Η πιο σοβαρή κουβέντα του πρωθυπουργού είναι ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε πειραματόζωο. Απέφυγε επιμελώς, όμως, να μιλήσει και για το είδος του συντελούμενου πειράματος και για τον δικό του ρόλο. Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ευθύνεται για τη δημοσιονομική βόμβα που κληρονόμησε, αλλά έχει καταλυτικές ευθύνες για τον τρόπο που τη διαχειρίσθηκε, προκαλώντας την έκρηξή της με τις γνωστές συνέπειες.
Αντί, όμως, η κυβέρνηση Παπανδρέου να εφαρμόζει παραλλήλως ένα τέτοιο δικό της πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, έχει αφεθεί στον αυτόματο πιλότο του Μνημονίου. Ο λόγος είναι ότι έχει βολευθεί πολιτικά με τη συνταγή του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης. Λειτουργώντας ως εντολοδόχος της «τρόικας», κρύβει την ανικανότητά της να αντιμετωπίσει δραστικά την κρίση.
Η τρέχουσα αφήγηση της πολιτικής ηγεσίας της χώρας είναι πάνω κάτω αυτή: Η χώρα βρέθηκε στο χείλος της χρεωκοπίας, δεν θα ήταν σε θέση να πληρώσει τις υποχρεώσεις της μεταξύ των οποίων και μισθοί και συντάξεις. Οπότε προσχώρησε στο γνωστό Μνημόνιο με το ΔΝΤ και την ΕΕ προκειμένου να δανεισθεί τα απαραίτητα ποσά προκειμένου να επιβιώσει ενώ ταυτόχρονα εξαναγκάσθηκε στην νομοθέτηση επαχθών μέτρων ώστε να εξορθολογιστεί η οικονομική της διάρθρωση και να καταστήσει το σύστημα δανεισμού-αποπληρωμών της βιώσιμο στο μέλλον. Με λίγα λόγια να καταφέρει να ζητά λιγότερα δανεικά και ακόμη να κατορθώσει να παράγει πιο ανταγωνιστικά προϊόντα ή υπηρεσίες ώστε να επιτύχει τον κεντρικό στόχο της που είναι η απομείωση των δανειακών της αναγκών σε ανεκτά επίπεδα.
Πρόσφατα προχώρησε και στην εκχώρηση της δημοσιονομικής της πολιτικής στην Τρόικα, νομοθετώντας καθ΄υπόδειξη και με την απειλή του οικονομικού χάους να επικρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει μείζων τομέας άσκησης κρατικής εξουσίας στον οποίο η χώρα μπορεί πραγματικά να δράσει προτάσσοντας το δικό της εθνικό συμφέρον αγνοώντας απειλές ή άλλες δεσμεύσεις. Ταυτόχρονα και υπό την πίεση της παρούσας συγκυρίας, ευρύτατη είναι η συναίνεση στην προσέλκυση ξένων επενδυτών όπως της Κίνας, στην εξαγορά ή άλλου είδους εκμετάλλευση δημόσιας περιουσίας, η οποία όντως παραμένει είτε αναξιοποίητη είτε τελεί σε ζημιογόνα κατάσταση.
- Λογικά, η κρίση έπρεπε να λειτουργήσει σαν καταλύτης για την αντικατάσταση του ανορθολογικού, κλεπτοκρατικού και σπάταλου μοντέλου ανάπτυξης από ένα υγιές και παραγωγικό. Αντ’ αυτού, χρησιμοποιείται ως ευκαιρία για τον βίαιο μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας - κοινωνίας, σύμφωνα με τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες. Το Μνημόνιο περιέχει επιβεβλημένες διατάξεις, αλλά συνολικά λειτουργεί σαν προκρούστια κλίνη. Γι’ αυτό και εγκλωβίζει την οικονομία σε ανατροφοδοτούμενη ύφεση. Ακόμα κι αν η αποδοχή του συγκεκριμένου Μνημονίου ήταν ο μόνος τρόπος για να κρατήσει η Ελλάδα το κεφάλι έξω από το νερό, δεν συνεπάγεται ότι το Μνημόνιο συνιστά πράγματι αποτελεσματική θεραπεία.
Αντί, όμως, η κυβέρνηση Παπανδρέου να εφαρμόζει παραλλήλως ένα τέτοιο δικό της πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, έχει αφεθεί στον αυτόματο πιλότο του Μνημονίου. Ο λόγος είναι ότι έχει βολευθεί πολιτικά με τη συνταγή του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης. Λειτουργώντας ως εντολοδόχος της «τρόικας», κρύβει την ανικανότητά της να αντιμετωπίσει δραστικά την κρίση.
- Το ελληνικό πρόβλημα είναι πρωτίστως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικό. (Blogger: Δείτε αυτό συμπληρωματικά---->>>>) Με κυβέρνηση που θυμίζει κάτι μεταξύ «παιδικής χαράς» και «μαθητευόμενων μάγων», η περιορισμένη, αλλά υπαρκτή δυνατότητα να αποφύγουμε τον γκρεμό τείνει να ακυρωθεί.
Blogger: Κρατήστε και το παρακάτω άρθρο. Φοβάμαι ότι όσο περνάει ο καιρός θα αποκαλύπτεται η ανεπάρκεια των κυβενητικών χειρισμών, που προσπάθηασν να δώσουν λύση σε ένα πρόβλημα εθνικό, με εργαλεία υποδιέστερα, εκείνα της διαχείρησης εταιρειών. Όλο και περισσότεροι θα ανακαλύπτουν ότι το νοητικό πλαίσιο των ηγητόρων μας - περιορισμένο εξ' αρχής λόγω των όποιων σπουδών τους - μπορεί μόνο να διαχειρισθεί πρόσκαιρα, σε καμιά όμως περίπτωση δεν μπορεί να εμπνεύσει λύσεις στα αδιέξοδα του κράτους μας.
------------
Tο εθνικώς ορθό είναι το οικονομικώς ορθό;
Η τρέχουσα αφήγηση της πολιτικής ηγεσίας της χώρας είναι πάνω κάτω αυτή: Η χώρα βρέθηκε στο χείλος της χρεωκοπίας, δεν θα ήταν σε θέση να πληρώσει τις υποχρεώσεις της μεταξύ των οποίων και μισθοί και συντάξεις. Οπότε προσχώρησε στο γνωστό Μνημόνιο με το ΔΝΤ και την ΕΕ προκειμένου να δανεισθεί τα απαραίτητα ποσά προκειμένου να επιβιώσει ενώ ταυτόχρονα εξαναγκάσθηκε στην νομοθέτηση επαχθών μέτρων ώστε να εξορθολογιστεί η οικονομική της διάρθρωση και να καταστήσει το σύστημα δανεισμού-αποπληρωμών της βιώσιμο στο μέλλον. Με λίγα λόγια να καταφέρει να ζητά λιγότερα δανεικά και ακόμη να κατορθώσει να παράγει πιο ανταγωνιστικά προϊόντα ή υπηρεσίες ώστε να επιτύχει τον κεντρικό στόχο της που είναι η απομείωση των δανειακών της αναγκών σε ανεκτά επίπεδα.
Κεντρικό στοιχείο αυτής της αφήγησης δεν είναι άλλο - αν αγνοήσει κανείς τις τεχνικές παραμέτρους - παρά η επιβίωση του έθνους, υπό την έννοια της δυνατότητας του Κράτους να υποστηρίξει την κοινωνική συνοχή και ομαλότητα. Δηλαδή να αποτραπεί η δυσμενής εκείνη κατάσταση κατά την οποία το άλλο ενδεχόμενο - η πτώχευση σε κάθε της μορφή - γίνει πραγματικότητα. Απώτερος στόχος των μέτρων λοιπόν -και συνακολούθως όσων τα υποστήριξαν ή τα υποστηρίζουν - δεν είναι άλλος από την επιβίωση του έθνους με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες.
Αποτελούν τα παραπάνω πράγματι εθνική στάση; Όντως επιβιώνει η χώρα - αν την ταυτίσουμε για λίγο με το έθνος - λαμβάνοντας σκληρά μέτρα υποδεικνυόμενα από την Τρόικα; Ας εξετάσουμε τα ζητήματα λίγο πιο επισταμένα.
Πρώτον, είναι εμφανής - έστω κι αν δεν αναφέρεται τούτο ρητά - η ταύτιση της επιβίωσης της χώρας και του έθνους κατ' επέκταση, με την εκπλήρωση ορισμένων οικονομικών στόχων. Το δίλημμα τίθεται ωμά:
- Παίρνεις τα μέτρα; τότε σου δίνω τις δόσεις του δανείου και πληρώνεις τις υποχρεώσεις σου. Αν όχι, η στρόφιγγα κλείνει και αναγκαστικά στρέφεσαι στο χάος: ζεις με όσα παράγεις και πληρώνεις με όσα βγάζεις. Δηλαδή το επίπεδο διαβίωσης της χώρας καταρρέει μέσα σε μια νύχτα. Δεν θα μπορείς να πληρώσεις για νοσοκομεία, σχολεία, μισθούς, συντάξεις και ό,τι άλλο. Τουλάχιστον δεν θα μπορείς να πληρώσεις για όλα όσα έχεις σήμερα. Άρα ως Κυβέρνηση αποδέχεσαι να εκχωρήσεις την δημοσιονομική σου πολιτική στους δανειστές σου προκειμένου να εξακολουθήσεις να διαβιείς - ως χώρα - με τους ίδιους περίπου όρους. Ποιο είναι το συμπέρασμα; Εκείνο που επιβιώνει με τα μέτρα δεν είναι ακριβώς η χώρα ή το έθνος αλλά το επίπεδο διαβίωσης αυτών κατά την έννοια της διατήρησης του μεγαλύτερου συνόλου των πραγμάτων που παρέχει το Κράτος - σχολεία, νοσοκομεία, ασφάλεια, μισθοί κλπ- απλώς πληρώνοντας λιγότερα. Παράδειγμα; Το Κράτος δεν μπορεί να κλείσει ας πούμε δέκα νοσοκομεία ώστε να επιβιώσουν τα άλλα, αποδέχεται να λάβει σκληρά μέτρα μειώνοντας τους μισθούς - σχηματικά αναφέρεται - προκειμένου να δανεισθεί από την Τρόικα και να συνεχίσει να διατηρεί το σύνολο των νοσοκομείων που είχε. Δεν διακυβεύθηκε η επιβίωση του έθνους αλλά το επίπεδο διαβίωσής του.
