω από 20 δισ. δολάρια, κυρίως εξαιτίας της κατάρρευσης της αγοράς των στεγαστικών δανείων, στην οποία είχε επενδύσει μεγάλα κεφάλαια.

    Την ίδια ώρα, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί αρχίζουν να θέτουν ερωτήματα για την επίπτωση που είχαν τα πλουσιοπάροχα αυτά μπόνους στο ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, ενώ οργή αναμένεται να προκαλέσει φέτος η καταβολή τέτοιων παροχών σε τραπεζικά στελέχη, παρότι οι τράπεζές τους εξασφάλισαν δισεκατομμύρια δολάρια σε ομοσπονδιακή βοήθεια. Οι επικριτές της συγκεκριμένης μεθόδου πριμοδότησης στελεχών υποστηρίζουν ότι τα μπόνους δεν έπρεπε να είναι τόσο υψηλά, καθώς ενθάρρυναν στελέχη να συμπεριφέρονται σαν παίκτες σε καζίνο. Ακόμη και στελέχη της Ουόλ Στριτ ομολογούν πως τυφλώθηκαν από τη λάμψη του χρήματος. Στην αναζήτηση ολοένα και μεγαλύτερων μπόνους, πολλοί από αυτούς υποτίμησαν τους κινδύνους και έβλαψαν τους πελάτες και τους καταθέτες τους.

    Τα ανώτατα στελέχη των τεσσάρων μεγαλύτερων επενδυτικών εταιριών αποφάσισαν να μην αποδεχθούν τα μπόνους τους, ενώ ορισμένα στελέχη της ελβετικής UBS ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να επιστρέψουν μέρος των ποσών που ήδη έλαβαν.

    Ο πακτωλός των μπόνους

    Η δεκαετία αυτή υπήρξε ανθηρή για την Ουόλ Στριτ. Οι μισθοί κατέστησαν απλό χαρτζιλίκι, συγκρινόμενοι με τα πλουσιοπάροχα μπόνους. Η εποχή καταβολής των μπόνους ανακηρύχθηκε σε ετήσια ανεπίσημη γιορτή.

    Ο πακτωλός αυτός οδήγησε σε νέα ερμηνεία της έννοιας της επαγγελματικής επιτυχίας. Απόφοιτοι των καλύτερων πανεπιστημίων αναζήτησαν τις τύχες τους στον τραπεζικό τομέα, αποφεύγοντας τις επιστήμες και τις ακαδημαϊκές σταδιοδρομίες. Αν και τα ανώτερα στελέχη εξασφάλιζαν τα καλύτερα μπόνους, ακόμη και μεσαία και κατώτερα στελέχη συμμετείχαν στη «γιορτή», εισπράττοντας ολοένα και καλύτερους μισθούς. Πάνω από 100 εργαζόμενοι στον τομέα ομολόγων της Merrill «έσπασαν» το φράγμα του ενός εκατομμυρίου δολαρίων σε απολαβές το 2006.

    «Η βιομηχανία των χρηματοπιστωτικών προϊόντων έμοιαζε με φούσκα. Η φούσκα αυτή δεν μπορούσε να διαρκέσει για πάντα», λέει με έκδηλη μοιρολατρική διάθεση ο Μαρκ Ζάντι, επικεφαλής οικονομικών υπηρεσιών της Moody's.

