Ο φανατισμός με τον οποίο σύσσωμο το πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ υμνολογούν τον εκλιπόντα πρώην πρωθυπουργό είναι αναμενόμενος. Πρόκειται για τον άνθρωπο που υπό το σύνθημα του εκσυγχρονισμού συνέβαλε στο πέρασμα της χώρας από την εποχή της σοσιαλιστικής αθωότητας (και ταυτόχρονα διαφθοράς) στην εποχή της νεοφιλελεύθερης αρπαχτής (και ταυτόχρονα διαπλοκής). ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Ο Κώστας Σημίτης ήταν ο κατεξοχήν πολιτικός – σύμβολο της άρχουσας τάξης. Περισσότερο από τον καθέναν, ίσως επειδή ο μετασχηματισμός του αγωνιστικού παρελθόντος στο νεοφιλελεύθερο παρόν, συνέβαλε στο ότι “δεν υπάρχει εναλλακτική”.
Ήταν ο άνθρωπος που ταυτίστηκε με την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Πολιτική που χαιρετίστηκε από τα αριστερά μέχρι τα δεξιά και που η αμφισβήτησή της θεωρείται πλέον έγκλημα. Η ένταξη της χώρας στην Ευρωζώνη και η εκχώρηση της οικονομικής και νομισματικής της ανεξαρτησίας στις Βρυξέλλες και στη Φρανκφούρτη ήταν επιλογή υπαρξιακής σημασίας για την ελληνική άρχουσα τάξη. Σε αυτή την επιλογή στηρίχθηκε η απάτη της ισχυρής Ελλάδας, ο φθηνός δανεισμός και η γιγάντωση του χρέους, η ψευδαίσθηση της γρήγορης ανάπτυξης, το ξεδόντιασμα κάθε παραγωγικής ικανότητας, ο χρηματοπιστωτικός τζόγος και η γιγάντωση του παρασιτισμού. Σε αυτή την επιλογή οφείλεται, κατά μεγάλο μέρος, η χρεοκοπία της χώρας, τα μνημόνια, η κοινωνική και οικονομική καταστροφή και στασιμότητα που κυριαρχεί μέχρι σήμερα. Αυτή η επιλογή απελευθέρωσε τα περιθώρια κερδοφορίας της αστικής τάξης, στρίμωξε την εργαζόμενη τάξη, επέβαλε το οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο της στρεβλής ανάπτυξης, του δανεισμού, της τραπεζικής παντοδυναμίας, του χρηματιστηριακού τζόγου, της επιχειρηματικής αρπαχτής, των ΕΣΠΑ, των θαλασσοδανείων.
Ήταν επίσης ο άνθρωπος που ως διάδοχος του Ανδρέα Παπανδρέου συμβόλισε το (και) τυπικό πέρασμα του ΠΑΣΟΚ στην εποχή του νεοφιλελευθερισμού. Ο “εκσυγχρονισμός” ήταν το σύνθημα που ενοχοποιούσε το “αμαρτωλό” και “σοσιαλιστικό” παρελθόν της δεκαετίας του 80, με τους καλούς μισθούς, τις υψηλές συντάξεις, αλλά και τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Για αυτό και αγκαλιάστηκε με θέρμη από την άρχουσα τάξη. Ο εκσυγχρονισμός υιοθετήθηκε από την παλιά και τη νέα (και εντελώς διαπλεκόμενη) επιχειρηματική τάξη γιατί έπαιρνε τη μεγάλη ρεβάνς από τις εργατικές και κοινωνικές κατακτήσεις των προηγούμενων δεκαετιών: πάγωμα μισθών, λιτότητα διαρκείας, ιδιωτικοποιήσεις, υποχώρηση του κράτους πρόνοιας, ασφαλιστική αντιμεταρρύθμιση κοκ.