Δεύτερον, είναι επίσης εμφανής η ευθυγράμμιση όλων των άλλων - πλην οικονομίας - εθνικών στόχων ή επιδιώξεων με την τρέχουσα οικονομική συγκυρία. Όλα και όλοι υποτάσσονται όχι στο μέγεθος των ζητημάτων αλλά στην οικονομική δυνατότητα να υπηρετηθούν οι εθνικοί στόχοι. Εδώ πρέπει να υπογραμμίσουμε δύο κεντρικά χαρακτηριστικά που καθιστούν αυτήν την επιλογή εξαιρετικά υψηλού ρίσκου: Το πρώτο είναι το γεγονός ότι η οικονομική συγκυρία μεταβάλλεται - χθες ήσουν ανεπτυγμένη χώρα σήμερα βρίσκεσαι υπό το ΔΝΤ αύριο μπορεί να επιτύχεις την οικονομική ευημερία - ενώ οι εθνικές σου επιλογές και οι εξ' αυτών συνέπειες παραμένουν δεσμευτικές για μεγάλο χρονικό διάστημα. Απλούστερα, αν υπό τη σημερινή δυσμενή οικονομική συγκυρία λάβεις αποφάσεις για την ονομασία των Σκοπίων ας πούμε, αυτές θα σε παρακολουθούν ακόμη και όταν θα εξέλθεις από την οικονομική μαύρη τρύπα. Το δεύτερο είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες των οικονομικών επιλογών στο έθνος αυτό καθ΄εαυτό. Επί παραδείγματι, ποιές θα είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες στο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας αν λόγω της παρούσας συγκυρίας ένα μέτρο όπως η αφαίρεση συνταξιοδοτικών προνομίων από τις μητέρες ανηλίκων επιδράσει αρνητικά στο δημογραφικό πρόβλημα; Ποιες θα είναι οι συνέπειες της μείωσης του κόστους εργασίας από την "εξαγωγή" των Ελλήνων εργαζομένων υψηλού επιπέδου και την αντικατάστασή τους από αλλοδαπούς εργαζόμενους με σαφώς λιγότερες οικονομικές απαιτήσεις; Υπηρετήθηκαν εθνικοί στόχοι - αυτονόητοι - όπως η διατήρηση της βιωσιμότητας του ελληνογενούς πληθυσμού; Σαφώς όχι. Παράλληλα, υπηρετούνται σταθερά οι θέσεις της εξωτερικής πολιτικής ή προσαρμόζονται στην οικονομική συγκυρία; Μάλλον το δεύτερο, εφόσον είναι ορατή πλέον η αναλογική ελάττωση διάθεσης πόρων τόσο στην εξωτερική πολιτική όσο και σε τομείς που συνδέονται με αυτήν, χωρίς βεβαίως αντίστοιχες βελτιώσεις στη διεθνή θέση της χώρας.
- Συνοψίζοντας, η Κυβέρνηση αλλά και άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί ή πρόσωπα προσχώρησαν με μεγάλη ευκολία σε ένα πολύ ιδιότυπο δόγμα: το εθνικώς ορθό είναι και το οικονομικώς ορθό. Κατά τη δική μου άποψη το συγκεκριμένο δόγμα συρρικνώνει το εύρος του εθνικού στο στενό πεδίου του οικονομικού όντος. Από κάθε άποψη - και κυρίως την παιδευτική - αποτελεί στρατηγικό σφάλμα με συνέπειες αόρατες επί του παρόντος. Καταγράφω την παιδευτική όψη του ζητήματος εφόσον οι πολίτες που θα "ανδρωθούν" με τη συγκεκριμένη αντίληψη ασφαλώς και θα αποτελούν στο μέλλον πολίτες με στρεβλή ιεράρχηση αξιών. Ουδείς βεβαίως αμφισβητεί την εξόχως προβληματική οικονομική κατάσταση. Από την άλλη όμως με δυσκολία μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι οι επιλεγόμενες λύσεις του οικονομικού προβλήματος δεν πρέπει να αποσυνδέονται από τον ευρύτερο εθνικό σχεδιασμό.
Επί του πρακτέου, τι θα έπρεπε να συμβεί; Να αφεθεί η χώρα στη χρεωκοπία ή να προταθεί το εθνικό συμφέρον το οποίο - όπως προαναφέρθηκε κατά την αντίληψη του γράφοντος - είναι ευρύτερο και σαφώς υπέρτερο; Δεν υπάρχει ούτε ενδιάμεση ούτε η "σωστή" απάντηση.
Ο καθείς παίρνει τη θέση που αισθάνεται ορθότερη ανάλογα με τα βιώματα, την παιδεία και την κοσμοαντίληψη που τον διακατέχει. Αν διευρύνουμε το χρονικό ορίζοντα που παρακολουθούμε, η χώρα - με όρους δημοκρατίας βεβαίως - έχει εκχωρήσει νομοθετική (μέσω του Ευρωκοινοβουλίου), δικαστική (μέσω των Ευρωπαϊκών δικαστικών θεσμών), εκτελεστική (μέσω της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) εξουσία ενώ προχώρησε στην εκχώρηση και της νομισματικής της πολιτικής (μέσω του ευρώ στην ΕΚΤ).
Πρόσφατα προχώρησε και στην εκχώρηση της δημοσιονομικής της πολιτικής στην Τρόικα, νομοθετώντας καθ΄υπόδειξη και με την απειλή του οικονομικού χάους να επικρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει μείζων τομέας άσκησης κρατικής εξουσίας στον οποίο η χώρα μπορεί πραγματικά να δράσει προτάσσοντας το δικό της εθνικό συμφέρον αγνοώντας απειλές ή άλλες δεσμεύσεις. Ταυτόχρονα και υπό την πίεση της παρούσας συγκυρίας, ευρύτατη είναι η συναίνεση στην προσέλκυση ξένων επενδυτών όπως της Κίνας, στην εξαγορά ή άλλου είδους εκμετάλλευση δημόσιας περιουσίας, η οποία όντως παραμένει είτε αναξιοποίητη είτε τελεί σε ζημιογόνα κατάσταση.
- Εν ολίγοις, στην παρούσα φάση, οι δρομολογούμενες πολιτικές σε πλήθος μειζόνων τομέων - πολύ περισσότερων απ' ότι σε άλλες χώρες της ΕΕ - καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από κέντρα αποφάσεων εκτός Ελλάδος.
- Το "συναρπαστικό" είναι ότι αυτά τα κέντρα δεν διακρίνονται ούτε από κοινά συμφέροντα με εμάς αλλά ούτε και μεταξύ τους, ενώ η χώρα δείχνει να "επιδιώκει" την υποκατάσταση εσωτερικών και εν πολλοίς "φθαρμένων" ή "αδύναμων" θεσμών με αντίστοιχους εισαγόμενους. Το πολιτικό σύστημα αλλά και οι πολίτες μοιάζουν να έχουν αποδεχτεί μια κατάσταση όπου το εσωτερικό αδυνατεί να τα βγάλει πέρα και χρειάζεται τη συνδρομή και την ανάληψη της εξουσίας από ξένους θεσμούς ή παράγοντες προκειμένου να τα καταφέρει. Άλλοτε "βαριέται" να εργαστεί, άλλοτε φοβάται το "πολιτικό κόστος", άλλοτε πολίτες και πολιτικοί αποδίδουν στη διαφθορά ή στη συνδιαλλαγή την αδυναμία να παράγουν αποτελέσματα, αλλά το συμπέρασμα είναι ένα: κανείς δεν αποδέχεται από τον Πρώτο, κατά τη Συνταγματική έννοια, μέχρι τον τελευταίο πολίτη αυτής της χώρας να αντισταθεί στον "πειρασμό" της διατήρησης των ελάχιστων κεκτημένων αντί της αυθεντικής υπηρέτησης των μακροπρόθεσμων εθνικών στόχων. Η υπογραφή του Προεδρικού Διατάγματος για τις εργασιακές σχέσεις αποτελεί ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της κατάστασης. Και μόνο το επικοινωνιακό "παιχνίδι" με το χρόνο προειδοποίησης των προς απόλυση εργαζομένων προκειμένου να απομειωθεί περαιτέρω η ούτως ή άλλως μηδαμινή αποζημίωσή τους και η στη συνέχεια "παράδοσή" τους στο σχεδόν ανύπαρκτο κοινωνικό "δίχτυ ασφάλειας" συνιστά ευθεία προσβολή του μακροπρόθεσμου εθνικού συμφέροντος ενώ βεβαίως εξυπηρετεί τα μέγιστα στο δόγμα του "οικονομικώς ορθού". Οι πολίτες αποτελούν "κεφάλαιο" του έθνους και αυτό το κεφάλαιο πολύ εύκολα παραδίδεται και αναλώνεται στο βωμό του πρόσκαιρου οικονομικού οφέλους. Εν τέλει μάλλον το έθνος θα παραμείνει χωρίς κεφάλαια και αναρωτιέμαι με ποιους πόρους - ανθρώπινους και άλλους- θα βρεθεί στο μέλλον για να υποστηρίξει ή να απολαύσει τα όποια οικονομικά οφέλη προκύψουν από τις κυβερνητικές οικονομικές επιλογές.
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/t-------2010062525001/
-
Βlogger: Και μετά δείτε τις παρακάτω εγγραφές σχετικές με τα παραπάνω:
-
http://moulari.blogspot.com/2010/05/blog-post_1044.html
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_30/05/2010_402576
http://moulari.blogspot.com/2010/06/o.html==========================
Tο μεγάλο κόλπο του Παπανδρέου με το ΔΝΤ.