    www.kathimerini.gr με στοιχεία από International Herald Tribune


    http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_1_19/12/2008_260949

    =========


    Δεν θα κοκκινίσουν από ντροπή!
    20/1/2009

    Είπε ο κ. Trichet ότι έφτασε το τέλος της εποχής των μπόνους. Εμείς εδώ, στη μικρή και αγέρωχη Ελλάδα, κύριε Trichet μας, πιστεύουμε σε άλλο Θεό, στο Θεό της αρπαχτής. Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά για μας είναι μεγάλη αμαρτία να πειραχτούν τα μπόνους. Κι αμαρτωλοί δεν είμαστε...
    Τα καλά νέα είναι ότι αρχίζουν και συνειδητοποιούν όλοι ότι η αιτία της πτώσης βρίσκεται στην πολιτική των στελεχών των μεγάλων επιχειρήσεων. Στόχευαν στα βραχυπρόθεσμα κέρδη και στα υψηλά μπόνους που τα συνόδευαν και όχι στη μακροπρόθεσμη καλή πορεία των εταιρειών τους.
    Τα κακά νέα είναι ότι με ευχολόγια δεν λύνονται θέματα που άπτονται της ανθρώπινης φύσης. Ούτε και μπορεί κανείς να απαγορεύσει τα πάσης φύσης κίνητρα σε στελέχη επιχειρήσεων. Ωστόσο, αν κάποιος θέλει να δώσει λύση, μπορεί να κάνει δύο πράγματα. Το πρώτο είναι να απαγορεύσει τα μπόνους σε εταιρείες που χρειάστηκαν την κρατική βοήθεια για να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους. Και το δεύτερο να προβλέπεται αυξημένη πλειοψηφία για τη λήψη απόφασης από τη γενική συνέλευση των μετόχων για θέματα που άπτονται οικονομικών παροχών προς τα στελέχη της επιχείρησης. Όλα τα υπόλοιπα είναι λόγια που λέγονται για να λέγονται.
    Είναι καλό που ο κ. Trichet δεν γνωρίζει την ελληνική, διότι σε αντίθετη περίπτωση θα μάθαινε για την βιασύνη που επέδειξαν Έλληνες τραπεζίτες να πάρουν τα μπόνους τους, λίγο πριν ξεκινήσει η περίοδος της κρατικής κηδεμονίας στις τράπεζές τους. Και να πει κανείς ότι δεν έχουν χορτάσει από μπόνους και παροχές, ότι είναι φτωχοί, ότι δεν έχουν απολαύσει του Αβραάμ και του Ισαάκ τα αγαθά...
    Αν ο κ. Trichet γνώριζε την ελληνική και διάβαζε τη σχετική είδηση, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτό το παράδειγμα ως παράδειγμα αποφυγής. Κι ίσως τότε βγαίνανε διάφοροι μεγαλόσχημοι και έσκιζαν τα ρούχα τους μπροστά στις κάμερες για να αποδείξουν ότι οι «άλλοι» ήσαν και όχι οι ίδιοι που παρασύρθηκαν στην ακολασία.
    Θα έμοιαζε σαν τις έρευνες που ξεκινούσαν στο πρόσφατο παρελθόν και μετά από τη δημοσίευση επίσημων στοιχείων από την Τράπεζα της Ελλάδος που μας πληροφορούσαν για τις επισφάλειες στις τράπεζες. Κι ύστερα έψαχνες να βρεις που είναι αυτές οι επισφάλειες και δεν τις έβρισκες πουθενά! «Δεν είμαι εγώ», έλεγε ο ένας, «δεν είμαι εγώ», έλεγε ο άλλος και στο τέλος πίστευες ότι μάλλον έκανε λάθος η Κεντρική Τράπεζα και τα στοιχεία της αναφερόντουσαν σε μία άλλη χώρα και όχι στην Ελλάδα...
    Το τέλος των μπόνους; Μάλλον να κάνετε λάθος κύριε Κεντρικέ Τραπεζίτη. Το δικό μας τέλος έρχεται, διότι οι άλλοι, εκείνοι που θα έπρεπε να σας ακούν, ζουν σε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν με το δικό μας. Κι ενώ εμείς νιώθουμε τις συνέπειες της κρίσης, εκείνοι απολαμβάνουν τα μπόνους τους και συνεχίζουν τη ζωή τους σαν να μη συμβαίνει κάτι. Κι ας έχουν σοβαρό μερίδιο ευθύνης σε αυτό που συμβαίνει γύρω μας, στον πραγματικό κόσμο...
    Θανάσης Μαυρίδης
    thanasis.mavridis@capital.gr
     http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=6&id=658153&expand=1
    ===========
    Mεταγεννέστερη προσθήκη (2/3/2009):




