Η διαφορά μεταξύ θρασυβούλου και θαρραλέου είναι ότι ο δεύτερος, δεν διστάζει να ολοκληρώσει τις τολμηρές του πρωτοβουλίες . Έτσι κι ο πρωθυπουργός κ. Κυρ. Μητσοτάκης δεν τόλμησε να διαγράψει από την το κόμμα της «Νέας Δημοκρατίας» τον κ. Αντώνη Σαμαρά, που στην κρίσιμη ψηφοφορία της «ντροπολογίας Καιρίδη», την καταψήφισε αγνοώντας την κομματική πειθαρχία - έννοια αμφιλεγόμενη κι αντισυνταγματική.
Εφ’ εξής, ο αντιρρησίας πρώην πρωθυπουργός θα γίνει πόλος έλξεως παντός διαφωνούντος μέσα στην κυβερνητική πλειοψηφία, μέχρις ότου αυτή φθαρεί και η κυβέρνηση πέσει από την αρχή της δεδηλωμένης του Χαρ. Τρικούπη, που κάνει την διαφορά μεταξύ κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και Προεδρικής.
Χρειάζεται μεγάλη αποφασιστικότης για να κερδίσεις τις εντυπώσεις πάνω στην οχλοβοή της μάχης- ακόμη και της κοινοβουλευτικής αλλ’ ο Κυριάκος δεν είναι ο Ιωσήφ Στάλιν, να εκκαθαρίζει όσους ευρίσκει αντιπάλους στον δρόμο του προς την απόλυτη εξουσία. Κι έχει πολύ ακόμη να την εξασφαλίσει και πολλά εμπόδια.
Εν πρώτοις, είναι οι «αστοχίες» της πολιτικής του, από την «πράσινη ανάπτυξη» που τριπλασίασε το κόστος ηλεκτρικής ενεργείας και ματαιώθη απ’ την… Ισλανδία, με την χθεσινή έκρηξη του υπερηφαιστείου, μέχρις του γάμου των ομοφύλων που συγκεντρώνει την αποδοκιμασία της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού. Μεταξύ αυτού και της Εκκλησίας, που είναι το μεγαλύτερο κίνημα στην χώρα.
Μετά είναι κι οι δυσκολίες στην οικονομία των «δύο κοινωνιών» όπου η μεγαλυτέρα υποφέρει σοβαρά από το ακρίβεια και τους χαμηλούς μισθούς κι η άλλη, των ολίγων που διαβιεί κατά τρόπον σκανδαλώδη. Αργά η γρήγορα η πρώτη θα τιμωρήσει την ΝΔ στις Ευρωεκλογές της 6ης Ιουνίου, οπότε οι σημερινοί συμπαραστάτες του Κυριάκου (Πασόκ και ΣΥΡΙΖΑ) στις καθυστερημένες μεταρρυθμίσεις, όπως η ιδιωτική παιδεία, θα τον εγκαταλείψουν.
Λίαν συντόμως εξ αιτίας του αντιπερισπασμού στη νομιμοποίηση 300.000 λαθρομεταναστών, που θα έλεγε το ΚΚΕ. Όχι πώς είναι κακή ιδέα αλλά πάσχει στην εφαρμογή της. Εδώ, το αρχηγείο των ΜΑΤ είναι απροστάτευτο από βομβιστές, θα αντέξει ο ερχομός του Χάρβαρντ στους αριστερούς μπαχαλάκηδες;
Υπάρχει βεβαίως το επιχείρημα των κυνικών ότι ο Κυριάκος «δεν έχει αντίπαλον». Πέραν του ότι είναι αμφίβολο – δυο τρεις έχουν αρχηγικές βλέψεις, να τεθούν επικεφαλής μιας γνησίας δεξιάς αντί της νυν αριστεροφέρουσας - η φύσις και η πολιτική αποστρέφονται το κενόν. Οι πολλοί έχουν αρχίσει και αμφιβάλλον για την νομιμότητα της πρωθυπουργικής δημοκρατίας, διά της αποχής στις δημαιρεσίες που ήδη υπερβαίνει το 50% του εκλογικού σώματος. Όταν όμως οι «εκλεκτοί» υποψήφιοι του πρωθυπουργού πάρουν 20% στις ευρωεκλογές, πόσον ανασφαλείς θα αισθανθούν οι 157 «βολευτές πλήν Σαμαρά» και δεν θα τραγουδήσουν στον αναντικατάστατο το λαϊκόν άσμα «γεννήθηκες για την καταστροφή»;
Μπορεί ο ΕCONOMIST ν’ αποδίδει εύσημα στον κ. Μητσοτάκη, για την αποκατάσταση της οικονομικής ισορροπίας στην Ελληνική οικονομία αλλά πέραν της αξιοπιστίας του ως περιοδικού ποικίλης ύλης, τον πρωθυπουργό στην Ελλάδα αναδεικνύουν οι ξένοι πιστωτές της κι όχι οι κομματικές ψηφοθηρίες.
Όταν αυτοί θ’ ανακαλύψουν ότι το δημόσιο χρέος είναι 624 δισ., ευρώ, πάνω από το 200% του Ελληνικού ΑΕΠ, ακόμη κι η φίλη του, πρόεδρος της Κομισιόν βον ντερ Λάιεν θα εγκαταλείψει τον χρεοφειλέτη. Τότε το ΓΙΟΥΡΩΓΚΡΟΥΠ θα του ζητήσει να πάρει μέτρα «περί τού μή δείν (άλλο) δανείζεσθαι»(Πλούταρχος) και τον Κυριάκο θα βρουν οι ίδιες συμφορές που έφεραν την ΝΔ στο 17% των εκλογών του 2014 επί Σαμαρά, με τον ΕΝΦΙΑ και την ανεργία 800.000 εργαζομένων. Θα είναι όμως τότε αργά να ζητήσει καταφύγιο στις Βρυξέλλες.
- Στάσου, Κυριάκο, ακόμη κι η Σύγκλητος ας περιμένει «…κ’ ευθύς να τα γνωρίσεις / τα «σοβαρά γραφήματα του Αρτεμίδωρου»(*) κι όχι του Οικόνομιστ.
(*)ΜΑΡΤΙΑΙ ΕΙΔΟΙ ποίημα του Κ.Π.Καβάφη
Σχόλια