Ανοικτά της Λιβύης…


Μήπως να ξανασκεφθεί ο Πρωθυπουργός την αποστολή πολεμικών πλοίων στα ανοικτά της Λιβύης; Διότι έλεγχο στις ροές των παρανόμων μεταναστών τα πολεμικά δεν μπορούν να κάνουν. Φοβούμεθα ότι η εξαγγελία δεν εξυπηρετούσε άλλη σκοπιμότητα, από του να δώσει την ευκαιρία στον κ. Μητσοτάκη να προβεί στην δήλωση ότι «δεν θα κάνουν κουμάντο οι διακινητές για το ποιος μπαίνει στην Ελλάδα»! ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Όμως τα πολεμικά πλοία δεν μπορούν να κάνουν τίποτε κατά των σκάφων των λαθρομεταναστών. Αντιθέτως κινδυνεύουν να «φορτωθούν» ένα τεράστιο πρόβλημα από πλευράς ασφάλειας και διαχειρίσεως των μεταναστών που στοιβάζονται στα φουσκωτά σκάφη. Να μην ξεχνάμε ότι στην παραμικρή αβλεψία κατά της χώρας μας οι δικηγόροι των ποικιλώνυμων ΜΚΟ θα τραβάνε τους αξιωματικούς μας στα ευρωπαικά «δικαιοδοτικά» όργανα, τα οποία έχουν αποδειχθεί εξόχως εχθρικά. Αξιωματικοί του Λιμενικού ακόμη διώκονται για την υπόθεση της Πύλου.

Από νομικής πλευράς (κοπτόμεθα υποτίθεται για το διεθνές δίκαιο) τα πολεμικά πλοία στα διεθνή ύδατα δεν μπορούν να κάνουν νηοψία ούτε καν ελέγχους, εάν δεν συμφωνεί η χώρα της σημαίας την οποία φέρνουν τα ελεγχόμενα σκάφη. Μπορούν να κάνουν νηοψία εάν τα σκάφη αυτά δεν φέρουν σημαία είτε φέρουν ψευδή σημαία, υπό την προυπόθεση ότι θα αποδειχθεί ότι έφεραν ψευδή σημαία. Να θυμίσουμε πως «πήγε άπατη» η επιχείρησις Σοφία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως πάλι στην Λιβύη.

Θα μπορούσαμε να δεχθούμε την αποστολή αυτή μόνον στην περίπτωση που η Κυβέρνησις προτίθεται να συγκρουσθεί με την Λιβύη για το ζήτημα της ΑΟΖ. Εξηγούμεθα. η περιοχή έξω από τα χωρικά ύδατα έχει ανακηρυχθεί συνορεύουσα ζώνη. Ανήκει συνεπώς στην δικαιοδοσία της Λιβύης και μέχρι 24 μίλια από τις γραμμές βάσεως. Στην συνορεύουσα ζώνη ένα κράτος μπορεί να συνεχίσει να επιβάλλει τους νόμους του, για την αποτροπή παραβιάσεων των τελωνειακών, φορολογικών, μεταναστευτικών ή υγειονομικών νόμων και κανονισμών που διαπράττονται στο έδαφος του ή στα χωρικά του ύδατα, και να τιμωρήσει τις παραβιάσεις εκείνων των νόμων και κανονισμών που διαπράττονται στο έδαφος του ή στα χωρικά του ύδατα. Συνιστά λοιπόν η ελληνική περιπολία παραβίαση της συνορεύουσας ζώνης της Λιβύης.

Είμαστε έτοιμοι να τραβήξουμε τα πράγματα σε αυτά τα άκρα; Αν η Κυβέρνησις είναι πρόθυμη να αφήσει τα φληναφήματα περί διεθνούς δικαίου και να κινηθεί δυναμικά και εμείς μαζί της. Θα είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να επιβάλλουμε την παρουσία μας, να ανακηρύξουμε ΑΟΖ (έχουμε ήδη αναρτήσει από τη 16/04 θαλάσσιο Χωροταξικό Σχέδιο) και να καταργήσουμε στην πράξη το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Το οποίο μόνον στην πράξη καταργείται. Όσο περιοριζόμεθα να το χαρακτηρίζουμε παράνομο, απλώς γινόμαστε γραφικοί.

Να σημειωθεί επίσης ότι, εκτός των περιπτώσεων ερεύνης και διασώσεως, η παρουσία πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού ή του Λιμενικού Σώματος εκτός των χωρικών μας υδάτων αλλά και εντός της δικής μας ΑΟΖ, και όχι πέραν αυτής – δικαιολογείται κυρίως λόγω δικαιοδοσίας μας σε ζητήματα παραβιάσεως της ΑΟΖ και όχι για άλλα θέματα πέραν αυτής (όπως το λαθρεμπόριο, ή η παράνομη μετανάστευσις). Αυτό προβλέπει ο νόμος 4001/2011 (νόμος Μανιάτη).

