Από το πρότυπο του manager πάλι πίσω στο πρότυπο του καινοτόμου και θεμελιωτή, πρωτοπόρου founder. Γιατί ο κόσμος της τεχνολογίας στηρίζει τον Τραμπ.
Καθώς ο Πρόεδρος Τραμπ ξεκινά τη δεύτερη θητεία του, έχει την υποστήριξη πολλών τρανταχτών ονομάτων από το κόσμο των επιχειρήσεων. Πως προέκυψε αυτή η ομάδα και γιατί συσπειρώθηκε πίσω από τον Πρόεδρο ; Ορισμένοι συνδέουν αυτήν την συσπείρωση με ζητήματα όπως η ρύθμιση, η φορολογία, οι κρατικές συμβάσεις και η αντιμονοπωλιακή νομοθεσία. Άλλοι σημειώνουν ότι το ατομικό συμφέρον και ίσως ένστικτο αυτοσυντήρησης παρακινούν αυτήν την ομάδα.
Ωστόσο όλοι αυτοί οι επιχειρηματίες της αποκαλούμενης πλέον «τεχνολογικής δεξιάς» μοιράζονται τουλάχιστον ένα κοινό : την πίστη τους στην καινοτομία και την περιφρόνηση στις μπαγιάτικες βιομηχανίες, τους πεπαλαιωμένους Γολιάθ της οικονομίας. Η «τεχνολογική δεξιά» θέλει ιδρυτές (founders) και πρωτοπόρους που εμπνέουν με το όραμα τους.
Με την στήριξή της στον Τραμπ η «τεχνολογική δεξιά» απλώς εφαρμόζει αυτό το μοντέλο στην πολιτική, την οποία βλέπει ως την απόλυτη μπαγιάτικη βιομηχανία και την Washington D.C., τον απόλυτο Γολιάθ. Στον Ντόναλντ Τραμπ, η τεχνολογική δεξιά και ο αμερικανικός λαός βλέπει έναν ιδρυτή που θα τους οδηγήσει στο μέλλον.
Τι είναι ο ιδρυτής ; Στο πιο βασικό επίπεδο, ένας ιδρυτής είναι δημιουργός. Φτάνει πρώτος εκεί που ακόμα κανένας άλλος δεν έχει φτάσει. Ο λόγος που είναι πρώτος είναι επειδή έχει τα προσόντα που απαιτούνται για να είναι πρώτος : παίρνει ρίσκα, έχει όραμα, δεν το βάζει κάτω και έχει την ικανότητα να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει τους γύρω του.
Αν θέλετε να είστε πρώτοι, χρειάζεστε όραμα, θάρρος και ορμή. Εάν θέλετε να μείνετε πρώτοι, πρέπει να διατηρήσετε αυτές τις ιδιότητες ζωντανές στον οργανισμό σας. Πρέπει να μην έχετε αμφιβολίες για το όραμά σας και πρέπει να μπορείτε να καθοδηγείτε τους ανθρώπους σας σε αυτό το όραμα. Πρέπει να μπορείτε να τους εμπνέετε να θυσιάσουν την άνεση, την ευκολία και πολύ πιθανόν περισσότερα για να επιτύχουν αυτό το όραμα — μέρα με τη μέρα.
Η τύχη είναι ένας παράγοντας, αλλά οι ιδρυτές έχουν κυρίως τον τρόπο να κάνουν την τύχη δική τους. Ο Χριστόφορος Κολόμβος δεν ήταν απλώς τυχερός όταν προσγειώθηκε στην Αμερική αντί για την Ασία, και δεν θα έφτανε εκεί αν αποστρέφονταν τον κίνδυνο. Ο Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική ρισκάροντας τη ζωή του και του πληρώματός του για να αποφέρει πλούσια κέρδη και να αλλάξει τους διαδρόμους του εμπορίου και του χρήματος. Εκανε κάτι πολύ περισσότερο τελικά. Αλλαξε την ιστορία του ανθρώπινου είδους.
Όταν οι εταιρείες λειτουργούν σύμφωνα με συμβάσεις, κανόνες και βιβλία βέλτιστων πρακτικών, η διαχείρισή τους γίνεται σωστά... αλλά κολλάει στο έδαφος. Η εστίαση μετατοπίζεται στο πώς πρέπει να λειτουργούν τα πράγματα αντί στο πώς λειτουργούν στην πραγματικότητα πέρα από τους στενούς ορίζοντες. Αυτό οδηγεί σε πρακτικές που θυσιάζουν τα πάντα στον βωμό των κανόνων. Αυτό παραλίγο να ήταν μοιραίο για την Apple το 1997, όταν απείχε μόλις 90 ημέρες από την πτώχευση μετά τη θητεία του John Scully ως CEO. H Apple απογειώθηκε όταν ο εκδιωχθείς ιδρυτής Steve Jobs επέστρεψε στην εταιρεία.
