Μεγαλοεπενδυτές με μηδέν ευρώ ο Αχιλλέας Νταβέλης και ο Mr. Chipita (ή αλλιώς: μπίζνες στην Αποικία ή αν θέλετε: "Ελεύθερη" Αγορά!)

την

Πώς ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΕΒ και ο κουμπάρος της Ντόρας Μπακογιάννη έφτιαξαν πρότζεκτ χωρίς καμία ιδία συμμετοχή. Μαθήματα επιχειρηματικότητας για το πώς μπορεί κάποιος να γίνει εργοστασιάρχης με μηδέν ευρώ κεφάλαιο, 54% επιδότηση και 46% δάνειο.

Στον σύγχρονο κόσμο οι μπίζνες είναι μια σχετική έννοια. Άλλοτε απαιτούν κεφάλαιο για ένα επιχειρηματικό βήμα, άλλοτε ούτε ευρώ. Όπως στην Ελλάδα που μπορεί κάποιος να βρεθεί, νόμιμα, με εργοστάσιο αξίας εκατομμυρίων έχοντας κάνει μηδενική επένδυση! Ίσως να μην μπορεί ο καθένας να το καταφέρει, αλλά όποιος γνωρίζει τους κανόνες του παιχνιδιού έχει την δυνατότητα να κάνει μπίζνες με τα λεφτά των… άλλων!

  • του Βασίλη Γαλούπη

Στις 26 Απριλίου 2024 αναρτήθηκε από το υπουργείο Ανάπτυξης η «ολοκλήρωση – οριστικοποίηση του κόστους και πιστοποίηση έναρξης παραγωγικής λειτουργίας επενδυτικού σχεδίου της επιχείρησης «Larisa Face Cover A.E.» στο καθεστώς ενίσχυσης επιχειρηματικότητας μικρομεσαίων επιχειρήσεων».

Η συγκεκριμένη παραγωγική μονάδα βρίσκεται στην Λάρισα, στον δήμο Κιλελέρ, και παράγει φίλτρα μασκών τύπου meltblown. Το συνολικό κόστος του επενδυτικού σχεδίου ήταν 4,196 εκατ. ευρώ. Πόσα απ’ αυτά τα χρήματα έβαλαν ως επένδυση οι μέτοχοι της εταιρείας; Μηδέν!

Σύμφωνα με την απόφαση, η ενίσχυση με την μορφή επιχορήγησης από το κράτος είναι ύψους 2,307 εκατ. ευρώ. Τα υπόλοιπα χρήματα προέρχονται από δανεισμό. Συγκεκριμένα:

«Το ύψος της εξωτερικής χρηματοδότησης μέσω ομολογιακού δανείου τριετούς τουλάχιστον διάρκειας ανέρχεται στο ποσό του 1.889.630 ευρώ, που αποτελεί ποσοστό ίσο με το 45,024% του συνολικού ενισχυόμενου κόστους της επένδυσης».

«Το ύψος της ενίσχυσης με τη μορφή της επιχορήγησης ανέρχεται στο ποσό 2.307.325 ευρώ, που αποτελεί ποσοστό ίσο με το 54,976% του συνολικού ενισχυόμενου κόστους της επένδυσης».

Με την ίδια απόφαση εγκρίνεται η άμεση καταβολή του συνόλου της «ζεστής» επιχορήγησης 2,3 εκατ. ευρώ, από την στιγμή που διαπιστώθηκε ότι από τις 16 Φεβρουαρίου έχει ολοκληρωθεί η… επένδυση.

Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι για τις κτιριακές εγκαταστάσεις απαιτήθηκε ποσό 846.000 ευρώ, για τα έργα διαμόρφωσης περιβάλλοντος χώρου 200.000 ευρώ, για τον μηχανολογικό εξοπλισμό κ.α. 3,1 εκατ. ευρώ και για συμβουλευτικές υπηρεσίες 20.000 ευρώ. Όλα καλύφθηκαν από δημόσιο χρήμα και από ομολογιακό δάνειο.

Την υπαγωγή στις διατάξεις του νόμου 4399/2016 για την ενίσχυση της Επιχειρηματικότητας είχε εξασφαλίσει και το επενδυτικό σχέδιο για «την δημιουργία νέας παραγωγικής μονάδας παρασκευής χειρουργικών μασκών» επιλέξιμου κόστους ίσου με 5.238.390 ευρώ και συνολικού ενισχυόμενου κόστους ίσου με 5.238.390 ευρώ. Το ποσό της επιχορήγησης ήταν στα 2.878.614 ευρώ.

Και τα δύο σχέδια (για τις χειρουργικές μάσκες και τα φίλτρα μασκών τύπου meltblown) εγκρίθηκαν την ίδια ημέρα, στις 19 Νοεμβρίου 2021.

Η απόφαση του υπουργείου Ανάπτυξης στις 26 Απριλίου 2024

Η «επένδυση» Νταβέλη, πως βρέθηκε στο προσκήνιο και το SOS από ΕΟΦ

Ο φάκελος για την «επένδυση» είχε υποβληθεί προ τριετίας στο υπουργείο Ανάπτυξης, το 2021 επί υπουργίας Άδωνι Γεωργιάδη. Τότε αποφασίστηκε η υπαγωγή του επενδυτικού σχεδίου στο καθεστώς ενίσχυσης της Επιχειρηματικότητας Πολύ Μικρών και Μικρών Επιχειρήσεων.

Πρωταγωνιστής της εταιρείας μέχρι πέρυσι αλλά όχι πλέον, όπως θα δούμε στην συνέχεια, ήταν από το ξεκίνημα ο Θεσσαλός επιχειρηματίας, Αχιλλέας Νταβέλης. Όπως έχουμε ξαναγράψει, πρόκειται για άνθρωπο που διατηρεί στενές σχέσεις με την οικογένεια Μητσοτάκη (είναι κουμπάρος της Ντόρας Μπακογιάννη).

Ο Νταβέλης ήρθε στο προσκήνιο στα χρόνια της πανδημικής κρίσης. Την ίδια περίοδο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δημοσιοποιήσει φωτογραφίες από την τηλεδιάσκεψη που είχε από το Mέγαρο Μαξίμου με επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνταν στην παραγωγή προστατευτικών μασκών, μεταξύ αυτών και τον Αχιλλέα Νταβέλη.

Ο κ. Νταβέλης, που στη συνέχεια «απλώθηκε» σε ποδόσφαιρο και ΜΜΕ, άντλησε σημαντικά κεφάλαια με τις μάσκες για τον κορονοϊό, στήνοντας εργοστάσιο σε χρόνο – ρεκόρ, από τις πρώτες μέρες της καραντίνας του Μαρτίου 2020. Στη συνέχεια η εταιρεία πήρε και τις γενναίες επιχορηγήσεις για νέες γραμμές παραγωγής.

Στις 6 Μαΐου 2020, μιλώντας στην Βουλή, ο Άδωνις Γεωργιάδης έλεγε: «Στο πλαίσιο της κυβερνητικής προσπάθειας να αυξηθεί η εγχώρια παραγωγή μασκών, εταιρεία στη Λάρισα έκανε επένδυση, με δικά της χρήματα, και βοηθήσαμε στην ταχεία εισαγωγή των μηχανών από την Κίνα, προκειμένου να ξεκινήσει η παραγωγή μέσα στον Απρίλιο». Κατά τη διάρκεια της συζήτησης ο υπουργός συνέχισε να υπερασπίζεται τον Αχιλλέα Νταβέλη, τότε πρόεδρο του Συνδέσμου Θεσσαλικών Επιχειρήσεων Βιομηχανιών, αλλά και ιδιοκτήτη του κέντρου αποκατάστασης Animus.