Η μεγάλη προδοσίατης κυβέρνησης της Λέσχης Μπίλντεμπεργκκαι της Goldman Sachs.
"Ο παίζων χάνει και ο πίνων μεθά"… λέει ο θυμόσοφος λαός. Τι εννοεί μ' αυτό; Ότι, όποιος παίζει παιχνίδια, γνωρίζει πάντα πως υπάρχει πιθανότητα να χάσει με την ίδια λογική που κάποιος, ο οποίος πίνει, γνωρίζει ότι μπορεί να μεθύσει. Η τοκογλυφία είναι ένα τέτοιο παιχνίδι. Αυτός, ο οποίος παίζει τέτοια παιχνίδια, είναι βέβαιον ότι γνωρίζει το ρίσκο του παιχνιδιού του. Ρισκάρει να "φορτώσει" το θύμα του με τόσα "χρέη", που στο τέλος να μην μπορεί να ανταπεξέρθει στις υποχρεώσεις του και να βαρέσει "πιστόλι". Να φτάσει στο σημείο να μην μπορεί να ξεπληρώσει τον τοκογλύφο και άρα να την "πατήσει" ο ίδιος το τοκογλύφος. Ο τοκογλύφος, έχοντας γνώση αυτού του ρίσκου, θα πρέπει να διασφαλίσει τον τρόπο να πάρει τα δανεικά με όποιον τρόπο και μέσο μπορεί.Να τα πάρει και μάλιστα υπό δυσμενείς συνθήκες, εφόσον δεν έχει τη συμπάθεια και την υποστήριξη κανενός. Ο τοκογλύφος, ακόμα κι όταν έχει "δίκιο", είναι μισητός. Στις λίγες περιπτώσεις, όπου ο ίδιος "χάνει", εξακολουθεί να είναι ο μισητός …και αυτός, ο οποίος τον "αδικεί", να είναι ο συμπαθής. Αυτό είναι λογικό. Κανένας δεν λυπάται έναν τοκογλύφο, όταν αυτός χάνει χρήματα. Ακόμα περισσότερο κανένας δεν λυπάται ένα τέτοιο ζώο, όταν με την τοκογλυφία του αδικεί έναν ολόκληρο λαό, κλέβοντάς του τις συντάξεις και απειλώντας την εθνική του ύπαρξη.Αυτήν την απομόνωση από πλευράς των λαών φοβούνταν οι τοκογλύφοι, οι οποίοι "δάνειζαν" στην Ελλάδα υπό συνθήκες διαφθοράς. Οι άθλιοι, οι οποίοι διέφθειραν τους πάντες, για να δημιουργήσουν στη χώρα ένα δυσβάστακτο "απεχθές" χρέος. Οι τοκογλύφοι, οι οποίοι, "λαδώνοντας" Μητσοτάκηδες και Σημίτηδες, "φόρτωναν" έναν λαό με δυσβάστακτο χρέος. Ένα ελληνικό "φέσι" στην εβραϊκή τοκογλυφική συμμορία της Goldman Sachs και της Deutsche Bank θα ήταν καταστροφικό για τους Εβραίους και λυτρωτικό για τους Έλληνες υπό τους πανηγυρισμούς και τις επευφημίες ολόκληρου του Πλανήτη.Για να μην συμβεί αυτό, οι πονηροί Εβραίοι τοκογλύφοι έκαναν το εξής: Επιχείρησαν —και μέχρι στιγμής δείχνουν να το καταφέρνουν— να μεταβιβάσουν τις ελληνικές υποχρεώσεις σε έναν Διεθνή Οργανισμό, όπως είναι το ΔΝΤ. Έναν διεθνή οργανισμό, τον οποίο ελέγχουν απόλυτα, μέσω του Εβραίου Στρος Καν. Ταυτόχρονα, για να μην "γελάνε" οι λαοί με ένα πολύ πιθανό ελληνικό "πιστόλι", έβαλαν ανάμεσα στους δανειστές της Ελλάδας και τους ίδιους τους ευρωπαϊκούς λαούς. Γι' αυτόν τον λόγο "κατασκεύασαν" τον μικτό "μηχανισμό" στήριξης. Γι' αυτόν τον λόγο ήταν θεμελιώδες γι' αυτούς να λειτουργούν τα πάντα υπό τον συντονισμό του ΔΝΤ. Γι' αυτόν τον λόγο τούς ήταν χρήσιμο το ΔΝΤ.Το ΔΝΤ μπήκε ανάμεσα στην Ελλάδα και τους ιδιώτες δανειστές της, για να "μετατρέψει" τις ιδιότητες των εμπλεκομένων και να μεταφέρει τις υποχρεώσεις. Το ΔΝΤ λειτουργεί σαν ένα "χωνί-μετατροπέας". Τα χρέη της Ελλάδας απέναντι στους τοκογλύφους "μπαίνουν" συνολικά μέσα σ' αυτό και μετατρέπονται κατά την "έξοδό" τους σε χρέη της Ελλάδας απέναντι σε Διεθνείς Οργανισμούς. Τα "μαχητά" και "διαπραγματεύσιμα" χρέη απέναντι στους ιδιώτες απατεώνες του Πλανήτη γίνονται "μη μαχητά" και "μη διαπραγματεύσιμα" χρέη απέναντι σε Διεθνής Οργανισμούς και Κράτη.Από τη στιγμή που η εβραϊκή συμμορία το κατάφερε αυτό, ήταν εύκολη η μεθόδευση. Χρησιμοποιώντας χρήματα του Διεθνούς ταμείου, αλλά και των ευρωπαϊκών λαών, "δίνει" στην Ελλάδα χρήματα, για να ξεπληρωθούν οι τοκογλύφοι. Το εβραϊκό ΔΝΤ στο όνομα των Ελλήνων δανείζεται χρήματα από τους λαούς, για να ξεπληρώσει τους Εβραίους τοκογλύφους και μετακινεί τα ελληνικά χρέη στους λαούς. Ξεπληρώνονται οι τοκογλύφοι και τα χρέη της Ελλάδας απέναντι σ' αυτούς γίνονται χρέη της Ελλάδας απέναντι στο ΔΝΤ και στους ευρωπαϊκούς λαούς.Γι' αυτόν τον λόγο ξεκίνησαν να της δώσουν δάνειο 20 δις ευρώ και στη συνέχεια έφτασαν να της δίνουν πάνω από 120 δις ευρώ. Δίνουν "πολλά" στην Ελλάδα, όχι από "αγάπη" προς αυτήν, αλλά γιατί είναι "πολλά" τα προσδοκώμενα κέρδη των τοκογλύφων. Αυτό είναι το κόλπο της εβραϊκής συμμορίας. Εξαιτίας του ΔΝΤ δεν χρωστάμε στην εβραϊκή συμμορία των ιδιωτών τοκογλύφων, αλλά σε έναν διεθνή οργανισμό και στους λαούς της Ευρώπης.Αυτό ήταν το όλο κόλπο των τοκογλύφων. Γιατί; Γιατί μόνον έτσι διασφαλίζονταν τα κλοπιμαία τους. Δεν είχαν καμία άλλη διασφάλιση ως ιδιώτες απέναντι σε ένα κυρίαρχο κράτος. Ένα κράτος έχει εξασφαλισμένη την "ασυλία", όταν έχει απέναντί του ιδιώτες πιστωτές και τις απαιτήσεις τους. Έχει την "ασυλία" του ακόμα κι όταν βαράει "κανόνι" με κίνδυνο να τους καταστρέψει. Αυτήν την "ασυλία" την χάνει μόνο όταν στις θέσεις των ιδιωτών τοκογλύφων μπαίνουν Διεθνής Οργανισμοί και κράτη. Τώρα αρχίζει ο αναγνώστης και βλέπει το "πάζλ" και συνδέει τους "πρωταγωνιστές" μεταξύ τους.Ο Εβραίος Τρισέ ξεκίνησε την επίθεση εναντίον των ελληνικών ομολόγων μόλις ο Εβραίος Γιωργάκης ανέλαβε την εξουσία στην Ελλάδα. Την επίθεση του Εβραίου Τρισέ υποβοήθησε ο Εβραίος Μπάφετ, ο οποίος μέσω της Moodies "υποτίμησε" την ελληνική πιστοληπτική ικανότητα. Σ' αυτήν την επίθεση όρμηξαν και θησαύρισαν οι γνωστοί Εβραίοι κερδοσκόποι τύπου Σόρος, Goldman Sachs κλπ.. Για να μην έχουν προβλήματα αυτά τα εβραϊκά "σκυλιά" της κερδοσκοπίας, θέλησαν να "διαβάλουν" την Ελλάδα στο παγκόσμιο κοινό, το οποίο θα αντιδρούσε σε ένα τέτοιο μαζικό έγκλημα.Από αυτήν την ανάγκη των τοκογλύφων ξεκίνησε η μεγάλη "λασπολογία" της Ελλάδας …κυρίως από τα εβραϊκής ιδιοκτησίας διεθνή ΜΜΕ τύπου Ουάσιγκτον Ποστ, Νιού Γιόρκ Τάιμς και των "μερντοχικών" βρετανικών μέσων. Κατάλαβε ο αναγνώστης γιατί ο Τρισέ ή ο Στρος Καν είναι εκτός από μεγαλοστελέχη διεθνών οργανισμών και μεγιστάνες οι ίδιοι; Είναι μέλη μιας συμμορίας τοκογλύφων, την οποία οι ίδιοι τη διευκολύνουν στις δραστηριότητές της, εκμεταλλευόμενοι τις θέσεις τις οποίες κατέλαβαν, εξαιτίας αυτής της συμμορίας. Απλά πράγματα.Αυτή η συμμορία έκανε "διεθνές" το πρόβλημα της Ελλάδας. Γι' αυτόν τον λόγο ο Εβραίος Σαρκοζί "φώναζε" για την ανάγκη να "βοηθηθεί" η Ελλάδα από τους ευρωπαϊκούς λαούς. Αγωνιούσε για τα χρήματα των ομοεθνών του Εβραίων. Βιαζόταν να δώσει χρήματα των Γάλλων ή των Γερμανών πολιτών στα εβραϊκά τοκογλυφικά θηρία. Γι' αυτόν τον λόγο ολόκληρος Πρόεδρος των ΗΠΑ συζητούσε με την Καγκελάριο της Γερμανίας για το ελληνικό "πρόβλημα". Δύο "υγιείς" δυνάμεις, οι οποίες χρωστάνε από κοινού δεκάδες τρις —και απειλούν να τινάξουν τον Πλανήτη στον αέρα— ασχολούνταν με τα ψίχουλα της Ελλάδας.Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, όλα αυτά ήταν εκ του πονηρού. Οι πάντες αγωνίζονταν να σώσουν τα χρήματα της συμμορίας. Οι πάντες φοβούνταν μη τυχών και η ελληνική κυβέρνηση βαρέσει "κανόνι" 250 δισεκατομμυρίων στους τοκογλύφους της "ερήμου". Για να αποφύγουν το ενδεχόμενο αυτό, χρησιμοποίησαν το ΔΝΤ. Ο Εβραίος Μπενράνκε της FED έδωσε το χρήμα στον Εβραίο Στρος Καν να ξεπληρώσει όλους τους Εβραίους τοκογλύφους και να μεταβιβάσει τα ελληνικά χρέη στους Διεθνείς Οργανισμούς και τους λαούς. Με τι είδους "υποθήκη" από την πλευρά της Ελλάδας; Την ίδια της την ύπαρξη. Το ίδιο της το Δημόσιο Κεφάλαιο.Με τη δημοσιοποίηση του μνημονίου της δανειακής σύμβασης του ΔΝΤ και της ελληνικής κυβέρνησης άρχισαν ν' αποκαλύπτονται αυτά, τα οποία μέχρι τώρα ήταν επτασφράγιστα μυστικά. Η Ελλάδα και τυπικά πλέον βρίσκεται υπό ξένη κατοχή …Με έναν πρωθυπουργό σε ρόλο "Τσολάκογλου", δεχόμαστε ταπεινωτικές και αποικιοκρατικές συνθήκες …Με μια κυβέρνηση, η οποία το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να καταμετρήσει την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, προκειμένου να εξασφαλίσει τα "αφεντικά" της …Με μια κυβέρνηση, που αποκαλύπτεται πλέον ότι υπογράφει νομοθετήματα "άνωθεν" και "έξωθεν" κατασκευασμένα, βαδίζουμε στην ολοκληρωτική καταστροφή. Αυτά περιγράφονται στο πιο κάτω κείμενο, το οποίο είναι μέρος του περίφημου Μνημονίου της Προδοσίας. Ούτε οι Ναζί δεν τόλμησαν να μας βάλουν να υπογράψουμε τέτοια πράγματα.
