Οι κυριακάτικοι Times του Λονδίνου, μια συντηρητική εφημερίδα της Βρετανίας με ιστορία μόλις 300 ετών, δημοσιεύει ένα άρθρο σχετικά με την συγκάλυψη των Τεμπών, όπου φιλοξενεί ανάμεσα σε άλλα και μια δήλωση της Καρυστιανού περί των εμποδίων που έχουν αντιμετωπίσει μέχρι στιγμής οι έρευνες γύρω από το δυστύχημα.
Ο τίτλος του άρθρου, προκλητικά μιλά για "συγκάλυψη σε μια από τις πιο διεφθαρμένες χώρες της ΕΕ".
Ευτυχώς όμως στην χώρα μας, υπάρχουν και μορφωμένοι συμπολίτες μας που ενημερώνονται μόνο από σοβαρούς και αντικειμενικούς ειδησεογραφικούς οργανισμούς, όπως το Manifesto ή την διεθνούς φήμης Ομάδα Αλήθειας.
Έτσι, θεωρώντας βέβαιο ότι το άρθρο έχει γραφτεί από την Γιάμαλη και όχι από τον επί σειρά ετών αρχισυντάκτη Ευρώπης των Sunday Times, Peter Conradi, βάζουν τα πράγματα στην θέση τους σε άπταιστα αγγλικά, όπως αρμόζει άλλωστε στους θαυμαστές του σωτήρα της χώρας, Κυριάκου Μητσοτάκη.
via Κωνσταντίνος Σιδέρης
==================
«Στην Ελλάδα, παραδοσιακά, οι πολιτικοί δεν φταίνε ποτέ για τίποτα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα», δήλωσε στην εφημερίδα η Μαρία Καρυστιανού.
Με τίτλο «Two years after rail disaster ‘cover-up’, Greece is angrier than ever» - «Δύο χρόνια μετά την 'συγκάλυψη' της σιδηροδρομικής καταστροφής, η Ελλάδα είναι πιο θυμωμένη από ποτέ», οι Sunday Times χρησιμοποίησαν επίσημα τον όρο της συγκάλυψης (cover up) για να μιλήσουν για την εξέλιξη σιωπής και ατιμωρησίας η οποία ακολουθεί το έγκλημα των Τεμπών.
Οι Sunday Times επανήλθαν την (ελληνική αλλά και βρετανική) Κυριακή του Πάσχα στο έγκλημα των Τεμπών, μιλώντας για τη συνολική εικόνα της διαφάνειας της ελληνικής πολιτείας. «The fallout strikes at the heart of one of Europe’s most corrupt countries» - «Ο αντίκτυπος αγγίζει τον πυρήνα, ενός από τα πιο διεφθαρμένα κράτη της Ευρώπης», ανέφερε το συγκεκριμένο ΜΜΕ, μία από τις εγκυρότερες βρετανικές εφημερίδες.
Κεντρικό πρόσωπο στο ρεπορτάζ ήταν η Μαρία Καρυστιανού. Όπως σημειώνεται, από μητέρα σε πένθος μετατράπηκε σε ηγετική μορφή ενός κινήματος που απαιτεί απαντήσεις και δικαιοσύνη. Όπως ανέφεραν οι Sunday Times:
Η δικαιοσύνη που της προσφέρθηκε ήταν ένα αφήγημα περί «ακαριαίου θανάτου», το οποίο κατέρρευσε όταν ήρθε στο φως ηχητικό ντοκουμέντο από κινητό επιβάτη, που καταγράφηκε μετά τη σύγκρουση και μεταδόθηκε στις αρχές. Η Μάρθη δεν σκοτώθηκε ακαριαία. Άραγε ποιος και γιατί προσπάθησε να το αποκρύψει;
Το ερώτημα αυτό δεν βαραίνει μόνο τις συνειδήσεις των συγγενών των θυμάτων. Βαραίνει την ίδια την κυβέρνηση, τις εισαγγελικές αρχές, τα ΜΜΕ που σιώπησαν, και ένα πολιτικό σύστημα που εδώ και δύο χρόνια επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό: ένα από τα πιο διεφθαρμένα κράτη της Ευρώπης.