Στις 6.8.2021 ο Larisa Face Cover A.E.προχώρησε στην ανάκληση των μασκών που κατασκεύαζε η συγκεκριμένη εταιρεία «λόγω ύπαρξης κινδύνων για την υγεία του ανθρώπου».

Η απάντηση της Larisa Face Cover Α.Ε. ήταν ότι «προέβη σε ανάκληση από την αγορά όλων των μασκών που χρησιμοποιούν πανί εμποτισμένο με οξείδια χαλκού, σε συμμόρφωση με τη γνωμάτευση του ΕΣΕ και σε συνέχεια αντίστοιχων ανακλήσεων μασκών χαλκού σε όλες τις εταιρείες που βρίσκονται στην Ε.Ε.», συμπληρώνοντας ότι «από τα μέσα Μαΐου 2021, δηλαδή πολύ πριν από την ανάκληση, η εταιρεία είχε παύσει την παραγωγή και πώληση της μάσκας χαλκού».

Η ανακοίνωση σύστασης της εταιρείας, στις 26.3.2020, τέσσερις ημέρες μετά την ανακοίνωση απαγόρευσης κάθε άσκοπης κυκλοφορίας και μετακίνησης πολιτών σε όλη τη χώρα 

Οι αλλαγές προσώπων στην εταιρεία και η κατάληξη

Η Larisa Face Cover ήταν ένα «γέννημα» της πανδημικής κρίσης. Στο ΓΕΜΗ φαίνεται να συστάθηκε στις 26 Μαρτίου 2020, τέσσερις ημέρες μετά την ανακοίνωση απαγόρευσης κάθε άσκοπης κυκλοφορίας και μετακίνησης πολιτών σε όλη τη χώρα. Το αρχικό μετοχικό της κεφάλαιο ήταν 130.000 ευρώ. Σύμφωνα με τα επίσημα δημοσιοποιημένα έγγραφα του ΓΕΜΗ,  μέτοχοί της ήταν αρχικά η Lariway Holding δια του εκπροσώπου της Γιάννη Τσερέπα και ο Αχιλλέας Νταβέλης.

Έναν μήνα μετά προστίθεται στο ΔΣ και η Κυριακή Χατζηευφραιμίδου. Στις 29 Ιουνίου παρατηρείται μια ακόμα προσθαφαίρεση. Τα μέλη της εταιρείας είναι πλέον οι Γιάννης Τσερέπας (πρόεδρος ΔΣ), Αχιλλέας Νταβέλης (αντιπρόεδρος) και ο επιχειρηματίας Σπύρος Θεοδωρόπουλος (μέλος). Ο τελευταίος είναι γνωστός στο ελληνικό επιχειρείν με το προσωνύμιο «Μr Chipita», αν και η συγκεκριμένη επιχείρηση δεν βρίσκεται πλέον υπό τον έλεγχό του.

Ο κ. Θεοδωρόπουλος γνωστοποίησε πρόσφατα ότι θα είναι υποψήφιος στις προσεχείς εκλογές του ΣΕΒ. Στο παρελθόν έχει διατελέσει πρόεδρος της Ένωσης Εταιρειών Εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών.

Ομιλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου
 Μητσοτάκη στην εκδήλωση του Ι.Ο.Β.Ε. 
Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2021 
(ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI)

Τελευταία φορά που εμφανίζεται στο ΔΣ ο Νταβέλης είναι εντός 2023. Στην πρώτη σχετική αναρτημένη απόφαση του 2024, στις 15 Φεβρουαρίου, την θέση του αντιπροέδρου φαίνεται να έχει καταλάβει πλέον ο Άγγελος Τσερέπας (του Ιωάννη). Το όνομα του Νταβέλη δεν περιλαμβάνεται έκτοτε στο ΔΣ. Το μετοχικό κεφάλαιο της LFC έχει ανέλθει σε 630.000 ευρώ.

Στο επίσημο site της επιχείρησης αναφέρεται ότι «Η Larisa Face Cover είναι βιομηχανία παραγωγής χειρουργικών μασκών 3ply TYPE II μίας χρήσης. Ιδρύθηκε στις 26 Μαρτίου του 2020 από δύο επιχειρηματίες «γέννημα – θρέμμα» του Θεσσαλικού κάμπου. Μαζί ένωσαν τις δυνάμεις τους και «γεννήθηκε» η Larisa  Face Cover στην «πρώτη γραμμή» της μάχης της μάσκας. Ο Γιάννης Τσερέπας, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Lariplast SA και ο Αχιλλέας Νταβέλης, Πρόεδρος του Συνδέσμου Θεσσαλικών Επιχειρήσεων και Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Animus, αποφάσισαν με τον δικό τους τρόπο να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της Υγειονομικής Κρίσης κατασκευάζοντας χειρουργικές μάσκες με αποδοτικότητα φιλτραρίσματος ιών >98%».

 Η σύμβαση με τον ΕΟΠΠΥ για μάσκες ύψους 1,3 εκατ. ευρώ τον Μάιο 2022 

Καλύτερος πελάτης το δημόσιο!

Αν και οι δουλειές, κυρίως με το κράτος που μετά τις επιχορηγήσεις για τα επενδυτικά σχέδια ανέλαβε και τον ρόλο του πελάτη, ξεκίνησαν καλά λόγω πανδημίας και ανάγκης μασκών, τα πράγματα φαίνεται ότι εξελίσσονται διαφορετικά απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς, παρά την γενναιόδωρη κρατική χρηματοδότηση, την δανειοδότηση, αλλά και την αγορά την προϊόντων.

Σε μια εκ των συμβάσεων με τον ΕΟΠΠΥ στις 24.5.2022 η LFC αναλαμβάνει την προμήθεια χειρουργικών μασκών αντί τιμήματος 1,34 εκατ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ.

Είχε προηγηθεί στις 21 Οκτωβρίου 2021 άλλο deal, αυτή την φορά με το υπουργείο Εργασίας, για προμήθεια μασκών για μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων, ύψους 608.000 ευρώ με ΦΠΑ.

Τα καμπανάκια για ζημιές

Όμως, δεν άργησαν τα δυσοίωνα δημοσιεύματα των ΜΜΕ. Στις 2 Οκτωβρίου 2023, ο Οικονομικός Ταχυδρόμος έκανε λόγο για «Ζημιές και μείωση εργαζομένων στο πρώτο ελληνικό εργοστάσιο ιατρικών μασκών».

Το ρεπορτάζ ανέφερε ότι «ο κύκλος εργασιών της εταιρείας, η οποία στήθηκε μέσα σε 25 ημέρες μετά την ανακοίνωση του πρώτου κρούσματος κορωνοϊού στην Ελλάδα τον Φεβρουάριο του 2020, κατέγραψε μείωση της τάξης του 45,5% το 2022 καθώς από 3,46 εκατ. ευρώ το 2021 υποχώρησε σε 1,88 εκατ. ευρώ. Το μεικτό αποτέλεσμα της εταιρείας ήταν ζημιογόνο στις –412.152 ευρώ από 137.659 ευρώ το 2021, ενώ αρνητικό στις -852.109 ήταν το αποτέλεσμα προ τόκων και φόρων από – 694.823 ευρώ την προηγούμενη οικονομική χρήση. Αυξημένες ζημιές «έγραψε» η LFC και στην τελευταία γραμμή του ισολογισμού της, με τα αποτελέσματα μετά φόρων το 2022 να διαμορφώνονται σε –1,27 εκατ. ευρώ από –1,05 εκατ. ευρώ το 2021».

Επιπλέον σημαντική μείωση σημειώνει, κατά το δημοσίευμα, «και ο αριθμός των εργαζομένων της εταιρείας, καθώς από 58 άτομα στη χρήση του 2021, το 2022 ήταν 47».