Καταλύεται το Δημοκρατικό μας Πολίτευμα εξαιτίας αυτού του μνημονίου. Πραξικοπηματίες —εκτός από προδότες— είναι αυτοί που το υπέγραψαν. Πραξικοπηματίες είναι αυτοί, που υπογράφουν μια Σύμβαση, η οποία εμπλέκει και δεσμεύει τον ελληνικό λαό σε βαρύτατες υποχρεώσεις και η οποία δεν ελέγχεται από καμία ελληνική αρχή. "Προκειμένου να διασφαλιστεί η νομιμότητα, η εγκυρότητα ή εκτελεστότητα της Σύμβασης και του Μνημονίου Συνεννόησης, δεν είναι απαραίτητο αυτά να κατατεθούν, καταχωρηθούν ή εγγραφούν σε οποιαδήποτε δικαστική ή άλλη αρχή στην Ελληνική Δημοκρατία". Όποιος πολιτικός το έχει υπογράψει αυτό, θα πρέπει να κρεμαστεί στο Σύνταγμα ως Πραξικοπηματίας.Ταυτόχρονα όμως απειλείται και η ίδια η ανεξαρτησία μας και όχι μόνον το Δημοκρατικό μας Πολίτευμα. "Ούτε ο Δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά λόγω της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης —συντηρητικής ή αναγκαστικής— ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με τη Σύμβαση". Απεμπολούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και στην πραγματικότητα βαδίζουμε στις εποχές του "σκότους". Στις εποχές, όπου δεν υπήρχε ελεύθερο ελληνικό κράτος και αγωνιζόμασταν απελπισμένα για την ελευθερία μας. Στις εποχές, όπου, για να πάρουμε δάνεια από το εξωτερικό για την απελευθέρωσή μας, κάποιοι αξίωναν να "υποθηκεύσουμε" ολόκληρη την Πελοπόννησο. Κάποιοι ομοεθνείς των σημερινών "αρπακτικών", εφόσον οι τότε "Ρικάρντο" ήταν εξίσου Εβραίοι και ομοεθνείς του σημερινού Στρος Καν και Μπενράνκε και Τρισέ.Αυτοί είναι τα πραγματικά αφεντικά του Giorgo. Του Εβραίου Γιωργάκη. Αυτοί, οι οποίοι μέσω της Εβραίας Ολντμπράιτ τον στήριξαν, για να εμφανίζεται σαν ο υπουργός Εξωτερικών με το διεθνές κύρος. Αυτοί, οι οποίοι τον στήριξαν, δίνοντάς του δώρο τη θέση του Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όταν οι υπόλοιποι Έλληνες τον είχαν για έναν κοινό συνώνυμο του Vlaka. Αυτοί, οι οποίοι τον έσωσαν από τον βέβαιο πολιτικό "θάνατο", όταν ταπεινώθηκε σαν σκύλος στις προτελευταίες εκλογές και τον κυνηγούσε ο χοντρός Βενιζέλος. Αυτοί, οι οποίοι τον στήριξαν με τους λαθρομετανάστες οπαδούς και ψηφοφόρους του στις εσωκομματικές εκλογές. Αυτοί, οι οποίοι τον διόρισαν στη θέση του Έλληνα Πρωθυπουργού, εφόσον του επέτρεψαν να εκλεγεί υπό συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, λέγοντας ψέματα στους Έλληνες ψηφοφόρους.Αυτοί έλεγχαν και ελέγχουν απόλυτα τον γιο της Μαργαρίτας. Της Μαργαρίτας, που —όπως θυμόμαστε από e-mail του Νέμεσις— πάντα του εφιστούσε την προσοχή σ' ό,τι αφορά την προσήλωση στις οδηγίες τους. Αυτός ο γιος της Μαργαρίτας παρέδωσε την Ελλάδα στους τοκογλύφους της λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Αυτός ο γιος της Μαργαρίτας άνοιξε πρώτος την κουβέντα για το ΔΝΤ, όταν για τους υπόλοιπους Έλληνες και Ευρωπαίους το ΔΝΤ ήταν ένας οργανισμός, που αφορούσε τις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής. Ακόμα όμως και αυτή η αποκάλυψη δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Το είχε προαναγγείλει ευθέως ο ίδιος ο "Τσολάκογλου", όταν ανέλαβε την εξουσία. Θα παραχωρήσουμε μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας, εξαιτίας της οικονομικής μας κατάστασης.Ο ίδιος, μετά από λίγες μέρες, δήλωνε στην εκδήλωση του Economist ότι: …"We need global governance, global financial governance, and we need it fast." Μετάφραση: "Χρειαζόμαστε Παγκόσμια Διακυβέρνηση, Παγκόσμια Οικονομική Διακυβέρνηση και τη χρειαζόμαστε γρήγορα". Αυτά δεν τα είπε ο Τζόρτζ Σόρος ή ο Κίσινγκερ. Αυτά τα είπε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ο όρος όμως "Παγκόσμια Διακυβέρνηση" είναι όρος και βέβαια στόχος της Λέσχης Μπιλντεμπεργκ και ο Παπανδρέου είναι μέλος αυτής της Λέσχης. Καταλαβαίνει ο αναγνώστης το πρόβλημα; Εμείς τον ψηφίσαμε για πρωθυπουργό μιας ανεξάρτητης χώρας και αυτός αντιλαμβάνεται τον εαυτό του σαν "νομάρχη" μιας παγκόσμιας Νέας Τάξης.Πώς μπορεί ένας κυβερνήτης ενός ελεύθερου κράτους να μιλάει για επιτακτική ανάγκη κηδεμονίας, χρησιμοποιώντας τη λέξη "need"; Ενημέρωσε τον λαό ότι θέλει να τον κυβερνήσει συνεταιρικά με τους κηδεμόνες του; Όταν κατέβηκε στις εκλογές, "έδειξε" στον λαό τους παγκόσμιους "κυβερνήτες" και συνεταίρους του; Ποιους αντιπροσωπεύει σε μια τέτοια περίπτωση; Αυτούς που τον ψήφισαν ή αυτούς που τον διόρισαν, επιτρέποντας του να πει άπειρα ψέματα στους "ιθαγενείς";Όλα αυτά όμως τα δήλωνε, αφού είχε υποκλέψει την ψήφο των Ελλήνων. Δεν τα έλεγε προεκλογικά, ώστε να γνωρίζει ο λαός τι ακριβώς ψήφιζε. Προεκλογικά έλεγε τα ακριβώς αντίθετα. Τι έλεγε; "Χρήματα υπάρχουν". "Αυξήσεις θα δώσουμε". "Τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα θα προστατεύσουμε". Αντιλαμβανόμαστε δηλαδή ότι τα όσα έλεγε τα έλεγε για να "κλέψει" την ψήφο των Ελλήνων. Να την κλέψει, για να εξυπηρετήσει τα πραγματικά του αφεντικά. Τα αφεντικά, τα οποία ο ίδιος αποκαλύπτει, όταν μας λέει ως "Έλληνας Πρωθυπουργός" ότι έχουμε ανάγκη από μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση.Όμως, αυτά τα αφεντικά τα αποκαλύπτει εκ των υστέρων. Δεν τα αποκάλυψε εκ των προτέρων. Δεν τα αποκάλυψε όταν έπρεπε οι Έλληνες ν' αποφασίσουν αν θα έχουν έναν Έλληνα Πρωθυπουργό μιας ανεξάρτητης Ελλάδας ή έναν διορισμένο "μεγαλονομάρχη" μιας Παγκόσμιας Νέας Τάξης. Δεν αποκάλυψε την άσχημη οικονομική κατάσταση της χώρας, για να ζητήσει την ψήφο εμπιστοσύνης του λαού απέναντι στο πρόσωπό του, αλλά μοίραζε "αυξήσεις" και κοινωνικές παροχές. Σε επιλογές αυτής της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης αναζητούμε τη δική του "επιτυχία".