Η μητέρα της νεαρής Μάρθης, Μαρία Καρυστιανού, περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο το τραγικό συμβάν, αποκαλύπτοντας τη δυσβάσταχτη αλήθεια πως η κόρη της δεν πέθανε από τη σύγκρουση των δύο τρένων, αλλά από τη φωτιά που ακολούθησε.
Οι δηλώσεις Καρυστιανού
«Άκουσα σε ένα ηχητικό την καλύτερη φίλη της κόρης μου, τη Φραντζέσκα, να της λέει “Μάρθη, θα πεθάνουμε, σ’ αγαπώ”. Λίγο αργότερα την άκουσα να λέει “δεν έχω οξυγόνο”. Για τρία φρικτά λεπτά, η Μάρθη ήταν ζωντανή μαζί με τη φίλη της μετά τη σύγκρουση», περιέγραψε η κ. Καρυστιανού.
«Αυτά τα ηχητικά ντοκουμέντα μας έδειξαν πως οι άνθρωποί μας δεν ήταν απλώς ζωντανοί. Είχαν τις αισθήσεις τους, μιλούσαν, αντιλαμβάνονταν τι συνέβαινε εκείνη την ώρα», συνέχισε.
Αναφερόμενη στις μεγάλες κινητοποιήσεις που ακολούθησαν την τραγωδία, τόνισε: «Ήταν οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις που έχουν γίνει στη χώρα από τη χούντα και μετά. Ο κόσμος βγήκε στον δρόμο ζητώντας δικαιοσύνη για τους 57 νεκρούς.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα βαθιά ριζωμένο πρόβλημα. Στην Ελλάδα, παραδοσιακά, οι πολιτικοί δεν φταίνε ποτέ για τίποτα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Το μόνο που θέλω είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη, για να μη συμβεί ποτέ ξανά κάτι τέτοιο. Ξέρω ότι αυτό θα ήθελε και η κόρη μου».
===========================
Η εφημερίδα Sunday Times χρησιμοποίησε επίσημα τη λέξη “συγκάλυψη” (“cover up”) για να γράψει για την εξέλιξη της σιωπής και της ατιμωρησίας, η οποία ακολουθεί το μεγάλο έγκλημα των Τεμπών.
Ο τίτλος είναι χαρακτηριστικός: «Δύο χρόνια μετά την ‘συγκάλυψη’ της σιδηροδρομικής καταστροφής, η Ελλάδα είναι πιο θυμωμένη από ποτέ» («Two years after rail disaster ‘cover-up’, Greece is angrier than ever»).....
Το ερώτημα αυτό δεν βαραίνει μόνο τις συνειδήσεις των συγγενών των θυμάτων. Βαραίνει την ίδια την κυβέρνηση, τις εισαγγελικές αρχές, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) που σιώπησαν, και ένα πολιτικό σύστημα που εδώ και δύο χρόνια επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό: ένα από τα πιο διεφθαρμένα κράτη της Ευρώπης.
Η μητέρα της νεαρής Μάρθης, Μαρία Καρυστιανού, περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο το τραγικό συμβάν, αποκαλύπτοντας τη δυσβάσταχτη αλήθεια πως η κόρη της δεν πέθανε από τη σύγκρουση των δύο τρένων, αλλά από τη φωτιά που ακολούθησε.
Τι λέει η Μαρία Καρυστιανού;
«Άκουσα σε ένα ηχητικό την καλύτερη φίλη της κόρης μου, τη Φραντζέσκα, να της λέει “Μάρθη, θα πεθάνουμε, σ’ αγαπώ”. Λίγο αργότερα την άκουσα να λέει “δεν έχω οξυγόνο”. Για τρία φρικτά λεπτά, η Μάρθη ήταν ζωντανή μαζί με τη φίλη της μετά τη σύγκρουση», περιέγραψε η κ. Καρυστιανού.
«Αυτά τα ηχητικά ντοκουμέντα μας έδειξαν πως οι άνθρωποί μας δεν ήταν απλώς ζωντανοί. Είχαν τις αισθήσεις τους, μιλούσαν, αντιλαμβάνονταν τι συνέβαινε εκείνη την ώρα», συνέχισε.
