Η ιστορία έχει δείξει ότι κάθε απόπειρα δολοφονίας ενός ηγέτη δεν μπορεί να μας αφήνει ανεπηρέαστους: Ειδικά σε μέρη με τόσο πυκνή και τραγική ιστορία όσο η Ευρώπη…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ, Ναυτεμπορική, Αθήνα

Πολλές φρικαλεότητες τον 20ο αιώνα ξεκίνησαν με μια δολοφονία πολιτικού ηγέτη. Αρχής γενομένης από τον Αρχιδούκα της Αυστρίας, Φερδινάνδο που δολοφονήθηκε στο Σαράγεβο από έναν σέρβο εθνικιστή ,στις 28 Ιουνίου 1914.

Μια δολοφονία που ήταν η αφορμή για την έκρηξη του Α` Παγκοσμίου Πολέμου, αν και τα σύννεφα είχαν συσσωρευθεί χρόνια πριν. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Η ιστορία έχει δείξει άλλωστε ότι κάθε απόπειρα δολοφονίας ενός ηγέτη δεν μπορεί να μας αφήνει ανεπηρέαστους. Ειδικά σε μέρη με τόσο πυκνή και τραγική ιστορία όσο η κεντρική Ευρώπη.

Γι’ αυτό και η απόπειρα δολοφονίας του 59χρονου Σλοβάκου πρωθυπουργού Ρόμπερτ Φίτσο –η πρώτη σε βάρος πολιτικού στη χώρα του-θα πρέπει να αντιμετωπιστεί πολύ σοβαρά.

Οι επιπτώσεις αυτής της επίθεσης θα μπορούσαν να γίνουν αισθητές και στην υπόλοιπη ήπειρο.

  • Δολοφονική επίθεση εναντίον κυβερνητικού ηγέτη είχε να σημειωθεί εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια στην Ευρώπη, από τον φόνο του Σέρβου πρωθυπουργού Ζόραν Τζίτζιτς, το 2003.

«Η Ευρώπη είναι σοκαρισμένη αλλά πάνω από όλα ανησυχεί », γράφει εύστοχα η ιταλική La Repubblica.

Τα κίνητρα του φερόμενου ως δράστη, δεν είναι ακόμη σαφή. Σύμφωνα με τα σλοβακικά μέσα ενημέρωσης, δράστης ήταν ένας 71χρονος ντόπιος συγγραφέας ,που αντιτίθεται στην κυβερνητική πολιτική και συγκεκριμένα σε ένα αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο για τη διάλυση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης RTVS .

«Η μυρωδιά της πυρίτιδας δεν είχε ακόμη διαλυθεί ,όταν οι ηγέτες του κυβερνητικού συνασπισμού της Σλοβακίας επιτέθηκαν, κατηγορώντας την αντιπολίτευση και τα μέσα ενημέρωσης ότι προκάλεσαν την απόπειρα δολοφονίας», γράφει η Le Soir.

Η απόπειρα κατά του Φίτσο θα μπορούσε πάντως να αποτελέσει το τέλειο καύσιμο για να αποσταθεροποιήσει ακόμη περισσότερο τη Γηραιά Ήπειρο και να αποδυναμώσει την εικόνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια ΕΕ που φαίνεται να έχει εμπλακεί για τα καλά στον πόλεμο στην Ουκρανία.

Ο Φίτσο έχει επαναλάβει πολλές φορές το «όχι» του στη στρατιωτική βοήθεια της ΕΕ στην Ουκρανία. Εχει επίσης δηλώσει πώς θέλει να εργαστεί για να επιτευχθεί συμβιβασμός «για να μην επιτρέπεται πλέον σε δύο λαούς να αλληλοσκοτώνονται».

  • Έχοντας μάλιστα συμβάλει και στην πρόσφατη εκλογή του νέου προέδρου της χώρας Πέτερ Πελεγκρίνι , έχει οδηγήσει στην πραγματικότητα τη Σλοβακία σε φιλορωσική κατεύθυνση.

