του Νίκου Ιγγλέση
Αυτό που έγινε στις 2 Απριλίου, με τις ανακοινώσεις Τραμπ για την επιβολή δασμών στα προϊόντα που εισάγονται στις ΗΠΑ, δεν είναι εμπορικός πόλεμος, είναι μια επανάσταση για την ανατροπή του κυρίαρχου συστήματος της παγκοσμιοποίησης.
Σ’ έναν εμπορικό πόλεμο δεν αμφισβητείται το σύστημα συσσώρευσης κεφαλαίου και παραγωγής αγαθών, απλώς επιχειρείται μια ανακατανομή των μεριδίων μεταξύ των αντιμαχομένων πλευρών. Τώρα έχουμε κάτι πολύ διαφορετικό. Αμφισβητείται ο διασυνδεδεμένος κόσμος, αμφισβητείται η παγκόσμια οικονομική δομή, αμφισβητούνται οι περίφημες εφοδιαστικές αλυσίδες και δημιουργείται μια άλλη τάξη πραγμάτων. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Ο Τραμπ επιχειρώντας να υπερασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών κατεδαφίζει (συνειδητά ή ασυνείδητα είναι αδιάφορο) το οικοδόμημα της παγκοσμιοποίησης όπως έχει διαμορφωθεί τουλάχιστον τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια. Η επανάσταση του Τραμπ μόλις ξεκίνησε και δεν είναι βέβαιο ότι θα επικρατήσει, παρά την αναμφισβήτητη οικονομική και στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ. Οι γκλομπαλιστές συσπειρώνονται από την Ευρώπη μέχρι την Κίνα και επιδιώκουν «την παλινόρθωση των Βουρβόνων». Οργανώνουν και λαϊκές διαδηλώσεις εναντίον του, σε Αμερική και Ευρώπη.
Οι αμερικανικοί δασμοί, μας λένε, είναι μια επίθεση στην παγκόσμια ευημερία! Αλήθεια που την είδαν αυτήν την παγκόσμια ευημερία; Μάλλον την ευημερία των πολυεθνικών επιχειρήσεων εννοούν. Οι δασμοί, μας λένε, θα προκαλέσουν ύφεση και πληθωρισμό. Εννοούν τις αναπόφευκτες αναταράξεις που προκαλούνται σε κάθε ριζική αλλαγή του οικονομικού μοντέλου, μέχρι να σταθεροποιηθεί το καινούργιο.
Τους δασμούς, μας λένε, που θα αυξήσουν τις τιμές, θα τους πληρώσουν τελικά οι καταναλωτές. Σωστά, αλλά, μόνον εφ’ όσον οι τελευταίοι εξακολουθούν να αγοράζουν τα ακριβότερα εισαγόμενα προϊόντα και δεν τα αντικαταστήσουν από τα φθηνότερα πλέον εγχώρια. Οι συνήθειες βέβαια χρειάζονται λίγο χρόνο για να αλλάξουν, αλλά οι καταναλωτές δεν είναι και τόσο μαζοχιστές.
Η εγχώρια προσφορά, μας λένε, δε θα μπορέσει να καλύψει την αυξημένη ζήτηση. Η αλήθεια είναι ότι σε ορισμένους κλάδους ίσως χρειαστεί κάποιος χρόνος για αναδιάρθρωση της παραγωγής και νέες επενδύσεις. Όμως, η αμερικανική οικονομία έχει τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες και γρήγορα θα προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της αυξημένης ζήτησης. Γι’ αυτό η επανάσταση κατά της παγκοσμιοποίησης μόνο από της ΗΠΑ θα μπορούσε να ξεκινήσει. Κάθε άλλη μικρότερη χώρα θα συνθλιβόταν από την επίθεση των αγορών.
Ο Τραμπ δεν ανακάλυψε τους δασμούς. Αυτοί υπήρχαν σ’ όλη την ιστορική διαδρομή της ανθρωπότητας. Από τις πόλεις-κράτη και τις αρχαίες αυτοκρατορίες μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Οι μεγάλες δυνάμεις και οι αποικιακές αυτοκρατορίες επέβαλλαν δασμολογικά τείχη με δύο στόχους: α) Να προστατεύσουν την εγχώρια παραγωγή τους από τον εξωτερικό ανταγωνισμό και β) Να αυξήσουν τα κρατικά έσοδά τους, που χρησιμοποιούνταν για περεταίρω ανάπτυξη.
Όταν τα ισχυρά κράτη επιτύγχαναν ικανή συγκέντρωση της παραγωγής (μεγάλες επιχειρήσεις) και του κεφαλαίου (τράπεζες), τότε απαιτούσαν την καθιέρωση του ελεύθερου εμπορίου, προκειμένου να εκμεταλλευτούν όλους τους υπόλοιπους.
Το ελεύθερο εμπόριο δεν είναι δίκαιο εμπόριο, γιατί τα ίδια προϊόντα μπορούν να παράγονται σε χώρες με πολύ διαφορετικό κόστος εργασίας, διαφορετικές τιμές ενέργειας, διαφορετικό φορολογικό καθεστώς, διαφορετική περιβαλλοντική νομοθεσία, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ευνοούνται από άμεσες ή έμμεσες επιδοτήσεις. Το ελεύθερο εμπόριο είναι επικερδές για τους μεγάλους και καταστροφικό για όλους τους μικρούς παραγωγούς. Όπως είχε πει ο Αριστοτέλης: «Η μεγαλύτερη ανισότητα είναι η ισότητα μεταξύ ανίσων».
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1947, δημιουργήθηκε, υπό τον ΟΗΕ, η Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (GATT) με στόχο τη μείωση των δασμών και την απελευθέρωση του εμπορίου από περιορισμούς, φραγμούς και άλλα διοικητικά μέτρα. Ακολούθησαν πολλοί Γύροι πολυετών διαπραγματεύσεων με κάθε φορά να επιτυγχάνεται μια μείωση των δασμών. Στο Γύρο της Ουρουγουάης (1986-1994) στις μειώσεις των δασμών συμπεριελήφθησαν τα αγροτικά προϊόντα και οι υπηρεσίες, ενώ η GATT αντικαταστάθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ). Ο τελευταίος Γύρος, αυτός της Ντόχα (1996-2008), κατέληξε σε αδιέξοδο.
Κατά την πρώτη θητεία του, ο Ντόναλντ Τραμπ αρνήθηκε να επικυρώσει τη Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Σχέση (TTIP) μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, που είχε προετοιμάσει η προεδρία Ομπάμα. Απέσυρε τις ΗΠΑ από τη Συμφωνία Συνεργασίας των δύο Πλευρών του Ειρηνικού (TTP) και αναθεώρησε τη Συμφωνία Διεθνούς Εμπορίου (NAFTA) μεταξύ ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικού. Τους είχε προϊδεάσει όλους και όλοι προσπάθησαν, «με νύχια και με δόντια», να μην επανεκλεγεί.
Από τις αρχές της δεύτερης θητείας του ο Τραμπ επέβαλε δασμούς 25% στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου και 25% στις εισαγωγές αυτοκινήτων πριν φτάσουμε στην ημέρα της 2ας Απριλίου που «συντάραξε τον κόσμο» ή την «Ημέρα Ανεξαρτησίας» όπως την ονόμασε ο Τραμπ. Εκτός από ένα γενικό δασμό 10% σ’ όλες τις αμερικανικές εισαγωγές από οποιαδήποτε χώρα, επιβλήθηκαν πολύ υψηλότεροι δασμοί στους κύριους εμπορικούς ανταγωνιστές των ΗΠΑ. Στην Κίνα 34%, στην Ταϊβάν 32%, στην Ινδία 26%, στη Ν. Κορέα 25%, στην Ιαπωνία 24% και στην ΕΕ, στην οποία συμπεριλαμβάνεται φυσικά και η χώρας μας, 20%.
Η Ελλάδα υπέστη προοδευτικά τις επιπτώσεις του ελεύθερου εμπορίου από την ένταξή της το 1981 στην τότε ΕΟΚ, που μετεξελίχθηκε στη σημερινή ΕΕ. Η αδύναμη ελληνική γεωργία, βιοτεχνία και βιομηχανία συρρικνώθηκαν, μέχρι εξαφανίσεως πολλών κλάδων, λόγω των ανεξέλεγκτων εισαγωγών όχι μόνο από τις ανεπτυγμένες χώρες της Ένωσης, αλλά και από τρίτες χώρες χαμηλού κόστους με τις οποίες η ΕΕ έχει υπογράψει τελωνιακές συμφωνίες με χαμηλούς δασμούς.
Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες με έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιό τους κάτι λιγότερο από 5% του ΑΕΠ κάνουν μια ιστορική στροφή στον προστατευτισμό, η Ελλάδα, με έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιό της περίπου 15% του ΑΕΠ της, δηλώνει δια του Κ. Μητσοτάκη: «Είμαστε μια χώρα υπέρμαχη του ελεύθερου εμπορίου». Μέχρι της τελικής εξαφάνισης, θα συμπληρώναμε εμείς.
Αν στην επιβολή των δασμών συνυπολογίσει κανείς την καταστολή της λαθρομετανάστευσης, την καθολική απόρριψη της WOKE ατζέντας, την άρνηση του έωλου αφηγήματος περί «ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής» και την επαναπροσέγγιση με τη Ρωσία του Πούτιν, τότε ο Πρόεδρος Τραμπ είναι μια πραγματικά θανάσιμη απειλή για το σύστημα της παγκοσμιοποίησης. Πολλοί γκλομπαλιστές εκφράζουν ήδη την ευχή ότι: «Αυτό το κεφάλαιο θα διαρκέσει όσον το δυνατόν λιγότερο». Σε τι άραγε ελπίζουν;
Υ.Γ. Δύο μέρες μετά τις ανακοινώσεις Τραμπ, την περασμένη Παρασκευή 4 Απριλίου η τιμή των πολύτιμων μετάλλων (χρυσός, πλατίνα, άργυρος) αφού υποχώρησε στη συνέχεια σταθεροποιήθηκε. Αντίθετα υποχώρησαν οι τιμές στα βιομηχανικά μέταλλα (αλουμίνιο, νικέλιο, χαλκός, μόλυβδος, κασσίτερος κ.α.). Υποχώρηση παρουσίασαν και οι τιμές των περισσότερων βασικών αγροτικών-κτηνοτροφικών προϊόντων. Τέλος η τιμή του πετρελαίου (Brent) υποχώρησε κατά 5,37% στα 66 $ το βαρέλι και του φυσικού αερίου κατά 7,25%. Η φούσκα των χρηματιστηρίων συνέχισε να ξεφουσκώνει με γοργό ρυθμό. Όλα αυτά μπορεί να σημαίνουν προβλέψεις των αγορών για οικονομική στασιμότητα ή και ύφεση, αλλά όχι για πληθωρισμό. Τις επόμενες μέρες θα δούμε πώς θα κινηθούν οι αγορές.
από το «https://ellinikiantistasi.gr/»
========================
via Βασἰλης Ιακωβἰδης
Πλήθος επιχειρήσεων από όλο τον κόσμο σχεδιάζουν μαζικές επενδύσεις στις ΗΠΑ, μετατοπίζοντας την παραγωγή και προσλαμβάνοντας Αμερικανούς εργάτες.
Η λίστα μεγαλώνει κάθε μέρα:
— Το Project Stargate, με επικεφαλής την Softbank της Ιαπωνίας και την OpenAI και την Oracle με έδρα τις ΗΠΑ, ανακοίνωσε ιδιωτική επένδυση 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε υποδομές τεχνητής νοημοσύνης που εδρεύουν στις ΗΠΑ.
— Η Apple ανακοίνωσε επένδυση 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην κατασκευή και εκπαίδευση των ΗΠΑ.
— Η Nvidia ανακοίνωσε ότι θα επενδύσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια την επόμενη τετραετία σε αμερικανική βιομηχανία.
— Η Taiwan Semiconductor Manufacturing Company (TSMC) ανακοίνωσε μια επένδυση 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην κατασκευή τσιπς με έδρα τις ΗΠΑ.
— Η Eli Lilly and Company ανακοίνωσε επένδυση 27 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην εγχώρια παραγωγή.
— Η DAMAC Properties με έδρα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ανακοίνωσε επένδυση $20 δισεκατομμυρίων σε νέα κέντρα δεδομένων που εδρεύουν στις ΗΠΑ.
— Η CMA CGM που εδρεύει στη Γαλλία, ένας παγκόσμιος ναυτιλιακός γίγαντας, ανακοίνωσε μια επένδυση 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων στη ναυτιλία και τη logistics των ΗΠΑ, δημιουργ
— Η ADQ με έδρα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και οι ΗΠΑ Energy Capital Partners ανακοίνωσαν επένδυση 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε κέντρα δεδομένων και ενεργειακές υποδομές.
— Η νοτιοκορεάτικη αυτοκινητοβιομηχανία Hyundai ανακοίνωσε επένδυση 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων — συμπεριλαμβανομένων 5,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων για ένα νέο εργοστάσιο χάλυβα στη Λουιζιάνα, το οποίο θα δημιουργήσει σχεδόν 1.500 θέσεις εργασίας, εν μέσω της δέσμευσής τους για «περαιτέρω τοπική παραγωγή
— Η Merck ανακοίνωσε ότι θα επενδύσει 8 δισεκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ τα επόμενα χρόνια μετά το άνοιγμα μιας νέας μονάδας παραγωγής 1 δισ. δολαρίων στη Βόρεια Καρολίνα.
— Η Clarios ανακοίνωσε ένα σχέδιο 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την επέκταση των εγχώριων κατασκευαστικών δραστηριοτήτων της.
— Η GE Aerospace ανακοίνωσε επένδυση 1 δισ. δολαρίων στη μεταποίηση σε 16 πολιτείες - δημιουργώντας 5.000 νέες θέσεις εργασίας.
— Η Stellantis ανακοίνωσε επένδυση 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο δίκτυο κατασκευής της στις ΗΠΑ - συμπεριλαμβανομένης της επαναλειτουργίας ενός εργοστασίου παραγωγής του Ιλινόις - καθώς δεσμεύεται να αυξήσει την εγχώρια παραγωγή οχημάτων.
— Η Schneider Electric ανακοίνωσε ότι θα επενδύσει 700 εκατομμύρια δολάρια την επόμενη τετραετία σε ενεργειακές υποδομές των ΗΠΑ.
— Η GE Vernova ανακοίνωσε ότι θα επενδύσει σχεδόν 600 εκατομμύρια δολάρια στην αμερικανική μεταποίηση τα επόμενα δύο χρόνια, η οποία θα δημιουργήσει περισσότερες από 1.500 νέες θέσεις εργασίας.
— Η Diageo με έδρα το Λονδίνο ανακοίνωσε επένδυση 415 εκατομμυρίων δολαρίων σε μια νέα κατασκευαστική μονάδα της Αλαμπάμα.
— Η Eaton Corporation που εδρεύει στο Δουβλίνο ανακοίνωσε επένδυση 340 εκατομμυρίων δολαρίων σε μια νέα κατασκευαστική εγκατάσταση για τους τριφασικούς μετασχηματιστές της.
— Η Siemens με έδρα τη Γερμανία ανακοίνωσε επένδυση 285 εκατομμυρίων δολαρίων σε αμερικανικά κέντρα κατασκευής και AI data centers, τα οποία θα δημιουργήσουν περισσότερες από 900 νέες ειδικευμένες θέσεις παραγωγής
— Η Paris Baguette ανακοίνωσε επένδυση 160 εκατομμυρίων δολαρίων για την κατασκευή εργοστασίου παραγωγής στο Τέξας.
— Η ABB με έδρα την Ελβετία ανακοίνωσε επένδυση 120 εκατομμυρίων δολαρίων για να επεκτείνει την παραγωγή των προϊόντων ηλεκτροκίνησης χαμηλής τάσης στο Τενεσί και το Μισισιπή.
— Ο όμιλος Saica, ένας κατασκευαστής κυματοειδούς συσκευασίας με έδρα την Ισπανία, ανακοίνωσε σχέδια για την κατασκευή μιας νέας μονάδας παραγωγής 110 εκατομμυρίων δολαρίων στο Άντερσον της Ιντιάνα.
— Η Saint-Gobain με έδρα το Παρίσι ανακοίνωσε μια νέα μονάδα παραγωγής NorPro 40 εκατομμυρίων δολαρίων στο Wheatfield της Νέας Υόρκης.
— Η Sygene International που εδρεύει στην Ινδία ανακοίνωσε την εξαγορά μιας μονάδας παραγωγής βιολογικών στη Βαλτιμόρη.
— Η Asahi Group Holdings, μία από τις μεγαλύτερες ιαπωνικές επιχειρήσεις ποτών, ανακοίνωσε μια επένδυση 35 εκατομμυρίων δολαρίων για την ενίσχυση της παραγωγής στο εργοστάσιο της στο Wiscons
— Η Honda αναμένεται να παράγει το υβριδικό μοντέλο της επόμενης γενιάς Civic στην Ιντιάνα.
— Η Nissan σκέφτεται να μεταφέρει την παραγωγή από το Μεξικό στις ΗΠΑ.
— Η Rolls-Royce αναμένεται να μετατοπίσει την παραγωγή στις ΗΠΑ και να επεκτείνει το εγχώριο εργατικό δυναμικό της.
— Η Volkswagen εξετάζει το ενδεχόμενο να μεταφέρει την παραγωγή των υψηλών μάρκων Audi και Porsche στις ΗΠΑ.
— Η Volvo εξετάζει το ενδεχόμενο επέκτασης της παραγωγής της που βασίζεται στις ΗΠΑ.
— Η LG εξετάζει το ενδεχόμενο να μεταφέρει το ψυγείο της από το Μεξικό στο Τενεσί.
— Ο όμιλος ιταλικών πνευμάτων Campari «αξιολογεί τις ευκαιρίες επέκτασης της παραγωγής του στις ΗΠΑ»
— Ο σουηδός κατασκευαστής προϊόντων υγιεινής Essity εξετάζει το ενδεχόμενο να μεταφέρει την παραγωγή στις ΗΠΑ.
— Η Compal Electronics με έδρα την Ταϊβάν εξετάζει μια επέκταση με βάση τις ΗΠΑ.
— Η Inventec με έδρα την Ταϊβάν αναμένεται να επεκτείνει τις εργασίες παραγωγής της στο Τέξας.
— Η LVMH, ένας γαλλικός γίγαντας πολυτελείας, «εξετάζει σοβαρά» την επέκταση των παραγωγικών της δυνατοτήτων που βασίζονται στις ΗΠΑ.
— Η Cra-Z-Art, ο μεγαλύτερος κατασκευαστής παιχνιδιών στις ΗΠΑ, είπε ότι θα μεταφέρει ένα «μεγάλο ποσοστό» της παραγωγής της στην Κίνα πίσω στο σπίτι.
— Η Prepac, Καναδός κατασκευαστής επίπλων, ανακοίνωσε ότι θα μεταφέρει την παραγωγή από τον Καναδά στις ΗΠΑ.
— Ο Lear σκέφτεται να μεταφέρει την παραγωγή του στις ΗΠΑ.
— Οι μισές ιαπωνικές εταιρείες λένε ότι θα ενισχύσουν τις αμερικανικές επενδύσεις, κυρίως λόγω των δασμών
Σχόλια