Την στιγμή που όλα τα χειρότερα σενάρια είναι δυνατά – διάλυση του ΝΑΤΟ, ρωσική νίκη στην Ουκρανία, διατλαντικός εμπορικός πόλεμος, σύγκρουση στην Ασία για την Ταϊβάν κ.λπ. – η Ευρώπη ανακαλύπτει ότι δεν έχει πλέον μεγάλο βάρος. Το χάσμα με την αμερικανική ισχύ έχει διευρυνθεί δραματικά μετά την πρώτη θητεία του Τραμπ (2017-2021). Σε αντίθεση με τις προφητείες των διάφορων Κασσάνδρων, οι Ηνωμένες Πολιτείες διατήρησαν την οικονομική τους ηγεσία, πολύ μπροστά από την Κίνα, χάρη στην έντονη οικονομική ανάπτυξη ενώ πρωταγωνιστούν στην κούρσα για την τεχνητή νοημοσύνη.
Η Ευρώπη, από την πλευρά της, έχει μείνει πίσω. Η οικονομία της έχει σχεδόν σταματήσει. Στο Μισισιπή, μια από τις φτωχότερες πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών, ο κατά κεφαλήν παραγόμενος πλούτος έχει ξεπεράσει αυτόν της Γαλλίας και πλησιάζει αυτόν της Γερμανίας. Σε αντίθεση με αυτά που λένε ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Σι Τζινπίνγκ, δεν είναι η «παγκόσμια Δύση» που βρίσκεται σε παρακμή αλλά μάλλον ο ευρωπαϊκός πυλώνας της.
Η οικονομική, βιομηχανική και τεχνολογική παρακμή της Γηραιάς Ηπείρου συνοδεύεται από τη στρατηγική της αποτυχία. Αντί να εφοδιαστούν με τα μέσα για να αμυνθούν,οι ευρωπαϊκές χώρες σπατάλησαν χωρίς όφελος τα τέσσερα χρόνια στην εξουσία του Τζο Μπάιντεν. Παρά τον πόλεμο στην Ουκρανία, που αποκάλυψε την ανικανότητά τους, δεν έχουν θέσει σε εφαρμογή την πολεμική οικονομία που θα μπορούσε να τους επιτρέψει να βοηθήσουν το Κίεβο να κάνει τη διαφορά ενάντια στη Μόσχα. Αν και μαζί έχουν τις υψηλότερες στρατιωτικές δαπάνες στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν έχουν δημιουργήσει ακόμα έναν αυτόνομο διακρατικό αμυντικό μηχανισμό.
Ως συνέπεια αυτής της απουσίας, η Ευρώπη είναι σαν μία μύγα στη διεθνή σκηνή. Μεμονωμένα και συλλογικά, τα ευρωπαϊκά κράτη είναι ανίκανα να επηρεάσουν το χάος στη Μέση Ανατολή, αν και εδώ και δέκα χρόνια δέχτηκε τα κύματα της μετανάστευσης με τρομερές πολιτικές συνέπειες στο εσωτερικό. Ο ρόλος της Ευρώπης γίνεται αμελητέος στην Αφρική, αφού η Γαλλία εκδιώχθηκε από τη Ρωσία ενώ προσπαθεί να αντισταθεί στις ληστρικές πρακτικές της Κίνας. Ως αποτέλεσμα, η Ευρώπη επιθυμεί περισσότερο από ποτέ να καταφύγει κάτω από την αμερικανική ομπρέλα, τη στιγμή ακριβώς που η Ουάσιγκτον, αντίθετα, επιδιώκει να απελευθερωθεί από την ευθύνη για τον πρώην «ελεύθερο κόσμο». Σε σύγχυση οι Ευρωπαίοι ηγέτες σπεύδουν να είναι ευχάριστοι απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ κάνοντας ακόμα πιο ορατές τις αδυναμίες τους.
- Le Point
15/1/25
VIA Babis Georges Petrakis
L'ÉDITO DE LUC DE BAROCHEZ. Décrochage économique, insignifiance politique, échec stratégique… Les États européens ont du souci à se faire dans un monde qui devient une jungle.
=================
============
------------------------
---------------------------
Σχόλια