Το ίδιο δημοσίευμα ανέφερε ότι «νέες δραστηριότητες αναπτύσσει και ο Αχιλλέας Νταβέλης, αφού πριν τρεις μήνες ίδρυσε την εταιρεία 2EatFish με αντικείμενο την επεξεργασία και συντήρηση ψαριών».

Έναν μήνα μετά, το φως της δημοσιότητας είδαν ρεπορτάζ περί απολύσεων δημοσιογράφων και τεχνικών στον μιντιακό όμιλο  Νταβέλη και λουκέτο παραρτημάτων του καναλιού του σε Αθήνα, Βόλο και Τρίκαλα.

Αν και η LFC χρηματοδοτήθηκε και ταυτόχρονα δανειοδοτήθηκε για τις επενδύσεις της στις μάσκες λόγω του κορωνοϊού, ενώ ταυτόχρονα ένας από τους καλύτερους πελάτες των προϊόντων της ήταν το ελληνικό δημόσιο, φαίνεται πλέον να προβληματίζει με τις οικονομικές της επιδόσεις, ενώ προκύπτουν εύλογα ερωτήματα για το αν έπιασαν τόπο τα λεφτά που δόθηκαν με κρατική χρηματοδότηση στους «επενδυτές».

 *αναδημοσίευση 

 ===============

την

 ===================


 .... στο προτεκτοράτο, το κρατικό χρήμα είναι στην απόλυτη διαχείριση των πολιτικών- κοτζαμπάσηδων που θα κάνουν τα πάντα για μείνουν τα χρήματα εντός της φαμίλιας... υπό τη στενή και την ευρεία έννοια.


 

Επιβεβαιώνεται, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «δημοκρατίας», ο πρώην (πλέον) πρόεδρος του Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού (ΕΛΓΟ) Σέρκος Χαρουτουνιάν, ο οποίος έκανε λόγο στην πρόσφατη επιστολή παραίτησής του για… χορό απευθείας αναθέσεων στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, επί Λευτέρη Αυγενάκη.

  • Από τους Μαρία Παναγιώτου, Νίκο Τσακανίκα – εφημερίδα «δημοκρατία»

Οι απευθείας αναθέσεις στο υπουργείο και σε φορείς που εποπτεύονται από αυτό είναι πράγματι αμέτρητες, ενώ χρησιμοποιείται και η διάταξη της «διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση», που αποτελεί τον πλέον… μοντέρνο τρόπο για να παρακάμπτεται η διαγωνιστική διαδικασία.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την επιστολή παραίτησης που στάλθηκε στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Αυγενάκης φαίνεται πως έχει μετατρέψει τις υπηρεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης σε τσιφλίκι του, στήνοντας μηχανές αναπαραγωγής απευθείας έργων σε ημετέρους. Περίεργο, εξάλλου, είναι και το γεγονός πως η επιστολή διέρρευσε σε μέσο ενημέρωσης, παρότι, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ο ίδιος ο κ. Χαρουτουνιάν υποστηρίζει πως την έστειλε αποκλειστικά στο γραφείο του πρωθυπουργού και πουθενά αλλού.

«Μου είναι αδύνατο να υπογράφω απευθείας αναθέσεις έργων, όπως μου ζητείται επιτακτικά, με βάση ποικίλες προφάσεις» έγραφε χαρακτηριστικά ο πρώην πρόεδρος, φωτογραφίζοντας ουσιαστικά τον Λευτέρη Αυγενάκη.

Κατήγγειλε μάλιστα τον υπουργό ότι ειδικά το τελευταίο 8μηνο τον είχε παραγκωνίσει επειδή δεν ανήκει στον «κύκλο του “φίλων” του». Αλλά και πως του ανέθεσε την εποπτεία «μιας Γενικής Διεύθυνσης που δεν υφίσταται», συμπληρώνοντας ότι την ίδια στιγμή «έδωσε στους αντιπροέδρους την εποπτεία κρίσιμων αντικειμένων στα οποία δεν έχουν καμία ειδίκευση ή εμπειρία», ώστε οι απευθείας αναθέσεις να συνεχίζονται απρόσκοπτα.

Βεβαίως, όπως αποκαλύπτεται, ο κ. Χαρουτουνιάν, προτού υποβάλλει την παραίτησή του, είχε υπογράψει πολλές από αυτές τις αναθέσεις. Η αποχώρησή του έμοιαζε, έτσι κι αλλιώς, τη στιγμή που έγινε, με το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, αφού ο υπουργός, φαίνεται πως ήθελε να προωθήσει στη θέση του προέδρου τον Ηρακλειώτη καθηγητή και α’ αντιπρόεδρο του ΕΛΓΟ Νεκτάριο Βιδάκη, τον οποίο «μετέφερε» μαζί του από το υπουργείο Αθλητισμού.

Τα έγγραφα της απευθείας ανάθεσης για 
τα… σνακ και τον καφέ

Οι έλεγχοι στην αγορά 

Στην επιστολή του, πάντως, ο κ. Χαρουτουνιάν έθιξε και τους ελέγχους στην αγορά, επιρρίπτοντας ακέραιες τις ευθύνες στον Λευτέρη Αυγενάκη όχι μόνο για την αναποτελεσματικότητα αλλά κυρίως για την απροθυμία του υπουργείου για ελέγχους.

Ουσιαστικά τον καταγγέλλει πως, αντί να ενεργοποιήσει μια σειρά από ψηφιακά και ηλεκτρονικά εργαλεία που έχει στη διάθεσή του το υπουργείο για αποτελεσματικούς ελέγχους και πάταξη της ελληνοποίησης ξένων προϊόντων, καταφεύγει σε επικοινωνιακά τεχνάσματα «με μοναδικό στόχο τις φωτό και την έκδοση πολυάριθμων δελτίων Τύπου».

Όπως φαίνεται γύρω από τον Λευτέρη Αυγενάκη, υπάρχει ένα μοτίβο το οποίο δεν περνά απαρατήρητο. Περιλαμβάνει συγκεκριμένα πρόσωπα της εμπιστοσύνης του καθώς και ορισμένες εταιρίες οι οποίες φαίνεται πως έχουν προνομιακή μεταχείριση.

Όταν ανέλαβε το υπουργείο Αθλητισμού και στη συνέχεια το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, στελέχη και εταιρίες μετακινήθηκαν από το ένα στο άλλο, σαν ένα σώμα. Και μάλιστα σε υπουργεία τα οποία μεταξύ τους δεν έχουν καμία συνάφεια για να δικαιολογείται η μεταφορά.

Χαρακτηριστική περίπτωση

Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι ο Νεκτάριος Βιδάκης, ο οποίος τοποθετήθηκε πρόεδρος του Δ.Σ. του ΟΑΚΑ όταν ο Αυγενάκης ήταν στο υπουργείο Αθλητισμού και μετακόμισε μαζί του στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, και τώρα εκτελών χρέη προέδρου μετά την παραίτηση του Σ. Χαρουτουνιάν. Δηλαδή και στα αθλητικά και στα αγροτικά «όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω».

Ήταν δε τέτοιες οι ικανότητες του Βιδάκη ως προέδρου του ΟΑΚΑ (2020-2023) που το στέγαστρο του γηπέδου (Καλατράβα) κρεμόταν, όλα αυτά τα χρόνια, σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από αθλητές και θεατές, για να διαπιστωθεί το πρόβλημα έναν μήνα μετά την αποχώρησή του! Την ίδια ακριβώς διαδρομή ακολούθησε και η εταιρία ProExpo, την οποία θα καταδείξουμε παρακάτω.

