Στρατηγικοί προσανατολισμοί, ηγεμονικές δυνάμεις και
περιφέρειες, σ΄ένα πολυπολικό διεθνές σύστημα. Σημείωση. Το κείμενο που
ακολουθεί γράφτηκε και αναρτήθηκε πρώτη φορά σε μέσο ενημέρωσης την προηγούμενη της με κάθε κριτήριο πολύ σημαντικής τηλεφωνικής συνομιλίας Τραμπ-Πούτιν
που διήρκεσε που διήρκεσε πάνω από μια ώρα. Στο κείμενο που ακολουθεί
και σε άλλα που επέρχονται θα αναλύονται με αξιολογικά ουδέτερο τρόπο οι
στρατηγικοί προσανατολισμοί του προέδρου της ισχυρότερης ηγεμονικής
δύναμης. Θα τυγχάνουν, μεταξύ άλλων, περιγραφής και ερμηνείας τα
διαμορφωτικά κριτήρια και παράγοντες που σταδιακά θα ανασυντάξουν τους
συσχετισμούς εντός του Πολυπολικού διεθνούς συστήματος. Η «ολόθερμη»
προσέγγιση της Μόσχας από τον νέο Πρόεδρο, χωρίς να προδικάσουμε το
αποτέλεσμα, είναι σε κάθε περίπτωση μεγάλης στρατηγικής σημασίας.
Προχωρώντας προς νέες πλανητικές ισορροπίες πολλά έπονται τους επόμενους
μήνες και τα επόμενα χρόνια. Το ζήτημα είναι κατά πόσο σε κάποιες
Βαλκανικές και Μεσογειακές χώρες τα πολιτικά «ελίτ» και φορείς
επιστημονικών ή «επιστημονικών» τίτλων α) δεν θα επαναλάβουν, μεταξύ
άλλων, τις ασυναρτησίες περί «καλών πλευρών» και «κακών πλευρών» (όπως
πάντα είχαμε διαχρονικά υπάρχουν μόνο ανελέητες και αδίστακτες
ηγεμονικές δυνάμεις), β) δεν θα συνεχίσουν τα «παγκοσμιοποιητικά
παραμιλητά», γ) θα καταλάβουν πως τα ιδεολογήματα περί ανθρωπολογικής
εξομοίωσης και πολιτικής εξίσωσης του πλανήτη είναι ανυπόστατα δ) θα
καταλάβουν ότι τα λεγόμενα «μ»κο συνειδητά ή ανεπίγνωστα υπηρετούν
πολιτικές soft power ή αθέμιτα συμφέροντα στα πεδία της ιδιωτείας και ε)
όσοι είναι θεμιτών προθέσεων θα αντιληφθούν ότι τα εθνομηδενιστικά ιδεολογήματα αποτελούν πνευματικό δηλητήριο που εν δυνάμει αποδυναμώνει και εξαφανίζει κράτη και κοινωνίες. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Σχόλια