Στην χώρα μας, τα ονόματα του Σόιμπλε και των ομοϊδεατών του έχουν καταχωνιαστεί στα ίδια «μαύρα» βιβλία των γερμανικών εγκλημάτων στον τόπο μας. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Η Ελλάδα που ζούμε σήμερα είναι αυτή που οραματίστηκε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε την άνοιξη του 2010. Για τον Γερμανό πολιτικό η θέση που άξιζε στη χώρα μας και στον λαό της ήταν στον πάτο της Ευρώπης. Με μισθούς Βουλγαρίας, ακρίβεια Ελβετίας και διαφθορά Κολομβίας.
Ο βασικός εκφραστής της μετατροπής μιας κανονικής χώρας, όπως ήταν η Ελλάδα μέχρι το 2010, σε μπανανία ήταν ο τότε υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας. Με την κάλυψη της Μέρκελ, την υποστήριξη του ΔΝΤ και τα παλαμάκια «Βάστα, Σόιμπλε» των εγχώριων προπαγανδιστών αυτού του σχεδίου.
Η Ελλάδα που υποσχέθηκε ο Σόιμπλε θα γινόταν (δήθεν) μεταρρυθμιστική. Στην πραγματικότητα, δεν έγινε καμία μεταρρύθμιση υπέρ της «κανονικότητας» της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Το χρέος σήμερα είναι πιο υψηλό απ’ όταν μπαίναμε στα Μνημόνια. Έγινε, υποτίθεται, διαχειρίσιμο μόνο αφότου ξεπουλήθηκαν τα χρήματα των ασφαλισμένων με το PSI. Η μεσαία τάξη έχει εξαϋλωθεί. Η οικονομία εξακολουθεί να πουλάει «αέρα» υπηρεσίες δίχως κανένα παραγωγικό μοντέλο.
Αυτό που συνέβη ήταν να αλλάξουν τα «τζάκια», έτσι ώστε οι επίλεκτοι του Βερολίνου να παίρνουν αυτοί τις δουλειές, να αφαιρεθεί βίαια ο πλούτος από τους πολλούς για να μεταφερθεί στις τσέπες λίγων, σχέδιο που εξελίσσεται μέχρι σήμερα, και με τους εκβιασμούς η Ελλάδα να παραχωρήσει στους δανειστές εθνική κυριαρχία και εθνικό πλούτο.
Οι 18χρονοι του 2010 είναι σήμερα πάνω από 30 πια. Δεν γνωρίζουν ακόμα πώς είναι η κανονική ζωή. Δεν ξέρουν τι είναι αξιοπρεπής μισθός, σταθερή δουλειά, ενοίκιο «βιώσιμο», δάνειο για στέγη, προοπτική οικογένειας. Υπεύθυνος γι’ αυτό είναι ο Σόιμπλε, όσες ελληνικές κυβερνήσεις συνεργάστηκαν μαζί του κι όσα μίντια παραπλανούσαν την κοινή γνώμη.
Ένας 55χρονος σήμερα, το 2010 ήταν 40άρης. Η καριέρα που έχτιζε μέχρι τότε «βομβαρδίστηκε». Έμεινε άνεργος, του έφαγαν λεφτά επιχειρήσεις που βαρούσαν κανόνι, μπορεί να άλλαξε επάγγελμα ή να συνέχισε το προηγούμενο, αλλά όχι πλέον με κανονικό μισθό. Με μισθό ανειδίκευτου εργάτη. Κι αν του αρέσει…
Ο Σόιμπλε βρήκε στη χώρα μας ένα «υπηρετικό» πολιτικό σύστημα κι έκανε ό,τι δεν κατάφερε σε καμία άλλη χώρα. Να διαλύσει τη Δικαιοσύνη της, την Υγεία της, την Παιδεία της, τα ΜΜΕ και την ενημέρωσή της, την Αστυνομία της, τις κοινωνικές δομές της. Να την αποκτηνώσει.
Πριν από τέσσερις δεκαετίες, υποκλοπές από πρωθυπουργό σήμαιναν ειδικά δικαστήρια και σκληρές διώξεις από τη Δικαιοσύνη. Σήμερα δεν σημαίνουν τίποτα. Στην Ελλάδα του Σόιμπλε η Δικαιοσύνη απονευρώθηκε για να μην μπορεί να βρει ενόχους ακόμα και σε υποθέσεις κραυγαλέες όπως η Siemens. Η διαφθορά, η διαπλοκή και το μαύρο χρήμα στις σακούλες έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ.
