Πρέπει πλέον να λύσεις εξισώσεις, τύπους και ολοκληρώματα για να ζεσταθείς με το air condition ή να ανάψεις τον θερμοσίφωνα και το πλυντήριο.
«Υπολογίζω, επιλέγω άρα υπάρχω» είναι η κατάσταση με τα πολύχρωμα τιμολόγια ρεύματος.
Το κόστος του βίου χρωματίζεται ώστε να κατατάξει τα υποκείμενα σε κατηγορίες με περιορισμούς, δηλαδή σε καταναλωτικές τάξεις, με ταξικά μαθηματικά χρηματιστηρίου ώστε ο καθένας να ξέρει ότι η δαπάνη είναι επιλογή σε συνάρτηση με τα επίπεδα εισοδήματος, περιουσίας (εκεί δηλαδή όπου «πρέπει» και να ανήκει ο καθένας).
Η ατομική επιλογή στον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό της ιδιωτικής αγοράς γίνεται εξίσωση των πολλών αγνώστων.
Για να περιορίσεις την σπατάλη στο ρεύμα πρέπει να είσαι μαθηματικός ενεργειακών οικονομικών : μηχανισμός διακύμανσης, συντελεστής προσαύξησης και τιμές εκκαθάρισης αγοράς.
Οι εξισώσεις και οι συναρτήσεις, ο κώδικας τιμολόγησης, τα matrix των στατιστικών και των παλινδρομήσεων, είναι η ορθογραφία του σημειοκαπιταλισμού που ποσοτικοποιεί τις ανάγκες.
Είναι τα υπολογιστικά εργαλεία που αντικαθιστούν τον πολύτιμο χρόνο του ανθρώπου, υπεξαιρούν τον βίο του, καθοδηγούν τις ανάγκες του.
«Δεν σταθμίζεις, δεν υπολογίζεις, άρα πληρώνεις περισσότερο». Η βελτιστοποίηση στην επιλογή παρόχου και τιμολογίου- και η χρηματιστικοποίηση του αγαθού ενέργεια -απαιτεί πολυπαραγοντικούς υπολογισμούς.
Ο νεοέλληνας, που μια ζωή έβλεπε τα KWh και μετρούσε τις δραχμές και τα ευρώ, τώρα πρέπει να συμμορφωθεί με το χρηματιστηριακό και κερδοσκοπικό παίγνιο των δήθεν δικαίων τιμών.
Η γραμματική της απόφασης γίνεται αριθμομηχανική, με στόχο την μοντελοποίηση και μαθηματικοποίηση αυτού του σχιζοφρενικού σκηνικού.
Μια δήθεν ελεύθερη επιλογή αποφυγής του ρίσκου να πληρώσεις ακριβά τον λογαριασμό σου.
Συνδεδεμένη με το χρηματιστήριο ενέργειας των δήθεν δίκαιων τιμών αγοράς, η αποκωδικοποίηση της δήθεν ελεύθερης επιλογής, γίνεται πολύ απλά μια σύνθετη πράξη δεσμευτικής επιλογής.
Η ρήτρα αναπροσαρμογής των τιμών - το ιερό δισκοπότηρο του ψευδονόμου προσφοράς και ζήτησης - και οι δείκτες διακύμανσης που προκύπτουν, είναι το ακριβό τίμημα του να μάθεις μόνος σου τι σε συμφέρει να επιλέγεις ώστε να αποφύγεις το ρίσκο του ακριβού προιόντος.
Ακόμα και αν πρόκειται για δημόσιο αγαθό, οφείλεις να το ξοδεύεις με εισοδηματικούς και καταναλωτικούς περιορισμούς, με βάση αυτά τα ταξικά μαθηματικά της επιλογής…
==========
Σχόλια