Blogger: ...να γιατί έπρεπε να γίνουμε περισσότερο φτωχοί, άρα και αλυδοσοδεμένοι υποτελείς ...
Ο γνωστός δημοσιογράφος, πολιτικός αναλυτής και συγγραφέας του βιβλίου «Γιαβόλ! Αίμα, λήθη και υποτέλεια», Γιώργος Χαρβαλιάς, παραθέτει μια εμπεριστατωμένη ανάλυση της ελληνικής περιθωριοποίησης μετά τα Μνημόνια, μιλώντας στην εκπομπή «Viewpoint» του τηλεοπτικός σταθμού Iris TV του Δήμου Μεταμόρφωσης.
Μεταξύ άλλων, ο κ. Χαρβαλιάς μιλάει για το ανοιχτό ζήτημα του κατοχικού δανείου και των οφειλόμενων αποζημιώσεων από τη Γερμανία, αναλύει το ύψος και το είδος των οφειλών καθώς και τις βασικές κινήσεις που πρέπει να κάνει η πολιτεία για τη διεκδίκησή τους. Αναφέρεται, επίσης, στους Ελληνορθόδοξους του Λεβάντε και την έκκλησή τους για βοήθεια προς το ελληνικό κράτος.
Κάνει λόγο για το πώς μπορούμε να ενισχύσουμε και να ενισχυθούμε από την ελληνική διασπορά και ομογένεια, ενώ αναλύει, παράλληλα, τις αλλαγές που «κυοφορεί» το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται στην Ελλάδα και τη Δύση, μετά τις ραγδαίες τελευταίες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.
========================
----------------------
όχι δηλαδή που δεν σας έχουμε προϊδεάσει για το παίγνιο ...
Ας προσθέσουμε κάτι τελευταίο.
Η βιτρίνα του επερχόμενου πολέμου είναι η Γάζα. Δεν έχει καμία σχέση με αυτό που υπήρξε η “βιτρίνα” των επερχόμενων στα 1937 – τον βομβαρδισμό της Γκουέρνικα. Εδώ πρόκειται για την προκλητική επίδειξη ενός ολοπαγούς εγκλήματος που αποσκοπεί στην ολοκληρωτική εξαφάνιση λαών, κοινωνιών. Τα εκεί συμβαίνοντα δημιουργούν μια νομολογία, μία νέα κατηγορία “Δικαίου”. Η μαζική εξόντωση ανθρώπων, η πολύμορφη αποσάθρωση των κοινωνιών τους επιτρέπεται, είναι στοιχείο του νέου πολέμου. Βρισκόμαστε πολύ πίσω από τις Συμβάσεις της Χάγης του 1899 ή του 1907. Δεν είναι ο καλύτερος οιωνός για τους λαούς του κόσμου. " Από εδώ
=============
Dimitris Karamitsas
Η ΝΕΑ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΊΤΑΙ
Οπως καταλαβαίνει ο σκεπτόμενος άνθρωπος (και δεν καταλαβαίνει ο “ανθρωποπίθηκος”) η ανατροπή της κυβέρνησης Ασσαντ από τους ισλαμιστές νεοναζί είναι περισσότερο από όλα έργο που εκτελέστηκε την έμπρακτη βοήθεια της Τουρκίας και τούτο περισσότερο από ό,τι με την βοήθεια όλων των άλλων εχθρών της.