Στην Ελλάδα του 1990 και του 2000 όταν λέγαμε ότι έχει προβλήματα το ΕΣΥ εννοούσαμε ότι υπάρχουν ράντσα. Στην πανδημία ο κόσμος πέθαινε ήσυχα σπίτι του. Δεν υπήρχαν ούτε καν άδεια ράντσα επειδή δήθεν δεν υπάρχουν… λεφτά. Λείπουν αυτά τα λεφτά που αρπάχτηκαν με εντολή Βερολίνου από τους πολίτες για να σωθούν οι τράπεζες, αλλά που τώρα είναι περασμένα, ξεχασμένα και ακαταδίωκτα.
Στην Ελλάδα του 2010 αν έβγαινε υπουργός και χυδαιολογούσε απέναντι στον λαό το Πάσχα και τα Χριστούγεννα για γαλοπούλες, Πόρσε και αρνιά, Μαζεράτι ή παρόμοιες γελοιότητες, θα έφευγε από την κυβέρνηση κλοτσηδόν το επόμενο πρωί. Τώρα, τέτοιοι πολιτικοί αναβαθμίζονται και προβάλλονται από τα συστημικά ΜΜΕ.
Οικογένειες διαλύθηκαν, γονείς είδαν τα παιδιά τους να φεύγουν μετανάστες στο εξωτερικό, επιχειρήσεις που άντεξαν πολέμους εξολοθρεύτηκαν, ένας λαός διχάστηκε στις πλατείες και στα δημοψηφίσματα με πληγές που δεν έχουν κλείσει ακόμα, κι όλα αυτά επειδή ο Σόιμπλε απειλούσε ότι θα μας διώξει από το μεγάλο φετίχ της ζωής του, το ευρώ. Για ένα… νόμισμα και την κερδοφορία των ελεεινών «αγορών» αποφάσισε να τινάξει στον αέρα τη ζωή μιας χώρας για τις επόμενες γενιές.
Τα σημάδια που αφήνει στην Ελλάδα το δίδυμο της φοβικής Μέρκελ και του μισάνθρωπου Σόιμπλε θα επιμένουν για δεκαετίες ακόμα.
Ο Σόιμπλε οραματιζόταν μια Ελλάδα-σερβιτόρα για να κάνουν τις διακοπές τους οι Γερμανοί τουρίστες. Μια Ελλάδα-προτεκτοράτο για να αποκτήσει πρόσβαση η Γερμανία στη Μεσόγειο. Μια Ελλάδα που θα έλεγε «ναι σε όλα» στον φίλο της Γερμανίας, Ερντογάν. Μια Ελλάδα δίχως κοινωνικό ιστό ανθεκτικό, αλλά εύκαμπτο. Μια Ελλάδα με φτωχούς κατοίκους για πλούσιους πελάτες.
Ο Γερμανός πολιτικός του «κομματικού σωλήνα», αφού μόνο στους Χριστιανοδημοκράτες εργάστηκε σε όλη του τη ζωή, κατάφερε σε μεγάλο βαθμό τις επιδιώξεις του. Ούτε την ανάγκη για μια συγγνώμη δεν αισθάνθηκε μέχρι να πεθάνει.
Όσο δυνατός, όμως, κι αν εμφανιζόταν ο Σόιμπλε, δεν θα μπορούσε ποτέ να βρει το κουράγιο να πει κατάματα σε έναν Έλληνα εργαζόμενο και οικογενειάρχη γιατί αποφάσισε να καταστρέψει τη ζωή του. Τόσο αδύναμος ήταν ο δήθεν «Θεός της αρχιτεκτονικής της Ευρώπης».
Η οικογένειά του έχει κάθε λόγο να θρηνεί για τον θάνατό του. Το ίδιο και οι Γερμανοί ψηφοφόροι που τον επέλεγαν να τους κυβερνά. Στην Ελλάδα, όμως, τα ονόματα του Σόιμπλε και των ομοϊδεατών του έχουν καταχωνιαστεί στα ίδια «μαύρα» βιβλία των γερμανικών εγκλημάτων στον τόπο μας. Τουλάχιστον τώρα η ανυπαρξία του δεν θα είναι περαιτέρω βλαπτική για το κοινωνικό σύνολο.
Και κλάααμα οι εθελόδουλοι!