    Αλλάζουν όλα από την κρίση
    O Ηράκλειτος είπε πόλεμος πατήρ πάντων. Κατ΄ αναλογίαν σήμερα μπορούμε να πούμε ότι μητέρα όλων είναι η οικονομική κρίση. Η σημερινή οικονομική κρίση είναι ό,τι σημαντικότερο συνέβη στην ιστορία της Δύσης τις τελευταίες δεκαετίες. Μπορεί σήμερα οι ευρωπαϊκές χώρες να υποφέρουν καθώς η κρίση εξελίσσεται αλλά ταυτόχρονα διαμορφώνονται συνθήκες μεγάλων αλλαγών.
    Δεν υπάρχει κανείς που να μη συμφωνεί ότι η κρίση οφείλεται στην απληστία, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλες τις οικονομικές κρίσεις ιστορικά. Αυτή τη φορά όμως η απληστία ήταν θεσμοθετημένη και γενικευμένη. Η παγκοσμιοποίηση επέτρεψε στα στελέχη των τραπεζών όλου του κόσμου να συμμετάσχουν στο παιχνίδι και οδήγησε στη συσσώρευση εκ μέρους τους παράλογου πλούτου. Αυτό που αποδεικνύεται σήμερα είναι ότι η διαδικασία που ακολούθησαν για να πλουτίσουν οι άνθρωποι αυτοί προκάλεσε την κρίση και τη φτώχεια όλων. Τα στελέχη των τραπεζών και των επιχειρήσεων πληρώνονται με βάση την αύξηση των κερδών.
    Παίρνουν, δηλαδή, εκτός από τους μισθούς τους - τους οποίους οι ίδιοι ορίζουν- τεράστια μπόνους. Και δεν μιλάμε για τις ελληνικές τράπεζες όπου τα πράγματα είναι σχετικά συγκρατημένα αλλά σε διεθνές επίπεδο οι περιουσίες που εισπράττουν οι μάνατζερ κάθε χρόνο είναι μυθικές. Το σύστημα όμως αυτό σύνδεσης της αμοιβής με την παραγωγικότητα νοσεί και νοσεί βαριά, όπως αποδείχθηκε. Τα στελέχη, προκειμένου να εισπράξουν τις μυθικές αμοιβές τους, φροντίζουν να μεγεθύνουν λογιστικά τα κέρδη των εταιρειών αναλαμβάνοντας εν γνώσει τους τεράστιους επενδυτικούς κινδύνους. Αν από τις επενδύσεις τους προκύψουν κέρδη, τα στελέχη εισπράττουν το μπόνους. Αν προκύψουν ζημιές, δεν έχουν να χάσουν τίποτε. Δεν πληρώνουν, δηλαδή, για τις ζημιές που οι ίδιοι προκαλούν στην εταιρεία και στους μετόχους της.
    Τη στιγμή αυτή τα απολυμένα στελέχη των επενδυτικών τραπεζών που πτώχευσαν ή κοντεύουν να πτωχεύσουν διαθέτουν περιουσίες πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων και απολαμβάνουν τον πλούτο τους, ενώ εκατομμύρια μέτοχοι αυτών των εταιρειών έχουν κυριολεκτικά καταστραφεί. Και καταστρέφονται καθημερινά οι μέτοχοι όλων των επιχειρήσεων του κόσμου καθώς όλα τα χρηματιστήρια καταρρέουν. Μέτοχοι όμως δεν είναι πέντε ή δέκα χιλιάδες άνθρωποι παγκοσμίως αλλά όλοι όσοι έχουν τοποθετήσει την αποταμίευση από την εργασία τους στο Χρηματιστήριο.
    Η κατάσταση αυτή αποδεικνύει επίσης ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί των κρατών, δηλαδή οι επιτροπές κεφαλαιαγορών και οι κεντρικές τράπεζες, είναι ανεπαρκείς και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την προστασία των μετόχων. Αντίθετα, η ύπαρξή τους δημιουργεί την ψευδαίσθηση της προστασίας και «αποκοιμίζει» τους επενδυτές, οι οποίοι, αν δεν υπήρχε αυτή η ψευδαίσθηση, θα ήταν πιο επιφυλακτικοί και θα αυτοπροστατεύονταν. (Σχόλιο blogger: προσέχτε τον κύριο είναι: όπου φυσάει ο άνεμος (ΟΦΑ). Διαφημιστής (άμισθος;) του εκσυγχρονισμού της εποχής Σημιτέϊκου, δεν είχε να πεί τίποτα τότε για την ανεκδιήγητη επιτροπή κεφαλαιοαγοράς του φίλου του Στ. Θωμαδάκη, που αρθρογραφεί (τολμάει ακόμα και σήμερα να κάνει τις γνωστές του πιρουέτες----->) στο ίδιο φύλο με τον συγγραφέα του παρόντος άρθρου) Χρειάζεται πολύ προσοχή με τους γραφιάδες τύπου Νικ... , που αναλαμβάνουν εργολαβικά να εγκλωβίσουν αφελείς)
    Η κατάρρευση όλων των αξιών σήμερα, δηλαδή της αξίας των μετοχών, των ομολόγων, των ακινήτων, των εμπορευμάτων κτλ., έχει φέρει την οικονομική κατάσταση του δυτικού κόσμου είκοσι χρόνια πίσω. Τόσος είναι ο πλούτος που χάθηκε. Και έχει αποδείξει αυτή η κατάρρευση τη ματαιότητα της συγκέντρωσης υπερβολικού πλούτου αφού, ακόμη και αν κάποιος τα καταφέρει να τον συσσωρεύσει, νομοτελειακά θα τον χάσει έπειτα από λίγα χρόνια. Και θα τον χάσει νομοτελειακά διότι είναι η ίδια η διαδικασία συσσώρευσης τέτοια που οδηγεί στην απώλεια του πλούτου.
    Ολα αυτά και μαζί πολλά άλλα που καθημερινά αποδεικνύονται από την οικονομική κρίση οδηγούν σε μεγάλες αλλαγές την παγκόσμια οικονομία. Και φυσικά δημιουργούν στις κοινωνίες νέες συνθήκες, νέα ιδανικά και νέες πολιτικές αντιλήψεις. Μπορεί ακόμη να μην είναι σαφής η νεα μορφή που θα λάβει η οικονομία, είναι όμως βέβαιον ότι το τοπίο θα είναι διαφορετικό και πολύ καλύτερο σε λίγα χρόνια.
    Γρ. Νικολόπουλος http://tovima.dolnet.gr/default.asp?pid=2&ct=72&artid=257518
    -------------------------------
    Σχετικά με την ανάγκη συνολικής εποπτείας του χρηματοοικονομικού συστήματος!(3/3/2009):
     «Δεν θα καταφέρουμε να αποκαταστήσουμε το τραπεζικό σύστημα χωρίς ένα πιο ομοσπονδιακό πλαίσιο για την εποπτεία των τραπεζών», λέει ο Νίκολας Βέρον, ακαδημαϊκός στο Μπρύγκελ, σε μια ερευνητική οργάνωση των Βρυξελλών. ------>
    ==========
    Μεταγεννέστερη προσθήκη (18/3/2009) Σχετικά με τη μεταχείρηση των μικρομεσαίων από τις τράπεζες:---->
    ==============
    Mεταγεννέστερη προσθήκη (28/4/2009)