Πώς έγινε η μεθόδευση;
Αναζητούμε μια μεθόδευση, γιατί η Ελλάδα δεν ήταν σε κατάσταση να μπει στην περιπέτεια του ΔΝΤ. Αναζητούμε μια συνομωσία, γιατί ζούμε σε έναν κόσμο υπερχρεωμένων κρατών και η Ελλάδα δεν ήταν αυτό που θα λέγαμε "ξεχωριστή" περίπτωση. Όσο κι αν τα διεθνή ΜΜΕ προσπαθούσαν να την παρουσιάσουν σαν τέτοια, αυτό δεν είναι η αλήθεια. Η Ελλάδα όχι απλά δεν ήταν σε χειρότερη κατάσταση από τον οικονομικό της περίγυρο, αλλά ήταν πολύ καλύτερη από πολλούς, οι οποίοι για τον οποιονδήποτε λόγο απολαμβάνουν της ασυλίας των τοκογλύφων.Γιατί να αποτελεί πρόβλημα της παγκόσμιας οικονομίας η Ελλάδα —με τα 240 δις ΑΕΠ και με εξωτερικό χρέος, το οποίο ανέρχεται στα 594 δις. δολάρια και άρα στο 182% του ΑΕΠ της— και όχι η Ιρλανδία; Η Ιρλανδία, με μικρότερο ΑΕΠ —της τάξης των 200 δις. δολαρίων— και ένα απίθανο εξωτερικό χρέος των 1,235 τρις. δολαρίων, που αντιπροσωπεύει πάνω από το 1.200% του ΑΕΠ της. Γιατί να βιάζεται η Ελλάδα να ξεπουλήσει το εθνικό της κεφάλαιο και όχι η Ολλανδία; Η Ολλανδία, με ΑΕΠ 675 δις. δολάρια και εξωτερικό χρέος 2,580 τρις. δολάρια, που αντιπροσωπεύει πάνω από το 380% του ΑΕΠ της. Γιατί η Ελλάδα και όχι η ίδια η Μ. Βρετανία; Η πάλαι ποτέ κυρίαρχος των "κυμάτων". Η Μ. Βρετανία, η οποία —με ΑΕΠ 2,472 τρις— χρωστάει το εξωφρενικό ποσό των 10,45 τρις, που ξεπερνά το 400% του ΑΕΠ της.Η περίπτωση της Ελλάδας ήταν ακόμα πιο δύσκολη γι' αυτούς, αν αναλογιστεί κάποιος ότι σχεδόν το 60% αυτού του δημοσίου χρέους οφείλεται σε 12 μεγάλα τραπεζικά ιδρύματα, μεταξύ των οποίων η Goldman Sachs, η JP Morgan, η Credit Suisse, η UBS, η Societe Generale, η BNP Paribas και η Deutsche Bank. Πάνω από το 60% του δημόσιου χρέους της η Ελλάδα το χρωστά στους μεγάλους τοκογλύφους του Πλανήτη και όχι στους λαούς, ώστε να έρθει σε ρήξη μ' αυτούς. Χρήματα τοκογλύφων έχει πάρει και όχι τις συντάξεις ή τις τραπεζικές καταθέσεις λαών. Η Ελλάδα οφείλει στις ίδιες τράπεζες, οι οποίες αγοράζουν μαζικά CDS —δηλαδή ασφάλιστρα εις βάρος της Ελλάδας— και οι οποίες ευθύνονται για τη σημερινή της τραγική θέση.Αυτή όμως η επίθεση ήταν μια "ευκαιρία" για την Ελλάδα. Μια μοναδική ευκαιρία να κάνει ζημιά σ' αυτά τα κτήνη. Στα κτήνη, που τον ελεύθερο ανταγωνισμό τον λατρεύουν μόνον από θέση ισχύος. Στα κτήνη, που, όταν έπρεπε να αποδώσουν τα δικά τους χρέη, ζήτησαν να σωθούν με κρατικά χρήματα. Στα κτήνη, που, τώρα που επιβίωσαν σε συνθήκες κρατικού "θερμοκηπίου", ξαναπαριστάνουν τα θηρία της ελεύθερης "ζούγκλας". Τα κτήνη, που απαιτούν τα χρέη των άλλων και για να το πετύχουν είναι σε θέση να βάλουν ολόκληρους λαούς να στραφούν εναντίον λαών. Σε έναν κόσμο, στον οποίο ο ελεύθερος ανταγωνισμός είναι η "θρησκεία" του και ο "πόλεμος" είναι θεμιτός για τους δήθεν ισχυρούς, γιατί η Ελλάδα να μην ανταποδώσει ένα πολεμικό χτύπημα; Οι κερδοσκόποι την έφεραν σε δύσκολη θέση και η Ελλάδα μπορούσε να φροντίσει να πληρώσουν οι τοκογλύφοι αυτήν τη δυσκολία. Οι τοκογλύφοι την οδηγούσαν στη χρεοκοπία και οι ίδιοι θα γεύονταν τις αρνητικές συνέπειές της.Δεν είναι δυνατόν να οδηγείς ένα κράτος και έναν λαό στη χρεοκοπία και να έχεις την απαίτηση καί να κερδίσεις από το "στοίχημα" του CDS καί να ξεπληρωθείς από το θύμα σου. Σε μια τέτοια περίπτωση πρέπει να διαλέξεις …ή θα αρκεστείς στα κέρδη του στοιχήματος και θα την οδηγήσεις στη χρεοκοπία …ή θα περιμένεις τα κέρδη της εξόφλησης και άρα θα την προστατεύσεις από τη χρεοκοπία. Τα άπληστα όμως εβραϊκά κτήνη ήθελαν κέρδη καί από τις δύο περιπτώσεις. Ήθελαν κέρδος από τον ξαφνικό "θάνατο" μιας ζωντανής οικονομίας και ήθελαν να μοιραστούν και τα "ιμάτιά" του θύματός τους.Ακριβώς, επειδή δεν ήταν εύκολο να οδηγήσουν την Ελλάδα στο "κρεματόριο" του ΔΝΤ, είχαν ανάγκη την εσωτερική προδοσία. Έπρεπε η Ελλάδα να προδοθεί εκ των "έσω", για να πάει χωρίς αντιδράσεις στο σφαγείου του ΔΝΤ. Έπρεπε δικοί τους άνθρωποι να τη στρέψουν εναντίον του ελληνικού λαού και όχι εναντίον των τοκογλύφων. Αυτός ήταν ο λόγος, που περίμεναν την αλλαγή της κυβέρνησης. Για την εξυπηρέτηση των δικών της συμφερόντων αυτή η υπερκυβέρνηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ τοποθέτησε στην ηγεσία της Ελλάδας τον δικό της "Τσολάκογλου". Τον πραγματικό Εβραίο —και άρα γνήσιο "παιδί" τους— τον Γιωργάκη.Ο αναγνώστης μπορεί να καταλάβει πλέον τον λόγο που ήθελαν να τα κάνουν όλα αυτά στην περίοδο εκείνη, που την Ελλάδα την κυβερνά ο θλιβερός Γιωργάκης. Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο που τον έβγαλαν πάση θυσία νικητή των εκλογών, επιτρέποντάς του να λέει τα πιο μεγάλα ψέματα; Γιατί τον εμφάνισαν σαν τον "τυφλό", με το κληρονομικό "χάρισμα" να βλέπει λεφτά εκεί όπου κανένας άλλος δεν βλέπει; Τον Γιωργάκη ήθελαν για πρωθυπουργό, όταν θα μεθόδευαν την καταστροφή της Ελλάδας. Είναι καθαρή ευθύνη του Γιωργάκη η κρίση στη δανειακή μας ικανότητα και άρα εξαιτίας του Γιωργάκη σερνόμαστε στο ΔΝΤ.Αυτό είναι το δεδομένο. Το ΔΝΤ το έφεραν συγκεκριμένοι άνθρωποι με συγκεκριμένες ενέργειες. Ό,τι και να έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, δεν ήταν αυτές που μας οδήγησαν στο ΔΝΤ. Με όλα τους τα εγκλήματα δεν είχε υπάρξει πρόβλημα δανεισμού, εφόσον ποτέ δεν γίναμε χειρότεροι από πολλούς άλλους. Τα εγκλήματά τους έφταναν μέχρι του σημείου να κάνουν μια πλούσια Ελλάδα να φαίνεται χειρότερη ακόμα και από τις κατεστραμμένες Ιρλανδίες και τις Πορτογαλίες. Τα εγκλήματά τους έφταναν στο σημείο να έχει πρόβλημα δανεισμού μια χώρα, η οποία είχε μικρότερα χρέη από τους περισσότερους ομοίους της και δημόσια περιουσία αμύθητης αξίας, την οποία δεν διέθετε κανένας άλλος από αυτούς τους ομοίους της.Ο αναγνώστης πρέπει ν' αρχίσει να υποπτεύεται μερικά πράγματα. Όλη αυτή η στοχοποίηση της Ελλάδας έγινε με στόχο τη λεηλασία της. Μέσα σε έναν παγκοσμίως ενιαίο οικονομικό χώρο η Ελλάδα είναι πολύ πολύτιμη, για να αφεθεί στα χέρια των Ελλήνων. Μέσα στη "σούπα" της παγκοσμιοποίησης η Ελλάδα είναι ένα πολύ ακριβό και σπάνιο "φιλέτο", για να αφεθεί στα χέρια των παιδιών εκείνων, οι οποίοι το απέκτησαν με το αίμα τους. Ένα κεφάλαιο, το οποίο στην πιο υποτιμημένη αποτίμησή του ξεπερνά την αξία των 300 δις ευρώ. Γι' αυτόν τον λόγο παραδίδουν την Ελλάδα στα χέρια των τοκογλύφων. Οι τοκογλύφοι για τα "πέτσινα" χρήματά τους θα πάρουν πραγματικό κεφάλαιο, το οποίο θα ξαναπουλήσουν σε ξένους και θα έχουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη.Γι' αυτόν τον λόγο έχουν στοχοποιήσει την Ελλάδα και όχι την Ιρλανδία ή την Ολλανδία. Της Ελλάδας το πολύτιμο κεφάλαιο τούς ενδιαφέρει ν' αρπάξουν και όχι τα λιβάδια της Ιρλανδίας ή τους βάλτους της Ολλανδίας. Γι' αυτόν τον λόγο τώρα "στοχεύουν" την "καρδιά" της. "Καρδιά" της Ελλάδας είναι το Δημόσιο Κεφάλαιό της. Το κεφάλαιο του ελληνικού λαού. Το συλλογικό κεφάλαιο των παιδιών εκείνων, οι οποίοι επί αιώνες θυσιάζονταν για την ελευθερία τους. Αυτό το κεφάλαιο στοχεύουν μέσω του ΔΝΤ, γιατί ως ιδιώτες κινδύνευαν να φάνε "πιστόλι" και να γίνουν ο περίγελος του Πλανήτη. Εξαιτίας αυτού του στόχου δρομολόγησαν τον σχεδιασμό του ΔΝΤ.Για όσο διάστημα υπήρχαν κι άλλες χώρες με τρομερά και δυσβάστακτα δάνεια, δεν ήταν εύκολο ν' "απομονώσουν" την Ελλάδα και να τη "δολοφονήσουν" οικονομικά, αρπάζοντάς της το κεφάλαιο. Για όσο διάστημα χώρες φτωχότερες από αυτήν και με μεγαλύτερα χρέη κατόρθωναν και δανείζονταν, η Ελλάδα δεν θα είχε το παραμικρό πρόβλημα. Ακόμα και υπό τη διακυβέρνηση του γνωστού κοιλιόδουλου "τυροπιτά" με το playstation δανειζόμασταν πολύ εύκολα …με μόνον 1% πάνω από τη Γερμανία. Στο ΔΝΤ οδηγηθήκαμε από προδοσία και απλά σήμερα βλέπουμε τον τελευταίο προδότη να προσπαθεί να σωθεί. Βλέπουμε τον Εβραίο Giorgo ν' αναζητά συνενόχους. Τον Εβραίο Γιώργο, τον οποίο μέχρι τώρα τον σώνει η άγνοια του κινδύνου, που διακρίνει πάντα έναν βλάκα.Η απόδειξη αυτού που λέμε είναι η εξής: Στις 5-10-2009 —την επομένη της εκλογικής νίκης του ΠΑΣΟΚ— και στις 22-10-2009 (με αριθμούς πρωτοκόλλου 690 και 691 αντίστοιχα), η Τράπεζα της Ελλάδος προέβη σε αλλαγή του κανονισμού του συστήματος διακανονισμού πωλήσεων των τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου, επιτρέποντας διακανονισμό από 3 σε 10 ημέρες μετά την πώληση. Κάποιοι, δηλαδή, περίμεναν τη "νίκη" του Εβραίου, για να ξεκινήσουν τη διαδικασία, που θα "επιβεβαίωνε" το στοίχημά τους για χρεοκοπία της Ελλάδας.Στο σημείο αυτό αποκαλύπτεται η εσωτερική προδοσία από το τραπεζικό κατεστημένο της χώρας. Οι ίδιες οι ελληνικές τράπεζες, που σώθηκαν με χρήματα του ελληνικού λαού, ήταν αυτές, οι οποίες έπαιζαν με τα ομόλογα εις βάρος του. Όλα αυτά υπό την καθοδήγηση του ίδιου του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας. Η προδοσία ήταν το "ευχαριστώ" ενός από τους καλύτερα πληρωμένους υπαλλήλους του Πλανήτη. Με προδοσία μας ξεπλήρωσε ένας άνθρωπος, τον οποίο ο λαός των 600 ευρώ τον πληρώνει με τριπλάσια χρήματα από αυτά που παίρνει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Αυτήν την προδοσία τώρα αρνείται, ισχυριζόμενος ότι …αυτά που λέγονται για τα ύποπτα "short selling’s" στερούνται βάσης.Εμείς λέμε το εξής: Εφόσον ο ίδιος δηλώνει ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα με το Τ10, πώς εξηγεί το γεγονός ότι μετά την "πανωλεθρία" των ομολόγων το επανέφερε στο Τ3; Εφόσον δεν υπάρχει πρόβλημα, ας το επαναφέρει στο Τ10. Αν ο χρόνος δείξει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, τότε έχει δίκιο που διαμαρτύρεται, εφόσον είναι αθώος στις κατηγορίες που του αποδίδονται από "ευφάνταστους" συνομοσιωλόγους. Αν όμως αποδειχθεί ότι πράγματι υπάρχει πρόβλημα με το Τ10, τότε είναι για κρέμασμα στην Πλατεία Συντάγματος.…Ο γελοίος ανθρωπάκος, που ζήτησε από τον ελληνικό λαό να κάνει θυσίες, τη στιγμή που ο ίδιος εισπράττει μισθό 600.000.- ευρώ τον χρόνο …χωρίς τα μπόνους, τις πιστωτικές κάρτες και τα προνόμια της θέσης του …Ο γελοίος ανθρωπάκος, που μας πρόδωσε. Το κτήνος, για να σώσει την υψηλόμισθη θέση του, πρόδωσε ολόκληρη πατρίδα και λαό. Γι' αυτόν τον λόγο ο "δεξιός" Προβόπουλος, τον οποίο προεκλογικά τον κατηγορούσε σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ, έγινε ξαφνικά ο αγαπημένος του "σοσιαλιστή" Giorgo.Όμως, για να γίνουν όλα αυτά, θα έπρεπε οι τοκογλύφοι να ελέγξουν την ελληνική κυβέρνηση. Την κυβέρνηση, η οποία θα εξασφάλιζε την ασυλία των επίορκων προδοτών και βέβαια θα οδηγούσε το ελληνικό κράτος στην υποταγή και την αποδοχή των απεχθών όρων των "κατακτητών". Απλά πράγματα. Γι' αυτόν τον λόγο περίμεναν τη νίκη του Γιωργάκη, για να ξεκινήσουν να τα δρομολογούν. Ο δικός τους άνθρωπος "νίκησε" —εξαιτίας τους— στις εκλογές και ως αντάλλαγμα τους εξυπηρέτησε. Τους βοήθησε εκ των "έσω" στο "ροκάνισμα" των ελληνικών αξιών και άρα στην έκρηξη των spreads.Αυτό το ροκάνισμα ήταν υπεύθυνο για την εμφάνιση του ΔΝΤ στη χώρα μας. Κάποιοι —και μάλιστα χωρίς χρήματα— έπαιξαν παιχνίδια εις βάρος των ελληνικών ομολόγων. Τα "σκότωναν" τζάμπα, για να τα υποβαθμίσουν και στη συνέχεια τα αγόραζαν επίσης τζάμπα, βγάζοντας τεράστια κέρδη. Οι αγοραπωλησίες ήταν χωρίς χρήματα, αλλά τα κέρδη ήταν πραγματικά χρήματα. Αυτά ήταν τα κέρδη των προδοτών και των χαφιέδων. Όλα αυτά δεν μπορούσαν να γίνουν χωρίς "άνωθεν" προστασία και καθοδήγηση.Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο, που όλα αυτά ξεκίνησαν επί πρωθυπουργίας του Εβραίου; Κατάλαβε, γιατί αυτός ο "Έλληνας" πρωθυπουργός συναντήθηκε με τον Εβραίο διευθύνοντα σύμβουλο της Goldman Sachs ελάχιστες ημέρες μετά τη "νίκη" του; Είναι φανερό ότι σ' εκείνη την κρυφή συνάντηση στο "Πεντελικό" οδηγίες "πλεύσης" πήρε. Οδηγίες από τα "αφεντικά", τα οποία ελάχιστες ημέρες μετά το ραντεβού άρχισαν να πουλάνε μαζικά τα ελληνικά ομόλογα και άρα να δρομολογούν το "ροκάνισμά" τους. Για τι άλλο θα μπορούσαν να συζητήσουν; Τι δουλειά μπορεί να κάνει ένας Πρωθυπουργός σε ένα ξενοδοχείο; Οι ηγέτες έχουν γραφεία. Δεν συναντιούνται στα ξενοδοχεία. Στα ξενοδοχεία κλείνουν ραντεβού οι πόρνες και οι Εβραίοι μαστροποί και τοκογλύφοι.Αυτοί οι διεθνείς "μαστροποί" και οι εγχώριοι δωσίλογοί τους μας έβαλαν στο ΔΝΤ. Αυτός ήταν ο απόλυτος στόχος τους. Γιατί; Για έναν πολύ απλό λόγο. Οι ίδιοι άνθρωποι, που μας δάνειζαν ως τοκογλύφοι, είναι οι ίδιοι που μας ελέγχουν μέσω του ΔΝΤ. Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο, που είχαν ανάγκη το ΔΝΤ; Ως ιδιώτες δανειστές δεν είχαν καμία ισχύ να μπουν στην Ελλάδα και να της επιβάλλουν αναγκαστικές πολιτικές. Ως ιδιώτες το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να περιμένουν να πάρουν τα χρήματά τους πίσω …με το ρίσκο, που πάντα έχει κάποιος, ο οποίος δανείζει σε αναξιόπιστους δανειολήπτες. Μέσω του ΔΝΤ ελέγχουν το σύνολο του κράτους. Ελέγχουν τα μυστικά και τα απόρρητά του.Όμως, το χειρότερο είναι ότι ελέγχουν τις πολιτικές του. Ελέγχουν τα νέα δάνειά του. Ελέγχουν τις προτεραιότητές του και φροντίζουν να τις "στρέφουν" προς το δικό τους μέρος. Φροντίζουν πάντα να εξυπηρετούνται κατά απόλυτη προτεραιότητα τα δικά τους συμφέροντα και κατόπιν αυτά των Ελλήνων. Όταν το ελληνικό κράτος θα πρέπει ν' αποφασίσει για τα φάρμακα των Ελλήνων ή τις συντάξεις τους, θα επιλέξει να πληρωθούν πρώτα οι τοκογλύφοι. Όταν το ελληνικό κράτος θα πρέπει ν' αποφασίσει ποιος θα μπει "δεύτερος" στη σειρά προτεραιοτήτων, πάντα θα βάζει τον Έλληνα πολίτη πίσω από τον Εβραίο τοκογλύφο.