Ήταν ακόμα ο άνθρωπος που ηγήθηκε της πιο διεφθαρμένης κυβέρνησης όλων των εποχών. Τουλάχιστον, αυτό λένε οι καταδικαστικές αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων, τα οποία σχεδόν ποτέ δεν φανερώνουν όλη την αλήθεια παρά μόνο ένα μικρό μέρος της. Έστω κι έτσι όμως, ο Κώστας Σημίτης ήταν ο πρωθυπουργός σε μια κυβέρνηση όπου πέντε (5!) υπουργοί καταδικάστηκαν αργότερα για απιστία (κοινώς μίζες): Τσοχατζόπουλος, Παπαντωνίου, Τσουκάτος, Ανθόπουλος και Μαντέλης. Το κρίσιμο βέβαια δεν είναι οι μίζες που καταβρόχθιζε με αδιανόητους ρυθμούς η κυβέρνησή του. Οι μίζες ήταν η κορυφή του παγόβουνου. Κάτω από την επιφάνεια, στήθηκε ένα τεράστιο και καθολικό δίχτυ διαπλοκής ανάμεσα σε πολιτική εξουσία – χρηματοπιστωτικό σύστημα – ΜΜΕ – επιχειρηματίες, που έκτοτε ζει και βασιλεύει. Επί κυβέρνησης Σημίτη ήταν που η παλιά “κοινωνικοποιημένη” και γενικευμένη διαφθορά με τις μίζες, τα φακελάκια και τις μαζικές αργομισθίες του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 80, μετατράπηκε στην ισχυρή, επίσημη και μεγάλης κλίμακας διαπλοκή των δεκαετιών 1990 και 2000, όταν χόρευαν πλέον τα δισεκατομμύρια ευρώ των εξοπλιστικών προγραμμάτων και των ευρωπαϊκών κονδυλίων.
Ήταν επίσης ο άνθρωπος που επί Ιμίων εκστόμισε το “ευχαριστώ την κυβέρνηση των ΗΠΑ”, λίγο αργότερα με τη “Συμφωνία της Μαδρίτης” έδωσε καύσιμα στον τουρκικό αναθεωρητισμό στο Αιγαίο, στην πορεία παρέδωσε τον Οτσαλάν στις Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, συνυπέγραψε τον πόλεμο του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία. Με δυο λόγια υπηρέτησε τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό όσο καλύτερα μπορούσε, θεωρητικοποιώντας την εξάρτηση και την υποτέλεια της χώρας.
Ο κατάλογος με τα ανδραγαθήματα (που δεν ήταν βεβαίως προσωπικά αλλά εξέφραζαν ταξικά συμφέροντα) θα μπορούσε να συνεχιστεί επί μακρόν. Για κάθε κακοδαιμονία, σκάνδαλο, ή αποτυχία, η απάντηση Σημίτη ήταν: “Αυτή είναι η Ελλάδα”. Απάντηση παραλυτική, προκλητική, που δικαιολογεί όλα τα αδικαιολόγητα έκτοτε: Από τη χρεοκοπία των μνημονίων μέχρι το έγκλημα στα Τέμπη.
Ο εκλιπών πρώην πρωθυπουργός μας κληροδότησε, όσο ήταν ακόμα εν ζωή, μια Ελλάδα επί της ουσίας χρεοκοπημένη, εθισμένη στην κίβδηλη ανάπτυξη, που αναπνέει χάρη σε φούσκες (από το χρηματιστήριο τότε, μέχρι την αγορά ακινήτων σήμερα), που επιβιώνει μασουλώντας ευρωπαϊκά προγράμματα. Μια Ελλάδα που επιτρέπει στην άρχουσα τάξη της να κερδοσκοπεί ασύστολα, που κλείνει το μάτι στη μεσαία τάξη για εύκολο και γρήγορο πλουτισμό, αλλά ταυτόχρονα καταδικάζει την πλειοψηφία της εργαζόμενης κοινωνίας στη μίζερη επιβίωση.
Μας κληροδότησε ακόμα πολλά στελέχη της σημερινής κυβέρνησης Μητσοτάκη, τα οποία με την ίδια ευκολία που πέρασαν παλιότερα από τον “σοσιαλισμό” στον “εκσυγχρονισμό”, πέρασαν πρόσφατα από το ΠΑΣΟΚ στη Νέα Δημοκρατία.