==============

Η ελληνική “υπερήφανη εξωτερική πολιτική” και η “προσήλωση στο διεθνές δίκαιο”, αποδεικνύεται πρακτικά ότι έχει στείλει τα πιο λανθασμένα μηνύματα στο διεθνές περιβάλλον, με αποτέλεσμα ο οποιοσδήποτε να θεωρεί πως μπορεί να παίζει με την Ελλάδα χωρίς συνέπειες, ασχέτως μεγέθους, ειδικού βάρους, κ.λπ. Και η τακτική συγκυρία φαίνεται πως ευνοεί την προσεκτική κλιμάκωση…

Στην προκειμένη περίπτωση, είναι φανερό ότι πρόκειται για τουρκικό “παιχνίδι”. Η Τουρκία βάζει μπροστά τους αχυρανθρώπους της στη Λιβύη, ώστε να αποφύγει να διακινδυνεύσει να προκαλέσει την αντίδραση της Ουάσινγκτον κυρίως, αλλά και να έχει φύλλο συκής απέναντι στις Βρυξέλλες. Εκμεταλλευόμενη ασφαλώς και τις αλγεινές εντυπώσεις που διογκώνονται διαρκώς με τις αποκαλύψεις για το δυσώδες παρασκήνιο του σκανδάλου με τον ΟΠΕΚΕΠΕ και εν μέσω συγκεκαλυμμένων απειλών για την αποκάλυψη πολλών περισσότερων.

sticky_ad stick_top">

Όπως μεταδίδουν λιβυκά μέσα ενημέρωσης και αναπαράγει η “Καθημερινή“, η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης προχωρά προς την ομόφωνη επικύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, αναφέρουν λιβυκά ΜΜΕ, επικαλούμενα αξιωματούχο που μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η συμφωνία είναι πιθανόν να εγκριθεί και να ψηφιστεί κατά τη διάρκεια επίσημης συνεδρίασης αυτή την εβδομάδα. Υπενθυμίζεται, ότι η συγκεκριμένη συμφωνία οριοθετεί ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, χωρίς να λαμβάνει υπόψη την επήρεια των ελληνικών νησιών, ανάμεσά τους και η Κρήτη. 

Τονίζεται ότι τα εν λόγω δημοσιεύματα έρχονται λίγα 24ωρα μετά την αντίδραση κατά της Ελλάδας από την κυβέρνηση της Ανατολικής Λιβύης, με επικεφαλής τον Οσάμα Χαμάντ, πρωθυπουργό που έχει διοριστεί από τη Βουλή των Αντιπροσώπων με έδρα τη Βεγγάζη. Όπως δήλωσε, η συμφωνία με την Τουρκία για τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών «είναι απολύτως συμβατή με τη διεθνή νομιμότητα» και η Λιβύη «διατηρεί το δικαίωμα σκληρής απάντησης» σε κάθε αμφισβήτηση της κυριαρχίας της. Ούτε λίγο ούτε πολύ δηλαδή, ο κύριος αυτός που δεν είναι καν εκλεγμένος και προφανώς με τις πλάτες της Τουρκίας -τουλάχιστον- απειλεί την Ελλάδα με “σκληρή απάντηση”!

Προκαλεί η Τουρκία 

Ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, Οντσού Κετσέλι, είχε προχωρήσει σε σχετική δήλωση-διαμαρτυρία, αφού η Τουρκία ενοχλήθηκε από τα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ της 26ης Ιουνίου, τα οποία επαναλαμβάνουν την ευρωπαϊκή κριτική προς τη συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης, χαρακτηρίζοντας τις ελληνικές και τις κυπριακές θέσεις «μαξιμαλιστικές» και «αντίθετες με το διεθνές δίκαιο και την αρχή της δικαιοσύνης». Έχει ενδιαφέρον η συνδυαστική αναφορά της “αρχής της δικαιοσύνης”, διότι ως γνωστόν στην Τουρκία έχουν τη δικής τους αντίληψη και ερμηνεία του όρου…

Επιμένει δε στον παραλογισμό της χώρας του, ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο του 2019 «είναι απολύτως σύμφωνο με το διεθνές δίκαιο». Θέση την οποία παπαγαλίζει τώρα και η Λιβύη! Παράλληλα, επέκρινε την ΕΕ για «πολιτικά υποκινούμενες και μεροληπτικές» τοποθετήσεις, οι οποίες –όπως υποστήριξε– «δεν εξυπηρετούν την περιφερειακή ειρήνη και σταθερότητα». Για την αλά Τούρκα διευθέτηση της υπόθεσης, όπως αναφέρθηκε, η Τουρκία χρησιμοποιεί τη Λιβύη.

Τι σκοπεύει να κάνει η Αθήνα, πέραν των πολιτικώς ορθών δηλώσεων που δεν έχουν όμως ουσία; Θα μπορέσει να φέρει το θέμα και στις Βρυξέλλες και στην Ουάσινγκτον, τονίζοντας όμως τον ρόλο της Τουρκίας και αφήνοντας κατά μέρος τη συνήθη πολιτική αποφυγής εκτόξευσης οποιασδήποτε κατηγορίας κατά την Τουρκίας, εξαιτίας του αυτοσκοπού των “ήρεμων νερών”…

Διπλωματικές πηγές της Αθήνας, η οποία παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις, απάντησαν στις προαναφερθείσες δηλώσεις, υπενθυμίζοντας πάγιες παρεκκλίσεις της Τουρκίας.

Ειδικότερα, ανέφεραν τα εξής: «Η επίκληση του διεθνούς δικαίου προϋποθέτει τούτο να υιοθετείται καθ’ ολοκληρίαν. Πρακτικές όπως η μη υπογραφή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, την οποία έχουν υιοθετήσει 168 χώρες, η ανατροπή του καθεστώτος αιώνων σε μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς, η απειλή με πόλεμο σε περίπτωση άσκησης δικαιώματος που απορρέει από το διεθνές δίκαιο δεν επιτρέπουν υποδείξεις. Η Ελλάδα θα συνεχίσει με συνέπεια να υπηρετεί το διεθνές δίκαιο και τις σχέσεις καλής γειτονίας. Αυτό όμως θα πρέπει να ισχύει για όλους».

Πηγή: defencepoint

Σχόλια