Όσο για τις πολιτικές επιδόσεις του Αυγενάκη στην αγροτική ανασυγκρότηση της χώρας; Αρκεί να σημειώσουμε πως την ίδια στιγμή που δείχνει μια απίστευτη «δεξιοτεχνία» στις απευθείας αναθέσεις δημόσιων συμβάσεων στους ιδιώτες, στα ζητήματα της κεντρικής αγροτικής πολιτικής το μπάχαλο, άλλοτε συνειδητά και άλλοτε όχι, δεν έχει τελειωμό. Μόλις πριν από έναν μήνα η Κομισιόν έθεσε σε 12μηνη επιτήρηση τον ΟΠΕΚΕΠΕ λόγω πλημμελών ελέγχων και αδυναμίας να ανταποκριθεί σε έγκαιρες αλλά και έγκυρες πληρωμές ενισχύσεων προς τους δικαιούχους παραγωγούς, ειδικά για τα κονδύλια του 2023.

Κερασάκι στην τούρτα της αμετροέπειας αποτελεί η απευθείας ανάθεση (πώς αλλιώς, άλλωστε) που έδωσε πριν από λίγες μέρες, ύψους 6.000 ευρώ, προκειμένου να διακοσμήσει το υπουργικό του γραφείο με λουλούδια για το 2024!

Διαπραγμάτευση χωρίς δημοσίευση που παρακάμπτει τις διαδικασίες 

Αν κανείς ανατρέξει στις επίσημες πηγές πληροφόρησης του κράτους (ΚΗΜΔΗΣ, ΔΙΑΥΓΕΙΑ) για τις δημόσιες συμβάσεις που αφορούν το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, θα διαπιστώσει πως αμέτρητες έχουν πραγματοποιηθεί με τη μέθοδο των απευθείας αναθέσεων ή της μεγάλης πληγής που ακούει στο όνομα «διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση», με την ευθύνη φυσικά να βαραίνει τον υπουργό.

Μια από τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις σύμβασης άνω του εκατομμυρίου, η οποία προχώρησε με τη διαδικασία διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση, υπεγράφη με την εταιρία ΓΕΥΣΗΝΟΥΣ ΑΒΕΕ (σ.σ.: από τον κ. Χαρουτουνιάν, μάλιστα) και αφορούσε παροχή ελαφρού γεύματος και καφέ στα προγράμματα κατάρτισης νέων αγροτών.

Η διάταξη για τη διαδικασία διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση, που εισήχθη στον ν. 4412/2016 και τροποποιήθηκε στον ν. 4782/2021, αναφέρει ότι μπορεί να παρακαμφθεί το ΕΣΗΔΗΣ, δηλαδή η διαγωνιστική διαδικασία, και να ακολουθηθεί αυτό το «μονοπάτι» σε κάποιες πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις. Δηλαδή, όταν υπάρχει μόνο ένας φορέας που μπορεί να αναλάβει το έργο, όταν η ανάθεση έχει επείγοντα χαρακτήρα και όταν η συναλλαγή αφορά προμήθεια κάποιου αγαθού που είναι εισηγμένο στο Χρηματιστήριο.

Τα έγγραφα της απευθείας ανάθεσης 
για τα… σνακ και τον καφέ

Παρέκκλιση από τις αρχές διαφάνειας

Σε πρόσφατο πόρισμα της Γενικής Γραμματείας Δημοσιονομικής Πολιτικής, για άλλη υπόθεση που έχει η «δημοκρατία» στα χέρια της, οι δημόσιοι ελεγκτές ανέφεραν χαρακτηριστικά για τη συγκεκριμένη διαδικασία πως αποτελεί «παρέκκλιση από τις αρχές της διαφάνειας, της ισότιμης συμμετοχής στις διαδικασίες κατάρτισης δημόσιων συμβάσεων και του ελεύθερου ανταγωνισμού» κι ως εκ τούτου «μπορεί να εφαρμόζεται σε περιπτώσεις κατεπείγουσας ανάγκης ή σοβαρού επικείμενου κινδύνου που οφείλονται σε απρόβλεπτες καταστάσεις, δηλαδή σε αιφνίδια πραγματικά γεγονότα», τα οποία δεν θα μπορούσαν να είχαν προβλεφθεί με κανέναν τρόπο. Και μόνο τότε! Και τα αιφνίδια αυτά γεγονότα δεν είναι σίγουρα η σίτιση νέων αγροτών σε σεμινάριο.

Είναι πραγματικά συγκλονιστικά τα κόλπα που μετέρχονται πλέον τα υπουργεία προκειμένου να καταφύγουν στην παραπάνω διαδικασία, όπως συγκλονιστικός είναι και ο αριθμός των συμβάσεων που υπογράφονται με τη χρήση αυτής της διάταξης. Ετσι, γίνονται στην πραγματικότητα απευθείας αναθέσεις, στις μέρες μας, χωρίς να ονομάζονται… ακριβώς απευθείας αναθέσεις και κυρίως χωρίς να είναι αναγκαίο ένα μεγάλο ποσό… να σπάσει σε μικροποσά για να παρακαμφθεί το ΕΣΗΔΗΣ.

Για το συγκεκριμένο έργο του ΕΛΓΟ, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες που έχει η «δημοκρατία», αρχικά προκηρύχθηκε διαγωνισμός, αλλά με τέτοιους όρους και σε τέτοιο χρόνο, ώστε αφενός να κηρυχθεί άγονος και αφετέρου να μοιάζει έπειτα επείγουσα η χρησιμοποίηση της διάταξης περί «διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση». Απόδειξη των άπιαστων όρων που τέθηκαν, ώστε να κηρυχθεί άγονος ο διαγωνισμός, αποτελούν οι πληροφορίες της «δημοκρατίας» πως πήρε μέρος ακόμη και μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα κι όμως δεν κατάφερε να πιάσει τις προϋποθέσεις της προκήρυξης.

Όπως ορίζει η διαδικασία αυτή, ο φορέας (το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης εν προκειμένω) καλεί στη συνέχεια όποιες εταιρίες θέλει (στη συγκεκριμένη κάλεσε τρεις) για να ζητήσει προσφορές, μέσω κλειστής διαδικασίας, ώστε να κατοχυρωθεί το έργο σε αυτόν που θα δώσει την καλύτερη.

Ετσι, η ΓΕΥΣΗΝΟΥΣ ΑΒΕΕ πήρε μέσω αυτής της διαδικασίας 1.155.898 ευρώ. Το ενδιαφέρον είναι πως οι άλλες δύο εταιρίες που κλήθηκαν έδωσαν ακριβώς την ίδια προσφορά με ακρίβεια σεντ (συγκεκριμένα έκαναν προσφορά για 1.173.816,75 ευρώ ακριβώς και οι δύο), γεγονός που προφανώς έχει δημιουργήσει βεβαιότητα σε στελέχη της ΕΛΓΟ πως επρόκειτο για… την απόλυτη συνεννόηση.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι τέτοιου είδους διαγωνισμοί και διαδικασίες που έχουν σχέση με απευθείας αναθέσεις δεν έρχονται στο Δ.Σ. του ΕΛΓΟ – Δήμητρα, αν και κάποια μέλη ζητούν μετ’ επιτάσεως τη σχετική λίστα, όπως πληροφορούμαστε από εξαιρετικά ασφαλείς πηγές.

Η ProExpo με κεφάλαια 1.000 € και ο φίλος της ο Λευτεράκης

Ακόμη μία χαρακτηριστική περίπτωση για το πώς λειτουργεί το σύστημα των απευθείας αναθέσεων με προνομιακή μεταχείριση είναι και η ΙΚΕ ProExpo, που ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 2022 με κεφάλαιο μόλις 1.000 ευρώ και από το site της φαίνεται ότι ασχολείται με διοργάνωση συνεδρίων.