- Μας κληροδότησε τέλος μια στρατιά “διανοούμενων”, κυρίως πανεπιστημιακών και δημοσιογράφων, που στη δεκαετία του 90 είδαν το φως το αληθινόν του καπιταλισμού και από οπαδοί της Αριστεράς μετατράπηκαν -οι περισσότεροι με το αζημίωτο- σε ιεροκήρυκες του ακραίου κέντρου. Διανοούμενοι και πανεπιστημιακοί που με ανατριχιαστικά ελαφρά συνείδηση διάβηκαν τον Ρουβίκωνα και σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία τους είναι Μητσοτακικότεροι του Μητσοτάκη.
Αυτοί είναι οι λόγοι που ο Κ. Σημίτης σήμερα αγιογραφείται από τα ΜΜΕ της άρχουσας τάξης και υμνολογείται από τον Κ. Μητσοτάκη και τα εξαπτέρυγά του.
Αυτοί είναι και οι λόγοι για τους οποίους η εργαζόμενη κοινωνία πρέπει, στο πρόσωπο του εκλιπόντος, να θυμηθεί ποιες ήταν οι πολιτικές που την καταδίκασαν στη χρεοκοπία και την πτώχευση.
===============
Πηγή
Μην έχετε αμφιβολίες για την αξία τους εγχειρήματος. Το υπογράφει η δημοσιοκαφρική αξιοπιστία του Πρετεντέρη (Βασικός κονδυλοφόρος και υποστηρικτής των μνημονίων, της τρόικας, ορισμός του ενσωματωμένου δημοσιοκάφρου. Θα σας πούμε μόνον ότι συμπεριλαμβάνει την περιβόητη φράση του σχωρεμένου Ραφαηλίδη για τον Πρετεντέρη. «Ο άνθρωπος έχει εξαιρετικές δυνατότητες. Είναι ο μοναδικός που προσαρμόζεται παντού, ακόμα και στα σκ@τά.»!!).
===============
Η είδηση: Διαμαντοπούλου: "Ο Σημίτης θα ήταν ενδεδειγμένος Πρόεδρος Δημοκρατίας το 2019"
Αν η ανατροφή μου, μου το επέτρεπε θα έμενα στο παραπάνω σχόλιο που είδα στο FB
Για να μαθαίνουν όμως οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί:
Ποιός είναι ο Σημίτης; (Ειρίσθω
εν παρόδω, μερικά πράγματα που ξέχασε να μας θυμίσει η Αννούλα...: η
χρεοκοπία της χώρας φέρει τη σφραγίδα της "ηγεσίας" του. Το πλιάτσικο
του Χρηματιστηρίου, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τα εξοπλιστικά
υπερπρογράμματα, είναι δικά έργα!! "Εργα" που έβαλαν μπουρλότο στην
ελληνική οικονομία: Η "ισχυρή" ελλάδα που έχτισε ήταν ένα "μοτο" για να
καλύψει το χρυσοπληρωμένο Swap που συστήθηκε - με τους γνωστούς απατεώνες της Goldman Sachs.
Αντιγράφω: " ....δεδομένης της επιπολαιότητας
με την οποία το ελληνικό πολιτικό σύστημα -πρωτίστως του κ. Σημίτη-
χειρίστηκε την εθνική μας κυριαρχία στα δημόσια οικονομικά μετά την
ένταξη της χώρας στην Ευρωζώνη." από την καλύτερη και εγκυρότερη πένα του οικονομικού ρεπορτάζ...
Δηλαδή τι μας λέει η Αννούλα.
Να ανταμείψουμε τον Σημίτη επειδή οδήγησε τη χώρα στον σημερινό ...παράδεισο! (YΓ. Δεν είναι μόνο η Αννούλα με ...πρόβλημα μνμήμης, πολλές έχουν επιλεκτική μνήμη...)
Σχόλια