Η Μπρατισλάβα βρίσκεται πιο κοντά στην Ουγγαρία του Όρμπαν, παρά στην επίσημη ευρωπαϊκή γραμμή.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Σερβία, η Ουγγαρία και η Ρωσία ήταν οι πρώτες χώρες που άφησαν υπονοούμενα για πιθανή συνωμοσία πίσω από την απόπειρα κατά του Φίτσο. Προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι κάποιοι ήθελαν να «ξεφορτωθούν» μια αμφιλεγόμενη και εχθρική προσωπικότητα για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ηγέτες.

Σε κάθε περίπτωση, το μόνο που δεν χρειαζόταν η ΕΕ ήταν μια απόπειρα δολοφονίας. Λίγο πριν τις ευρωεκλογές μάλιστα, καθώς δεν αποκλείεται να ρίξει κι άλλο λάδι στη φωτιά των αντι-ευρωπαϊκών δυνάμεων.

Σε μια περίοδο που η Ευρώπη χάνει ανταγωνιστικότητα. Είναι πολύ πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα στην τεχνολογική επανάσταση. Κανείς δεν την παίρνει στα σοβαρά ως γεωπολιτικά παράγοντα εξωτερικής πολιτικής .

Όταν οι 27 δεν είναι σε θέση να καταλήξουν σε συμφωνία για την Ουκρανία, τη Γάζα ή για τον ρόλο που πρέπει να παίξει η Ευρώπη στον σκληρό αγώνα για την παγκόσμια ηγεμονία που διεξάγουν η Ουάσιγκτον και το Πεκίνο.

===================

Nikos Simos:
 
ΣΚΛΗΡΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ Ο «ΝΕΟΦΕΟΥΔΑΡΧΙΣΜΟΣ» ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΘΕΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
«Δεν είναι στραβός ο γιαλός... Το πλοίο στραβά αρμενίζει»...
Μία παροιμία, που βρίσκει εδώ και αρκετό καιρό, την απόλυτη επαλήθευσή της στην πορεία της συλλογικής (άλλοτε) Δύσης.
Έχουμε γεγονότα τα τελευταία εικοσιτετράωρα που μαρτυρούν ότι η Δύση σκληραίνει την στάση για να αντιμετωπίσει την πολλαπλή ήττα της σε όλα τα πεδία των παγκόσμιων πολιτικών εξελίξεων.
Είναι καταπληκτικό το πως «μωραίνει ο κύριος όν βούλεται απωλέσαι».
Με άλλα λόγια πόση μωρία και πόσες κινήσεις απελπισίας των πολιτικών εκφραστών της νεοφεουδαρχικής δυστοπίας έχουμε τελευταία στην Ευρώπη.
Ξεκινάμε από την απόπειρα δολοφονίας του Σλοβάκου ηγέτη Robert Fitco από έναν τύπο που «δηλώνει» λογοτέχνης(!!!) - ακτιβιστής(;;;) αλλά μπορεί ταυτόχρονα να είναι και δολοφόνος, με την αστεία όσο και περίεργη ομολογία του, αποδίδοντας την πράξη του στο γεγονός ότι διαφωνούσε με την πολιτική του κυβερνώντος κόμματος στην Σλοβακία!
Σαν διαπρύσιος υποστηρικτής της «δυτικής δημοκρατίας» να υποθέσω ότι θεωρούσε ότι «παρέδωσε» μαθήματα δημοκρατικότητας με την πράξη του αυτή;
Δηλαδή την Δημοκρατία την αντιλαμβάνονται οι υποστηρικτές του παρηκμασμένου Δυτικού αστικοδημοκρατικού μοντέλου, σαν μια μορφή κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας, όπου όποιος διαφωνεί με τον «πλουραλισμό της μονοφωνίας» δολοφονείται ή με τον όποιο τρόπο βγάνει από την μέση;
Δεν θα ήθελα να το πιστέψω, αλλά τα γεγονότα των τελευταίων τεσσάρων χρόνων, με την επέλαση της ψυχότροπης, νεοφεουδαρχικής πολιτικής και της αντίστοιχης προπαγάνδας των απόλυτα και κατά πλειοψηφία ευθυγραμμισμένων με το κυρίαρχο δυστοπικό αφήγημα ΜΜΕ στον άλλοτε Δυτικό κόσμο, δεν μου αφήνουν και πολλά περιθώρια αμφιβολιών.
Η προχθεσινή απόπειρα δολοφονίας ενός εκλεγμένου ηγέτη Ευρωπαϊκής χώρας, που αντιτίθεται στην υποδειγμένη από τα δυστοπικά κέντρα συλλογική ευρωπαϊκή παράνοια της Ρωσοφοβίας και προκρίνει την διπλωματία, αντί των όπλων, στις μεγάλες κρίσεις στο έδαφος της Ευρώπης, είναι ένα από μόνο του συνταρακτικό γεγονός.
Το ποιοι κρύβονται πίσω από την αποτρόπαια αυτή πράξη και εάν υπάρχουν υπηρεσίες που η «καθοδήγησή» τους όπλισε το χέρι του εβδομηντάχρονου «ακτιβιστή» μένει να το μάθουμε στην εξέλιξη των ερευνών που έτσι κι αλλιώς ξεκίνησαν.
Υπάρχει όμως κάτι που προσωπικά με εντυπωσίασε αρνητικά και αφορά τα πολιτικά αντανακλαστικά και τα προσχήματα, που φαίνεται ότι στην ευρωπαϊκή μεταπολιτική αποτελούν απλώς.... λεπτομέρειες!
Μέχρι αυτή την ώρα, που γράφονται αυτές οι γραμμές, ΚΑΝΕΝΑ ΕΠΙΣΗΜΟ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΔΟΚΙΜΑΣΊΑ ΠΟΥ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ Ο ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΔΕΝ ΈΦΤΑΣΕ ΑΠΟ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΣΤΗΝ ΜΠΡΑΤΙΣΛΑΒΑ!
Στην Ευρώπη οι πάντες αρκέστηκαν σε δηλώσεις καταδίκης - από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρακαλώ, γιατί στην μεταπολιτική ρόλο έχει μόνο η εντύπωση και όχι η ουσία - η ειλικρίνεια των οποίων ελέγχεται ισχυρά, μια και ο Fitco ήταν το κόκκινο πανί και ο διαρκής πονοκέφαλος της δυσμορφικής Ευρωπαϊκής κολεκτίβας από την εκλογή του, εξαιτίας της στάσης του σε μια σειρά ζητήματα που αφορούσαν τις εκφάνσεις της δυστοπίας, από την υπόθεση των σκευασμάτων για τον Covid, έως την στάση του στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο, αρνούμενος να συνεργήσει στους πολιτικούς αυτοχειριασμούς της ΕΕ.
ΜΌΝΟ η Ρωσία και ο πρόεδρος Πούτιν έστειλαν μήνυμα στην πρόεδρο της Σλοβάκικης δημοκρατίας με ευχές για την ανάρρωση του πρωθυπουργού της χώρας.