Πρόσφατα σας εξήγησα την τακτική της Τουρκίας σε όλα τα κράτη που προήλθαν από την πρώην Οθωμανική αυτοκρατορία. Διεισδύει στα κράτη αυτά βρίσκοντας πρόθυμους συντηρητικούς με την τακτική του γενιτσαρισμού και του χρηματισμού. Οι κύριοι στόχοι επιλογής της είναι πρόσωπα που έχουν σχέση με την παλαιά νομενκλατούρα της αυτοκρατορίας, απόγονοι μπέηδων, κοτζαμπάσηδων και κάθε λογής αξιωματούχων που χρησιμοποιούσε το οθωμανικό καθεστώς και βρίσκονταν σε ευνοϊκή θέση έναντι του λαού. Αν δεν εντοπίσει τέτοιους ή δεν είναι ισχυροί, βρίσκει και δημιουργεί καινούργιους ανάμεσα στις “άρχουσες” τάξεις, μέσα από εμπορικές συναλλαγές και κρατική διαφθορά. Η πολιτική είναι παλιά και είναι μία ουσιαστική απομίμηση της συνταγής του Βυζαντίου και, πριν από αυτό, της Ρώμης. Είναι προφανές ότι το Βυζάντιο, η επιτομή της μηχανορραφίας, “δίδαξε” πολλά τους άξεστους νομάδες Μογγόλους.
Η ιστορία της τακτικής με την Συρία είναι μία αντιγραφή της τακτικής που ακολούθησαν οι Τούρκοι στην Λιβύη (άλλη παλαιά κτήση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), αλλά και στην Αίγυπτο, και είναι και η ίδια ουσιαστικά τακτική που χρησιμοποιούν και στα Βαλκάνια. Ουσιώδες στοιχείο επιτυχίας στην τακτική είναι οι πολιτικές των καθεστώτων της Δύσης (ΗΠΑ, Ε.Ε., Ισραήλ, ΝΑΤΟ κλπ.), τις οποίες έρχεται να πραγματώσει και να εκμεταλλευτεί στην περιοχή η Τουρκία υπό τον νεο-σουλτάνο Ερντογκάν και την παρέα του. Αυτές οι πολιτικές επιτίθενται με πάντοτε άγριο τρόπο στις μη αρεστές κυβερνήσεις, τις στοχοποιούν, τις αποδυναμώνουν, προπαγανδίζουν και εν τέλει δημιουργούν, χρηματοδοτούν αδρά, εξοπλίζουν και εκπαιδεύουν στρατούς και εμφύλιους. Οι ευρισκόμενες στο στόχαστρο κυβερνήσεις, έχουν να αντιπαλέψουν πολιτικά πρόσωπα, ισχυρούς του πλούτου και αξιωματικούς του στρατού που έχουν ήδη διαφθαρεί με την άμεση συμμετοχή της Τουρκίας. Η Τουρκία αναλαμβάνει κυρίως και τον ρόλο της συγκέντρωσης και πληρωμής των μισθοφόρων, τον εξοπλισμό και την εκπαίδευσή τους, ενώ όταν χρειαστεί έχει και ενεργό συμμετοχή με στρατιωτικές μονάδες.
Θυμηθείτε και σκεφτείτε την ταχεία κατάρρευση του Καντάφι και πως ένα “αντάρτικο” χωρίς ιστορία κατάφερε μέσα σε μερικές εβδομάδες να νικήσει έναν τακτικό (αλλά διεφθαρμένο τελικά) στρατό. Σκεφτείτε τα γεγονότα της Αιγύπτου και το πόσο γρήγορα, μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα, έπεσε ο Μουμπάρακ (και μάλιστα ποιοι και πως συνεργάτες του τον εξανάγκασαν σε παραίτηση). Ποιοι ήλθαν στην εξουσία και στις δύο περιπτώσεις : η σουνιτική “Μουσουλμανική Αδελφότητα”, δηλ. ακραίοι ισλαμιστές με κουστούμια και γραβάτες που επιβάλουν ως νόμο την Σαρία στις πιο άγριες και ακραίες ερμηνείες της.
Ο Ερντογκάν από την εποχή που ως νέος “μαθήτευε” δίπλα στον Ερμπακάν, μέχρι και πρόσφατα που έδειξε την πλήρη του αγάπη και αφοσίωση στον έκπτωτο Μόρσι της Αιγύπτου, την πιο σημαίνουσα σύγχρονη προσωπικότητα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Ο Ερντογκάν στο θεωρητικό πλαίσιο είναι απόλυτα ταυτισμένος εδώ και μια 10ετία τουλάχιστον με την “Μουσουλμανική Αδελφότητα”.