Αυτή η εταιρία ξεκίνησε με το «καλημέρα» να θριαμβεύει στον στίβο των απευθείας αναθέσεων, παίρνοντας τα σχετικά «μετάλλια» από το υπουργείο Αθλητισμού με υπουργό τον Λευτέρη Αυγενάκη.

Δεν πρόλαβε καλά καλά να βγει στην αγορά (λέμε τώρα), να τη μάθει ο κόσμος και στις 3 Μαΐου του 2022 πήρε με απευθείας ανάθεση την προμήθεια εκθεσιακού εξοπλισμού για το ΟΑΚΑ Bike Festival, ύψους 6.820 ευρώ. Ω του θαύματος, πρόεδρος στο ΟΑΚΑ εκείνη την εποχή ήταν ο Νεκτάριος Βιδάκης, τον οποίο είχε τοποθετήσει ο Αυγενάκης.

Και από τότε η «μηχανή» φαίνεται πως πήρε μπρος.  Και δεν σταμάτησε ούτε όταν ο Αυγενάκης άλλαξε υπουργείο και τοποθετήθηκε στο Αγροτικής Ανάπτυξης τον Ιούνιο του 2023.

Σταχυολογούμε ορισμένες από τις «δουλειές» που πήρε η ProExpo από το ΥΠΑΑΤ, μόλις έγινε υπουργός ο Αυγενάκης, στα τέλη Ιουνίου του 2023.

  • 25/7/2023: Ανάθεση για την ενοικίαση του χώρου – κατασκευή περιπτέρου στην Παγκρήτια Αγροκτηνοτροφική Εκθεση Αρκαλοχωρίου του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης της Ελλάδας 2014-2020: 31.000 ευρώ.
  • 11/9/2023: Εγκριση απευθείας ανάθεσης για τις προμήθειες που απαιτούνται στο πλαίσιο της 87ης ΔΕΘ, σύμφωνα με τις ανάγκες της Δ/νσης Προώθησης Γεωργικών Προϊόντων: 34.800 ευρώ (με ΦΠΑ).
  • 29/9/2023: Απευθείας ανάθεση παροχής υπηρεσιών που αφορά την ενοικίαση αίθουσας συνεδριακού χώρου μετά του απαραίτητου εξοπλισμού, στο πλαίσιο της συμμετοχής του ΥΠΑΑΤ, στην ημερίδα «Παράγω βιολογικά», η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 30 Σεπτεμβρίου στο Ηράκλειο της Κρήτης: 17.000 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ).
  • 16/11/2023: Ανάθεση για την έκδοση ημερολογίου – ατζέντας έτους 2024 και σημειωματάριου: 33.430 ευρώ (με ΦΠΑ) για 3.000 ημερολόγια και 800 σημειωματάρια (8,64 ευρώ κάθε ημερολόγιο και 10,17 ευρώ κάθε σημειωματάριο).
  • 29/1/2024: Απευθείας ανάθεση για την κάλυψη δαπάνης προμήθειας οικολογικών σημειωματάριων Α5 με στιλό, σετ γλαστράκια με πέντε είδη σπόρων – φυτών και αγορά φυτών – λουλουδιών, για τη συμμετοχή στην 30ή Agrotica του ΥΠΑΑΤ: 35.500 ευρώ (με ΦΠΑ).
  • 29/1/2024: Απευθείας ανάθεση για τις υπηρεσίες ζωντανής μετάδοσης – live streaming στο πλαίσιο συμμετοχής του υπουργείου σε εκθέσεις που λαμβάνουν χώρα σε διεθνές ή εθνικό επίπεδο για τη διάρκεια του τρέχοντος έτους: μέχρι 37.200 ευρώ (με ΦΠΑ).
  • 23/2/2024: Απευθείας ανάθεση υπηρεσιών οργάνωσης, διαχείρισης, διαφήμισης και προώθησης του Συνεδρίου Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας 2024: Γαλάζιοι Ορίζοντες, το οποίο θα διεξαχθεί στις 24 και 25 Φεβρουαρίου 2024, στις αποθήκες του Παλαιού Ελαιουργείου Ελευσίνας: 24.800 ευρώ (με ΦΠΑ).
  • 09/04/2024: Απευθείας ανάθεση για το ποσό των 18.220,00, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ, για την ενοικίαση και την κατασκευή με τον απαραίτητο εξοπλισμό του περιπτέρου του ΥΠΑΑΤ, εμβαδού 33 τ.μ., στην έκθεση της Πελοποννήσου.

Εν κατακλείδι

Όλες οι συμβάσεις – απευθείας αναθέσεις που έχει πάρει η εταιρία αφορούν αποκλειστικά δράσεις σε φορείς που ανήκουν στον αθλητισμό και στην αγροτική ανάπτυξη, και εποπτεύονται από τον ίδιο άνθρωπο.

Αυτή η εταιρία κατάφερε σε περίπου 1.000 μέρες να πάρει από το Δημόσιο με απευθείας ανάθεση παραπάνω από 80 δουλειές. Δηλαδή, ανά 10 μέρες και κάτι καταφέρνει να παίρνει μία δουλειά από το Δημόσιο χωρίς διαγωνισμό (!).

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, ο τζίρος της αγγίζει, αν δεν ξεπερνά, το 1.000.000 ευρώ.

Δείτε επίσης:

=================

Σε δισεκατομμύρια ευρώ έχουν φτάσει πλέον οι συμβάσεις του κρατικού μηχανισμού που υπογράφονται τα τελευταία χρόνια με το άλλο… πρόσωπο της «απευθείας ανάθεσης», που ακούει στο όνομα «διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση» και αποτελεί στην πραγματικότητα παραθυράκι όχι μόνο αποφυγής των ανοιχτών διαγωνισμών, αλλά και… ανάθεσης έργων χωρίς όριο ποσού.

  • Από τη Μαρία Παναγιώτου, εφημερίδα «δημοκρατία»

Τα στατιστικά που αλιεύσαμε από το ΚΗΜΔΗΣ, δηλαδή την ηλεκτρονική πλατφόρμα όπου δημοσιεύονται οι δημόσιες συμβάσεις, είναι πραγματικά συγκλονιστικά. Το 2019, για παράδειγμα, το συνολικό ποσό των συμβάσεων για τα οποία χρησιμοποιήθηκε η συγκεκριμένη διαδικασία ήταν μόλις 55.339.795 ευρώ.

Το 2023, το ποσό αυτό έφτασε τα 861.568.438 ευρώ, ενώ το πρώτο τετράμηνο του 2024, δηλαδή μέχρι και το τέλος του περασμένου Απριλίου, με «διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση» είχαν ήδη υπογραφεί συμβάσεις κοντά στο 1 δισ. ευρώ (!). Εάν αυτό συνεχιστεί με ανάλογο ρυθμό, τότε μπορεί μέσα στο 2024 το ποσό να αγγίξει ακόμη και τα 3 δισ. ευρώ(!).

Φυσικά, σε κάποιες εξαιρετικές κι επείγουσες περιπτώσεις η διαδικασία αυτή είναι απαραίτητη για να ανταποκριθεί ο κρατικός μηχανισμός σε ανάγκες και κυρίως σε κρίσεις. Από αυτό όμως μέχρι την κατάχρησή του, η απόσταση μετριέται μόνο με μονάδες αδιαφάνειας κι άρα πιθανής διαφθοράς.

Το Ελεγκτικό Συνέδριο

Χαρακτηριστικό είναι πως έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που δημοσιεύτηκε στις αρχές του 2023 και περιείχε στατιστικά στοιχεία για τα έτη 2021 και το 2022 είχε χτυπήσει από τότε το «καμπανάκι» για την κατάχρηση της δυνατότητας που δίνει ο νόμος. Δηλαδή, για τη διάθεση δημόσιου χρήματος με αδιαφανείς και άρα αμφισβητήσιμους για τη νομιμότητά τους όρους.