    Aναλυση: Οι υψηλές αμοιβές των τραπεζικών στελεχών σπαταλούν τα πακέτα στήριξης

    Τhe New York Times
    Στις 15 Ιουλίου 2007, οι New York Times δημοσίευσαν το άρθρο «Οι πλουσιότεροι των πλουσίων, περήφανοι για τη νέα επίχρυση εποχή». Προεξέχων των «νέων τιτάνων» ήταν ο πρώην πρόεδρος της Citigroup, Σάνφορντ Ουέιλ, ο οποίος επέμενε ότι οι αμοιβές του ίδιου και των συναδέλφων του στον χρηματιστηριακό κλάδο δικαιολογούνται από την προσφορά τους στην κοινωνία.
    Λίγο καιρό αργότερα, βεβαίως, ο κύριος Ουέιλ ανέλαβε τις ευθύνες του. Ακόμα και αν καταφέρουμε να αποφύγουμε την επανάληψη μιας Μεγάλης Υφεσης, η παγκόσμια οικονομία θα χρειαστεί χρόνια για να αναρρώσει.
    Γι' αυτούς τους λόγους πρέπει να ενοχλούμαστε από το κυριακάτικο ρεπορτάζ των Sunday Times, το οποίο καταγράφει επιστροφή των αμοιβών των επενδυτικών τραπεζών πίσω στα επίπεδα του 2007.
    Κατ' αρχάς, δεν υπάρχει πλέον κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι οι μάγοι της Wall Street όντως συνεισφέρουν κάτι στην κοινωνία που θα μπορούσε να δικαιολογήσει τις υπερβολικές αμοιβές. Η επίχρυση Wall Street του 2007 ήταν ένα σχετικά καινούργιο φαινόμενο. Από τη δεκαετία του '30 μέχρι το 1980, ο τραπεζικός κλάδος ήταν μία κάπως ανιαρή επιχείρηση που πλήρωνε λιγότερο, κατά μέσον όρο, από άλλες βιομηχανίες, αλλά κρατούσε τα γρανάζια της οικονομίας εν κινήσει.
    Αρα πώς ξεκίνησαν κάποιοι τραπεζίτες να αμείβονται αδρά; Οπως μας ενημέρωσαν, είναι η ανταμοιβή για τη χρηματιστηριακή καινοτομία τους. Σε αυτό το σημείο, όμως, είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς οποιεσδήποτε χρηματιστηριακές καινοτομίες που ωφέλησαν πραγματικά την κοινωνία, αλλά είναι εύκολο να τους θεωρήσει νέους βελτιωμένους τρόπους για να σκάσουν φούσκες, να αποφευχθούν κανονισμοί και να εκτελεστούν σχέδια Ponzi. Σε πρόσφατη ομιλία του, ο πρόεδρος της Fed, Μπεν Μπερνάνκι, προσπάθησε να υπερασπιστεί τις χρηματιστηριακές καινοτομίες, θέτοντας ως παραδείγματα τις πιστωτικές κάρτες -όχι ακριβώς μια καινούργια ιδέα-, την προστασία των υπερβάσεων πιστωτικού ορίου και τα ενυπόθηκα δάνεια! Αυτοί είναι οι λόγοι των υπερβολικών αμοιβών; Κάποιος μπορεί να πει ότι ο ιδιωτικός τομέας έχει τη δυνατότητα να αποφασίσει το μέγεθος των αμοιβών. Αλλά αυτό με φέρνει στο δεύτερο επιχείρημά μου: η Wall Street δεν αποτελεί πλέον, με καμία λογική έννοια, μέρος του ιδιωτικού τομέα, αλλά πρόκειται για προεξοχή του κράτους.
    Δεν αναφέρομαι μόνο στα 600 δισ. δολάρια του πακέτου στήριξης των τραπεζών, τον υπέρογκο δανεισμό από τις ομοσπονδιακές τράπεζες, τη χρηματοδοτούμενη, με χρήματα των φορολογουμένων, αποζημίωση των συμβολαίων της AIG και, γενικότερα, την παροχή τυφλής υποστήριξης σε οποιαδήποτε εταιρεία θεωρείται πολύ μεγάλη ή στρατηγική, για να αποτύχει. Η σωτηρία της Wall Street είναι απαραίτητη για την προστασία της οικονομίας, αλλά δεδομένου ότι διακυβεύονται τα λεφτά των φορολογουμένων, οι χρηματιστηριακές πρέπει να συμπεριφέρονται σαν δημόσιοι οργανισμοί και όχι να επιστρέφουν στις πρακτικές και αμοιβές του 2007. Ο αληθινός λόγος που οι χρηματιστηριακές αμείβουν ξανά αδρά είναι επειδή απλά μπορούν. Μπορούν να δανείζονται με χαμηλό αντίτιμο και να παρέχουν δάνεια σε μεγαλύτερα επιτόκια.
    Πολλοί πιστεύουν ότι η καταιγίδα έχει περάσει: οι μετοχές ανακάμπτουν και οι τραπεζίτες θα απαλλαχθούν με κάποια αυστηρή ομιλία από την κυβέρνηση Ομπάμα. Ορθώς ή εσφαλμένως, οι τραπεζίτες δείχνουν να πιστεύουν ότι η επιστροφή στους κανονικούς ρυθμούς είναι ζήτημα χρόνου.
    Ας ελπίσουμε ότι θα αποδειχθούν λάθος και ότι θα υπάρξουν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Το 2008, οι υπερβολικά αμειβόμενοι τραπεζίτες που έπαιρναν ριψοκίνδυνες αποφάσεις με τα λεφτά των άλλων, γονάτισαν την παγκόσμια οικονομία. Το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι να τους δώσουμε τη δυνατότητα να το ξανακάνουν.
     http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_28/04/2009_312379
  • ==============
  • Mεταγεννέστερη προσθήκη: (4/7/2009)

  •


    «Μικροδάνεια» σε ανέργους από την Ε.Ε.

