Για πάνω από σαράντα χρόνια με περίπου τριάντα «αυστηρά» νομοσχέδια πάντα οι ίδιες υποσχέσεις : «θα ανακτήσουμε τον έλεγχο» «θα δείξουμε πυγμή». Και πάντα το ίδιο αποτέλεσμα : ένα αίσθημα ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει, μία μοιρολατρία, μία αυξανόμενη δυσαρέσκεια και αγωνία. Οι δημοσκοπήσεις είναι σαφείς : επτά στους δέκα Γάλλους θέλουν δημοψήφισμα για το μεταναστευτικό. Αλλά κάθε φορά, η απάντηση είναι η ίδια : «πολύ περίπλοκο», «αντισυνταγματικό», «επικίνδυνο για τη συνοχή». Ωσάν οι πολίτες να μην μπορούν να αποφασίσουν οι ίδιοι το μέλλον τους.
Δοκιμάσαμε τα πάντα, εκτός από το ένα πράγμα που πραγματικά έχει σημασία σε μια δημοκρατία : να ζητήσουμε τη γνώμη του λαού. Για σαράντα χρόνια, το θέμα ήταν ταμπού. Και τώρα που οι Γάλλοι απαιτούν όλο και περισσότερο δημοψήφισμα για το μεταναστευτικό κρυβόμαστε πίσω από το Συνταγματικό Συμβούλιο ή πίσω από την ευρωπαική νομοθεσία. «Ποιο είναι το νόημα αφού αποφασίζει η συνθήκη του Σένγκεν» Ακόμα ένα ψευδές πρόσχημα. Η Σένγκεν είναι απλώς μια συνθήκη. Η Γαλλία μπορεί να την επαναδιαπραγματευτεί, να την αναστείλει ή ακόμα και να αποσυρθεί από αυτήν. Όσοι επικαλούνται τη Σένγκεν ως ανυπέρβλητο τείχος κρύβονται πίσω από ένα πρόσχημα. Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος. Όπου δεν υπάρχει θέληση λέμε ότι δεν υπάρχει τρόπος.
Κι ενώ συνεχίζουμε να αναβάλουμε τις σημαντικές αποφάσεις οι αριθμοί συνεχίζουν να προκαλούν αγωνία ... 343.000 αρχικές άδειες παραμονής εκδόθηκαν το 2024. Περισσότερες από 150.000 αιτήσεις ασύλου. Και μόνο 21.600 εκτελέσεις απελάσεων : οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Η μετανάστευση δεν είναι πλέον απλώς ένα θέμα μεταξύ άλλων : έχει γίνει το κεντρικό ζήτημα, αυτό που αντανακλάται σε όλα τα ζητήματα. Γιατί πίσω από τα στατιστικά στοιχεία, η καθημερινότητά μας διαταράσσεται : σχολεία, στέγαση, νοσοκομεία, οικονομία, ασφάλεια. Κάθε Γάλλος επηρεάζεται. Και όλοι βλέπουν ότι δεν μπορούμε πλέον να συνεχίσουμε να προσποιούμαστε. Δεν μιλάμε μόνο για μεταναστευτικές ροές, αλλά για μια βαθιά αλλαγή των ανθρώπων, του τρόπου ζωής και του πολιτισμού μας.
Le Journal du Dimanche
8/9/25
Δοκιμάσαμε τα πάντα, εκτός από το ένα πράγμα που πραγματικά έχει σημασία σε μια δημοκρατία : να ζητήσουμε τη γνώμη του λαού. Για σαράντα χρόνια, το θέμα ήταν ταμπού. Και τώρα που οι Γάλλοι απαιτούν όλο και περισσότερο δημοψήφισμα για το μεταναστευτικό κρυβόμαστε πίσω από το Συνταγματικό Συμβούλιο ή πίσω από την ευρωπαική νομοθεσία. «Ποιο είναι το νόημα αφού αποφασίζει η συνθήκη του Σένγκεν» Ακόμα ένα ψευδές πρόσχημα. Η Σένγκεν είναι απλώς μια συνθήκη. Η Γαλλία μπορεί να την επαναδιαπραγματευτεί, να την αναστείλει ή ακόμα και να αποσυρθεί από αυτήν. Όσοι επικαλούνται τη Σένγκεν ως ανυπέρβλητο τείχος κρύβονται πίσω από ένα πρόσχημα. Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος. Όπου δεν υπάρχει θέληση λέμε ότι δεν υπάρχει τρόπος.
Κι ενώ συνεχίζουμε να αναβάλουμε τις σημαντικές αποφάσεις οι αριθμοί συνεχίζουν να προκαλούν αγωνία ... 343.000 αρχικές άδειες παραμονής εκδόθηκαν το 2024. Περισσότερες από 150.000 αιτήσεις ασύλου. Και μόνο 21.600 εκτελέσεις απελάσεων : οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Η μετανάστευση δεν είναι πλέον απλώς ένα θέμα μεταξύ άλλων : έχει γίνει το κεντρικό ζήτημα, αυτό που αντανακλάται σε όλα τα ζητήματα. Γιατί πίσω από τα στατιστικά στοιχεία, η καθημερινότητά μας διαταράσσεται : σχολεία, στέγαση, νοσοκομεία, οικονομία, ασφάλεια. Κάθε Γάλλος επηρεάζεται. Και όλοι βλέπουν ότι δεν μπορούμε πλέον να συνεχίσουμε να προσποιούμαστε. Δεν μιλάμε μόνο για μεταναστευτικές ροές, αλλά για μια βαθιά αλλαγή των ανθρώπων, του τρόπου ζωής και του πολιτισμού μας.
Le Journal du Dimanche
8/9/25
================
via Babis Georges Petrakis
Immigration: le référendum que l’on refuse aux Français

Σχόλια