Συγκεκριμένα, η έκθεση, που είχε τίτλο «Απευθείας αναθέσεις: Πότε οι απευθείας αναθέσεις δημοσίων συμβάσεων ή οι αναθέσεις ύστερα από σύντομη διαδικασία διαπραγμάτευσης διασφαλίζουν την αντικειμενική ακεραιότητα της διαδικασίας;», ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων ότι τα έτη 2021 και 2022 το Ελληνικό Δημόσιο υπέγραψε 12.615 συμβάσεις συνολικού ύψους κοντά στα 1,5 δισ. με αυτή τη διαδικασία(!). Και η ανηφόρα καλά κρατεί…

Το ακόμη πιο εντυπωσιακό μάλιστα είναι πως, παρά τις χιλιάδες αναθέσεις με αυτόν τον τρόπο, εάν ανατρέξει κανείς στη σελίδα της Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΔΗΣΥ) θα διαπιστώσει πως έχουν ζητηθεί από την Αρχή ελάχιστες γνωμοδοτήσεις για την προσφυγή στη διαδικασία.

Συγκεκριμένα, στη σελίδα της υπάρχουν μόλις 102 γνωμοδοτήσεις για το 2022, μόλις 136 για το 2023 και 64 για το έτος 2024, στο πρώτο τετράμηνο του οποίου, όπως αναφέραμε, έχουν ήδη φτάσει στο 1 δισ. ευρώ οι συμβάσεις με τη συγκεκριμένη διαδικασία.

Γιατί να ερωτηθεί, άλλωστε, η ΕΑΔΗΣΥ;

Πόσα από αυτά τα χρήματα είναι από τα δημόσια ταμεία και πόσα από ευρωπαϊκά κονδύλια;

Αυτό μόνο οι ελεγκτικές και εισαγγελικές Αρχές θα μπορούσαν να το διαπιστώσουν.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πάντως, επιβεβαίωσε χθες, μέσω του επιτρόπου Οικονομίας Πάολο Τζεντιλόνι, δημοσίευμα του Politico, σύμφωνα με το οποίο η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ερευνά τη σκανδαλώδη ανάθεση στην Ελλάδα 600 έργων τεχνολογίας, ύψους 2,5 δισ. ευρώ, σε μόλις 10 εταιρίες στην Ελλάδα, που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Πρόκειται για συμβάσεις για τις οποίες έγινε μόλις μία προσφορά ανά έργο. Μυρίζει λίγο «διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση»…

Όλο το Δημόσιο μια μεγάλη μπίζνα

Η «δημοκρατία» αποκάλυψε χθες πως μια τρανταχτή περίπτωση περίεργης σύμβασης με «διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση» υπεγράφη στο ΕΛΓΟ «Δήμητρα», τον φορέα που εποπτεύεται από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, δηλαδή από τον Λευτέρη Αυγενάκη.

Όπως αναφέραμε στο ρεπορτάζ μας, η σύμβαση ύψους 1.155.898 ευρώ υπεγράφη με την εταιρία ΓΕΥΣΗΝΟΥΣ ΑΒΕΕ κι αφορούσε παροχή ελαφρού γεύματος και καφέ στα προγράμματα κατάρτισης νέων αγροτών. Επισημαίναμε, μάλιστα, πως οι άλλες δύο εταιρίες που κλήθηκαν σε… δήθεν διαπραγμάτευση έδωσαν ακριβώς την ίδια προσφορά με ακρίβεια σεντ (1.173.816,75 ευρώ και οι δύο), γεγονός που έχει δημιουργήσει τη βεβαιότητα σε στελέχη της ΕΛΓΟ πως επρόκειτο για την… απόλυτη συνεννόηση.

Μάλιστα, σχετικά με τις αποκαλύψεις της «δημοκρατίας» εξέδωσε χθες ανακοίνωση και ο ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας απαντήσεις από τον υπουργό.

Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και ο Λευτέρης Αυγενάκης δεν αποτελούν μοναδική περίπτωση. Αν ανατρέξει κανείς στη Δι@υγεια, θα διαπιστώσει πως μόνο την τελευταία χρονιά έχουν αναρτηθεί κοντά 1.000.000 πράξεις που αναφέρονται σε διαδικασία «διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση».

Πραγματικά χαμός! Ενδιαφέρον έχει, δε, το γεγονός πως μεγάλο πλήθος αυτών υπογράφεται από φορείς που εποπτεύονται από υπουργεία κι όχι απευθείας από τα υπουργεία.

 

«Πρωταθλητής» το Ίδρυμα Νεολαίας

«Πρωταθλητής» κατάχρησης της ρύθμισης, για παράδειγμα, είναι το Ιδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης (ΙΝΕΔΙΒΙΜ), που υπάγεται στο υπουργείο Παιδείας και μεταξύ άλλων διαχειρίζεται τις φοιτητικές εστίες.

Το ΙΝΕΔΙΒΙΜ φαίνεται πως δεν έχει καταφέρει να φέρει εις πέρας κανέναν διαγωνισμό, γι’ αυτό και αναγκάζεται να καταφεύγει διαρκώς σε… αναθέσεις, οι οποίες μας ανακοινώνει ότι θα σταματήσουν όταν καρποφορήσουν οι διαγωνισμοί! «Ζήσε, Μάη μου», λέμε εμείς!

Για παράδειγμα, τον περασμένο Ιούνιο έδωσε 98.391,13  ευρώ με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση για τη συντήρηση της Φοιτητικής Εστίας Ιωαννίνων.

  • Τον Ιούλιο, 145.807,20 ευρώ για τη στέγαση φοιτητών στην Πάτρα για δύο μήνες.
  • Τον Σεπτέμβριο, 100.740 ευρώ για τη φύλαξη των εγκαταστάσεων της Φοιτητικής Εστίας Πάτρας για τρεις μήνες.
  • Τον Σεπτέμβριο, 121.900 ευρώ για υπηρεσίες καθαριότητας στη Φοιτητική Εστία Θεσσαλονίκης για τρεις μήνες και 165.600 ευρώ για υπηρεσίες φύλαξης στις Φοιτητικές Εστίες Ζωγράφου, επίσης για τρεις μήνες.

Προφανώς, στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ βρίσκονται διαρκώς σε κατεπείγουσα ανάγκη, αφού οι εταιρίες δεν πιάνουν τους διαγωνιστικούς όρους. Γι’ αυτό και τους γίνονται διαρκώς… απευθείας αναθέσεις, που φτάνουν πλέον στα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ!

Με τη διαδικασία της «διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση» δίνεται όμως τελευταία και η ανάθεση της φύλαξης πολλών κτιρίων που ανήκουν σε υπουργεία. Το υπουργείο Εσωτερικών, για παράδειγμα, υπέγραψε σύμβαση τον περασμένο Ιανουάριο με σχετική εταιρία, ύψους 104.147,60 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ), για τη φύλαξη τριών κτιρίων του στο κέντρο της Αθήνας για διάστημα 6 μηνών.

Και τα ποσά μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερα για άλλες εργασίες. Το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, για παράδειγμα, προσέφυγε στη συγκεκριμένη διαδικασία τον περασμένο Νοέμβριο, με την οποία και έδωσε το έργο της «Μετατροπής του Παλαιού Γυμνασίου – Λυκείου Σικίνου σε Πολιτιστικό Κέντρο», ύψους 650.000 ευρώ, έπειτα από τη ματαίωση της ανοιχτής διαδικασίας, στην οποία δεν κατατέθηκε καμία προσφορά.