    Το μέτρο των «μικροδανείων», που πρωτοεμφανίστηκαν ως εργαλείο ανάπτυξης στον Τρίτο Κόσμο, επιστρατεύει τώρα η Ευρωπαϊκή Ενωση, σε μια προσπάθεια να δώσει δημιουργική διέξοδο και λύση σε σημαντική μερίδα απολυθέντων και ειδικότερα σε όσους ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν δικές τους επιχειρήσεις. Για τον σκοπό αυτό η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα διαθέσει 500 εκατ. ευρώ που θα χορηγήσει σε ανέργους αυτής της κατηγορίας, υπό τη μορφή μικροδανείων.
    Το ύψος των δανείων δεν θα υπερβαίνει τα 25.000 ευρώ, καθώς θα στοχεύουν στη δημιουργία επιχειρήσεων που θα απασχολούν έως δέκα εργαζομένους. Θα προτιμώνται, πάντως, απολυθέντες που επιχειρούν να δημιουργήσουν δικές τους επιχειρήσεις, αλλά αντιμετωπίζουν εμφανείς δυσκολίες στο να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση. Εξηγώντας τη σκοπιμότητα του μέτρου, ο επίτροπος Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, Βλαντιμίρ Σπίντλα, τόνισε πως «η οικονομική κρίση θα οδηγήσει στην απώλεια 3,5 εκατ. θέσεων εργασίας. Σε ό,τι αφορά την προσπάθειά των απολυθέντων να δημιουργήσουν δικές τους επιχειρήσεις, υπογράμμισε πως αντιμετωπίζουν δυσκολίες καθώς «η χρηματοπιστωτική κρίση έχει προκαλέσει έλλειψη πίστωσης».
    Η διάρκεια των δανείων θα είναι οκτώ έτη και θα αρχίζει από το 2010, ενώ ο αριθμός τους αναμένεται να φθάσει τα 45.000 δάνεια. Σε ό,τι αφορά την προέλευση των 500 εκατ. ευρώ, τα 100 από αυτά θα προέλθουν απ’ ευθείας από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, ενώ τα υπόλοιπα από άλλες πηγές και προπαντός από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Οπως, άλλωστε, τονίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι δυνατόν να εξασφαλισθούν για τα δάνεια αυτά επιδοτήσεις επιτοκίου μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου.
    Το ενδιαφέρον της Επιτροπής οφείλεται εν μέρει και στην ιδιαίτερη σημασία των μικρών επιχειρήσεων για την ευρωπαϊκή οικονομία, καθώς οι επιχειρήσεις αυτές που απασχολούν μέχρι 10 άτομα αντιπροσωπεύουν το 91% του συνόλου των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη, αλλά και το 99% των νέων επιχειρήσεων που δημιουργούνται κάθε χρόνο. Εκτιμάται δε ότι μέχρι και το 1/3 των μικρών αυτών επιχειρήσεων δημιουργούνται από άτομα που έχουν χάσει προσφάτως τη δουλειά τους.

  • http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_04/07/2009_320946
  • ===============







Η «ηθική τράπεζα» έρχεται στην Ελλάδα
Στόχος της λειτουργίας της η στήριξη ατόμων και ομάδων που αποκλείονται από το παραδοσιακό χρηματοπιστωτικό σύστημα