Οι ίδιες τακτικές ακολουθήθηκαν και στην Συρία, τόσο κατά την έναρξη αυτής της περιπέτειας με την αυθαίρετη αυτοεκλεγείσα “κυβέρνηση” της Συρίας (που έσπευσε να αναγνωρίσει σύσσωμη η άθλια δύση) να κατοικοεδρεύει στην Κωνσταντινούπολη και τα κοσμικά και ισλαμιστικά “αντάρτικα” να βρίσκονται σε πλήρη συνεργασία και όλοι μαζί να έχουν ως πάτρωνα τον Ερντογκάν και την Τουρκία. Το συριακό κράτος, βομβαρδίστηκε, διαιρέθηκε και διαμελίστηκε. Η εκλεγμένη με εκλογές κυβέρνηση της Συρίας και όχι “καθεστώς Ασαντ”, μέσα από την τακτική της διαφθοράς στρατού και πολιτικής ηγεσίας από την Τουρκία, έπεσε μέσα σε ένα δεκαήμερο, χωρίς ουσιαστικά να πέσει τουφεκιά από τον στρατό και από “αντάρτες” εξοπλισμένους με αγροτικά αυτοκίνητα, που περισσότερο έκαναν παρέλαση 2.000 χιλιόμετρα και όχι εκστρατεία.
Πεντακόσια χρόνια στην οθωμανική αυτοκρατορία και μόλις 70 χρόνια ελευθερίας και αυτοδιάθεσης είναι πολλά για να δημιουργηθούν στην Συρία οι σχέσεις με τους ντόπιους εκφραστές και διοικητές της οθωμανικής αυτοκρατορίας και, αντίστοιχα, τα μόλις 70 χρόνια ελευθερίας και αυτοδιάθεσης είναι πολύ λίγα για πάψουν να υπάρχουν οι εκφραστές και σύμμαχοι των Τούρκων και οι ανθρωποπίθηκοι που τους ακολούθησαν.
Με τον τρόπο αυτό η Τουρκία κατέλαβε την Συρία και δημιουργεί τη νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία, βήμα – βήμα. Φυσικά το Χαλέπι, η μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της Συρίας, θα περιέλθει σε τουρκική διοίκηση. Ευάριθμες στρατιωτικές μονάδες της Τουρκίας θα αναπτυχθούν πάγια σε όλα τα νευραλγικά σημεία (προβλέπω και στο νότο) ως εγγυήτριες της “ομαλής μετάβασης” και θα υφίσταται μία ουσιαστική κατοχή της Συρίας από τους Τούρκους και τους συνεργάτες τους σουνίτες ισλαμιστές, που εμφορούνται και αυτοί από τις “διδαχές” της μουσουλμανικής αδελφότητας.
Το Ισραήλ, το ναζιστικό Ισραήλ, που έσπευσε να προωθήσει στρατό στα εδάφη της Συρίας, μάλλον δεν κατάλαβε ότι πλέον έχει σύνορα με την Τουρκία και πως και αυτό θα περικυκλωθεί (όπως και η Ελλάδα) στην προσπάθεια – στρατηγική της ανασύστασης της αυτοκρατορίας.
Οι Κούρδοι, αφού έπαιξαν τον ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου, θα εξοντωθούν ή θα οδηγηθούν στην προσφυγιά με την βία των όπλων. Αλλωστε, λίγες μόλις ημέρες πριν την έναρξη της “εκστρατείας” των Τούρκων και των συμμάχων τους στην Συρία, ο Ερντογκάν τους κάλεσε να ενσωματωθούν στην Τουρκία, διατηρώντας τις παραδόσεις τους, αλλά με κυρίαρχη την έννοια και την εξουσία της Τουρκίας και των Τούρκων. Δεν υπάρχει τίποτα πιο αυτοκρατορικό από την δήλωση αυτή και μεγαλύτερη απόδειξη της στρατηγικής της Τουρκίας.