Αναφερόμενη στις μεγάλες κινητοποιήσεις που ακολούθησαν την τραγωδία, τόνισε:
- «Ήταν οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις που έχουν γίνει στη χώρα από τη χούντα και μετά. Ο κόσμος βγήκε στον δρόμο ζητώντας δικαιοσύνη για τους 57 νεκρούς.
- Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα βαθιά ριζωμένο πρόβλημα. Στην Ελλάδα, παραδοσιακά, οι πολιτικοί δεν φταίνε ποτέ για τίποτα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Το μόνο που θέλω είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη, για να μη συμβεί ποτέ ξανά κάτι τέτοιο. Ξέρω ότι αυτό θα ήθελε και η κόρη μου».
Η Καρυστιανού, εν τω μεταξύ, πιέζει την εκστρατεία της, παρά τις άγριες επιθέσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που πιστεύει ότι αποτελούν μέρος μιας ενορχηστρωμένης προσπάθειας δυσφήμισής της, που χρηματοδοτείται από όσους έχουν διασυνδέσεις με το κυβερνών κόμμα.
Απορρίπτει επίσης τις κατηγορίες ότι σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τη νέα της θέση για να ξεκινήσει μια πολιτική καριέρα.
«Είμαστε αντιμέτωποι με τους πολιτικούς, άρα αντιμετωπίζουμε έναν άδικο αγώνα, γιατί παραδοσιακά στην Ελλάδα οι πολιτικοί δεν φταίνε ποτέ σε τίποτα και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα», είπε. «Θέλω απλώς να αποδοθεί δικαιοσύνη και να είμαι σίγουρος ότι κάτι τέτοιο δεν θα ξανασυμβεί ποτέ. Ξέρω ότι αυτό θα ήθελε η κόρη μου».
Για τους φίλους και τους συγγενείς των θυμάτων, η σύγχυση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο πέθαναν τα αγαπημένα τους πρόσωπα είναι μόνο ένα από μια λίστα αναπάντητα ερωτημάτων που φαίνεται να έχει αυξηθεί μόνο μετά την καταστροφή:
- Για τα πάντα, από την έλλειψη βασικών διαδικασιών ασφαλείας μέχρι τη σχεδόν άσεμνη βιασύνη με την οποία εκκαθαρίστηκε ο τοπος της τραγωδίας από τις αρχές, κάτι που μπορεί να έχει θέσει σε κίνδυνο στοιχεία.
Τέτοια ερωτήματα ασκούν πίεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον κεντροδεξιό πρωθυπουργό, ο οποίος εξελέγη για πρώτη φορά το 2019 και κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία τέσσερις μήνες μετά την καταστροφή, κυρίως χάρη στην επιτυχία του να επαναφέρει την ελληνική οικονομία σε τροχιά μετά από μια μακρά οικονομική κρίση.
Πρόσφατες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι επτά στους δέκα συμπατριώτες του -συμπεριλαμβανομένης μιας σημαντικής μειοψηφίας υποστηρικτών του ίδιου του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας του Μητσοκάκη- πιστεύουν ότι η κυβέρνηση είναι ένοχη για τη συγκάλυψη της θεμελιώδους αιτίας της καταστροφής.
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα Sunday Times
--------------------------------------------------
Eν τω μεταξύ η εργολαβία του Liberal συνεχίζεται απτόητη!
Η είδηση: Σήμερα δεν γράφει για τα Τέμπη ο Σάκης! Ανέλαβε να εκτεθεί ο Βασίλης...
==========
Βασίλης Καπετανγιάννης
Το Πόρισμα του Πανεπιστημίου της Γάνδης το οποίο είδε το φως της δημοσιότητας και το οποίο «περιέργως» δεν συμπεριλήφθηκε στο Πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ (27/2/25 στα αγγλικά) ως προς το επίμαχο σημείο περί των αιτίων της διαβόητης «πυρόσφαιρας», καθιστά ακόμα πιο «περίεργους» και δυσεξήγητους τους χειρισμούς του τέως αντιπροέδρου του Οργανισμού κ. Χρ. Παπαδημητρίου. Υποχρεώθηκε, βέβαια, σε παραίτηση αλλά το κύρος του Οργανισμού επλήγη, ενώ δημιουργήθηκε σύγχυση που επέτεινε την εμφανή έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι σε θεσμούς.
