Στις 8 Απριλίου 1943 είχε κατατεθεί στη βρετανική κυβέρνηση μετά από αίτημα της μία έκθεση βρετανών εμπειρογνωμόνων για την δημιουργία μίας διεθνούς ένωσης εκκαθάρισης.
Στην ιστορία έχει μείνει ως το σχέδιο Keynes, ένα σχέδιο που ήταν τραπεζοκεντρικό στη σύλληψη του αφού βασίζονταν στη δημιουργία ενός παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, του bancor που θα ήταν συνδεδεμένο με τον χρυσό. Αξίζει να τονιστεί ότι το σχέδιο αποσκοπούσε στην παραγωγική ανασυγκρότηση που θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες του διεθνούς εμπορίου και θα λειτουργούσε ως ο μηχανισμός εξισορρόπησης πιστωτών και οφειλετών τιμωρώντας εξίσου πιστωτές και οφειλέτες. Το κείμενο που είχε δημοσιευτεί από την βρετανική κυβέρνηση αποτελούσε και τη θέση της βρετανικής κυβέρνησης στη διάσκεψη του Bretton Woods έναν χρόνο μετά. Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα το σχέδιο Keynes παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού τα θέματα που πραγματεύονταν τότε ήταν η αποτροπή των προβλημάτων που υπάρχουν και σήμερα. Προβλήματα που εκτείνονται έως σήμερα με αφορμή τη στάση των ΗΠΑ τότε και την δολαριοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας.
Όσοι θελήσετε να το διαβάσετε εστιάστε στην ανταλλαξιμότητα του χρυσού με bancor αλλά όχι του bancor με χρυσό, εστιάστε στα μέτρα που θα επιτρέπονταν να λαμβάνονται κατά πιστωτών και οφειλετών αλλά και στον τρόπο διοίκησης και λειτουργίας του θεσμού που θα καλούνταν οι χώρες να συμφωνήσουν. [όχι δεν είμαι υπέρ του χρυσού] Έτσι για να κεντρίσουμε λίγο και το ενδιαφέρον, μια και η Ελλάδα είναι διαχρονικά οφειλέτης, στα πλαίσια της ευρωζώνης τα μνημονιακά μέτρα που θα έπρεπε να είχαν ληφθεί κατά της Γερμανίας [καλά διαβάζετε] θα έπρεπε να ήταν η διαγραφή του συνόλου ή μέρους των απαιτήσεων που είχε η Bundesbank από την ECB στα πλαίσια του Target 2 ή υποχρέωση της να επενδύσει τα πλεονάσματα της στο Target 2 [2] σε όλες τις χώρες που είχαν έλλειμμα στο Target 2 και ταυτόχρονα, ναι, θα έπρεπε να μειωθεί ραγδαία το επίπεδο ζωής στην Ελλάδα μέσω υποτίμησης, να μπουν έλεγχοι στις ροές κεφαλαίου, δασμοί και άλλες τέτοιες διαβολικές πολιτικές.
Επέλεξα να μεταφράσω το ακόλουθο απόσπασμα επειδή συμπυκνώνει τα όσα απαιτούνται από ένα παγκόσμιο νομισματικό σύστημα:
"Χρειαζόμαστε μία ποσότητα διεθνούς νομίσματος, το οποίο δεν καθορίζεται ούτε με απρόβλεπτο και άσχετο τρόπο όπως, για παράδειγμα, από την τεχνική πρόοδο της βιομηχανίας χρυσού [CBDC, crypto, bitcoin, data, πετρέλαιο, ενέργεια βάλτε ότι θέλετε], ούτε να υπόκειται σε μεγάλες διακυμάνσεις ανάλογα με τις πολιτικές αποθεμάτων χρυσού [CBDC, crypto, bitcoin, data, πετρέλαιο, ενέργεια βάλτε ότι θέλετε] των επιμέρους χωρών, αλλά να διέπεται από τις πραγματικές τρέχουσες απαιτήσεις του παγκόσμιου εμπορίου και να είναι επίσης ικανό για σκόπιμη επέκταση και συρρίκνωση για να αντισταθμίσει τις αποπληθωριστικές και πληθωριστικές τάσεις στην πραγματική παγκόσμια ζήτηση."
Οι λεπτομέρειες στο [1]. Όσα είναι σε αγκύλες είναι δικές μου προσθήκες. Τα συμπεράσματα δικά σας.
ΥΓ: Μην μας τα κάνετε τσουρέκια με τα crypto.
[2] Κάντε τον κόπο να διαβάσετε και το προοίμιο της απόφασης του Trump για τους δασμούς και τον ωμό τρόπο που περιγράφονται διάφορες εμπορικές πρακτικές.https://www.whitehouse.gov/presidential-actions/2025/04/regulating-imports-with-a-reciprocal-tariff-to-rectify-trade-practices-that-contribute-to-large-and-persistent-annual-united-states-goods-trade-deficits/
via Nikos Karatsoris
================
Nikos Karatsoris
Έγραφα την 25η Ιουλίου 2016 ...
Ή ορθόδοξη θεώρηση που αποδεχόμαστε αξιωματικά ως μοντέλο επίλυσης οικονομικών προβλημάτων δεν έχει έως σήμερα οδηγήσει σε επιθυμητά αποτελέσματα. Αντιθέτως, τα προβλήματα μεγεθύνονται και η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας δημιουργεί μεγαλύτερους προβληματισμούς για μία νέα πιο ισχυρή και πιο βαθιά παγκόσμια κρίση σε σχέση με αυτή του 2007-2009. Μήπως είναι ώρα να αρχίσουμε να μελετάμε λύσεις οι οποίες δόθηκαν παλαιότερα σε κρίσεις και τις οποίες το υφιστάμενο πλαίσιο σκέψης μας θεωρεί ως ετερόδοξες αν όχι ανορθόδοξες; Παράδειγμα:
1) Διμερείς και όχι πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες.
2) Έλεγχος στις ροές κεφαλαίων και όχι ανεξέλεγκτες ροές.
3) Σκληρός ελεγχος τιμών και όχι απελευθέρωση.
4) Διάλυση και πολυδιάσπαση των πολυεθνικών καρτέλ και όχι εξαγορές και συγχωνεύσεις.
5) Δασμοί και ποσοστώσεις και όχι ελεύθερες διακινήσεις με χώρες δίχως διμερή εμπορική συμφωνία.
6) Διάσπαση της επενδυτικής από την λιανική τραπεζική
7) Εθνικά νομίσματα με anchor ένα παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα τύπου bancor
Μέρος των παραπάνω ονομάστηκε την δεκαετία του '30 bilateralism ή schachtism. Αυτά όλο και περισσότερο θα ακούγονται όσο τα υφιστάμενα μοντέλα δεν προσφέρουν ουσιαστικές λύσεις.
Αυτά το 2016, αρκετούς μήνες πριν από την εκλογή τότε του Trump. Έχει απελέυθερωθεί πλέον ενέργεια που έθεσε αρκετά από τα παραπάνω σε κίνηση. Σας προτρέπω να αρχίσετε να ξεσκονίζετε βιβλία ιστορίας. Αν η ιστορία είναι οδηγός μία άνευ προηγουμένου παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση είναι ante portas. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί κάποιος πόλεμος μέχρι να ισορροπήσει η ανωμαλία που έχει δημιουργήσει ο χρηματοπιστωτικός παρασιτισμός από το 1944 και μετά. Στο μεγάλο αυτό παιχνίδι τη θέση του κομπάρσου καταλαμβάνει άξια η ευρωζώνη
Σχόλια