Της Ιωαννας Φωτιαδη
Οι συνθήκες για την ίδρυση και στην Ελλάδα μιας «ηθικής τράπεζας» έχουν ωριμάσει, οι υποστηρικτές ανάπτυξης ενός εναλλακτικού χρηματοπιστωτικού φορέα πληθαίνουν συνεχώς, σχέδια και ιδέες έχουν πέσει στο τραπέζι, ενώ το «ιταλικό μοντέλο» δείχνει να προκρίνεται ως πιο «φιλικό» στα ελληνικά δεδομένα, όπως λένε στην «Κ», εμπλεκόμενοι στο θέμα.
Ο (ουτοπικός;) όρος «ηθική τράπεζα» αποτελεί ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που δοκιμάστηκε στην πράξη και λειτουργεί με θεαματικά αποτελέσματα ήδη από τη δεκαετία του ’70 σε πολλές χώρες του κόσμου (24 τράπεζες σε 13 χώρες). Στόχος αυτών των τραπεζών δεν είναι τα υπέρογκα κέρδη, αλλά η στήριξη ατόμων και ομάδων που αποκλείονται από το παραδοσιακό τραπεζικό σύστημα (άνεργοι, μετανάστες, αποφυλακισθέντες, ΑΜΕΑ) με τη χορήγηση μικροπιστώσεων. Κριτήρια μάλιστα για τη δανειοδότηση είναι ο κοινωνικός και περιβαλλοντικός χαρακτήρας των επιχειρήσεων. Η τράπεζα ανταμείβεται για την εμπιστοσύνη που δείχνει στους πελάτες της, αφού τα ποσοστά μη αποπληρωμής στην ηθική τράπεζα αγγίζουν μόλις το 0,3%, τη στιγμή που στις «συμβατικές» τράπεζες είναι περί το 10%.
Το 1999, χρονιά μετάβασης από τη λιρέτα στο ευρώ, ιδρύθηκε στην Ιταλία η Banca Etica (ΒΕ) με ιδεολογικό υπόβαθρο ότι δικαίωμα στην πίστωση έχουν όλοι και στόχο να εξασφαλίσει οικονομική ενίσχυση σε άτομα που αποκλείονταν από τις άλλες τράπεζες, καθώς και μικρούς παραγωγούς, κτηνοτρόφους και τεχνίτες. Η BE χορηγεί μικροπιστώσεις με χαμηλά επιτόκια και μεγάλη περίοδο αποπληρωμής.
Η στρατηγική
Η τράπεζα αξιολογεί με άξονες τη δημοκρατική λειτουργία της σχεδιαζόμενης επιχείρησης, τον σεβασμό στο περιβάλλον, καθώς και την ωφέλεια για την κοινωνία. Χρηματοδοτούνται πολλές «πράσινες» πρωτοβουλίες, αλλά και προγράμματα στα οποία συμμετέχουν άνεργοι ή υλοποιούνται σε υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας. Μια επιπλέον στρατηγική της ΒΕ είναι ότι δεν αφήνει «στη μοίρα τους» τους νέους επενδυτές, αλλά παρακολουθεί στενά την εξέλιξη της επιχείρησης, ώστε να ελέγχεται η νομιμότητά της και να προωθούνται τα προϊόντα της. Παράλληλα, η ΒE στηρίζει την αποκέντρωση και με τη λογική αυτή άνοιξε το πρώτο της κατάστημα στην Πάντοβα και όχι στη Ρώμη.
Η συζήτηση για τη δημιουργία «ηθικής» ή «πράσινης» τράπεζας στη χώρα μας ξεκίνησε μετά την ομιλία τον περασμένο Μάρτιο στην Αθήνα του διευθυντή επικοινωνίας και έρευνας της ιταλικής Banca Etica, κ. Mauro Meggiolaro. Το ενδιαφέρον ήταν τόσο μεγάλο, ώστε τον άλλο μήνα αναμένεται η άφιξη του κ. Meggiolaro, αλλά και του προέδρου της Banca Etica, Fabio Salviato, για νέο κύκλο συζητήσεων. Η ιταλική τράπεζα έχει δηλώσει ότι δεν ενδιαφέρεται να ανοίξει άλλο ένα υποκατάστημα στη χώρα μας, αλλά ενθαρρύνει το ενδεχόμενο ίδρυσης μιας αυτοκέφαλης τράπεζας σε συνεργασία μαζί της. Αντίστοιχα, η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Ηθικών Τραπεζών αναζητεί τον ανάλογο φορέα στην Ελλάδα, ενώ προετοιμάζει τη θεμελίωση μιας Ευρωπαϊκής Ηθικής Τράπεζας το 2010. Πολλοί συμπολίτες μας, συνεταιρισμοί και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις επιθυμούν το εν λόγω χρηματοπιστωτικό σύστημα να εφαρμοστεί και στη χώρα μας, ενώ σε ομιλία του προεκλογικά ο πρωθυπουργός είχε κάνει λόγο για μια «τράπεζες στα χέρια των ίδιων των αγροτών, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα».
Αναγκαιότητα
Σήμερα, η αναγκαιότητα ύπαρξης μιας ηθικής τράπεζας είναι μεγάλη», τονίζει στην «Κ» ο κ. Μενέλαος Θεοδωρουλάκος, διδάκτωρ Κοινωνικής Πολιτικής στο Πάντειο. «Η τρέχουσα οικονομική κρίση θα επιφέρει μια εξίσου σοβαρή κοινωνική κρίση, η οποία μπορεί να αντιμετωπιστεί με ένα εναλλακτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα». Ενδιαφέρον έχουν εκδηλώσει και οι «Νέοι Αγρότες», ο Σύλλογος Τραπεζοϋπαλλήλων, καθώς και το Πάντειο Πανεπιστήμιο.