Αυτοί, οι Αλεβίτες, οι Σύριοι ορθόδοξοι, οι Κόπτες χριστιανοί, οι Σιίτες, οι Γεζίντι, οι Ελληνικής καταγωγής ορθόδοξοι, οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, όλες οι άλλες εθνότητες και θρησκείες της Συρίας είναι ήδη υπό διωγμό εφόσον δεν ενσωματωθούν με τον γενιτσαρισμό στο καθεστώς. Το υβριδικό σχέδιο ακολουθήθηκε με τον ξεριζωμό πριν δύο χρόνια των χριστιανών Αρμένιων και άλλων από το Ναγκόρνο – Καραμπάχ. Ψιλά γράμματα για το μεγαλύτερο έγκλημα της ιστορίας της ανθρωπότητας : την “συλλογική δύση”.
Στην Ανατολή, ο επόμενος στόχος θα είναι προφανώς το ετοιμόρροπο, όπως το άφησε η δυτική λαίλαπα, Ιράκ. Ενώ η Αίγυπτος θα είναι η νευραλγικής σημασίας κατάκτηση.
Ο στόχος των Τούρκων, βέβαια, ο πιο μεγαλεπήβολος δεν είναι η περικύκλωση και κατάληψη της Ελλάδας, αυτός ίσως είναι ο 2ος σημαντικότερος, αλλά είναι η κατάληψη μεγάλου μέρους των πρώην ρωσικών, μετέπειτα σοβιετικών και σήμερα εν μέρει ρωσικών εδαφών. Οι Τούρκοι με την στρατηγική του παν-τουρκισμού, που προπαγανδίζουν, υπηρετούν και υλοποιούν με τον Ερντογκάν εδώ και μία εικοσαετία, έχουν καταφέρει να έχουν άμεσες και προνομιακές σχέσεις με όλα τα κράτη κοινής καταγωγής. Ενα τεράστιο τόξο που απλώνεται από την κοινή τους πατρίδα την Μογγολία έως την Αδριατική και βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας, αλλά και μέσα σε αυτή. Ο οραματισμός για ένα κοινό παν-τουρκικό κράτος διατυπώνεται πλέον χωρίς συστολές στα παντουρκικά συνέδρια, που οργανώνονται ολοένα και πιο πυκνά και περιλαμβάνουν πλέον και απεσταλμένους από την Ουγγαρία, την Φινλανδία και άλλα “ευρωπαϊκά” κράτη.
Η Ρωσία προφανώς συνεργάστηκε με τους Τούρκους στην υπόθεση της Συρίας. Η Ρωσία γενικά πιστεύει στην φιλία του Ερντογκάν και των νεο-οθωμανών, αλλά πλανάται πλάνην οικτράν. Οι Τούρκοι εξόπλιζαν και εκπαίδευαν τον Ουκρανικό στρατό πολύ πριν τους άλλους του ΝΑΤΟ. Στόχος της Τουρκίας είναι η διείσδυση στην Ουκρανία μετά την αποδυνάμωσή της και, ταυτόχρονα, η αποδυνάμωση της Ρωσίας με τον αδελφοκτόνο πόλεμο της Ουκρανίας. Φυσικά οι στρατηγικές της Τουρκίας παρουσιάζονται ως θετικές προς τους σκοπούς των δυτικών.
ΕΛΛΑΔΑ: ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ και ΠΡΟΔΟΣΙΑ
Για την Ελλάδα και τον ιστορικότερο λαό της περιοχής, το σχέδιο της Τουρκίας είναι απλό και ακολουθεί πιστά τα ανωτέρω δεδομένα: αποδυνάμωση, περικύκλωση και εσωτερική προδοσία, μέσα από τις προνομιακές επαφές και σχέσεις με ανθρώπους πρόθυμους, που ανήκουν παραδοσιακά στο παλαιό οθωμανικό στρατόπεδο ευνοημένων και προδοτών του ελληνισμού.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται όταν στην διαλεκτική της συντρέχουν οι ίδιοι ή παρόμοιοι όροι. Το ίδιο σύστημα ενεργειών ακολούθησαν οι οθωμανοί και για την πτώση του Βυζαντίου. Πριν από αυτό και παράλληλα προηγήθηκε η παράδοση του τόπου στους Δυτικούς. Οι δυτικοί απαιτούσαν προνομιακές εμπορικές σχέσεις και την παράδοση των υποδομών (π.χ. λιμάνια, έλεγχος οδών, μεγάλες παραγωγικές εκτάσεις). Στην ίδια περίπου στρατηγική βρίσκονταν και οι Οθωμανοί στην Ανατολή. Στο τέλος, αμφότεροι, προέβαιναν σε καταλήψεις περιοχών, όπου και πάλι τους ενδιέφεραν τα ανωτέρω και η είσπραξη φόρων. Η κατάληψη και λεηλασία της Πόλης το 1204 από τους δυτικούς επήλθε ως συνέπεια της αφαίμαξης – αποδυνάμωσης του Βυζαντίου (ορθά Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας της Ανατολής) μέσω αυτών των τακτικών κατάληψης και εκμετάλλευσης υποδομών και πλουτοπαραγωγικών πηγών. Οι Οθωμανοί το 1453 είχαν περικυκλώσει την Πόλη, έχοντας καταλάβει πριν όλες τις κρίσιμες επαρχίες γύρω της. Ο Κ. Παλαιολόγος (ένας από τους ελάχιστους ελληνικής καταγωγής, “αυτοκράτορες” σε ό,τι είχε απομείνει) μάταια αποζητούσε την βοήθεια της Δύσης, η οποία ήταν παρούσα και είχε τον έλεγχο πολλών περιοχών, υποδομών και του εμπορίου. Η Κερκόπορτα δεν ήταν μόνο μία και ίσως η πύλη του θρύλου που άνοιξαν προδότες μοναχοί να συμβολίζει την εσωτερική διαπάλη μεταξύ δυτικόφιλων και τουρκόφιλων με κύριο τόπο διεξαγωγής την εκκλησία και τον κλήρο. Την ώρα που ο στρατός του Μωάμεθ είχε στις τάξεις του πολλές χιλιάδες ελληνόφωνους, την Πόλη την υπερασπίζονταν Γερμανοί και άλλοι μισθοφόροι και η βοήθεια από την Δύση δεν ήλθε ποτέ. Το σκηνικό της πλήρους προδοσίας στηνόταν επί πολλές δεκαετίες και ήταν έτοιμο να ανθίσει σε έναν αγώνα που αποδείχθηκε μάταιος, αφού μέσα στην ίδια την Πόλη οι συνεργάτες των Τούρκων περίμεναν την στιγμή της Πόλης για να γίνουν Πατριάρχες, αξιωματούχοι και να ευνοηθούν ακόμα και με λάφυρα. Σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια πριν ένας άλλος αγώνας που πάλι φαινόταν μάταιος και με τις μισές πόλεις να έχουν “μηδίσει” έφερε Μαραθώνες, Σαλαμίνες και Πλαταιές, γιατί ο τόπος και οι άνθρωποι διατηρούσαν τις υποδομές και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές στον έλεγχό τους και προς όφελός τους. Στην Πόλη του 1453 δεν είχε απομείνει τίποτε άλλο από τα τείχη της μέσα στα οποία οι Τούρκοι είχαν φροντίσει να βρουν τους πρόθυμους συνεργάτες.
Στην σημερινή Ελλάδα των νεο-οθωμανών συντηρητικών, οι Τούρκοι γνωρίζουν καλά ότι όπως και τότε θα βρουν πρόθυμους συνεργάτες – προδότες, όπως βρήκαν στην Συρία, στην Λιβύη, στην Αίγυπτο. Οι ιστορικές συνθήκες ενταγμένες στην διαλεκτική τους ανάλυση, προσομοιάζουν σχεδόν απόλυτα. Η χώρα έχει απογυμνωθεί από υποδομές και πλουτοπαραγωγικές πηγές, οι άνθρωποι έχουν γίνει παρίες της ζωής, χωρίς ηθικό. Οι συντηρητικοί της χώρας αποτελούν ένα απολιθωμένο είδος ανθρωπο-πιθήκων που ουσιαστικά δεν κατέβηκε από τα δέντρα και εξακολουθούν οι αδύναμοι συντηρητικοί απέναντι στον ισχυρό της αγέλης να δείχνουν υποταγή με γονυκλισίες. Ο κουτοπόνηρος Χατζηαβάτης του Θεάτρου Σκιών είναι, επίσης, παρών και πλειοψηφικός τύπος νεο-οθωμανού νεο-έλληνα δεξιού. Οποιος άνθρωπος πήγε να σηκώσει κεφάλι στους ισχυρούς αυτού του τόπου, όποιος θέλησε να κατέβη από το δέντρο και να περπατήσει στα δύο πόδια, έχασε και το κεφάλι και τα πόδια του, από τους ανθρωποπίθηκους αυτού του τόπου.
Η Ελλάδα βιώνει συλλογικά μια κατάντια που έχει ρίζες και θιασώτες που διαχρονικά την άγουν σε αυτό το σημείο. Η προδοσία του ελληνισμού ενυπάρχει μέσα σε αυτόν με την φυσική υπόσταση, διατήρηση και καλλιέργεια του συντηρητισμού, που διατηρεί, ισχυροποιεί και αναπαράγει, εισέτι και ως αξίωμα, όλα τα αντικοινωνικά “ελαττώματα της φυλής”, που είναι τα διατηρούμενα ευλαβικά και με θρησκευτική συνέπεια ελαττώματα της αγέλης των ανθρωποπιθήκων.
Η Δυτική αφαίμαξη και κυριαρχία είναι και πάλι παρούσα και κάποιοι, όπως και τότε, την επικαλούνται ως αρωγό έναντι των Τούρκων (που ποτέ τελικά δεν θα έλθει). Οι εμπορικές σχέσεις με την Τουρκία είναι οι καλύτερες της ιστορίας για τους Τούρκους εξαγωγείς και Τούρκοι επιχειρηματίες φίλοι του Ερντογκάν διεισδύουν διαρκώς, ακόμα και σε υποδομές της χώρας. Οι εθνοκάπηλοι, φασίστες, ναζήδες και “υπερπατριώτες” ανθούν ως ανεγκέφαλοι ανίκητοι ανθρωποπίθηκοι που πουλούν στους άλλους εύκολες και κούφιες λύσεις ιδεασμού, απραξίας και ιστορικότητας της φυλής. Αυτοί θα “πολεμήσουν” με τόξα, ασπίδες και περικεφαλαίες με σκούπες ή θα τρέξουν πίσω στα δέντρα τους ή στον τούρκο αφέντη ; Η δεξιά κάθε έκφανσης είναι η ενδογενής αιτία της καχεξίας του ελληνισμού από την ώρα της σύστασής του έως και το σύγχρονο γίγνεσθαι.
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση της Δεξιάς έσπευσε να δηλώσει ότι επιχαίρει με την πτώση της κυβέρνησης Ασσαντ, αποδεικνύοντας την πλήρη και σε κάθε επίπεδο αθλιότητά της και τον γενιτσαρισμό της. Οι άνθρωποι, ως συντηρητικοί δεξιοί είναι ανεγκέφαλοι πίθηκοι των δέντρων και οι τέλειοι προδότες - δολοφόνοι του ελληνισμού. Δεν θα κάνω αναφορά στην ιστορικότητα και στην συνδρομή της συριακής κυβέρνησης σε δύσκολες ώρες για τις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας, την ώρα που ο μοναδικός πραγματικός πατριώτης πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας, ο Αντρέας Παπανδρέου, έδιωχνε τους Τούρκους από το Αιγαίο.
Το θέμα ξεκινά από την τυπική πολιτική και θεσμική του αξία:
Μία κυβέρνηση, εκλεγμένη με εκλογές από τον λαό της Συρίας, στην οποία μετέχουν πολιτικά κόμματα από σχεδόν όλες τις πλευρές του πολιτικού φάσματος, όχι μόνο αποκαλείται από το Υπ.Εξ. της Ελλάδας “καθεστώς” , αλλά η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει ανεπιφύλακτα ότι επιχαίρει της βίαιης ανατροπής της από στρατό οπλισμένων τζιχαντιστών, που, συν τοις άλλοις, είναι υποκινούμενα της Τουρκίας. Φοβερή και συνεπής στην απόλυτη αθλιότητα πολιτική θέση να συγχαίρει τζιχαντιστές πραξικοπηματίες και να ταυτίζετε με αυτούς.
Συν τοις άλλοις όμως η ίδια “ελληνική” κυβέρνηση ξεχνά να κάνει λόγο και να δράσει ως θσμικά οφείλει για την προστασία από τους τζιχαντιστές εκδοροσφαγείς ναζήδες των ελληνικής καταγωγής και ελληνόφωνων χριστιανών ορθόδοξων κατοίκων της Συρίας, αυτούς που στην προηγούμενη φάση του εμφυλίου έσφαζαν και βίαζαν οι συγχαιρόμενοι από την κυβέρνηση τζιχαντιστές, αυτούς που πολέμησαν μαζικά και ομοθυμαδόν στο πλευρό της κυβέρνησης Ασσαντ, η οποία τους είχε δώσει πλήρη ισότητα και ελευθερία.
Ξεχνά να προασπιστεί και τα εκατομμύρια των χριστιανών, αλεβιτών, ασσύριων, γεζίντι, κούρδων, σιιτών, παλαιστινίων, που βρίσκονται στο έλεος των εκδοροσφαγέων του Ισλάμ και της Τουρκίας.
Ξεχνά όμως και να μας πει τι σκοπεύει να κάνει με τους πρόσφυγες που θα προκύψουν. Θα τους πνίξει στην θάλασσα αυτούς, ενώ έχει ήδη δεχθεί κάθε λογής “μαντήλα” και “τζιχαντιστή” ?
Ο ελληνισμός βρίσκεται εντός της μέγγενης που στρατηγικά σφίγγει η Τουρκία. Οι κάθε λογής Εφιάλτες, Καδμείοι, Πηλιογούσηδες και Νενέκοι, μπέηδες, κατήδες, πασάδες, ηγεμόνες, φαναριώτες και κοτζαμπάσηδες, όλοι συνεργάτες των Τούρκων και προδότες είναι παρόντες και ενδιαφέρονται μόνο για το τομάρι τους, μόνο για το πως θα στραγγίξουν κάθε ικμάδα ιδρώτα αυτού του λαού, πως θα τον αναγκάζουν να είναι πάντα γονυπετής και φοβισμένος, υποτακτικός του αρχηγού της αγέλης.
Οι άνθρωποι σε αυτή την χώρα, οδηγούνται στο να σπαταλούν τον παραγωγικό του βίο κουβαλώντας πίτσες, σουβλάκια και καφέδες, ως μεταφορείς ή ως γκαρσόνια, ή να κάνουν τους χαμάληδες στα σουπερμάρκετ, παίρνοντας ψίχουλα και φορολογούμενο φιλοδώρημα ή επίδομα φτώχειας, που όλα μαζί δεν φτάνουν για να ζήσουν. Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι άνθρωποι με πτυχία δεν κάνουν τίποτα ή μετέχουν σε αυτό το σκηνικό της απαξίωσης ως θύματα των ανθρωπο-πιθήκων.
Βλέπετε μέλλον ?
Σχόλια