Μας υποτιμούν μάλιστα τόσο πολύ, που χρησιμοποιούν τους ίδιους ανθρώπους σε όλες τις φάσεις του εγκλήματος. Χρησιμοποιούν τους "δολοφόνους" και στη θέση της "μοιρολογίστρας" και του διαχειριστή. Χρησιμοποιούν σαν νόμιμο "Αντιπρόσωπο του Δανειολήπτη" —δηλαδή του θύματος—, που είναι η Ελλάδα, τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, ο οποίος την οδήγησε στο "θάνατο". Αυτόν, δηλαδή, ο οποίος "δολοφόνησε" την ελληνική οικονομία, τον κάνουν υπεύθυνο για τη διαχείριση των "ιματίων" της …Αυτόν, ο οποίος ανά πάσα στιγμή μπορεί να κατηγορηθεί για εσχάτη προδοσία …Τον διοικητή της Τράπεζας αυτής, που με τα "παιχνίδια" της στο "short selling" ήταν αυτή που κατέστρεψε την ελληνική δανειοληπτική ικανότητα και άρα μας "έσπρωξε" στο ΔΝΤ.Αυτοί τώρα μας "σπρώχνουν" όλο και πιο βαθιά μέσα σ' αυτό με όλα τα μέσα που διαθέτουν. Χρησιμοποιούν τα τηλεοπτικά κανάλια, για να πείσουν τους Έλληνες να μην αντιδρούν. Χρησιμοποιούν τις ελληνικές τράπεζες —οι οποίες διαφημίζονται σ' αυτά τα κανάλια— για να κάνουν κινήσεις, προκειμένου να δυσχεράνουν τη θέση της ελληνικής οικονομίας. Χρησιμοποιούν τους τραπεζίτες, οι οποίοι, αφού ρήμαξαν τον ελληνικό λαό την τελευταία δεκαετία, στηρίχθηκαν από το κράτος —και άρα από τα θύματά τους—, προκειμένου να μην καταρρεύσουν. Επειδή ήταν "ευγνώμονες", συμμετείχαν και οι ίδιοι στο "άδειασμα" των ελληνικών ομολόγων, που οδήγησε στην έκρηξη των spreads και στο ΔΝΤ.Ας ψάξει να βρει κάποιος ποιοι επωφελήθηκαν από το σκάνδαλο με το Τ10 στην Τράπεζα της Ελλάδας. Ήταν ανάμεσά τους οι ιδιωτικές ελληνικές τράπεζες; Οι ελληνικές τράπεζες, οι οποίες κατέκλεψαν τον κόσμο και αφού σώθηκαν από τα χρήματα του κόσμου, στην συνέχεια —για να τον "ευχαριστήσουν"— τον οδήγησαν στην καταστροφή του ΔΝΤ. Οι ελληνικές τράπεζες, οι οποίες είναι ανάμεσα στους τοκογλύφους που αγόραζαν τα ελληνικά ομόλογα. Γιατί τα αγόραζαν; Γιατί αυτές τις εντολές είχαν από τους διεθνείς κερδοσκόπους. Για να βάζουν το κράτος να ξοδεύει ανεξέλεγκτα, προκειμένου να δημιουργεί επίσης ανεξέλεγκτο χρέος. Για να βάζουν το κράτος σε συνθήκες συνενοχής, προκειμένου να μην τις ελέγχει, όταν "έγδερναν" στην κυριολεξία τους κοινούς δανειολήπτες.Κατάλαβε ο αναγνώστης πόσα μεγάλα συμφέροντα —ντόπια και ξένα— κρύβονται πίσω από την είσοδό μας στο ΔΝΤ; Όλοι αυτοί είναι έτοιμοι ακόμα και σε εμφύλιο να μας βάλουν, προκειμένου να γλιτώσουν τα τομάρια τους και αυτό γίνεται μόνον με την είσοδό μας στο ΔΝΤ. Στην περίπτωση αυτήν δεν μιλάμε μόνον για τις περιουσίες τους, αλλά για τα ίδια τους τα τομάρια. Στοιχειωδώς αν αλλάξουν τα πράγματα, αυτοί κινδυνεύουν να πάνε φυλακή ισοβίως. Αναζητώντας αυτά τα τομάρια, ψάχνει κάποιος να δει ποιοι "βοήθησαν" τον Γιωργάκη να περάσει την απεχθή συνθήκη με το ΔΝΤ. Όλοι αυτοί κινδυνεύουν, αν καταλάβει ο λαός τον ρόλο τους στη σημερινή προδοσία.Κινδυνεύουν να πάνε φυλακή όλοι όσοι μας κυβέρνησαν, εξυπηρετώντας τη Goldman Sachs, τη Citibank, τη Leman Bros ή την JP Morgan. Όλα τα εβραϊκά μαγαζιά της τοκογλυφίας …Τυχεροί θα είναι αν πάνε φυλακή, γιατί σε θέματα εθνικής προδοσίας προβλέπονται εκτελέσεις. Γι' αυτόν τον λόγο όλοι οι υπεύθυνοι όχι απλά ανησυχούν, αλλά "φλέγονται". Φλέγονταν ο Μητσοτάκης, ο Σημίτης ή ο Καραμανλής να μπούμε στο ΔΝΤ. Να κλείσει το θέμα του χρέους και να φορτωθούν τα πάντα στον λαό, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΔΝΤ. Γι' αυτόν τον λόγο έβαλαν τον Καρατζαφεροϋπάλληλο και γνωστό "μπαούλο" του Μητσοτάκη να μιλήσει για εθνικό "κεφάλαιο", αναφερόμενος σ' αυτούς.Εθνικό "κεφάλαιο", σύμφωνα με τον Καρατζαφέρη, είναι οι υπεύθυνοι, που μας οδήγησαν στην αθλιότητα της χρεοκοπίας. Εθνικό "κεφάλαιο" και ο διαβόητος Παπαδήμος, ο οποίος ήταν ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας την εποχή που "χτιζόταν" παράνομα το απεχθές κρατικό χρέος και οι Έλληνες έπεφταν καθημερινά θύματα των ιδιωτικών τραπεζών. Εθνικό "κεφάλαιο" είναι οι "Εφιάλτες", οι οποίοι πέρασαν τους "Πέρσες" μέσα από τις "Θερμοπύλες" και θέλουν μέσω ΔΝΤ να τους παραδώσουν την εξουσία της πατρίδας μας.Σ' αυτό το εθνικό "κεφάλαιο" μάς πρότεινε ο Καρατζαφεροϋπάλληλος να παραδώσουμε την εξουσία εκ νέου, για να "σωθούμε". Να δώσουμε την εξουσία σε προδότες, οι οποίοι έχουν ανάγκη την εξουσία, για να σωθούν οι ίδιοι. Που έχουν ανάγκη την εξουσία, για να προστατεύονται από τον λαό και βεβαίως να αλλοιώνουν ή να αποκρύπτουν στοιχεία, που αποδεικνύουν την προδοσία τους. Αναφερόμαστε στον Καρατζαφέρη, γιατί ο ρόλος του είναι άκρως επικίνδυνος, εφόσον αυτός εμφανίζεται σαν κύριος εκφραστής του εθνικισμού απέναντι στην καταστροφική παγκοσμιοποίηση της Νέας Τάξης.Αν αυτός είναι ο εκφραστής του εθνικισμού, καταλαβαίνει ο αναγνώστης ότι ο ελληνικός λαός είναι πλήρως απροστάτευτος. Με ένα σταλινικό —και μυστηριωδώς χρηματοδοτούμενο— ΚΚΕ να "υπερασπίζεται" τα δικαιώματα των εργαζομένων και με ένα ΛΑΟΣ —στην υπηρεσία του Μητσοτάκη και της Ντόρας— να "υπερασπίζεται" τα εθνικά συμφέροντα, είμαστε πολύ κοντά στην Εθνική και Κοινωνική Καταστροφή. Όταν τα "άκρα" λειτουργούν προδοτικά και προβοκατόρικα, μπορεί ο κάθε Γιωργάκης να μας προδίδει, χωρίς να φοβάται τίποτε. Όταν το βρόμικο ΚΚΕ αναλαμβάνει να τον "καταγγείλει" για την κοινωνική προδοσία, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα γι' αυτόν. Όταν το βρόμικο ΛΑΟΣ αναλαμβάνει να τον "καταγγείλει" για την εθνική προδοσία, τότε επίσης δεν υπάρχει πρόβλημα γι' αυτόν.Όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Εδώ και δεκαετίες έχουν στοχοποιήσει την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, για να τον λεηλατήσουν. Απλά σήμερα —και εξαιτίας αυτού του σχεδιασμού— έχουν μπει στην τελική ευθεία. Τον διαβάλουν καθημερινά, για να τον κάνουν μισητό στους υπόλοιπους λαούς. Συστηματικά προσπαθούν να του στερήσουν όποιες συμμαχίες και συμπάθειες θα μπορούσε να εξασφαλίσει, προκειμένου να ισχυροποιηθεί στη δύσκολη άμυνά του. Στην κυριολεξία μιλάμε για προμελετημένο έγκλημα. Για έγκλημα, όπου το θύμα συστηματικά απομονώνεται από φίλους και συμμάχους, για να δολοφονηθεί αβοήθητο εν ψυχρώ.Αυτά όλα τα διαπιστώνει κάποιος με την απλή παρατήρηση των γεγονότων. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι την Πέμπτη ψήφισε η Ελληνική Βουλή την είσοδό μας στον μικτό μηχανισμό στήριξης ΔΝΤ και Ε.