Η Ελλάδα θρηνεί την απώλεια του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Για την ακρίβεια, όχι σύσσωμη η Ελλάδα και όχι άπαντες οι Έλληνες. Κι αν κάνουμε το τελικό ξεσκαρτάρισμα, ο αριθμός των τεθλιμμένων μειώνεται δραματικά. Θα μείνουν στον πάτο όπου ανήκουν κάτι χαροκαμένοι «μενουμευρώπηδες» και κάτι κομπάρσοι εθελόδουλοι τύπου Μητσοτάκη, Άδωνη Γεωργιάδη και Πορτοσάλτε, που πήραν με καμάρι υπεργολαβικά τη δουλειά της συντριβής των Ελλήνων για λόγους παραδειγματισμού από τις οικονομικές ερπύστριες του Δ’ Ράιχ και βεβαίως ορισμένες εξέχουσες περιπτώσεις της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικής τάξης, οι οποίες πλούτισαν από τη δυστυχία του κόσμου της εργασίας, τη μετανάστευση των καλύτερων μυαλών της πατρίδας, την εξαθλίωση και τις χιλιάδες αυτοκτονίες απεγνωσμένων Ελλήνων, την εκδικητική ισοπέδωση κάθε ελπίδας.
Συγκροτούν όλοι αυτοί έναν πηχτό, μαύρο χυλό εκτελεστικών οργάνων που προσπάθησαν να ταπεινώσουν και να εθίσουν τους Έλληνες στην ιδέα ότι είναι υπεύθυνοι για τα δεινά τους. Όλη η Ευρώπη συνήθισε στην προσβλητική καταφορά ότι οι Έλληνες είναι λαός τεμπέληδων που αρμέγουν τις κοινοτικές αγελάδες και ζουν εις βάρος του προκομμένου Βορρά, την ώρα που εμείς, με το αίμα μας, σώζαμε τις ληστρικές τους τράπεζες.
Ο λαός μας, όπως έκανε πάντα και όπως θα κάνει και όποτε χρειαστεί στο μέλλον, αντιστάθηκε στη λαίλαπα. Όρθωσε ανάστημα και διαδήλωσε την ανυπακοή του -προτού τον προδώσει στεγνά και ο Τσίπρας- διεκδικώντας τη λιγοστή ζωή του στους δρόμους και στις πλατείες. Προτού αυτοί οι προβοκάτορες κάψουνε τους ανθρώπους στη Μαρφίν -αυτούς που ο Χρυσοχοΐδης διαβεβαίωνε, ανάμεσα σε τόσες ψεύτικες υποσχέσεις, ότι είναι θέμα χρόνου να συλλάβει- υποχρεώνοντας τον κόσμο να γυρίσει φοβισμένος στον καναπέ του.
Η συνθηκολόγηση του Τσίπρα, όταν ο Σόιμπλε σε κείνη τη μακρόσυρτη διαπραγμάτευση του πήρε το κεφάλι και τον έκανε οικόσιτο κατοικίδιο στον καναπέ του Βερολίνου, έδωσε την ευκαιρία σε όλους τους γερμανόφιλους της χώρας να ξεσπαθώσουν. «Σας τα λέγαμε ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος» βγάζαν χαιρέκακα τα σωθικά τους, ζητώντας ρεβάνς από τα λαγούμια τους και εννοώντας ότι στη ζωή αυτή ή θα υποταχθεί κανείς ή θα χαθεί. Τους ξέπλυνε όλους αυτούς η ατιμωτική στάση του Τσίπρα. Τους έδωσε το δικαίωμα να βγαίνουν σήμερα στο μεϊντάνι και να κατηγορούν όποιον διεκδικεί ανθρώπινο μεροκάματο, δημόσια Παιδεία και Υγεία για λαϊκιστή!
Η χώρα έχει πολιτική σταθερότητα, κόμπαζε την περασμένη Κυριακή η… σοβαρή ναυαρχίδα της μεταλλαγμένης Δεξιάς που ανήκει στον όμιλο του γνωστού τουρκοκάναλου. Ας τους πει κάποιος ότι η χώρα ζει στην πιο βαθιά μεταπολιτευτικά αναπηρία. Στο τιμόνι, μέσα σε μια βλακώδη παντοδυναμία, βρίσκεται ένας πρωθυπουργός του οποίου οι ηθικές αρχές δεν έχουν καμία σχέση με τις δικές μας. Και το πότε θα βρούμε στην επόμενη ξέρα είναι θέμα χρόνου…
Σχόλια