Πανηγυρίζει ο Γ. Γεραπετρίτης για τη συμμετοχή της Ελλάδας στον IMEC μετά την επίσημη επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στην Ινδία (21-22/02/24). Οι γεωπολιτικοί και γεωοικονομικοί λόγοι που οδήγησαν στη δημιουργία του “Οικονομικού Διάδρομου Ινδίας – Μέσης Ανατολής – Ευρώπης”, εξηγήθηκαν σε προηγούμενο σχόλιό μας (05/02/24)όπου αναφέρεται ότι επιτυγχάνεται η “παράκαμψη της Ερυθράς Θάλασσας”, γεγονός που όμως “προμηνύει την κατάρρευση της οικονομίας Αιγύπτου και την μετατόπιση της βαρύτητας στα λιμάνια του Ισραήλ”.
Υπό αυτό το πρίσμα οφείλουμε να “διαβάζουμε” την νέα προσέγγιση
Αιγύπτου-Τουρκίας, και την άμβλυνση της μακροχρόνιας έντονης
αντιπαλότητας Ερντογάν-Σίσι (1 και 2). Γεγονός που θα έχει άμεσες συνέπειες για την Ελλάδα στην Αν. Μεσόγειο τις οποίες επιβεβαιώνουν «ΤΑ ΝΕΑ» που αναφέρουν:
“Ξέρουν κάτι στην Τουρκία… που δεν ξέρουμε; Τί συμβαίνει στην Αν.
Μεσόγειο;” Η Αίγυπτος φαίνεται ότι κάνει κινήσεις για να ανακόψει τον
IMEC στην Αν. Μεσόγειο, ορθώνοντας ένα “τουρκικό ανάχωμα”…
Ειρήσθω εν παρόδω, σημειώνεται ότι ένας από τους λόγους
που ώθησαν τον Σίσι να υπογράψει την προβληματική -και πολύ ύποπτη,
διότι αφήνει αφύλακτη την ελληνική υφαλοκτυπίδα ανατολικά του 28ου
Μεσημβρινού (1 και 2)-
Ελληνοαιγυπτιακή μερική οριοθέτηση ΑΟΖ το 2020, ήταν η κατάρρευση του
Χαφτάρ στο μέτωπο της Τρίπολης η οποία έφερε τα υποστηριζόμενα από την
Τουρκία στρατεύματα της GNA -μαζί με τους Τούρκους αξιωματικούς που τα
διοικούσαν- στην καρδιά των πετρελαϊκών εξαγωγικών υποδομών της Λιβύης,
κάτι που αποτελεί “κόκκινη γραμμή” για τα αιγυπτιακά συμφέροντα.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, όλες οι εξελίξεις συντείνουν στο ότι η
είσοδος της Τουρκίας στο East Med Gas Forum, σε πρώτη φάση -κατ’
απαίτηση του Τζ. Πάιατ (1, 2 και 3)
ώστε να επιτευχθεί η αναγνώριση των ανύπαρκτων δικαιωμάτων της Τουρκίας
στην Αν. Μεσόγειο- είναι θέμα χρόνου, και εν συνεχεία θα ακολουθήσει η
εφαρμογή του γνωστού “χάρτη Μπάιντεν”, που συνεπάγεται την απώλεια της
ελληνικής δυνάμει ΑΟΖ ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού -ο οποίος τέμνει
την Ρόδο-, καθώς και του κοινού θαλάσσιου συνόρου με την Κύπρο (1, 2 και 3).
Οι πληροφορίες από την Ουάσιγκτον
μάλιστα λένε ότι κατά την επίσκεψη Μπλίνκεν στα Χανιά (06/01/24), μας
ζητήθηκε ακριβώς αυτό: Να προσφέρουμε τη μισή ΑΟΖ μας στην Αν. Μεσόγειο.
Κάτι που επιβεβαιώνουν και ελληνικές διπλωματικές πηγές
σύμφωνα με τις οποίες “η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει την εμφάνιση μιας
μείζονος σημασίας διευθέτησης, η οποία προϋποθέτει υποχωρήσεις σε θέματα
κυριαρχίας (μειωμένη ή καθόλου επήρεια των νησιών σε ΑΟΖ) στην
ανατολική Μεσόγειο”.
Στις 27/06/23 το iEpikaira έγραφε:
“Για όσους διατηρούν ακόμη αμφιβολίες σχετικά με το πλαίσιο και τους
σκοπούς του επικείμενου Ελληνοτουρκικού διαλόγου -υπό αμερικανογερμανική
επιδιαιτησία (1, 2, 3 και 4)- όπου ο Γ. Γεραπετρίτης συνέβαλε ήδη καθοριστικά, οι πληροφορίες της
«ΕΣΤΙΑΣ» αναφέρουν ότι: «Βουλευτές όλων των κομμάτων της παρελθούσας
Βουλής και της παρελθούσας τουρκικής Εθνοσυνέλευσης πηγαίνουν και
έρχονται μυστικά στην Άγκυρα και στην Αθήνα, και μετέχουν σε μυστικές
εμπιστευτικές ενημερώσεις που ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΤΡΙΤΟΙ [ποιοι άραγε;],
προκειμένου να προετοιμαστεί το κλίμα…». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι
προεκλογικά, προβεβλημένα στελέχη κομμάτων, μιλούσαν ανοικτά για το
ενδεχόμενο της «συνεκμετάλλευσης» και για «Πρέσπες του
Αιγαίου/Ανατολικής Μεσογείου» (1, 2 και 3).”
Εν κατακλείδι, η προσπάθεια ελέγχου του “Νοτίου Διαδρόμου Εμπορίου” από τη Δύση, έφερε στο προσκήνιο τον IMEC ο οποίος με τη σειρά του αναδιαμορφώνει τους συσχετισμούς στην Αν. Μεσόγειο και οδηγεί στην εφαρμογή του χάρτη Μπάιντεν.
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com
Σχόλια