Ο Clint Eastwood, όπως ο Trump, με έναν πιο λεπτό τρόπο είναι αλήθεια, έγινε ο προάγγελος της βαθιάς Αμερικής, αυτής των απλών ανθρώπων που η Hillary Clinton προόριζε για το «καλάθι των αξιοθρήνητων» (basket of deplorables) και ο Joe Biden αποκάλεσε πρόσφατα «σκουπίδια». Αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι είναι για τον Donald Trump «η ψυχή της Αμερικής». «Υπήρχε πάντα σε μια μεγάλη μερίδα του κοινού η αίσθηση ότι ο Clint Eastwood ήταν δικός τους άνθρωπος, κάποιος που δεν ένιωθε την ανάγκη να ντρέπεται για την ταυτότητά του, όπως τους θέλει η woke υστερία. Όπως ο Trump σήμερα, ο Eastwood δεν έπαψε ποτέ να παίρνει το μέρος των «outsider». Στις ταινίες του πρωταγωνιστούσαν πάντα απλοί άνθρωποι που ενσάρκωναν την κοινή λογική απέναντι σε μια ελίτ κυνική και παρακμιακή.
Ο πιο εμβληματικός λαϊκός ήρωάς του Eastwood δεν είναι άλλος από τον επιθεωρητή Callahan, ένας «μπάτσος που προτιμούσε τις συνοπτικές διαδικασίες». Από την πρώτη σκηνή, ο ήρωας σταματάει μια ληστεία τράπεζας, πυροβολώντας μαύρους εγκληματίες ενώ συνεχίζει να τρώει το hot-dog του. Στο κυνήγι του Scorpion, ενός ψυχοπαθούς δολοφόνου που τρομοκρατεί το San Francisco, o Harry Callahan αγνοεί τις εντολές της ιεραρχίας του, αντιστέκεται στην πίεση του δήμαρχου, παραβαίνει κανόνες και δεν διστάζει να παραβιάσει τα δικαιώματα των εγκληματιών. Ο Dirty Harry είχε λατρευτεί από το κοινό αλλά είχε προκαλέσει την αγανάκτηση των κριτικών που έβλεπαν τον χαρακτήρα του ως «μεσαιωνικό φασίστα».
«Νόμος και τάξη»
Πίσω από το βάναυσο παρουσιαστικό του ο Harry Callahan κρύβει ένα πολύπλοκο χαρακτήρα και δεν είναι μακριά από ένα τύπο σημερινού Αμερικανού, θυμωμένου, μπερδεμένου, έτοιμου να πετάξει την μάσκα της ευπρέπειας για να υπερασπιστεί τις αξίες του, αυτές που οι «προοδευτικοί» δεν σταματούν να υπονομεύουν. Για τον Eastwood, «ο Harry Callahan δεν είναι ο άνθρωπος που ενσαρκώνει τη βία αλλά ο άνθρωπος που δεν αντέχει ότι η κοινωνία ανέχεται την βία». Η ταινία βγήκε στις οθόνες το 1971, εν μέσω του πολέμου του Βιετνάμ, αριστερής πολιτισμικής επανάστασης και έκρηξης της αστικής βίας.
Η εγκληματικότητα είχε εκτιναχθεί κατά 144% μεταξύ 1960 και 1970 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το San Francisco, όπου διαδραματίζεται η ταινία, είναι η δεύτερη πιο επικίνδυνη πόλη της χώρας. Ο Nixon, τον οποίο υποστήριζε ο Eastwood, είχε μόλις εκλεγεί από τη «σιωπηλή πλειοψηφία» με την υπόσχεση της αποκατάστασης του «νόμου και της τάξης».
Ο Harry Callahan ενσαρκώνει τον λαϊκό άνθρωπο, κουρασμένο από τη χαλαρότητα ενός δικαστικού συστήματος, που ενδιαφέρεται περισσότερο για τα δικαιώματα των κατηγορουμένων παρά για τα θύματα. Δίνει πρόσωπο και φωνή σε μια Αμερική που δεν αναγνωρίζει τον εαυτό της σε έναν εκτός πραγματικότητας προοδευτισμό.
Le Figaro
2/11/24
via Babis Georges Petrakis
=================
Σχόλια