Η τεχνολογική δεξιά βλέπει την Αμερική κολλημένη σε «mode manager». Ενώ η SpaceX έθεσε περισσότερους από 300 πυραύλους σε τροχιά για λιγότερο από 10 δισεκατομμύρια δολάρια, η Καλιφόρνια έχει κατασκευάσει 1.600 πόδια ανυψωμένης σιδηροδρομικής γραμμής για 11 δισεκατομμύρια δολάρια και τώρα προβλέπει ότι το έργο της σιδηροδρομικής υψηλής ταχύτητας θα κοστίσει συνολικά 128 δισεκατομμύρια δολάρια. Ασύλληπτα μεγάλα τμήματα του Λος Άντζελες καταστράφηκαν από μια καταστροφική πυρκαγιά ενώ οι πυροσβεστικοί κρουνοί του δεν λειτουργούσαν και ενώ η ηγεσία της πυροσβεστικής φαινόταν περισσότερο επικεντρωμένη στο σεβασμό της διαφορετικότητας και της συμπεριληπτικότητας παρά στη διάσωση ζωών. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση διέθεσε 42,5 δισεκατομμύρια δολάρια για αγροτική ευρυζωνική σύνδεση και έχει συνδέσει μηδέν σπίτια μετά από τρία χρόνια. Το Κογκρέσο διέθεσε 7,5 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021 για μισό εκατομμύριο σταθμούς φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων. Μέχρι τον Μάιο του 2024, είχαν κατασκευαστεί μόνο οκτώ. Όχι 8.000. Όχι 800. Οκτώ.
Στον Ντόναλντ Τραμπ, η «τεχνολογική δεξιά» βλέπει έναν ιδρυτή που μπορεί να βάλει ολόκληρη τη χώρα σε «mode founder» και να οδηγήσει την χώρα σε μια νέα χρυσή εποχή. Το 2015, αντιμετώπισε τόσο το Ρεπουμπλικανικό όσο και το Δημοκρατικό κατεστημένο σαν εξεγερμένος — και κέρδισε. Αυτό το έκανε σε μεγάλο βαθμό λέγοντας πράγματα που οι Αμερικανοί ήξεραν ότι ήταν αλήθεια αλλά που οι ανταγωνιστές του είτε δεν μπορούσαν να δουν είτε δεν μπορούσαν να πουν. Είδε μια ευκαιρία σε μια δικομματική πολιτική τάξη που δεν εξυπηρετούσε τους πελάτες της και κέρδισε την αγορά.
Σκίζοντας το συμβατικό playbook, ο Τραμπ παρέκαμψε τα παραδοσιακά μήντια και κέρδισε την προσοχή των ψηφοφόρων στην πρώτη του εκστρατεία. Στη συνέχεια, το 2024, περιφρόνησε εντελώς τα παραπαίοντα πλέον μέσα ενημέρωσης και πήγε απευθείας στους ψηφοφόρους σε podcast μεγάλης διάρκειας όπως του Joe Rogan και του Theo Von. Όπως ο ιδρυτής μιας ιδιαίτερα ευκίνητης startup, καθοδηγήθηκε από το ένστικτο και κέρδισε.
Αυτά τα προσόντα μεταφέρθηκαν από τις καμπάνιες του στην πρώτη του θητεία. Η Μέση Ανατολή ήταν το νεκροταφείο των προεδρικών φιλοδοξιών, πριν και μετά, αλλά ο Τραμπ κατέστρεψε τον ISIS και παρέδωσε τις Συμφωνίες του Αβραάμ. Οι οικονομολόγοι έσκιζαν τα πτυχία τους ότι οι δασμοί δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν αλλά τους χρησιμοποίησε ως μοχλό για να διαπραγματευτεί καλύτερες συμφωνίες για τους Αμερικανούς εργάτες και κατασκευαστές.
Προειδοποίησε τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι ο εθισμός τους στο ρωσικό αέριο και στα κινεζικά προϊόντα τους θέτει στο έλεος αδίστακτων εχθρών. Προειδοποίησε την πολιτική τάξη της Καλιφόρνια ότι οι γελοίοι περιβαλλοντικοί κανόνες της σχετικά με τη διαχείριση των δασών και τα απειλούμενα είδη κινδύνευαν να καταστρέψουν ένα από τα πιο όμορφα και ιδιαίτερα μέρη στη Γη. Όπως πολλοί προφήτες, οι προειδοποιήσεις του έπεσαν στο κενό — αλλά είχε δίκιο.
Αν μη τι άλλο, η δεύτερη θητεία του Τραμπ προαναγγέλεται με ακόμη πιο επαναστατικά χαρακτηριστικά από την πρώτη. Έκλεισε την πρώτη του μέρα στην εξουσία με μια ευρεία δραστηριότητα, υπογράφοντας σχεδόν 100 εκτελεστικά διατάγματα ενώ δεχόταν βροχή ερωτήσεων από τον Τύπο στο Οβάλ Γραφείο. Οι τολμηρές εξαγγελίες όπως η DOGE, η Γροιλανδία και η Διώρυγα του Παναμά δεν έχουν να κάνουν με σταθερή, προβλέψιμη διατήρηση του status quo.
Οι εταιρείες και οι χώρες που μεγαλουργούν καθοδηγούνται σχεδόν πάντα από μια ιδρυτική προσωπικότητα με ευφυία, όραμα και ίσως μια νότα τρέλας. Αυτοί είναι οι Έλον Μασκ της βιομηχανίας. Και είναι οι Χαβιέρ Μιλέι και οι Ντόναλντ Τραμπ της πολιτικής. Αν θέλετε να πετύχετε σπουδαία πράγματα, δεν πάτε με καλοσπουδαγμένους μπούληδες ή ισόβιους πολιτικούς. Κουβαλάτε το αλυσοπρίονο ή τον νεροχύτη της κουζίνας.
Shyam Sankar
CTO Palantir
23/1/25
VIA Babis Georges Petrakis
============
============
Σχόλια