«Από το 2013 αναμένεται να μειωθούν οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις», συμπληρώνει στην «Κ» η κ. Μαριαλένα Σουπιώνη, πρόεδρος της ΜΚΟ Ecovision και Ecovision net. «Αυτό το κενό μπορεί να καλύψει μια ηθική τράπεζα, που θα στηρίξει και τις ΜΚΟ που οι συμβατικές τράπεζες δεν χρηματοδοτούν».
Το ιταλικό μοντέλο κρίνεται από πολλούς κατάλληλο, αφού «η οικονομία μας έχει πολλά κοινά με την ιταλική», υπογραμμίζει ο κ. Θεοδωρουλάκης. «Το μέγεθος της παραοικονομίας είναι πολύ μεγάλο, έχουμε σχεδόν τα ίδια ποσοστά ανεργίας και χαμηλής βιομηχανικής ανάπτυξης (στο Νότο της Ιταλίας), παρόμοια γεωπολιτική ανάπτυξη και φυσικά, μεσογειακή νοοτροπία».
«Αγκάθι» στη θεμελίωση της ελληνικής ηθικής τράπεζας είναι τόσο η νομοθεσία, που προϋποθέτει ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο για την ίδρυση τράπεζας, αλλά και η ελληνική νοοτροπία. «Στην Ιταλία οι πρώτοι που υπέγραψαν για τη BE ήταν μεγάλες ΜΚΟ, όπως η Arci, με μέλη πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους, τέτοιου μεγέθους ΜΚΟ στην Ελλάδα δεν υπάρχουν».
Συνεταιριστικές
Οπως εκτιμούν οι ειδικοί, θα πρέπει να προσανατολιστούμε μάλλον στο μοντέλο των συνεταιριστικών τραπεζών, που ήδη υφίστανται στην Ελλάδα. «Το 2003 η Τράπεζα Ηπείρου άρχισε να παρέχει ένα νέο χρηματοπιστωτικό προϊόν μικροπίστωσης που απευθυνόταν σε γυναίκες και άλλες αποκλεισμένες κατηγορίες πελατών», λέει η κ. Δώρα Ντούλια, οικονομολόγος και επιστημονική υπεύθυνη της κοινοτικής πρωτοβουλίας equal. «Το δάνειο, ύψους 3.000 - 50.000 ευρώ είχε μεγάλο διάστημα αποπληρωμής, χαμηλότερο από τα συμβατικά δάνεια επιτόκιο, ενώ εξειδικευμένο προσωπικό από το πρόγραμμα παρείχε συμβουλευτική, παρακολούθηση, αλλά και πληροφόρηση στον πληθυσμό της επαρχίας. Η πορεία του προϊόντος σημείωσε επιτυχία». Τέτοια παραδείγματα γεμίζουν τους υποστηρικτές του εγχειρήματος με αισιοδοξία, που εκτιμούν ότι είναι θέμα χρόνου η ίδρυση της ελληνικής «ηθικής τράπεζας».
Αντεξαν και στην κρίση
Η παγκοσμίως γνωστότερη «ηθική τράπεζα» είναι η Grameen Bank στο Μπανγκλαντές ή «Τράπεζα των Φτωχών», που ιδρύθηκε το 1983 από τον Muhammed Yunus, που γι’ αυτό τιμήθηκε με Νομπέλ Ειρήνης το 2006. Στην Ευρώπη λειτουργούν πολλές «πράσινες», «ηθικές» ή «συνεταιριστικές» τράπεζες, που χορηγούν μικροπιστώσεις, χωρίς όμως, όπως δηλώνουν, «να κάνουν φιλανθρωπία». Ωστόσο, όχι μόνο δεν έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση, αλλά πολλαπλασίασαν τον τζίρο τους κατά 30% από τον περασμένο Οκτώβριο. Παράλληλα, η Banca Etica, η Nef και η Triodos συνεργάζονται, ώστε το 2010 να ιδρυθεί μια Ευρωπαϊκή Ηθική Τράπεζα. Ενδεικτικά:
TRIODOS BANK - Ολλανδία. Τον Ιούνιο κέρδισε τον τίτλο που απένειμαν οι Financial Times «the most sustainable bank of the year». Εχει υποκαταστήματα στην Αγγλία, την Ισπανία και το Βέλγιο. Μεταξύ των δανειοληπτών είναι και η Αγροπεριβαλλοντική Ομάδα Βιοκαλλιεργητών Δυτικής Ελλάδος, τα προϊόντα της οποίας προωθεί σε αγορές της Κεντρικής Ευρώπης.
ASN - Ολλανδία. Ιδρύθηκε το 1961 από το μεγαλύτερο συνδικάτο στην Ολλανδία. Προτεραιότητές της, η κοινωνική και πολιτική δικαιοσύνη. Ο αριθμός των πελατών συνεχώς αυξάνεται: 2005 - 264.000, 2008 - 420.000.
ABS (Alternativ Bank Swiss) - Ελβετία. Ιδρύθηκε το 1990 ως απάντηση στο σκάνδαλο με καταθέσεις δικτατορικών καθεστώτων σε ελβετικές τράπεζες. Δανειοδοτεί κυρίως βιοκαλλιεργητές, επενδυτές, ΑΠΕ και οργανώσεις κοινωνικού, οικολογικού ή πολιτιστικού χαρακτήρα. «Οταν υπάρχει δυσκολία στην αποπληρωμή, αναζητούμε μια λύση προσαρμοσμένη στις δυνατότητες του κάθε πελάτη», λέει στην «Κ» ο κ. Bruno Bisang, στέλεχός της.
Nef (Nouvelle economie fratenelle) - Γαλλία. Λειτουργεί από το 1988. «Το κατάστημά μας βρισκόταν στην επαρχία της Γαλλίας και μόλις τα τελευταία δέκα χρόνια μεταφέρθηκε στη Λυών και άλλες πόλεις», λέει στην «Κ» ο πρόεδρος, κ. Jacky Blanc. Η Nef δίνει πίστωση κυρίως σε συνεταιρισμούς και ΜΚΟ.
* Υπογραφές υποστηρικτών συλλέγονται στο www.ecovision-net.gr.
 http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100036_18/10/2009_333910
==========
Meεταγεννέστερη εγγραφή! 26/11/2009







Μυστική ενίσχυση 62 δισ. στερλινών σε RBS, HBOS

  • Αιφνιδίασε ο Μέρβιν Κινγκ, διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, τα μέλη επιτροπής του υπουργείου Οικονομικών με την αποκάλυψη ότι παρείχε 62 δισ. στερλίνες ή 102 δισ. δολάρια για την έκτακτη χρηματοδότηση των Royal Bank of Scotland (RBS) και HBOS πέρυσι τον Οκτώβριο, λίγο μετά την κατάρρευση της LehmaBrothers. Ο ίδιος εξέφρασε επιφυλάξεις για τη στρατηγική τραπεζών που έχουν διασωθεί με κεφάλαια του κράτους, καθώς προσανατολίζονται στην επενδυτική τραπεζική και δεν εστιάζουν στην αύξηση των δανείων που προσφέρουν σε επιχειρήσεις και ιδιώτες, ώστε να στηρίξουν και την οικονομία.

 Επιχείρηση διάσωσης
Η αποκάλυψη του κ. Κινγκ καταδεικνύει ότι ο κίνδυνος χρεοκοπίας των δυο τραπεζών ήταν πολύ μεγαλύτερος απ' ό, τι είχε εκτιμηθεί τότε, ενώ έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι ο κ. Κινγκ και οι υπόλοιποι αξιωματούχοι της κεντρικής τράπεζας κράτησαν μέχρι σήμερα «μυστική» την επιχείρηση διάσωσής. O κ. Κινγκ διαβεβαίωσε, όμως, ότι έχουν αποπληρωθεί τα δάνεια, αλλά ο πρόεδρος της επιτροπής, Τζον ΜακΦαλ, δήλωσε ότι «με έκπληξη διαβάσαμε την επιστολή του κ. Κινγκ και δεν μπορούσαμε παρά να σκεφτούμε πόσα πανεπιστήμια, κολέγια και θέσεις εργασίας θα μπορούσαν να είχαν στηριχθεί με ένα τέτοιο ποσό», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά δημοσίευμα της εφημερίδας Guardian. Το υπουργείο Οικονομικών βρέθηκε προ εκπλήξεως, καθώς αντικείμενο της ακρόασης ήταν η ενημέρωση της κυβέρνησης για τον πληθωρισμό.
Στη διάρκεια της ακρόασης, ο κ. Κινγκ εξήγησε ότι «σας έστειλα αυτήν την επιστολή προς ενημέρωση κάποιων ενεργειών της κεντρικής τράπεζας, οι οποίες ήταν τότε απαραίτητες. Τα έκτακτα μέτρα ενίσχυσης εφαρμόστηκαν για δύο συγκεκριμένες τράπεζες όταν είχε κλιμακωθεί η κρίση και σήμερα έχουμε τη δυνατότητα να τα αποκαλύψουμε». Στα μέσα Σεπτεμβρίου του 2008, η κατάρρευση της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας LehmaBrothers οδήγησε την ιρλανδική κυβέρνηση στην απόφαση να δώσει διετείς εγγυήσεις στα δάνεια και στις καταθέσεις των τραπεζών της. Η κίνηση αυτή προκάλεσε, μάλιστα, την αντίδραση της Βρετανίας, δεδομένου ότι οι ιρλανδικές τράπεζες αποκτούσαν συγκριτικό πλεονέκτημα εις βάρος των βρετανικών ανταγωνιστών τους που δραστηριοποιούνταν στη χώρα. «Ηταν μια έκτακτη περίπτωση», δήλωσε ο Πολ Τάκερ, υποδιοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας. Στα έγγραφα που κατατέθηκαν στο υπουργείο Οικονομικών επισημαίνεται, επίσης, ότι σε αυτές τις περιπτώσεις αποκαλύπτονται στοιχεία σε μια χρονική στιγμή που δεν εγκυμονούν κίνδυνοι αποσταθεροποίησης των αγορών, και γι' αυτόν το λόγο δεν συμπεριλαμβάνονταν στην ετήσια έκθεση του 2009.
Αποπληρώθηκαν τα δάνεια
Η Τράπεζα της Αγγλίας τόνισε ότι τα δάνεια αυτά είχαν αποπληρωθεί από τις δυο τράπεζες μέχρι τον Ιανουάριο του 2009, αφού προηγουμένως η RBS είχε αντλήσει 36,6 δισ. στερλίνες έως στις 17 Οκτωβρίου, και η HBOS 25,4 δισ. στερλίνες έως τις 13 Νοεμβρίου. Και οι δύο έδωσαν σε αντάλλαγμα εγγυήσεις υπό τη μορφή στεγαστικών, επιχειρηματικών και προσωπικών δανείων, συνολικής αξίας 100 δισ. στερλινών. Μέχρι χθες, ήταν γνωστά μόνον τα δύο πακέτα διάσωσης που είχε λάβει η RBS από τη βρετανική κυβέρνηση, συνολικού ύψους 33,5 δισ. στερλινών, σε αντάλλαγμα για τα οποία το 80% του μετοχικού της κεφαλαίου βρίσκεται πλέον στην κυριότητα του κράτους. Το πρώτο πακέτο διάσωσης των 20 δισ. στερλινών εκχωρήθηκε το Νοέμβριο του 2008. Η στεγαστική τράπεζα HBOS εξαγοράστηκε από τη Lloyds στα τέλη Σεπτεμβρίου, μια συμφωνία που επιτεύχθηκε με τη στήριξη της κυβέρνησης, αλλά απεδείχθη, εν τέλει, καταστροφική για την τελευταία...
 http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_25/11/2009_380664
=========
 Mεταγεννέστερη προσθήκη (12/3/2010)
...Δικαίως, αφού η Αρχή Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών (FSA) της Βρετανίας αποφάσισε ότι τα μπόνους θα πρέπει να συνδέονται πιο στενά με τη μακροχρόνια κερδοφορία των τραπεζών. Ωστόσο, ο «ηπιότερος» νέος κώδικας πρακτικής της ισοδυναμεί με ελάχιστα περισσότερα από μια ευγενική προτροπή προς τη βρετανική βιομηχανία χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών να συμπεριφέρεται καλύτερα..... συνέχεια εδώ---->

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου