Η αμφισβήτηση του ελληνικού μονόδρομου

Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αναλυτές ασκούν κριτική στα κυβερνητικά μέτρα και θεωρούν προτιμότερη την αναδιαπραγμάτευση του χρέους

• Η κυβέρνηση δεν αμφισβητεί -πώς θα το μπορούσε, άλλωστε;- ότι τα μέτρα που ανακοίνωσε την περασμένη Κυριακή είναι εξοντωτικά και άδικα, αφού αφήνουν ανενόχλητους όσους λεηλάτησαν τον εθνικό πλούτο και στέλνουν τον λογαριασμό στη μη προνομιούχο πλειονότητα. Δεν αμφισβητεί καν ότι αποδέχεται τη συρρίκνωση της εθνικής κυριαρχίας - εξ ου και η πρωτοφανής παρότρυνση των συνδικαλιστών από τον υπεύθυνο πρωθυπουργό της χώρας να πάνε να παραπονεθούν απ' ευθείας στο... ΔΝΤ! Η τελευταία γραμμή άμυνας είναι ότι «δεν υπάρχει άλλη λύση» και ότι το δίλημμα τίθεται ωμά: Είτε μέτρα τύπου «χημειοθεραπείας» (η ανατριχιαστική έκφραση προέρχεται από αρθρογράφο των Financial Times) είτε πτώχευση της Ελλάδας.

Να, όμως, που το εκφοβιστικό δίλημμα, το οποίο αναπαράγεται ευρέως στα καθ' ημάς, δεν φαίνεται να πείθει τα εγκυρότερα εκ των ευρωπαϊκών ή των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης. Αντιθέτως, γνωστοί αναλυτές, ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού, αμφισβητούν τις πιθανότητες επιτυχίας των κυβερνητικών μέτρων και υποστηρίζουν ότι θα ήταν προτιμότερη ευθύς εξ αρχής η αναδιαπραγμάτευση του χρέους, ενώ μερίδα εξ αυτών θεωρεί αναπότρεπτη τη μονομερή στάση πληρωμών.

«Κόκκινη γραμμή»

Ο βρετανικός Guardia-ο οποίος υποστήριξε σ' αυτές τις εκλογές το κεντρώο κόμμα των Φιλελευθέρων- δημοσίευσε την περασμένη Δευτέρα κύριο άρθρο υπό τον τίτλο «Ελλάδα: Η εναλλακτική λύση της στάσης πληρωμών». Από εκεί και το απόσπασμα:

• «Ανεξάρτητα από το τι θα θυσιαστεί στη μεγάλη πυρκαγιά του δημόσιου τομέα, ανεξάρτητα από το ποιοι άλλοι θα κληθούν να υποφέρουν, ο πρωθυπουργός της χώρας κατέστησε σαφές χθες ότι μια ορισμένη ομάδα μπορεί να αισθάνεται ασφαλής: οι πιστωτές της. Μιλώντας στην τηλεόραση, ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν ανένδοτος: «Η εθνική κόκκινη γραμμή είναι να αποφύγουμε τη χρεοκοπία». Ετσι, λοιπόν, μια κατ' όνομα σοσιαλιστική κυβέρνηση θα στείλει στα ύψη τον ΦΠΑ και θα αποδυθεί σε πόλεμο με τους δημοσίους υπαλλήλους της, καταργώντας θέσεις εργασίας, περικόπτοντας μισθούς και συντάξεις - κι όλα αυτά για να μη χαλάσει τη ζαχαρένια των αγορών ομολόγων».

Επειτα από αυτά, η σύνταξη του Guardiaεκτιμούσε: 

• «Σε απελπιστικά δύσκολες καταστάσεις, το να κηρύξει κανείς στάση πληρωμών και να φεσώσει τους πιστωτές του μπορεί να αποτελεί καλύτερη επιλογή από το να προωθεί αδιανόητες περικοπές και να τίθεται σε εμπόλεμη κατάσταση με το εκλογικό σώμα». Στην ίδια εφημερίδα, ο ερευνητής Τζορτζ Ιρβιν, από το πανεπιστήμιο του Λονδίνου, έγραφε: 
• «Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα ασφαλώς και έχει εναλλακτική λύση. Αντί να υποταχθεί στους θηριώδεις όρους, που επιδεινώνουν την ύφεση και επιβάλλονται από Γερμανία και ΔΝΤ (…), θα μπορούσε να ακολουθήσει το παράδειγμα της Αργεντινής του 2001-02 και να κηρύξει στάση πληρωμών μεγάλου μέρους του χρέους της. Αυτό θα μπορούσε να συνοδευτεί από την εγκατάλειψη του ευρώ, την εισαγωγή μιας «νέας δραχμής» και την πιθανή υποτίμηση του νομίσματος κατά 50% ή και περισσότερο».

• Αναφερόμενος σε όσους είχαν προβλέψει σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς μετά τη λαϊκή εξέγερση της Αργεντινής, που επέβαλε την αναδιαπραγμάτευση του χρέους, ο Ιρβιν σημειώνει: «Αντί γι' αυτό, μετά τη στάση πληρωμών και την υποτίμηση του νομίσματος έναντι του δολαρίου, το ΑΕΠ (της Αργεντινής) αυξήθηκε με ετήσιο ρυθμό άνω του 8% την περίοδο 2002-07 (…). Ηδη, το 2005, η Αργεντινή διέθετε αρκετά αποθέματα ώστε να μπορέσει ο πρόεδρος Κίρτσνερ να αποπληρώσει το απομένον χρέος στο ΔΝΤ».

Κόστος μικρής διάρκειας

Τις εκτιμήσεις αυτές έρχεται να ενισχύσει και έκθεση του ίδιου του… ΔΝΤ! Στην εμπεριστατωμένη μελέτη τους υπό τον τίτλο «Το κόστος της μονομερούς στάσης πληρωμών», οι αναλυτές του ΔΝΤ, Εντουάρντο Μπόρενσταϊν και Ούγκο Πανίτσα συμπεραίνουν ότι «το οικονομικό κόστος είναι γενικά σημαντικό, αλλά μικρής διάρκειας. Η αξιοπιστία αυτών των χωρών στις διεθνείς αγορές, όπως μετριέται από τους οίκους αξιολόγησης και τα spreads, πέφτει, αλλά μόνο για βραχύ χρονικό διάστημα», της τάξης του ενός ή των δύο ετών!

• Στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, ο Νέλσον Σβαρτζ των New York Times εκτιμούσε ότι «η Ελλάδα είναι μόλις το πρώτο ντόμινο», καθώς θα ακολουθήσουν η Πορτογαλία, η Ισπανία και άλλες χώρες, και ότι το δάνειο των ΔΝΤ - Ε.Ε. «δεν έχει στόχο τη διάσωση της Ελλάδας, αλλά τη διάσωση του ευρώ». Την εκτίμηση αυτή συμμεριζόταν και ο Βόλφγκανγκ Μίνχαου στους Financial Times, κατά τον οποίο, όμως, η αναδιαπραγμάτευση του χρέους εξακολουθεί να είναι ζωτικά αναγκαία: «Κάποιας μορφής αναδιάρθρωση του χρέους θα αποδειχθεί τελικά αναγκαία, καθώς το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα αυξηθεί από 125%, που είναι σήμερα, σε 140-150% την περίοδο προσαρμογής. Απουσία αναδιάρθρωσης, η Ελλάδα θα μείνει στη λιτότητα, υποταγμένη και τσακισμένη».

Την απαισιοδοξία του για την αποτελεσματικότητα των σκληρών κυβερνητικών μέτρων εξέφρασε και ο Στίβεν Ερλάνγκερ των New York Times. «Υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα για το κατά πόσον οι βαθιές περικοπές στους μισθούς και τα επιδόματα είναι πολιτικά βιώσιμες, μακροπρόθεσμα, καθώς ο αποπληθωρισμός θα καταστήσει αδύνατο τον απεγκλωβισμό της Ελλάδας από το χρέος (…). Ορισμένοι οικονομολόγοι μεγάλης επιρροής πιστεύουν ότι τα σκληρά μέτρα κινδυνεύουν (αντί να θεραπεύσουν) να σκοτώσουν τον ασθενή».

• Αίφνης, ο Γάλλος οικονομολόγος Ζαν-Πολ Φιτουσί θεωρεί ότι «ο αποπληθωρισμός διογκώνει το άχθος του χρέους, κι αυτός ο φαύλος κύκλος μάς οδηγεί στην κόλαση». Οσο για το δάνειο των ΔΝΤ - Ε.Ε. θεωρεί ότι «πρόκειται απλώς για έμμεσο τρόπο επιδότησης των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών», οι οποίες κρατούν στα χέρια τους το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους.

Ακόμη και Γερμανοί συντηρητικοί πολιτικοί είχαν ταχθεί, προτού ακόμη οριστικοποιηθεί η συμφωνία με τους δανειστές μας, υπέρ της αναπροσαρμογής του ελληνικού χρέους έτσι ώστε να πληρώσουν μέρος του κόστους οι γερμανικές τράπεζες, οι οποίες έχουν προεισπράξει υπέρογκα ποσά με τα τοκογλυφικά επιτόκια. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και ο βουλευτής Νόρμπερτ Μπάρτε, υπεύθυνος προϋπολογισμού της κυβερνώσας Χριστιανικής Δημοκρατικής Ενωσης της Αγκελα Μέρκελ. Και μόνο το ελληνικό πολιτικό προσωπικό, στη μεγάλη του πλειονότητα, δεν τολμά καν να ψελλίσει τις λέξεις «επαναδιαπραγμάτευση του χρέους», ωσάν να επρόκειτο για το άκρον άωτο του πολιτικού εξτρεμισμού!
Του Πετρου Παπακωνσταντινου
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_09/05/2010_400363 

• Blogger: Mα είναι δυνατόν να περιμένει κανείς από πολιτικούς του σωλήνα, - πολιτικούς - υπαλλήλους συμφερόντων να δείξουν έστω και μικρό βαθμό αυτόνομης σκέψης; Οι άνθρωποι  κάνουν αυτό που τους λένε μια ζωή, τώρα θα αυτονομηθούν; (Εξ' άλλου ως μέλη διαφόρων οργανώσεων έχουν μάθει να ακολουθούν εντολές και γι' αυτή τους την πειθήνεια έχουν επιλεγεί. Βλέπε εδώ --->,  εδώ  και εδώ--->.  Οι κύριοι αυτοί υλοποίησαν ένα σχέδιο υποδούλωσης της χώρας που σχεδιάσθηκε έξω από τη χώρα. Aπό την άλλη για να μην είμαστε άδικοι, η προεργασία γίνεται χρόνια.  Τέτοιες κινήσεις απαιτούν άλλο φρόνημα από το λαό (βλέπε αντίδραση Ισλανδών ,  εδω----> και εδώ--->>>) Το κοινωνικό μας σώμα και πνεύμα βυθισμένο στην γλυκιά αποχαύνωση που τα ΜΜΕ καλλιεργούν χρόνια, δεν φείνεται ότι είναι έτοιμο να αντιδράσει! Θα πάθει ότι και βάτραχος σε μια κατσαρόλα νερό του οποίου η θερμοκρασία ανεβαίνει σιγά - σιγά, θα βράσει χάνοντας σιγά - σιγά κάθε περιθώριο αντίδρασης. 

Επειδή η Αυστραλία είναι αρκετά μακριά, ένας παρατηρητής από εκεί μπορεί να βλέπει και πιο καθαρά, (απαλλαγμένος από την πλύση εγκεφάλλου των Ελληνικών ΜΜΕ)


=================================

Mεταγεννέστερη προσθήκη 11/5/2010

Μέτρα ανάπτυξης ζητούν Ευρωπαίοι οικονομολόγοι
Εκατόν εξήντα ειδικοί προτείνουν υψηλότερη ζήτηση και μισθούς σε απάντηση για την ελληνική κρίση.

Η Ευρώπη μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του χρέους και των ελλειμμάτων μόνο αν συνοδεύσει τον μηχανισμό στήριξης του ευρώ με μέτρα ανάπτυξης, στα οποία θα περιλαμβάνονται μισθολογικές αυξήσεις στη Γερμανία, δηλώνουν 160 ακαδημαϊκοί σε ανοιχτή επιστολή τους για την ελληνική κρίση, η οποία δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.

Η ομάδα αυτή που απαρτίζεται κυρίως από Ευρωπαίους οικονομολόγους σημειώνει ότι το έκτακτο πακέτο των 750 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη σταθεροποίηση του ευρωπαϊκού νομίσματος ήταν «απαραίτητο, αλλά αρκετά εκπρόθεσμο και, πιο σημαντικό, δεν επαρκεί από μόνο του».

• Στην επιστολή, η οποία συντάχθηκε κατόπιν πρωτοβουλίας του Φίλιπ Αρέστις του Κέιμπριτζ και του Γκούσταβ Άντολφ Χορν του Ερευνητικού Ινστιτούτου IMK, επισημαίνεται ότι η πολύ αργοπορημένη αντίδραση στην ελληνική κρίση οφείλεται σε «ευμετάβλητες αντιδράσεις της αγοράς, σε λαϊκιστές πολιτικούς και σε μέσα ενημέρωσης τα οποία πολύ συχνά επιδεικνύουν ουσιαστική άγνοια για τα θέματα».

• «Αυτό αύξησε δραματικά το κόστος και τους κινδύνους για την επίλυση της κρίσης», υπογραμμίζουν και εκφράζουν τη λύπη τους για το γεγονός ότι «το μόνο που θα κάνει» η περικοπή δαπανών που επιβλήθηκε στην Ελλάδα είναι «να συνθλίψει περαιτέρω τα εισοδήματα, την παραγωγή και την απασχόληση, την ώρα που τα επιτόκια αυξάνονται σε εξοντωτικά επίπεδα». Αυτή είναι «βαθύτατα η λαθεμένη πορεία για την Ευρώπη ως σύνολο», σημειώνουν.

Οι ίδιοι καταγράφουν τα αίτια των δημοσιονομικών πληγών της Ελλάδας: ανικανότητα δημιουργίας φορολογικού εισοδήματος, φθίνουσα ανταγωνιστικότητα λόγω των αυξανόμενου κόστους της εργασίας και των τιμών, το εξωτερικό σοκ που προκλήθηκε στον χρηματοπιστωτικό τομέα και τα υψηλά επιτόκια, και σημειώνουν ότι όλα και κυρίως τα πρώτα από αυτά τα προβλήματα έχουν μια «ισχυρή ευρωπαϊκή διάσταση και απαιτούν ευρωπαϊκές λύσεις».

• «Ιδιαίτερα, η απώλεια της ανταγωνιστικότητας από την Ελλάδα αντανακλάται σε μια αύξηση στην ανάλογη ανταγωνιστικότητα άλλων, κυρίως της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Ολλανδίας», επισημαίνουν οι ακαδημαϊκοί.

Οι Έλληνες δεν είναι τεμπέληδες

Οι 160 οικονομολόγοι απορρίπτουν την απεικόνιση των Ελλήνων ως «τεμπέληδων» από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, υποστηρίζοντας ότι εργάζονται περισσότερες ώρες από τους Γερμανούς και η παραγωγικότητά τους ανά ώρα εργασίας αυξήθηκε με μεγαλύτερο από τον διπλάσιο ρυθμό από ό,τι της Γερμανίας από τότε που εισήχθη το ευρώ το 1999. Επίσης επισημαίνουν ότι η ρίζα του προβλήματος της ανταγωνιστικότητας είναι οι ονομαστικές αποδοχές και η διαμόρφωση των τιμών.

Το κόστος της ελληνικής ονομαστικής μονάδας εργασίας έχει αυξηθεί περισσότερο από 30% από τη θέσπιση της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης, υπογραμμίζουν, ενώ στη Γερμανία αυξήθηκε μόλις 8%, δημιουργώντας μισθολογικές και τιμαριθμικές αποκλίσεις που δεν μπορούν να διατηρηθούν σε μια νομισματική ένωση.

«Οι μισθοί και οι τιμές στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες χρειάζεται να πέσουν αναλογικά, αλλά πρέπει να αυξηθούν ταχύτερα στη Γερμανία, της οποίας η επιθετική πολιτική μείωσης των μισθών έχει αποπληθωριστικό αποτέλεσμα, αποθαρρύνει την εγχώρια ζήτηση, εξάγει ανεργία και απειλεί να προκαλέσει έκρηξη της νομισματικής ένωσης», αναφέρεται επίσης σε αυτήν την ανοιχτή επιστολή.

«Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για την επαναφορά της ισορροπίας στη ζώνη του ευρώ, ενώ παράλληλα θα αποφευχθεί ο τεράστιος κίνδυνος μιας αποπληθωριστικής δίνης», επισημαίνουν οι οικονομολόγοι.

Προειδοποιώντας για τον κίνδυνο πρόκλησης ενός φαινομένου «ντόμινο», με την Πορτογαλία να είναι η πιο εκτεθειμένη σε αυτόν, οι ακαδημαϊκοί υπογραμμίζουν ότι ο δανεισμός δημόσιου χρήματος στην Ελλάδα «δεν ήταν φιλανθρωπία», αλλά μια πράξη «προς το ζωτικό συμφέρον όλων των Ευρωπαίων». Το ίδιο ήταν και η ανάγκη να «επιλυθεί η ελληνική κρίση στη βάση των αυξανόμενων εισοδημάτων σε όλη την ήπειρο», προσθέτουν.

Τέλος οι 160 οικονομολόγοι καλούν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) να βοηθήσει στην εδραίωση των δημοσιονομικών μεγεθών και στην επαναφορά της ισορροπίας στη ζώνη του ευρώ, το οποίο «βραχυπρόθεσμα σημαίνει δέσμευση για τη διατήρηση των βασικών της επιτοκίων κοντά στο μηδέν».

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_11/05/2010_336980
================
Στο διεθνές δίκαιο υπάρχει ένας νομικός όρος, που λέγεται "Επαχθές Χρέος" ή στα αγγλικά "Odius Debt". Τι σημαίνει αυτός ο όρος; Ότι ένα κράτος —και άρα ο λαός του— μπορεί νόμιμα να αρνηθεί να πληρώσει ένα χρέος του, το οποίο έχει συναφθεί από δάνεια κυβερνητών, οι οποίοι ήταν είτε τύραννοι είτε προδότες είτε κοινοί απατεώνες.

Αν μια νέα ηγεσία του ελληνικού κράτους αποδείξει ότι οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις
ήταν κάτι από όλα αυτά —ή όλα μαζί—, υπάρχει πρόβλημα για όλους τους εμπλεκομένους στα δάνειά μας. Αν οι κυβερνήσεις του Μητσοτάκη ή του Σημίτη ή του Καραμανλή, οι οποίες δημιούργησαν το χρέος, ήταν διεφθαρμένες, υπάρχει πρόβλημα γι' αυτούς. Αν αυτές οι κυβερνήσεις κατηγορηθούν για εγκληματική οικονομική πολιτική σε συνδυασμό με διαφθορά και "διαπλοκή", είναι ό,τι πιο εύκολο να επικαλεστούμε τη νομική έννοια του "Επαχθούς Χρέους".

Τον λαό δεν τον συμφέρει σήμερα να ρισκάρει τη διαμαρτυρία στους δρόμους, γιατί
γίνεται ευάλωτος σε προβοκατόρικες ενέργειες. Για όσο διάστημα διαμαρτύρεται στους δρόμους, δίνει χώρο στους εχθρούς του να κάνουν προβοκάτσιες και να λειτουργούν εις βάρος του. Όπως έγινε με τους νεκρούς στην πρόσφατη λαϊκή κινητοποίηση. Τέσσερις νεκροί "σκέπασαν" τη διαμαρτυρία εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων.

Τον λαό τον συμφέρει να καθίσει ήσυχος και ν' "ακούσει" όλες τις προτάσεις, που μπορούν να
υπάρξουν μέσα από την κοινωνία. Να ξεφύγει επιτέλους από τις πάγιες κομματικές "αγκυλώσεις" του και να σκεφτεί με βάση τη λογική του σε πραγματικά δεδομένα. Να ξεφύγει από τα κομματικά γραφεία, τα οποία ήταν υπεύθυνα για τη σημερινή αθλιότητα και να δώσει νόημα στη  συνταγματική λειτουργία της δημοκρατίας μας.
http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2010/05/mega.html

• Aξίζει να δείτε κι' αυτό: ------>>>>>

============================
Οπερ έδει δείξαι
Τις προάλλες, στην εκπομπή του Πρετεντέρη, κάποιος ισχυρίστηκε ότι αν δεν αναχαιτιζόταν από τους συνδικαλιστές και τον λαϊκισμό της εποχής η απόπειρα Γιαννίτση για το Ασφαλιστικό, σήμερα δεν θα είχαμε τις επώδυνες περικοπές... «Πράγματι», απάντησε παρεμβαίνων ο κ. Παναγόπουλος, πρόεδρος της ΓΣΕΕ. «Δεν θα υπήρχε λόγος να περικοπούν οι συντάξεις, διότι με τον νόμο Γιαννίτση θα είχαν κατεβεί στα 150 ευρώ»! Ανταπάντηση δεν υπήρξε ***

• Χθες, η «Εστία» υπενθύμισε ότι από το 1998 το ΔΝΤ εγκαλούσε τη χώρα μας για τα ψευδή οικονομικά στοιχεία που παρείχε και προειδοποίησε για τις επιπτώσεις που είχε αυτό στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής... Ε, και; Η δυσώνυμη κυβέρνηση Σημίτη όχι μόνο συνέχισε τις αλχημείες -αυτές που συνοψίζονται στη φράση «δημιουργική λογιστική»- αλλά έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ με ψεύτικα στοιχεία (με τη βοήθεια της Goldman Sachs και με την ανοχή της Ενωσης)... Κι έχει το θράσος, σήμερα, ο αποτυχημένος αλχημιστής, είτε να υπενθυμίζει ότι είχε... προβλέψει την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ είτε να επισημαίνει ότι για τα προβλήματα ευθύνεται η πελατειακή λογική. Λες και ο ίδιος δεν χρημάτισε πρωθυπουργός επί επτά συναπτά έτη (...Στην άλλη όψη του ίδιου νομίσματος εικονίζεται ο Καραμανλής, με τις εξίσου βαριές ευθύνες και τη σημερινή ένοχη, τραγική σιωπή του) ***

• Οταν ξέσπασε η κρίση στην Αργεντινή, ο Αμερικανός οικονομολόγος Μαρκ Βάισπορτ βρισκόταν εκεί. Είπε, λοιπόν, στο «Veto» (9/5/10): «Τα ΜΜΕ διατυμπάνιζαν την ανάγκη για βοήθεια. Εκαναν τον κόσμο να πανηγυρίζει με την είσοδο στο ΔΝΤ. Τους έπεισαν με τον φόβο της πτώχευσης. Αλλά τελικά η σωτηρία ήρθε μόνο με την πτώχευση. Πρέπει εσείς στην Ελλάδα να ξυπνήσετε προτού να είναι αργά, και να αποφύγετε το ΔΝΤ»... Και προχθές, ένας Γάλλος αναλυτής, ο Ερίκ Λε Μπουσέ, είπε ότι οι διαδηλώσεις στην Ελλάδα ανάγκασαν την Ενωση να λάβει εσπευσμένα την προχθεσινή απόφαση για τον ευρωπαϊκό μηχανισμό... 
•  Οπερ έδει δείξαι. 

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/05/2010&s=o-typos-twn-hlwn