Ε. και το Σάββατο αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι όλοι οι υπόλοιποι, που θα χρειαστούν βοήθεια, δεν θα μπουν στην ίδια "δολοφονική" διαδικασία. Στις 14 Ιουνίου κυκλοφόρησε η φήμη ότι η Ισπανία μπορεί ν' αναζητήσει τη βοήθεια του μηχανισμού στήριξης και την ίδια ημέρα η Moodies του Εβραίου Μπάφετ ξαναϋποτίμησε την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας, ενώ δεν βρίσκεται στην "αγορά", λόγω ΔΝΤ. Γιατί το έκανε; Γιατί, σε περίπτωση που η Ισπανία έκανε χρήση του μηχανισμού στήριξης, να μην έμπαιναν στο μυαλό των Ελλήνων σκέψεις για αποβολή του ΔΝΤ από την πατρίδα τους.Κατάλαβε ο αναγνώστης τι σημαίνει προσχεδιασμένο έγκλημα; Από χρόνια σχεδιάζουν τη διαχείριση της σημερινή κρίσης. Από τότε που χρηματοδοτούσαν οι ίδιοι οι Εβραίοι το ΚΚΕ του Χαρίλαου. Από τότε που για τις κλεμμένες "οικοσκευές" ο Τέως παρέδιδε ως αντάλλαγμα το ΛΑΟΣ στη διαχείριση του Μητσοτάκη. Από τότε που το ΚΚΕ του "βρόμικου" 89, βοηθώντας το "παιδί του Πέτρου", άνοιγε τις πόρτες της Siemens στην Ελλάδα. Από τότε που το ΛΑΟΣ, "καταγγέλλοντας" το "παιδί του Μητσοτάκη", άνοιγε της πόρτες των εθνικών προβλημάτων στην Ελλάδα.Όλα στημένα από το ίδιο Διευθυντήριο. Από το ίδιο Διευθυντήριο των δοσίλογων, οι οποίοι παρακαλούσαν τη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ για μια πρόσκλησή της στις εκδηλώσεις της. Από τον Σημίτη, ο οποίος έπαιρνε άχρηστα και περιττά δάνεια, προκειμένου οι λακέδες της λέσχης να τον εμφανίζουν σαν τον "καταλληλότερο" Πρωθυπουργό. Από τον Κωστάκη και τη Ντορούλα μέχρι τον Αλογοσκούφη και τον Παπαντωνίου, οι οποίοι αναζητούσαν τις "ευλογίες" της, προκειμένου να μας κυβερνήσουν. Αυτοί είναι οι πολιτικοί "αντίπαλοι" στην Ελλάδα. Στο σύνολό τους ομογάλακτοι και ομοτράπεζοι "οπαδοί" της γνωστής Λέσχης. Ο λαός νομίζει ότι ψηφίζει ελεύθερα και δεν βλέπει ότι η "κούρσα" είναι "στημένη" και τα "άλογα" όλα ιδιόκτητα.Αριθμητικά να το πάρει κανείς, εύκολα θα βγάλει το σωστό συμπέρασμα. Ας προσπαθήσει κάποιος να σκεφτεί πόσους υπουργούς σ' αυτήν την κυβέρνηση έχει "τοποθετήσει" ο ελληνικός λαός και πόσους η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ.
· Πρωθυπουργός είναι ο Γιώργος Παπανδρέου …της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.· Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης είναι ο Πάγκαλος …επίσης μέλος της ίδιας Λέσχης.· Υπουργός Εξωτερικών είναι ο George Papandreou …της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.· Υπουργός Εθνικής Οικονομίας είναι ο Παπακωσταντίνου …της ίδιας Λέσχης.· Υπουργός Οικονομικών είναι η Λούκα Κατσέλη, σύζυγος του Γεράσιμου Αρσένη …της ίδιας Λέσχης.· Υπουργός Εθνικής Άμυνας είναι ο Βενιζέλος, ο οποίος "αρνείται" ιδιαίτερα φανατικά, αλλά χωρίς να πείθει κανέναν ότι δεν υπήρξε μέλος της Λέσχης.· Υπουργός της δια βίου ηλιθιότητας, που απειλεί την εθνική μας "συνείδηση", είναι η Διαμαντοπούλου …της ίδιας Λέσχης.
Αν αυτούς, που σήμερα πρωταγωνιστούν στην περιπέτεια του ΔΝΤ, τους διόρισε απ’ ευθείας η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης τι ακριβώς πέτυχε ο "κυρίαρχος" λαός στη Δημοκρατία μας. Ας αναλογιστεί ο αναγνώστης τι ακριβώς δύναμη έχει η ψήφος του.
Τι προτείνουμε να γίνει;
· ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΤΟΥ ΔΝΤ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΤΗΣ.· ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ ΤΟΚΟΚΛΥΦΟΥΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ.· Να σταματήσει άμεσα η αυθαίρετη μετατροπή των χρεών μας προς τους τοκογλύφους σε χρέη προς τους λαούς.· Τα χρέη των Ελλήνων να παραμείνουν απειλή για τα υπερκέρδη των τοκογλύφων και να μην γίνουν απειλή για τις συντάξεις των λαών.· Να γίνει το ελληνικό ζήτημα η αφορμή, για να εξεταστούν από την αρχή τα χρέη όλων των λαών απέναντι στους μονίμως ίδιους τοκογλύφους.
Είναι δυνατόν να υποφέρουν δισεκατομμύρια ανθρώπων και δεκάδες κρατών από τα απεχθή τους χρέη σε μια ολιγομελή εβραϊκή συμμορία; Είναι δυνατόν να μην αντιδρούν; Τι φοβούνται; Θα τους κάνουν "ντα" οι Εβραίοι;Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά για όλους. Είτε μιλάμε για τη μικρή Ελλάδα —που χρωστά 594 δις— είτε μιλάμε για την υπερδύναμη των ΗΠΑ —που επίσης χρωστά στους ίδιους ιδιώτες 14 τρις— ισχύουν τα ίδια. Οι λαοί πρέπει να τους ρίξουν "πιστόλι". Δεν πρέπει να τους πληρώσουν ούτε ένα ευρώ.Οι ιδιώτες τοκογλύφοι δεν έχουν καμία νομική δυνατότητα να απειλήσουν τους λαούς με κάτι παραπάνω από …έναν βίαιο "αερισμό" των χαμηλότερων μερών των γεννητικών τους οργάνων.Για τους ιδιώτες τοκογλύφους ισχύει το γνωστό ...ας πρόσεχαν.…Ειδικά τους Εβραίους …και ειδικά τώρα, μετά το εβραϊκό έγκλημα έξω από τη Γάζα, όλοι θα θέλουν να τους "ξεπληρώσουν".
=====================
Blogger: Μεταγεννέστερη εγγραφή. 2/7/2010
Σχολιάζοντας το σημείωμα «Κυβέρνηση μαθητευόμενων μάγων», αναγνώστες με προκαλούν να γράψω συγκεκριμένα τι μπορούσε να κάνει και δεν κάνει η κυβέρνηση Παπανδρέου. Παρότι δεν είναι δημοσιογραφικό καθήκον η υπόδειξη μέτρων, θα σηκώσω το γάντι όσο επιτρέπουν οι 320 λέξεις. Για την οικονομία της συζήτησης, παραβλέπω τις προεκλογικές εξαγγελίες και τους λανθασμένους χειρισμούς των πρώτων μηνών. Ας υποθέσουμε, επίσης, ότι μόνο με την εφαρμογή του μνημονίου μπορεί η Ελλάδα να κρατήσει το κεφάλι έξω από το νερό. Γιατί η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει παραλλήλως δικά της μέτρα για εξυγίανση των δημοσιονομικών και ανάπτυξη; Αναφέρω μερικά σκόρπια παραδείγματα, όχι τα σημαντικότερα:
Σωστά επέβαλε αντικειμενικά τεκμήρια διαβίωσης. Γιατί, όμως, τόσο χαμηλά;
- Γιατί δεν επέβαλε και αντικειμενικά κριτήρια ελάχιστης φορολόγησης επιχειρήσεων και ελευθέρων επαγγελματιών;
- Γιατί δεν ανασυγκροτεί τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό;
- Γιατί δεν εκκαθαρίζει τις υποθέσεις χρεών προς το Δημόσιο;
- Γιατί ανέχεται την ανασφάλιστη εργασία και την εισφοροδιαφυγή;
- Γιατί δεν αξιοποιεί τη μεγάλη δημόσια περιουσία και ειδικότερα τα ολυμπιακά ακίνητα, που ρημάζουν;
- Γιατί δεν εξορθολογίζει δομές και λειτουργίες στη δημόσια διοίκηση; Υπάρχουν περιθώρια να αυξήσει κάθετα την παραγωγικότητα και ταυτοχρόνως να εξοικονομήσει τεράστιους πόρους και ανθρώπινο δυναμικό.
- Γιατί δεν υπάγει τους διοικητικούς υπάλληλους στο υπουργείο Εσωτερικών για να διευκολύνει τη μετακίνηση όσων πλεονάζουν σε υπηρεσίες που έχουν ανάγκες;
- Γιατί ανέχεται μαύρες τρύπες, όπως ο ΟΣΕ;
- Γιατί δεν δίνει κίνητρα και κυρίως γιατί δεν εξαλείφει το πλήθος αντικινήτρων για παραγωγικές επενδύσεις;
- Γιατί δεν αναπτύσσει τον θαλάσσιο τουρισμό και δεν δημιουργεί τουριστικά χωριά; Γιατί δεν αξιοποιεί τον –σύμφωνα με το ΙΓΜΕ– πλούσιο ορυκτό πλούτο στη βόρεια Ελλάδα;
- Γιατί δεν θεσμοθετεί την κατά προτεραιότητα δικαστική διεκπεραίωση των υποθέσεων, που αφορούν φορολογικά, διαφθορά και επενδύσεις;
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_02/07/2010_1292054
Σχόλια