Le Figaro: Η Ευρώπη έχει να αντιμετωπίσει ένα τσουνάμι κινεζικών εισαγωγών και να οχυρωθεί οικονομικά, εμπορικά και τεχνολογικά.
Le Figaro: Η Ευρώπη έχει να αντιμετωπίσει ένα τσουνάμι κινεζικών εισαγωγών και να οχυρωθεί οικονομικά, εμπορικά και τεχνολογικά.
Η επίσημη επίσκεψη του Xi Jinping στη Γαλλία για τον εορτασμό της 60ής επετείου από τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων μεταξύ της χώρας μας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας έρχεται σε μία κρίσιμη στιγμή. Η παγκοσμιοποίηση παίρνει όλο και πιο στρατιωτικό χαρακτήρα ενώ η δυναμική της βίας κορυφώνεται στην Ουκρανία, την Μέση Ανατολή και την Θάλασσα της Κίνας. Υπό την εξουσία του Xi Jinping η Κίνα κάνει ένα μεγάλο άλμα προς τα πίσω θυσιάζοντας το μοντέλο σαράντα ετών οικονομικής ανόδου στον μαοϊκό ολοκληρωτισμό ενώ υπογραμμίζει τις αυτοκρατορικές της φιλοδοξίες που υποστηρίζονται από την συμμαχία της με τη Ρωσία. Με μπλοκαρισμένη την ανάπτυξη και έχοντας μείνει πίσω σε σχέση με την βιομηχανική και τεχνολογική έκρηξη των Ηνωμένων Πολιτειών η Κίνα διοχετεύει το θηριώδες πλεόνασμα της βιομηχανικής της παραγωγής στην Ευρωπαϊκή Ενωση χρηματοδοτώντας έτσι την πολεμική της βιομηχανία. Επιλέγοντας την Γαλλία για την επίσημη επίσκεψη του στην Ευρώπη ο Xi Jiping επιλέγει τον αδύναμο κρίκο της Ευρώπης, ο οποίος συνδυάζει οικονομική στασιμότητα, απώλεια ελέγχου των δημόσιων οικονομικών, εξάρτηση από κινεζικές εισαγωγές για βασικά αγαθά και χαοτική εξωτερική πολιτική που έφερε τον Εμανουέλ Μακρόν, κατά την επιστροφή του ταξιδιού του από την Κίνα να υιοθετεί τις θέσεις του Πεκίνου για την Ταϊβάν τη στιγμή ακριβώς που ξεκινούσαν στρατιωτικές ασκήσεις προσομοίωσης αποκλεισμού και εισβολής στο νησί.
Το 2022 σημάδεψε την ιστορία του 21ου αιώνα με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αλλά και το 20ο συνέδριο του ΚΚ Κίνας. Ο Deng Xiaoping έχτισε το κινεζικό οικονομικό θαύμα, που έβγαλε 800 εκατομμύρια ανθρώπους από τη φτώχεια, βασιζόμενος σε ένα μοντέλο συλλογικής διακυβέρνησης με περιορισμούς στην άσκηση της εξουσίας, την απελευθέρωση της αγοράς και το άνοιγμα του εμπορίου και, τέλος, την συνετή διπλωματία. Ο Xi Jinping άφησε πίσω του αυτό το μοντέλο για να αποκαταστήσει την απόλυτη πρωτοκαθεδρία της πολιτικής έναντι της οικονομίας, συνδυάζοντας την δια βίου παραμονή στην εξουσία, ψηφιακό Big Brother, τακτικές και επαναλαμβανόμενες εκκαθαρίσεις και αυστηρό έλεγχο των επιχειρήσεων και της οικονομίας.
Με αυτόν τον τρόπο διέρρηξε τόσο το σιωπηρό σύμφωνο που συνέδεε το μονοπώλιο του Κομμουνιστικού Κόμματος στην εξουσία με τον πλουτισμό των Κινέζων όσο και το θεσμικό πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης που είχε οδηγήσει στην απογείωση της Κίνας. Η καταστροφική διαχείριση της επιδημίας Covid - από την απόκρυψή της και την αδιαφάνεια ως προς την προέλευσή της μέχρι την στρατηγική του «μηδενικού Covid» - έφερε στην επιφάνει τους κινδύνους της απόλυτης εξουσίας και έχει δημιουργήσει τεράστια δυσπιστία μεταξύ του πληθυσμού προς τους ηγέτες του.
Οι επιπτώσεις αυτής της δυσπιστίας είναι καταστροφικές. Η δημογραφία καταρρέει με τη γονιμότητα να περιορίζεται στο 1 παιδί ανά γυναίκα και τη μείωση του ενεργού πληθυσμού σχεδόν 10 εκατομμυρίων ανθρώπων ετησίως. Η ανάπτυξη μειώθηκε από 9,5% σε 3% ετησίως, με το επίσημο ποσοστό του 5,3% να είναι εξωφρενικά διογκωμένο. Ένας στους τρεις νέους πτυχιούχους είναι άνεργος, γεγονός που οδήγησε στην απόκρυψη των στατιστικών στοιχείων. Τα ακίνητα, που αντιπροσωπεύουν το 60% της αποταμίευσης των νοικοκυριών, βυθίζονται σε ένα ατελείωτο κραχ και το χρηματιστήριο καταρρέει, καταστρέφοντας 200 εκατομμύρια μικροεπενδυτές. Το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος πλησιάζει το 300% του ΑΕΠ και οι εκροές κεφαλαίων εκτινάσσονται στα ύψη (68 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023).
Το μπλοκάρισμα της εσωτερικής αγοράς, που προκύπτει από τη στασιμότητα της κατανάλωσης στο 40% του ΑΕΠ έναντι 70% στον ανεπτυγμένο κόσμο, δημιουργεί ένα αποπληθωριστικό σπιράλ. Οι αρχές απαντούν επιδοτώντας κρατικές εταιρείες για να δημιουργήσουν θηριώδη βιομηχανική πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα και να ενθαρρύνουν το ντάμπινγκ στις εξαγωγές. Η Κίνα είναι πλέον ο κορυφαίος παραγωγός και εξαγωγέας αυτοκινήτων (30 και 5,2 εκατομμύρια οχήματα). κατασκευάζει το 54% του παγκόσμιου χάλυβα, το 60% των ανεμογεννητριών και το 99% των μπαταριών λιθίου. Το αποτέλεσμα ήταν ένα εμπορικό πλεόνασμα 1.000 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε διάστημα 12 μηνών, το οποίο προκάλεσε μαζικά αντίποινα προστατευτισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και στην Ινδία, τη Βραζιλία και την Τουρκία. Ταυτόχρονα, ο άκρατος ιμπεριαλισμός του Πεκίνου, η επιτάχυνση του επανεξοπλισμού και των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο και η λεηλασία στρατηγικών πόρων στο πλαίσιο των «νέων δρόμων του μεταξιού» δημιουργούν ολοένα και μεγαλύτερη αντίσταση, ιδιαίτερα στην Ασία.
Ωστόσο, η Κίνα, ακόμα κι αν θέτει υπό εποπτεία τη Ρωσία, χάνει έδαφος έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών. Παρά τη διαίρεση της κοινωνίας και τη διατάραξη της δημοκρατίας της, η Αμερική έχει ΑΕΠ περισσότερο από το μισό, σε σύγκριση με ένα τρίτο πριν από 5 χρόνια. Τα κέρδη ανάπτυξης και παραγωγικότητας είναι υψηλότερα, χάρη στην ηγεσία των τεχνολογιών του 21ου αιώνα. Τα προγράμματα δημόσιας χρηματοδότησης για τις υποδομές, τη βιομηχανία, την κλιματική μετάβαση και τους ημιαγωγούς καθιστούν δυνατή την αντιστάθμιση δεκαετιών υποεπενδύσεων. Τέλος, οι πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Γάζα έδωσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν μια στρατιωτική και διπλωματική επίδειξη, υπενθυμίζοντάς μας ότι οι ένοπλες δυνάμεις τους παραμένουν ασύγκριτες ως προς τη δύναμή τους, την εμπειρία τους στη μάχη και το δίκτυο των συμμαχιών που τις υποστηρίζουν .
Επομένως, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι για την Κίνα και καθοριστικό ζήτημα και αδύναμο σημείο της Δύσης. Είναι η μόνη ώριμη και πλούσια αγορά που παραμένει προσβάσιμη σε αυτήν. Αφού εξασφάλισε εμπορικό πλεόνασμα 397 δισεκατομμυρίων ευρώ το 2022 και 291 δισεκατομμυρίων ευρώ το 2023, αφήνει τα σύνορά της ανοιχτά σε ένα τσουνάμι ηλεκτρικών αυτοκινήτων, μπαταριών, ηλιακών συλλεκτών και άλλων ανεμογεννητριών. Και αυτό οφείλεται στην προσκόλληση σε μια έννοια του ελεύθερου εμπορίου που έχει ξεπεραστεί από την στρατιωτικοποίηση της παγκοσμιοποίησης καθώς και τις διαιρέσεις μεταξύ των κρατών μελών, ξεκινώντας από την επιδίωξη της μερκαντιλιστικής πολιτικής της Γερμανίας έναντι του Πεκίνου παρά την οικονομική, στρατηγική και ηθική της χρεοκοπία στη Ρωσία.
Αντιμέτωπη με την Κίνα, η Γαλλία και οι εταίροι της έχουν κάθε συμφέρον να ευνοήσουν μια συντονισμένη και ευρωπαϊκή προσέγγιση. Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη δεν εμπλέκεται με την Κίνα σε μια αντιπαράθεση για την παγκόσμια ηγεσία και ως εκ τούτου δεν έχει κανένα λόγο να ευθυγραμμιστεί με την Ουάσιγκτον. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να επιδείξει αποφασιστικότητα απέναντι στη στήριξη που παρέχεται στη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν από την Κίνα, η οποία αποτελεί υπαρξιακή απειλή για την ήπειρό μας, καθώς και την επιθυμία της να οικοδομήσει μια μεταδυτική παγκόσμια τάξη πραγμάτων με εργαλειοποίηση των χωρών του νότου. Πρέπει να είναι ασυμβίβαστη στην επιβολή κυρώσεων για το ντάμπινγκ και τη γενίκευση της κατασκοπείας, για να αποτραπεί η διαφυγή στρατηγικών περιουσιακών στοιχείων και η λεηλασία τεχνολογιών και δεδομένων. Ωστόσο, αυτά τα αμυντικά μέτρα έχουν νόημα μόνο εάν αποτελούν μέρος μιας επιθετικής στρατηγικής εκβιομηχάνισης, επενδύσεων και επιβεβαίωσης της Ευρωπαϊκή Ένωσης ως δύναμης. Η Κίνα του Σι Τζινπίνγκ υπενθυμίζει στη Γαλλία και στην Ευρώπη ότι δεν υπάρχει ελευθερία ή κυριαρχία στον 21ο αιώνα χωρίς ισχυρή ηγεσία, χωρίς μακροπρόθεσμο όραμα, χωρίς ικανότητα παραγωγής, καινοτομίας και στρατιωτική ισχύ.
Nicolas Baverez
Le Figaro
6/5/24
VIA Babis Georges Petrakis
----------------------
NYT Morning Briefing 07-05-2024
Ο πρόεδρος Xi Jinping, είπε στο Παρίσι για να το ακούσουν οι ΗΠΑ: «Είμαστε αντίθετοι να χρησιμοποιηθεί η κρίση για να ρίξει την ευθύνη σε μια τρίτη χώρα, να υποτιμήσει την εικόνα της και να υποκινήσει έναν νέο ψυχρό πόλεμο».
Σχόλια