Το Πόρισμα της Γάνδης, επέφερε ακόμα ένα ισχυρό πλήγμα στην πολιτική απάτη που είχε ως βάση το αφήγημα της διαβόητης «πυρόσφαιρας» και τα αίτιά της. Μικρή αλλά μαχητική μερίδα συγγενών των θυμάτων με εμφανείς πολιτικούς στόχους, καθώς και τα κόμματα της αντιπολίτευσης πάντα κατέληγαν στον «λαθρέμπορα», τον «συντονιστή» και «ενορχηστρωτή» της (ανύπαρκτης) «συγκάλυψης» Π/Θ της χώρας Κυριάκο Μητσοτάκη. Απαιτούσαν την απολογία, την παραίτησή του και τη φυλάκισή του. Είχαν αποφανθεί περί της (ανύπαρκτης) ποινικής του ευθύνης.
Συνεπώς, εάν συνυπολογίσουμε τις ενστάσεις και διαμαρτυρίες και του Πανεπιστημίου της PISA, καθώς και το γεγονός ότι το σουηδικό κρατικό ερευνητικό κέντρο RI.SE απεφάνθη ότι είναι απολύτως δυνατό έκρηξη και η φωτιά να οφείλονται στα έλαια σιλικόνης, τότε το Πόρισμα ως προς αυτό κατέληξε σε έναν μεγαλοπρεπέστατο εμπαιγμό, φιάσκο. Γιατί περιελήφθη στο Πόρισμα το θέμα της «πυρόσφαιρας» δεν είναι σαφές όπως και το ποιος εκβίαζε ποιον και για ποιο λόγο;
Όλες οι υποθέσεις και παραδοχές που στήριζαν το αφήγημα ακυρώθηκαν και κατακρημνίστηκαν με τον πιο κατηγορηματικό και αδιάψευστο τρόπο από τις αυτοψίες επί του πεδίου και την πιστοποίηση της αυθεντικότητας των 3 βίντεο από την ΕΛ.ΑΣ. Η εμπορική αμαξοστοιχία ουδέν φορτίο «εύφλεκτου υγρού», νόμιμου, παράνομου ή λαθραίου έφερε. Τελεία και παύλα.
Είναι πλέον καιρός η προσοχή να στραφεί στις πραγματικές αιτίες του δυστυχήματος, τα ανθρώπινα λάθη κατ’ αρχάς και συναφώς τις υποκείμενες αιτίες, τις διαχρονικές κρατικές αδυναμίες. Να συζητηθούν με σοβαρότητα, επάρκεια και πολιτική υπευθυνότητα οι αλλαγές, τα μέτρα που χρειάζονται για να έχει η χώρα ασφαλείς σιδηροδρόμους, ώστε το «ποτέ ξανά» να αποκτήσει στην πράξη την κυριολεκτική του σημασία.
Είναι σημαντικό να επαναλαμβάνονται μέχρις πλήρους κατανοήσεως και παραδοχής τα ανωτέρω καθόσον, ενώ έχει καταρρεύσει ολόκληρο το οικοδόμημα των ψεμάτων, της δημαγωγίας, της πτωματολογίας και των πλήθους ευφάνταστων θεωριών συνομωσίας ως χάρτινος πύργος, οι εμμένοντες στην πολιτική απάτη εξακολουθούν να αρνούνται την πραγματικότητα. Δεν πρέπει κανείς να φείδεται κόπου και προσπάθειας προκειμένου να μην αφήσει σε χλωρό κλαρί τους δημαγωγούς και πολιτικούς απατεώνες.