Και γιατί να καταθέσει κάποιος προσφορά, εάν μπορεί να πάρει το έργο με απευθείας ανάθεση;

Στην έννομη ελληνική τάξη πριν από την κρίση

Η ρύθμιση για τη διαδικασία διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση δεν είναι καινούργια. Ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη ως Κοινοτική Οδηγία ήδη πριν από την οικονομική κρίση.

Η τελευταία μορφή της περιλαμβανόταν στον ν. 4412/2016 (άρθρα 32 και και 269), αποτελούσε ενσωμάτωση των Ενωσιακών Οδηγιών 2014/24/Ε.Ε. και 2014/25/Ε.Ε., που έχουν ως αντικείμενο τις συμβάσεις, ενώ τροποποιήθηκε και στη συνέχεια με τον ν. 4782/2021.

Οι σχετικές ρυθμίσεις συνοπτικά αναφέρουν ότι μπορεί να παρακαμφθεί το ΕΣΗΔΗΣ, δηλαδή η διαγωνιστική διαδικασία, και να ακολουθηθεί αυτό το «μονοπάτι» σε κάποιες πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Δηλαδή, όταν υπάρχει μόνο ένας φορέας που μπορεί να αναλάβει το έργο, όταν η ανάθεση έχει επείγοντα χαρακτήρα ή όταν η συναλλαγή αφορά προμήθεια κάποιου αγαθού που είναι εισηγμένο στο χρηματιστήριο.

Σε πρόσφατο πόρισμα της Γενικής Γραμματείας Δημοσιονομικής Πολιτικής, για άλλη υπόθεση που έχει η «δημοκρατία» στα χέρια της, οι δημόσιοι ελεγκτές ανέφεραν χαρακτηριστικά για τη συγκεκριμένη διαδικασία πως αποτελεί «παρέκκλιση από τις αρχές της διαφάνειας, της ισότιμης συμμετοχής στις διαδικασίες κατάρτισης δημόσιων συμβάσεων και του ελεύθερου ανταγωνισμού», κι ως εκ τούτου «μπορεί να εφαρμόζεται σε περιπτώσεις κατεπείγουσας ανάγκης ή σοβαρού επικείμενου κινδύνου, που οφείλονται σε απρόβλεπτες καταστάσεις, δηλαδή σε αιφνίδια πραγματικά γεγονότα», τα οποία δεν θα μπορούσαν να είχαν προβλεφθεί με κανέναν τρόπο. Και μόνο τότε!

Το Ελεγκτικό Συνέδριο, από την άλλη, στην έκθεσή του αναφέρει πως «η διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση προκήρυξης ακολουθείται στις εξής περιπτώσεις:

α) όταν προηγούμενος διαγωνισμός με ανοιχτή ή κλειστή διαδικασία απέβη άγονος,
 β) όταν τα έργα, τα αγαθά ή οι υπηρεσίες μπορούν να παρασχεθούν μόνον από έναν συγκεκριμένο οικονομικό φορέα και
 γ) στο μέτρο που είναι απολύτως απαραίτητο, όταν λόγω κατεπείγουσας ανάγκης, οφειλόμενης σε γεγονότα απρόβλεπτα για την αναθέτουσα Αρχή, δεν είναι δυνατή η τήρηση των προθεσμιών που προβλέπονται για τις ανοιχτές, κλειστές ή ανταγωνιστικές διαδικασίες με διαπραγμάτευση».

Η συνήθης δικαιολογία 

Επισημαίνει ακόμη (αυτά για το 2021 και το 2022) πως η τελευταία αυτή περίπτωση, δηλαδή η επίκληση κατεπείγουσας ανάγκης, είναι η πιο συνηθισμένη δικαιολογία που επικαλούνται οι φορείς του Δημοσίου.

Ας μην ξεχνάμε φυσικά πως τα έτη 2021 και 2022 βρισκόταν ακόμη σε εξέλιξη η διαχείριση της πανδημίας του κορονοϊού, οπότε άρχισε να ανθεί η χρήση της ρύθμισης με την επίκληση του κατεπείγοντος.

Το ρεπορτάζ της «δημοκρατίας» δείχνει πάλι ότι το τελευταίο διάστημα μια εξίσου συχνή δικαιολογία για τη χρήση της ρύθμισης είναι οι άγονοι διαγωνισμοί.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, οι διαγωνισμοί «ρίχνονται στα βράχια» επειδή περιέχουν όρους που δεν μπορούν να ικανοποιηθούν, καθώς υπάρχει συνεννόηση σε κλάδους (και με τον φορέα) για το πώς θα μοιραστούν οι… δουλειές.

Πώς είναι δυνατόν, εξάλλου, οι διαγωνισμοί να βγαίνουν άγονοι, αλλά στη συνέχεια να εμφανίζονται εταιρίες για να… πάρουν τη δουλειά με απευθείας ανάθεση;

Στα συμπεράσματά του, το Ελεγκτικό Συνέδριο αναφέρει ακόμη πως ενδέχεται οι αναθέτοντες φορείς να χρησιμοποιούν περίεργα τις «αόριστες νομικές έννοιες του “απρόβλεπτου” και του “επείγοντος”» και πως «στην πλειονότητα των συμβάσεων που ελέγχθηκαν δεν προκύπτει ότι η επιλογή των αναδόχων γίνεται βάσει έρευνας αγοράς ή βάσει άλλων κριτηρίων τα οποία είναι προκαθορισμένα και διαφανή».

Συμπεραίνει ακόμη πως υπάρχει «έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας στις διαδικασίες με διαπραγμάτευση».

Χωρίς διαγωνισμό και οι εκλογές

Προφανώς, στο υπουργείο Εσωτερικών δεν είχαν ενημερωθεί ότι στις 9 Ιουνίου οι Έλληνες πολίτες θα κληθούν να ψηφίσουν για την ανάδειξη βουλευτών του Ευρωκοινοβουλίου, ούτε και για το μέτρο της επιστολικής ψήφου. Γι’ αυτό και αναγκάστηκαν -τελευταία στιγμή- να δώσουν βασικές συμβάσεις με απευθείας ανάθεση.

Ποσό ύψους 16.000.000 ευρώ, για παράδειγμα, που είχε δεσμευτεί για «την παροχή υπηρεσιών μεταφοράς του εκλογικού υλικού, που περιλαμβάνουν την αποστολή, παραλαβή και παράδοση στα προκαθορισμένα σημεία, για την υλοποίηση της επιστολικής ψήφου», μοιράστηκε τελικά σε δύο εταιρίες με τη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης. Οι συμβάσεις αναφέρουν ότι οι προσφορές έγιναν μέσω ΕΣΗΔΗΣ και στη συνέχεια αποφασίστηκε να δοθεί το έργο σε δύο εταιρίες.

Στο ΚΗΔΜΗΣ, πάντως, στην κατηγορία «είδος διαδικασίας», αναφέρεται για καθεμιά από αυτές τις συμβάσεις «απευθείας ανάθεση» κι όχι «ανοιχτή διαδικασία».

  • Με απευθείας ανάθεση δόθηκαν και 142.848 ευρώ για φακέλους.
  • Με απευθείας ανάθεση δόθηκαν και 1.689.600 ευρώ για την προμήθεια «38.4000 δεσμίδων χαρτιού ψηφοδελτίων».
  • Με απευθείας ανάθεση δόθηκαν και 616.280 ευρώ για το «έργο παροχής υπηρεσιών, κατασκευής, εκτύπωσης και εμφακέλωσης του εκλογικού υλικού για την υλοποίηση της επιστολικής ψήφου».

Όλες με την υπογραφή της υπηρεσιακής γραμματέως Γεωργίας Βαλάτσου. Έχουν και οι εκλογές μια μορφή κατεπείγοντος!

