Του Αναστάσιου Κώνστα *
Η προδοσία του εθνικού συμφέροντος από την ΕΕ και τους εγχώριους υπηρέτες της είναι ολοφάνερη:
Εξαίρεση
στρατιωτικών δαπανών από τις επιτρεπόμενες δαπάνες των κρατών μελών
στην ΕΕ λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά ελεύθερη η πώληση οπλικών
συστημάτων από κράτη - μέλη της ΕΕ προς την Τουρκία που κατέχει
παρανόμως έδαφος κράτους - μέλους της ΕΕ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Μνημόνια
σε Ελλάδα και Κύπρο που στοίχισαν οικονομικά και προκάλεσαν χιλιάδες
θανάτους, αλλά γενναία οικονομική ενίσχυση της Τουρκίας μέσω της
συνθήκης τελωνειακής ένωσης, ώστε να μπορεί η Τουρκία να πωλεί τα
προϊόντα της αδασμολόγητα στην ΕΕ.
Ενώ
η Τουρκία κατέχει παρανόμως το 37% του εδάφους της Κύπρου, διατηρεί την
ιδιότητα του προς ένταξη μέλους. Μάλιστα ετοιμάζεται η συμμετοχή της
στην αμυντική (εξοπλιστική) αρχιτεκτονική της ΕΕ. Προφανώς, για να
μπορέσει να καταλάβει και το υπόλοιπο 63%...
Αυτά
τα παράλογα δεν εξηγούνται με το παραμύθι περί της ευρωπαϊκής πορείας
της χώρας, του "μένουμε Ευρώπη " και της δήθεν ύπαρξης "εταίρων ".
Εάν
λοιπόν υπήρχε ελληνική κυβέρνηση, θα έπρεπε να έχει ανακοινώσει τα όρια
της ΑΟΖ Ελλάδας- Κύπρου, να έχει επεκτείνει τα χωρικά μας ύδατα στα 12
ν.μ. και να έχει ασκήσει βέτο στην εξαίρεση των στρατιωτικών δαπανών από
τις επιτρεπόμενες δαπάνες, εάν δεν προηγείτο η κατάργηση της συνθήκης
τελωνειακής ένωσης Τουρκίας - ΕΕ και το σβήσιμο των υποτιθέμενων οφειλών
της πατρίδας μας προς τον ESM (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας).
Οποιοσδήποτε κυβερνητικός αξιωματούχος δεν εκμεταλλεύεται την
τωρινή τραγική κατάσταση της ΕΕ για την άμεση επίτευξη των
προαναφερόμενων, δεν υπηρετεί το εθνικό συμφέρον.
Εάν πάλι δεν το έχει καν σκεφτεί, τότε προφανώς δεν είναι αντάξιος του αξιώματος που φέρει.
Δυστυχώς
οι εγχώριοι υπηρέτες του διευθυντηρίου της ΕΕ, αυτοί δηλαδή που
νομίζουν ότι εισερχόμενοι στις Βρυξέλλες πρέπει να συμπεριφέρονται όπως
οι δοσίλογοι όταν έμπαιναν στην κομμαντατούρ, όχι μόνο δεν τα έχουν
σκεφτεί, αλλά δεν θα διανοούνταν να τα σκεφτούν. Αυτός είναι ένας από
τους πιο επίφοβους κινδύνους της πατρίδας μας. Δηλαδή ότι δεν θα
τολμούσαν καν να σκεφτούν ποιες απαιτήσεις υπηρετούν το εθνικό συμφέρον
και πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να προβληθούν.
Ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο πρέπει να τελειώνουμε το συντομότερο δυνατόν τόσο με την ΕΕ, όσο και με τους εγχώριους υπηρέτες της.
Αφού λοιπόν ξανασηκώνουμε κεφάλι, ας αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τι θα απαιτήσουμε, όταν απελευθερωθούμε.
* Αναστάσιος Κων. Κώνστας, Δικηγόρος Αθηνών παρ’ Αρείω Πάγω, Μέλος της Πρωτοβουλίας για τη συγκρότηση δημοκρατικού – πατριωτικού μετώπου “Δρόμος Ανοιχτός”
Σχόλια