Ο πόλεμος κατά της πολιτικής απάτης δεν τέλειωσε. Θα είναι μακρύς και δύσκολος στον βαθμό τουλάχιστον που ευρύτατα στρώματα της κοινής γνώμης παραμείνουν εγκλωβισμένα σε θεωρίες συνομωσίας. Διότι, παραμένουν εύκολη λεία δημαγωγών, λαϊκιστών και πολιτικών απατεώνων που όχι μόνο δεν ορρωδούν προ ουδενός αλλά συνειδητά επιδιώκουν την υπονόμευση και κατάρρευση της φιλελεύθερης δημοκρατίας και των θεσμών της. Επιβάλλεται επαγρύπνηση και συγκέντρωση δυνάμεων για την αντιμετώπιση πολιτικών που είναι επικίνδυνοι και πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε σθεναρά και αποφασιστικά με όπλα και τη λογική αλλά και το συναίσθημα και τις ηθικές, πολιτισμικές και πολιτικές, αξίες που διακυβεύονται, τις συλλογικές δημοκρατικές κατακτήσεις που απειλούνται. Το «άφες αυτοίς ουκ οίδασι τι ποιούσι», δεν ισχύει, διότι οι πολιτικοί απατεώνες γνωρίζουν ακριβώς τι ποιούν.
Η Δημόσια Σύμβαση 717 και η «Αιτιώδης Συνάφεια»
Ο κ. Παπαδημητρίου είχε υποπέσει και σε ένα άλλο ολίσθημα σχετικά με τη Δημόσια Σύμβαση 717/2014, στην οποία, αφού η απάτη της «συγκάλυψης» κατέληξε σε πολιτικό φιάσκο τεραστίων διαστάσεων, επανέρχονται σύσσωμα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Το πόρισμα της ΕΟΔΑΣΑΑΜ δεν ασχολείται με τη Σύμβαση 717 ούτε είχε καμιά αρμοδιότητα. Ο κ. Παπαδημητρίου, όμως, εξέφρασε, ως μη όφειλε, την άποψη ότι «η καθυστέρηση της 717 συμβάλει αποφασιστικά, ώστε να σκοτωθούν αυτά τα παιδιά», για να την ανασκευάσει λίγο αργότερα με δήλωσή του ότι δεν υπάρχει «αιτιώδης συνάφεια». Το επανέλαβε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (Κυριακή, 2/3/25). Δεν ήταν ο μόνος που εξέφρασε τέτοιες απόψεις που ακούγονται πλέον όλο και πιο συχνά εφόσον το αφήγημα της «συγκάλυψης» έχει πλέον κυριολεκτικά αποδομηθεί και απαξιωθεί.
Πράγματι, η εκτέλεση της Σύμβασης 717 στην ώρα της σίγουρα θα είχε μειώσει σε μεγάλο βαθμό τις πιθανότητες του δυστυχήματος. Δεν προκύπτει, όμως, ότι ακόμα και η ύπαρξη της πιο υψηλής και προηγμένης τεχνολογίας αποκλείει αυτομάτως την πιθανότητα τεχνικής βλάβης ή ανθρώπινου λάθους. Λίγες χώρες στην Ευρώπη έχουν τα προηγμένα συστήματα ασφαλείας της Σύμβασης 717 αλλά δεν έχουν τέτοια δυστυχήματα. Κι εμείς πορευτήκαμε τόσα χρόνια και πριν τη Σύμβαση και χωρίς την ολοκλήρωσή της, που απείχε μερικούς μήνες από το δυστύχημα, χωρίς σοβαρά προβλήματα και συνεχή ατυχήματα.
Το επιχείρημα της «αιτιώδους συνάφειας» από πολιτική άποψη είναι άστοχο και άκρως επικίνδυνο. Οδηγεί σε ολισθηρό δρόμο καθόσον θα πρέπει κανείς να ανατρέξει όχι μόνο σε άλλες τραγωδίες αλλά και κυβερνητικές σε πράξεις και παραλείψεις του παρελθόντος και του παρόντος και γιατί όχι και του μέλλοντος!! Διότι, το ΕΑΝ, το τι θα συνέβαινε ΕΑΝ…, δεν υφίσταται ως γεγονός και γενεσιουργός αιτία. Αποτελεί απλώς υπόθεση.
Επί παραδείγματι, σχετικά με την τραγωδία στο Μάτι στις 23/7/2018 με 104 νεκρούς που βρήκαν τραγικό θάνατο και δεκάδες τραυματιών, μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι η απουσία του 112 οδήγησε σε τόσα πολλά θύματα. Με το 112 δόθηκε προτεραιότητα στην ανθρώπινη ζωή. Την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συν αυτώ το λοιδορούσαν και το χλεύαζαν, όπως και την ατομική ευθύνη, συγγενής θύματος στο Μάτι δήλωσε με εύλογη θλίψη ότι «εάν το είχαμε τότε, δεν θα καιγόντουσαν όλοι σαν λαμπάδα».
Δεν υπήρχε όμως το 112 και το κακό έγινε από ανθρώπινα λάθη κι όχι από εξωγήινους. Παρακάμπτω την άθλια και χυδαία επικοινωνιακή κυβερνητική θεατρική παράσταση το βράδυ της τραγωδίας με την παρουσία του Π/Θ κ. Τσίπρα, προσβολή για τους νεκρούς. Για να μην αναφέρει κανείς πόσα τροχαία θύματα θα είχαν λογικά αποφευχθεί, εάν είχαν προ ετών τοποθετηθεί οι κάμερες για τη σύλληψη της παραβατικότητας ή είχαν κατασκευαστεί αυτοκινητόδρομοι και άλλα έργα κ.τ.λ. Άπειρα τα παραδείγματα.
Θα έπρεπε όλες οι κυβερνήσεις να βρεθούν στα σίδερα για πράξεις και παραλείψεις του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Η χώρα θα μεταβαλλόταν σε ένα απέραντο δικαστήριο με ανελέητο κυνήγι «ενόχων» και «υπαιτίων» και σε μια απέραντη φυλακή για τους εκάστοτε πολιτικούς αντιπάλους.
Αφού η «συγκάλυψη» κατέληξε σε φιάσκο, η προσφυγή στην «αιτιώδη συνάφεια» αποτελεί χείριστη πολιτική επιλογή για σοβαρά πολιτικά κόμματα. Θα είναι το εύκολο, τελευταίο πολιτικό καταφύγιο όσων θα εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούν την τραγωδία των Τεμπών ως πολιτικό όπλο στον βαθμό που εξακολουθεί να αποφέρει πολιτικά οφέλη. Ωστόσο, είναι ακόμα νωρίς για να μπορέσει κανείς να σταθμίσει με σχετική ακρίβεια το ειδικό βάρος των Τεμπών στην προσεχή εθνική κάλπη.
Σημείωση: Θα πρέπει να επισημάνει κανείς ότι για τη Δικαιοσύνη τα κριτήρια περί «αιτιώδους συνάφειας», πρόσφορης (causa adaequata) ή άλλης, αναφέρονται σε διατάξεις του νόμου και εφαρμόζονται ανάλογα με τις περιστάσεις. Μάλιστα, έχει ήδη αποφανθεί σε πρώτο βαθμό επί του θέματος επιδικάζοντας αποζημιώσεις σε συγγενείς θύματος του δυστυχήματος των Τεμπών. (Έχει ενδιαφέρον το σκεπτικό της πρόσφατης Απόφασης 966/2024 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών).
Τρέχουσες Απορίες
ΥΓΙ: Ομολογώ ότι ως προς την αγωνιώδη προσπάθεια εξεύρεσης αντικαταστάτη του κ. Μητσοτάκη στη θέση του Π/Θ έχω λίγο μπερδευτεί, διότι από τη μια μεριά ο κ. Ν. Κοτζιάς βλέπει στη θέση αυτή την κα Καρυστιανού από την άλλη η κα Κωνσταντοπούλου έσπευσε να κάνει πρόβες στον καθρέπτη της, η κα Αποστολάκη, που ένιωθε «έτοιμη για τη θέση» (2/7/24), δεν γνωρίζουμε εάν εξακολουθεί να ετοιμάζεται, ενώ ο κ. Ανδρουλάκης, παρά τη σοβαρή δημοσκοπική κάμψη του, εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι το ΠΑΣΟΚ θα έρθει πρώτο κόμμα με τον ίδιο Π/Θ. Συνωστισμός.
ΥΓ ΙΙ: Διερωτώμαι επίσης ποιος θα υποχρεώσει πρώτος τον Μητσοτάκη να «απολογηθεί» και να τον βάλει φυλακή, η κα Κωνσταντοπούλου, ο κ. Κατρίνης, ο κ. Βελόπουλος ή ο κ. Φάμελλος; Οιονεί Δεσμοφύλακες!
===============
------------------------------
--------------------------
================
-----------------
----------------------
---------------------
--------------------
Σχόλια