Περίεργα «δημοκρατικά» ήθη καθιερώνονται στην, αγνώριστη πια, Ευρώπη που μόνο πολιτισμό και δημοκρατία - όπως για δεκαετίες γνωρίσαμε στην γηραιά ήπειρο - δεν αναδύουν.
Από την άλλη φαίνεται ότι και η ΕΕ ακολουθεί σταθερά μια σκλήρυνση στάσης απέναντι στην ουσία της αστικής δημοκρατίας, της ελευθερίας διακίνησης της είδησης αλλά και των ιδεών, μπροστά στην επερχόμενη καθολική ήττα και κατάρρευση όσων η Νεοφεουδαρχική ελίτ διακυβεύει, στην αναμέτρηση της με την Ευρασία και τον Παγκόσμιο Νότο.
Έχουμε επιβολή νέων κυρώσεων σε ρωσικά μέσα ενημέρωσης από την Ε.Ε.
Η αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις Αξίες και τη Διαφάνεια Věra Jourová, ανακοίνωσε μέσω του «Χ» - αυτό είναι το κατάντημα της υποτιθέμενα σύγχρονης πολιτικής, να ανακοινώνει πολιτικές στα κοινωνικά δίκτυα... ο απόλυτος ξεπεσμός - ότι οι πρεσβευτές των κρατών μελών στην ΕΕ (Coreper) συμφώνησαν την Τετάρτη, να επιβάλουν κυρώσεις σε τέσσερα δίκτυα προπαγάνδας, όπως τα αποκαλεί η ΕΕ, που συνδέονται με το Κρεμλίνο:
Αυτά είναι το Voice of Europe, το RIA Novosti, η Izvestija και η Rossiyskaya Gazeta.
Σύμφωνα με την αντιπρόεδρο της Επιτροπής, τα κράτη-μέλη αποφάσισαν επίσης να απαγορεύσουν τη ρωσική χρηματοδότηση μέσων ενημέρωσης της ΕΕ, ΜΚΟ και πολιτικών κομμάτων.
Οι κυρώσεις στα τέσσερα ρωσικά μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν εγκριθεί από το Coreper και είναι μέρος του 14ου πακέτου κυρώσεων της ΕΕ κατά της Ρωσίας, το οποίο συνολικά βρίσκεται ακόμα υπό επεξεργασία.
Ακόμα είναι γνωστό πλέον ότι το δίκτυο Voice of Europe, με έδρα την Πράγα, έχει βρεθεί από τον περασμένο Μάρτιο στο επίκεντρο των ερευνών για παρέμβαση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν από τις ευρωεκλογές, έπειτα από καταγγελίες των υπηρεσιών πληροφοριών της Τσεχίας ότι χρηματοδοτείται από τη Μόσχα για τη διάδοση ρωσικής προπαγάνδας στην Ευρώπη.
Σχεδόν από την αρχή της ρωσικής ΕΣΕ, θυμίζουμε, έχει αποκλειστεί το ειδησεογραφικό πρακτορείο Russia Today, σαν δείγμα του «πλουραλισμού» και «δημοκρατίας» της δυστοπικά κολεκτιβοποιημένης και δυστυχώς, έως ώρας, μονοδρομημένης πολιτικά Ευρώπης.
Είναι νομίζω διαπιστωμένο και από τους λιγότερο πολιτικοποιημένους πολίτες στην ήπειρο αυτή πλέον ότι η πολιτική στην ουσία της ,σαν το εργαλείο για την ανάπτυξη και την πρόοδο των κοινωνιών στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, έχει τελειώσει.
Το γεγονός πως οι νεοταξίτες και οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους σχεδίασαν από κοινού με το ΝΑΤΟ και επέτρεψαν τον πόλεμο στην Ουκρανία, σαν αιχμή του δόρατος της «τελικής αναμέτρησης» με τις ήδη υπάρχουσες υπερδυνάμεις, που βρίσκονται έξω από την επίδραση του νεοαγγλοσαξονικού, νεοαποικιακού τόξου ισχύος, μας δίνει καθαρά την εικόνα του τι έρχεται για τις κοινωνίες της Ευρώπης.
Ολόκληρη η Ευρώπη οδεύει ταχύτατα σε περιπέτειες και πιθανότατα , όπως έχω ξαναγράψει, να αποτελέσει το θέατρο των επιχειρήσεων του Γ’ παγκόσμιου πολέμου, που ήδη διεξάγεται άτυπα, σε όλα τα πεδία της γεωπολιτικής και της γεωοικονομίας στον πλανήτη.
Οι «λογιστές» των παγκοσμιοποιημένων τραστ, που εμφανίζονται σαν πολιτικοί στην ήπειρο μας, είναι τα πρόσωπα που η δράση τους διαμορφώνει την λογική της «ψευδούς συνείδησης» για την ουσία της πολιτικής και αποτελούν τα εργαλεία με τα οποία θέλει να επιβάλλει αυτή την μορφή της - απροκάλυπτα ήδη ονομαζόμενης – «μεταπολιτικής» ο νεοφεουδαρχισμός στην συνείδηση των υποψήφιων «μεταπολιτών – μεταανθρώπων» της δυσμορφικής πραγματικότητας του «ανάποδου κόσμου» που θέλουν να επιβάλλουν.
Ένα σχέδιο δυσμορφίας, εκ προοιμίου καταδικασμένο σε αποτυχία, που όμως θα δοκιμάσει σοβαρά τους θεσμούς της οργανωμένης πολιτείας στα ευρωπαϊκά κράτη και την ζωή εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών και θα στοιχήσει ίσως εκατόμβες, που θα χαθούν στο πηχτό σκοτάδι που σκεπάζει το μέλλον και την προοπτική της Ηπείρου μας.

Σχόλια