ΚΡΙΣΗ-ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΟΥ DIEGO FUSARO: (Μιλάνε μόνο για τραπεζικά επισφαλή χρέη, ποτέ για εργαζόμενους και τις μεσαίες τάξεις).
Παλαιότερα χρησιμοποιούσαμε το δημόσιο χρημα για να βοηθήσουμε τις κατηγορίες πολιτων που υπέφεραν απο την φτώχεια, τώρα έχουν έρθει τα πανω κατω, χρησιμοποιουμε το δημόσιο χρημα για να σώσουμε τις τραπεζες, που «υποφέρουν», και μας λένε να βοηθήσουμε. Να βοηθήσουμε δηλαδή τα ιδιωτικά τραπεζικά γκρουπ.
Χρησιμοποιούν δηλαδή το δημόσιο χρημα για να το δωρίσουν σε αυτούς εκει ψηλά, στις κυρίαρχες οικονομικες κερδοσκοπικές τάξεις, πραγματικα ειναι μια πάλη των τάξεων.
Και αυτο το ονομάζουν ΚΡΙΣΗ. Η διασώση των τραπεζων λοιπόν δεν ειναι ΚΡΙΣΗ στην πραγματικότητα ειναι μια ΛΗΣΤΕΙΑ, με την οποία αρπάζουν τα χρηματα απο τις παραγωγικές και εργατικές τάξεις για να τα ΔΩΡΙΣΟΥΝ στις παρασιτικές τραπεζες.
Αυτος ειναι ο σύγχρονος καπιταλισμός, που δεν περιορίζεται να εκμεταλλεύεται την εργασία των παραγωγικών τάξεων, αλλά αποστραγγίζει χρηματα απο κατω προς τα πανω, και αυτο το ονομάζουν ΔΙΑΣΩΣΗ, και το παρουσιάζουν ως καλό για την συλλογικότητα, για την κοινωνία. Στην πραγματικότητα ειναι καλο μονον για τις κυριαρχες παρασιτικές οικονομικες τάξεις .....
===========
Το κείμενο γράφτηκε 7 χρόνια πριν.
Ο Σπύρος Λαβδιώτης
Spyros Stalias
Πώς μαθαίνουν οι οικονομολόγοι από τα γεγονότα, αν μαθαίνουν!
«Έκανα λάθος»
Στις 23 Οκτωβρίου 2008, λίγες εβδομάδες μετά την κατάρρευση της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας Lehman Brothers, ο πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, Άλαν Γκρίνσπαν, παραδέχτηκε ότι η επιταχυνόμενη οικονομική κρίση του είχε δείξει «ένα ελάττωμα» στην πεποίθησή του ότι οι ελεύθερες, ανταγωνιστικές αγορές θα διασφάλιζαν χρηματοοικονομικές σταθερότητα.
Σε μια ακρόαση στην Επιτροπή Εποπτείας και Κυβερνητικής Μεταρρύθμισης της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ , ο Γκρίνσπαν ρωτήθηκε από τον πρόεδρο της Επιτροπής της Βουλής, τον βουλευτή Χένρι Γουάξμαν.
Χένρι Γουάξμαν : Λοιπόν, πού κάνατε λάθος τότε;
Γκρίνσπαν : Έκανα λάθος υποθέτοντας ότι ελεύθερα και από μόνες τους οι τράπεζες και άλλοι οργανισμοί, μπορούσαν να προστατεύσουν τα συμφέροντα των μετόχων τους και τα κεφάλαια των εταιριών τους.
Άρα το πρόβλημα εδώ είναι ότι κάτι που φαινόταν να είναι πολύ σταθερό οικοδόμημα και, πράγματι, ένας κρίσιμος πυλώνας για τον ανταγωνισμό της αγοράς και τις ελεύθερες αγορές, κατέρρευσε. Και νομίζω ότι αυτό, όπως είπα, με συγκλόνισε. Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω πλήρως γιατί συνέβη και, προφανώς, στο βαθμό που θα καταλάβω πως συνέβη και γιατί, θα αλλάξω απόψεις. Αν αλλάξουν τα δεδομένα, θα αλλάξω.
Χένρι Γουάξμαν: Είχατε την πεποίθηση ότι (λόγια του Γκρίνσπαν)«οι ελεύθερες, ανταγωνιστικές αγορές είναι μακράν ο ασυναγώνιστος τρόπος οργάνωσης των οικονομιών. Δοκιμάσαμε να ρυθμίσουμε , καμία ρύθμιση δεν λειτούργησε ουσιαστικά ».
Είχατε την εξουσία όμως να αποτρέψετε ανεύθυνες πρακτικές δανεισμού, που οδήγησαν στην κρίση των ενυπόθηκων δανείων subprime (2008). Σας συμβούλεψαν κάποιοι να κάνετε κάτι; Πήρατε αποφάσεις που θα θέλατε να μην είχατε πάρει;
Γκρίνσπαν: Ναι, βρήκα ένα ελάττωμα…
Χένρι Γουάξμαν: Βρήκατε ένα ελάττωμα;
Γκρίνσπαν: Βρήκα ένα ελάττωμα στο μοντέλο… που καθορίζει πώς λειτουργεί ο κόσμος, ας πούμε έτσι.
Χένρι Γουάξμαν : Με άλλα λόγια, διαπιστώσατε ότι η άποψή σας για τον κόσμο δεν ήταν σωστή, δεν λειτουργούσε.
Γκρίνσπαν: Ακριβώς. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που σοκαρίστηκα, γιατί πήγαινα για 40 ή περισσότερα χρόνια με πολύ σημαντικές αποδείξεις ότι λειτουργούσε εξαιρετικά.
(ένα μικρό λαθάκι ήταν που έφερε τον κόσμο πάνω κάτω!)
Πώς μαθαίνουν οι οικονομολόγοι από τα γεγονότα, αν μαθαίνουν!
«Έκανα λάθος»
Στις 23 Οκτωβρίου 2008, λίγες εβδομάδες μετά την κατάρρευση της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας Lehman Brothers, ο πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, Άλαν Γκρίνσπαν, παραδέχτηκε ότι η επιταχυνόμενη οικονομική κρίση του είχε δείξει «ένα ελάττωμα» στην πεποίθησή του ότι οι ελεύθερες, ανταγωνιστικές αγορές θα διασφάλιζαν χρηματοοικονομικές σταθερότητα.
Σε μια ακρόαση στην Επιτροπή Εποπτείας και Κυβερνητικής Μεταρρύθμισης της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ , ο Γκρίνσπαν ρωτήθηκε από τον πρόεδρο της Επιτροπής της Βουλής, τον βουλευτή Χένρι Γουάξμαν.
Χένρι Γουάξμαν : Λοιπόν, πού κάνατε λάθος τότε;
Γκρίνσπαν : Έκανα λάθος υποθέτοντας ότι ελεύθερα και από μόνες τους οι τράπεζες και άλλοι οργανισμοί, μπορούσαν να προστατεύσουν τα συμφέροντα των μετόχων τους και τα κεφάλαια των εταιριών τους.
Άρα το πρόβλημα εδώ είναι ότι κάτι που φαινόταν να είναι πολύ σταθερό οικοδόμημα και, πράγματι, ένας κρίσιμος πυλώνας για τον ανταγωνισμό της αγοράς και τις ελεύθερες αγορές, κατέρρευσε. Και νομίζω ότι αυτό, όπως είπα, με συγκλόνισε. Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω πλήρως γιατί συνέβη και, προφανώς, στο βαθμό που θα καταλάβω πως συνέβη και γιατί, θα αλλάξω απόψεις. Αν αλλάξουν τα δεδομένα, θα αλλάξω.
Χένρι Γουάξμαν: Είχατε την πεποίθηση ότι (λόγια του Γκρίνσπαν)«οι ελεύθερες, ανταγωνιστικές αγορές είναι μακράν ο ασυναγώνιστος τρόπος οργάνωσης των οικονομιών. Δοκιμάσαμε να ρυθμίσουμε , καμία ρύθμιση δεν λειτούργησε ουσιαστικά ».
Είχατε την εξουσία όμως να αποτρέψετε ανεύθυνες πρακτικές δανεισμού, που οδήγησαν στην κρίση των ενυπόθηκων δανείων subprime (2008). Σας συμβούλεψαν κάποιοι να κάνετε κάτι; Πήρατε αποφάσεις που θα θέλατε να μην είχατε πάρει;
Γκρίνσπαν: Ναι, βρήκα ένα ελάττωμα…
Χένρι Γουάξμαν: Βρήκατε ένα ελάττωμα;
Γκρίνσπαν: Βρήκα ένα ελάττωμα στο μοντέλο… που καθορίζει πώς λειτουργεί ο κόσμος, ας πούμε έτσι.
Χένρι Γουάξμαν : Με άλλα λόγια, διαπιστώσατε ότι η άποψή σας για τον κόσμο δεν ήταν σωστή, δεν λειτουργούσε.
Γκρίνσπαν: Ακριβώς. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που σοκαρίστηκα, γιατί πήγαινα για 40 ή περισσότερα χρόνια με πολύ σημαντικές αποδείξεις ότι λειτουργούσε εξαιρετικά.
(ένα μικρό λαθάκι ήταν που έφερε τον κόσμο πάνω κάτω!)
Σχόλια