Professor X
Ευτυχισμένη 25η Απριλίου σε όλους!«Τα παιδιά του σχολείου μαθαίνουν ποιος ήταν ο Muzio Scevola ή ο Horazio Coclite, αλλά δεν ξέρουν ποιοι ήταν οι αδελφοί Cervi.
Δεν ξέρουν ποιος ήταν αυτός ο νεαρός από τη Λουνιτζιάνα που σταυρώθηκε σε ένα φυτό επειδή δεν ήθελε να αποκαλύψει τα ονόματα των συντρόφων του, απάντησε: «Θα τους γνωρίσετε όταν έρθουν να με εκδικηθούν».Δεν ξέρουν ποιος ήταν αυτός ο γέρος αγρότης, βλέποντας από το χωράφι του τους Γερμανούς να ετοιμάζονται να πυροβολήσουν μια ομάδα νεαρών Παρτιζάνων που βρέθηκαν κρυμμένοι σε έναν αχυρώνα, άφησε το καλάμι του ανάμεσα στις πατούσες και πήγε μπροστά λέγοντας: "Τα έκρυψα (και δεν ήταν) Αλήθεια), πυροβολήστε με είμαι γέρος και αφήστε τη ζωή σε αυτούς τους τύπους».Όλα αυτά που δεν τα ξέρουν τα παιδιά: Ο Pasolini είχε δίκιο που είπε ότι είμαστε μια χώρα χωρίς μνήμη. Που ισοδυναμεί με το να λέμε χωρίς ιστορία. Η Ιταλία αφαιρεί το επόμενο παρελθόν της, το χάνει στη λήθη του τηλεοπτικού αιθέρα, κρατά μόνο θραύσματα που θα μπορούσαν να βολεύουν τα περιγράμματα της, για τις μετατροπές της. Αλλά η Ιταλία είναι μια κυκλική χώρα, ληθαργική, στην οποία όλα αλλάζουν για να παραμείνουν ως έχουν.Αν η Ιταλία φρόντιζε για τη μνήμη της, θα συνειδητοποιούσε ότι τα καθεστώτα δεν προκύπτουν από το τίποτα, είναι φορέας αρχαίων δηλητηρίων, των οποίων τα βίτσια είναι κυκλικά, επαναλαμβάνονται ενσαρκωμένα από διαφορετικούς ανθρώπους με τον ίδιο κυνισμό, την ίδια αδιαφορία για την ηθική, με την ίδια αλλεργία στη συνοχή, σε μια ένταση ήθη.Piero Calamandrei στο Pasolini.
Αν σας αρέσει αυτό που ανεβάζω, μπορείτε να με βρείτε και στο Instagram, όπου θα μιλήσω για υπέροχα κλασικά, μπορείτε να με βρείτε σε αυτό το link: https://www.instagram.com/ilprofessorx
-----------------------
Blogger: ...ως συντηρητής μνήμης δεν μπόρεσα να αντισταθώ στο καταπληκτικό αυτό κείμενο... Μιλάει για την Ιταλία, αλλά είναι τόσο δικό μας...
Σχόλια