Δείτε επίσης:

 ====================

Ε και τι έγινε αν αγόρασε άλλο ένα σπιτάκι ο Μητσοτάκης; Κακό είναι;

 

Πριν μερικές ημέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλούσε για το δράμα του στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ. Αναγκάστηκε να πουλήσει είπε περιουσιακά στοιχεία για να συντηρήσει τα παιδιά του. Την ίδια στιγμή, μια ανάσα από τις κάλπες των Ευρωεκλογών, η Νέα Δημοκρατία δεν ασχολείται με την σαρωτική ακρίβεια και τα Τέμπη, αλλά με το πόθεν έσχες του Στέφανου Κασσελάκη και πώς έκανε την περιουσία του στην Αμερική ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Τελικά ο νεοφερμένος στην πολιτική Κασσελάκης, έδωσε αργοπορημένα στη δημοσιότητα το πόθεν έσχες του, με την πρεμούρα της ΝΔ να γυρνάει μπούμερανγκ στο κόμμα. Και αυτό γιατί τα περιουσιακά του στοιχεία, δεν συγκρίνονται με αυτά του Κυριάκου Μητσοτάκη, του πλουσιότερου πολιτικού στη χώρα, με τις μεγαλύτερες δανειακές υποχρεώσεις.

Παράλληλα, η κυβέρνηση φρόντισε με νομοθεσία να καταργήσει την υποχρέωση δήλωση των μετρητών που διατηρούνται εκτός πιστωτικών ιδρυμάτων λίγο αφότου ο πρωθυπουργός αύξησε σε… 41 τα ακίνητά του, με δύο οικόπεδα στο Ζαγόρι, μια από τις πιο όμορφες περιοχές της χώρας μας.

Σημειώνεται ότι παράλληλα ο Μητσοτάκης διατηρεί σιγήν ιχθύος για το πώς κατάφερε να αποκτήσει 39 ακίνητα με μισθό βουλευτή, τι έχει απογίνει εκείνη η off-shore στα Νησιά Κέιμαν αλλά και για την επίμαχη αγορά του σπιτιού του Βολταίρου στο Παρίσι από γαλλική εταιρεία.

Τα δύο νέα ακίνητα που είναι στο όνομα του Μητσοτάκη, δεν έχουν δηλωθεί στο πόθεν έσχες του καθώς αγοράστηκαν στις… 30 ∆εκεµβρίου του 2022. Σύντομα, ο ίδιος προανήγγειλε αναπτυξιακά έργα στην περιοχή και αμέσως μετά τα Ζαγοροχώρια εντάχθηκαν στον Κατάλογο Πολιτιστικών Τοπίων της UNESCO… Έγινε δηλαδή δουλίτσα για το νέο ησυχαστήριο του Μητσοτάκη.

Σύμφωνα με τα έγγραφα, ο Μητσοτάκης αγόρασε ένα οικόπεδο έκτασης 412,70 τ.µ. στον Αγιο Μηνά, με αντικειμενική αξία 7.488,03 ευρώ. Ο ίδιος πλήρωσε 28.000 ευρώ. Την ίδια μέρα, ο πρωθυπουργός αγόρασε άλλο ένα μικρότερο οικόπεδο που συνορεύει με το προηγούμενο. Το οικόπεδο είναι μικρότερο (248,06 τ.µ.) ωστόσο ο ίδιος πλήρωσε 43.000.

«Έ και τι έγινε που αγόρασε ένα σπίτι;»

Και ενώ τα οικόπεδα αυτά δεν έχουν δηλωθεί στο Πόθεν Έσχες του πρωθυπουργού που χρωστάει εκατομμύρια αλλά εξακολουθεί να κάνει αγορές , στον ΣΚΑΙ όταν θίγονται αυτά τα θέματα ακούμε σχόλια τύπου «Έ και τι έγινε που αγόρασε ένα σπίτι ο πρωθυπουργός; Κακό είναι;».

«Νομιμοποίησε» το μαύρο χρήμα

Με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί πανικό στο Μαξίμου καταγγέλοντας ότι «νομιμοποίησε» το μαύρο χρήμα πολιτικών και έπειτα αγόρασε οικόπεδα στα Ζαγοροχώρια!

«Ο διάβολος, λένε, κρύβεται στις λεπτομέρειες. Και το επιτελικό (βλέπε βαθύ) κράτος του κ. Μητσοτάκη δεν θα μπορούσε να μην τις αξιοποιεί προς όφελος του, σε κάθε ευκαιρία.

Επειδή, λοιπόν, η ΝΔ επέλεξε προεκλογικά, μέσω της συζήτησης για το πόθεν έσχες του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, Στέφανου Κασσελάκη, να αποπροσανατολίσει από τα ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία, καλό είναι να της θυμίσουμε μια, πιθανότατα καθόλου αθώα, “λεπτομέρεια”: Στον τελευταίο νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη για το “πόθεν έσχες” (Ν. 5026/2023), απαλείφθηκε η διάταξη περί υποχρέωσης δήλωσης των μετρητών που διατηρούνται εκτός πιστωτικών ιδρυμάτων» αναφέρει η αξιωματική αντιπολίτευση.

Όπως αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, με μια τροποποίηση που «επιτρέπει σε κάποιον να κάνει ό,τι αγορά επιθυμεί, επικαλούμενος τα μετρητά που… έκρυβε κάτω από το πάπλωμά του και τα οποία, πλέον, δεν είναι υποχρεωμένος να τα δηλώσει!

Με τον προηγούμενο νόμο (Ν. 3213/2003 και τις τροποποιήσεις του) οι υπόχρεοι όφειλαν να δηλώνουν εκτός από τις τραπεζικές καταθέσεις τους και τα λοιπά περιουσιακά στοιχεία, μεταξύ των οποίων και “το σύνολο των μετρητών άνω των 30.000 ευρώ” που διέθεταν εκτός τραπεζών, κάτι που αδικαιολόγητα δεν συμπεριλήφθηκε στον νόμο που ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία».

Και διερωτάται ο ΣΥΡΙΖΑ: «Γι’ αυτό δεν ανοίγουν την πλατφόρμα και δεν υποβάλουν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τα μέλη του υπουργικού του συμβουλίου τις δηλώσεις πόθεν έσχες τους; Έχουν αγορές με “αδιευκρίνιστα”, που δεν θέλουν να εντοπιστούν;.

Ο κ. Μητσοτάκης ας καταλάβει ότι στο σπίτι του Βολταίρου καταντά χυδαία υποκρισία να μιλούν για πόθεν έσχες. Και ας πράξει το αυτονόητο, όπως ακριβώς τον κάλεσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ: να καταθέσει το “πόθεν έσχες” του για το 2022 και το 2023, ώστε να δούμε πόσα έχουν γίνει σήμερα τα ακίνητά του. Και να μάθουμε επιτέλους, αν περιλαμβάνονται στις δηλώσεις αυτές τα 2 ακίνητα στο Ζαγόρι και την πηγή προέλευσης των χρημάτων αγοράς τους, καθώς δεν είναι δηλωμένα στο τελευταίο «πόθεν έσχες» του Πρωθυπουργού, δεδομένου ότι αγοράστηκαν στις 30 ∆εκεµβρίου του 2022 (ηµέρα Παρασκευή) και μεταγράφηκαν στο υποθηκοφυλακείο το 2023» καταλήγει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποχρεούται τώρα να καταθέσει πόθεν έσχες, για να μάθει ο ελληνικός λαός πως αγοράστηκαν τα συγκεκριμένα οικόπεδα. Εκτός από το αυτονόητο, τεράστιο θέμα ότι μετά την αγορά τους μπήκαν στην Unesco, πολλαπλασιάζοντας έτσι την αξία τους…

 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου