Λοιπόν, είναι φανερό, τουλάχιστον για μένα, ότι: Τα Ζώα, είναι ο Ελληνικός Λαός. Τα γουρούνια της “Φάρμας των Ζώων”, είναι όλο το τραπεζο-εκκλησιαστικο-εργολαβο-νομικο-πολιτικό σύστημα. Ο Τζόουνς και οι άλλοι ιδιοκτήτες των γύρω αγροκτημάτων, είναι ο ξένος παράγοντας.
Όχι, ότι το βιβλίο αυτό δεν προσαρμόζεται και σε άλλες χώρες και σε άλλες κοινωνικές ομάδες!..
Ένα θέμα που απασχολεί πολλές φορές στις συζητήσεις, είναι το πόσο βοηθάει να ξέρει – να βλέπει, ο Λαός με σαφήνεια τον “εχθρό”.
Όπως φαίνεται από το βιβλίο, “τέσσερα πόδια, δύο πόδια” και άλλα, αυτό δεν είναι εφικτό, αλλά ούτε και αποτελεί λύση, αφού ο πραγματικός εχθρός είναι δίπλα μας και μέσα μας. Δηλαδή: Χωρίς την προδοσία των γουρουνιών που τα θεωρούσαν φίλους, δεν θα γινόταν ότι έγινε. Όπως επίσης χωρίς τις αυταπάτες που έτρεφαν, τουλάχιστον το άλογο και τα πρόβατα, παρασύροντας σε ηττοπάθεια και άλλους.
Το ίδιο μπορούμε να το δούμε και στην περίοδο της Εαμικής αντίστασης. Οι δωσίλογοι ήταν βασικό στήριγμα των γερμανο-ιταλο-βουλγαρικών στρατευμάτων κατοχής. Και δεν ήταν λίγοι! Όπως και οι μαυραγορίτες, οι καταδότες, οι Χίτες. Την ίδια εποχή υπήρχε τμήμα του ελληνικού πληθυσμού που έτρεφε γερμανοφιλία, ενώ ένα άλλο πίστευε ότι η αγγλοφιλία του, θα ανεξαρτητοποιήσει την μεταπολεμική Ελλάδα. Έσφαλαν και οι δύο. Δεν το παραδέχτηκαν ποτέ!
Αναφορικά στο σήμερα: Πιστεύετε ότι οι προδότες της Ελλάδας και του Ελληνικού Λαού, είναι ένα αμελητέο πλήθος; Πιστεύετε ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε μαζί τους; Πιστεύετε ότι μπορούμε να συνυπάρξουμε; Έστω και μετά την “παραδειγματική τους τιμωρία”; Μ' αυτούς που ξεπούλησαν την χώρα, τον υλικό πλούτο της, την ιστορία της και τον πολιτισμό της, και οδήγησαν τους μισούς Έλληνες σε μετανάστευση;
Αυτό που λέμε “κοινωνική οργάνωση” είναι στόχος και επιδίωξη και των ελίτ, αλλά και των ομάδων που θέτουν τον εαυτό τους μπροστάρη στις λαϊκές διεκδικήσεις, ενάντια στις ελίτ.
Στο βιβλίο, ο στόχος της κατασκευής του ανεμόμυλου, γίνεται ένα από τα έργα που έλκουν τα Ζώα στο να προσπαθούν όλα μαζί. Βέβαια ο στόχος αυτός γίνεται πεδίο εκμετάλλευσης των Ζώων από τα γουρούνια.
Η καπιταλιστική ελίτ, έχει ομολογουμένως μεγάλη επιτυχία στο να οργανώνει μικρές ή μεγάλες ανθρωποομάδες σε κοινά έργα, σε κοινούς στόχους. Θυμηθείτε τον εμβολιασμό δισεκατομμυρίων με το εμβόλιο. Αλλά και την προσήλωση δισεκατομμυρίων κάθε βράδυ στην οθόνη της τηλεόρασης!..
Με φιλοσοφία: εμείς “αφεντικά, άρχοντες, βασιλιάδες, νταβατζήδες, συνεργάτες, όργανα” ενώ οι υπόλοιποι “σκλάβοι, κορόιδα, εργάτες, πόρνες, μαλάκες”.
Με μέσα: τη βία, την απάτη, την αδιαφορία για το μεγάλο σύνολο, όσο και τη συστηματική διαφθορά σε όλα τα επίπεδα.
Οι αντίπαλες των ελίτ ομάδες, δεν μπορεί να έχουν την ίδια φιλοσοφία ούτε τα ίδια μέσα.
Όμως χωρίς βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους δεν μπορεί να οργανωθεί καμία κοινωνική ομάδα. Το κοινό όραμα! Που βέβαια για τους προνομιούχους του συστήματος, είναι “η αρπαχτή”, το “ο θάνατος σου η ζωή μου”.
Η μέχρι τώρα φιλοσοφία των ομάδων λαϊκής διεκδίκησης, ήταν, η γη είναι κοινή (δημόσια) και μας χωράει όλους. Τώρα που η ομάδες ελίτ αποφάσισαν ότι η γη είναι ιδιωτική και δεν μας χωράει όλους, τι μέλλει γενέσθαι; Στο βιβλίο το άλογο το στέλνουν στον εκδορέα, στην σύγχρονη ζωή πού θα στείλουν τους “περίσσιους”;
Ένα άλλο στοιχείο της φιλοσοφίας των ομάδων λαϊκής διεκδίκησης, είναι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Αλλά η ψαλίδα του νομισματικού πλούτου των ελίτ και της πλέμπας διαρκώς μεγαλώνει. Η περίσσεια του πλούτου αυτού χρησιμοποιείται για πολιτική εκμετάλλευση, εξαγορά του νομικού προσωπικού αλλά και των νόμων, έκρηξη και συντήρηση πολέμων. Οι μεγάλες μάζες συμπιέζονται σε υλική και πνευματική φτώχεια (λουμπενοποίηση) ώστε να μην μπορούν να συνειδητοποιήσουν την κατάσταση τους, ούτε και να αντιδράσουν. Η μεγάλη μάζα αυτών που τους λέμε κορόιδα, μαλάκες και ηλίθιους (όπως τα ζώα της φάρμας) είναι αποτέλεσμα αυτής της λουμπενοποίησης. Το να τους “παρατήσουμε” είναι σαν να αφαιρούμε από την επαναστατική δυνατότητα ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Είναι σαν να προσθέτουμε ένα όπλο ακόμη, στα χέρια των ελίτ, αφού η οργάνωση τους με μέσα τη βία και την απάτη, μπορεί να τους στρέψει εναντίον των συνειδητοποιημένων ομάδων. Δείτε τα οργανωμένα κύματα μετανάστευσης! Δεν είναι κάτι σαν αυτό;
Εδώ μπαίνει στη συζήτηση το μέσον. Στη δική μου οπτική, πρώτα οφείλει να γίνει η συνειδητοποίηση μεγάλης μερίδας των λαϊκών στρωμάτων και στη συνέχεια να προσπαθηθεί η επαναστατική επικράτηση με όλα τα μέσα, δηλαδή ακόμη και με τη βία. Αυτή η συνειδητοποίηση δεν μπορεί να επιτευχθεί με άλλον τρόπο εκτός από την επενέργεια του Λόγου στις λαϊκές μάζες. Με υπομονή και επιμονή. Όσοι βιάζονται και βιάζουν την ωρίμανση των λαϊκών μαζών, προσφέρουν κακή υπηρεσία στο επαναστατικό όραμα. Πολλές φωνές και γραφίδες αφυπνιστικές, τον Λόγο (συναίσθημα συν λογική) ασκούν σαν μέσο στις εκπομπές τους στο γιουτιούμπ. Κι εμείς που διαβάζουμε το κείμενο αυτό εδώ, το ίδιο. Ας μην υποτιμούμε την σημασία και την αξία αυτού που κάνουμε. Και ας μην βιάζουμε καταστάσεις. Ο χρόνος είναι σημαντικό συστατικό στο μαγείρεμα του φαγητού που λέγετε επαναστατική αλλαγή!
Στο βιβλίο, ο Ναπολέων, παίρνει τα νεογέννητα σκυλάκια και τα μεγαλώνει αυτός, μαθαίνοντας τα, πώς να προστατεύουν τον ίδιο, χωρίς περίσκεψη, ενάντια στα ζώα όταν δυσανασχετούν σε κάποιες αποφάσεις του. Τα ΜΑΤ δεν είναι κάτι παρόμοιο;
Παρόμοια, λειτούργησαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το μαγκανοπήγαδο. Δηλαδή, την περιστροφική αντλία νερού από μεγάλα πηγάδια. Επειδή οι ώριμες καμήλες δεν δέχονταν την δύσκολη και μονότονη αυτή εργασία, δάγκωναν, χτυπιόταν και έφευγαν ή τραυματίζονταν, οι Αιγύπτιοι, έπαιρναν ένα νεογέννητο καμηλάκι, το τύφλωναν, και όταν μεγάλωνε το έβαζαν στο μαγκανοπήγαδο. Το καμηλάκι που δεν είχε γνωρίσει κάτι άλλο, δεχόταν την εργασία αυτή υπό την προϋπόθεση να το τάιζαν και να το πότιζαν.
Παρόμοια, όταν κατά τον μεσαίωνα οι άρχοντες που έπρεπε να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις με το άλογο, για να εποπτεύσουν την ιδιοκτησία τους (φέουδο ή βασίλειο), έφτιαχναν σταθμούς με άλογα για να μπορούν να αλλάζουν το κουρασμένο άλογο με ξεκούραστο. Στους σταθμούς αυτούς ήταν εγκατεστημένοι οι “σταυλίτες του άρχοντα”. Αυτοί οι σταυλίτες ήταν κυρίως παιδιά που σε βρεφική ηλικία, έσπαζαν το ένα τους πόδι και το άφηναν να δέσει στραβά ώστε να μην μπορούν να φύγουν μακριά. Αυτό το έκαναν οι γονείς κατ' εντολή του άρχοντα και τα μεγάλωναν με την ιδέα ότι ήταν “εκλεκτοί”, που τους διάλεξε ο άρχοντας για να τον υπηρετούν!.. Έτσι δεν υπήρχε περίπτωση να φτάσει ο άρχοντας σε ένα σταθμό και να μην βρει άλογο ξεκούραστο για να συνεχίσει...
Παρόμοια, ο Κλάους Σβαμπ έχει ανακοινώσει ότι εκτός από το WEF, έχει ιδρύσει και μία σχολή “νέων παγκόσμιων ηγετών”, από την οποία έχουν αποφοιτήσει όλοι σχεδόν οι σύγχρονοι ηγέτες των χωρών.
Με τα παραπάνω θέλω να κάνω σαφές το πόσο σημαντική είναι η εκπαίδευση της παιδικής ηλικίας. Βέβαια άλλο εκπαίδευση και άλλο παιδεία! Και η μαφία εκπαιδεύει τη νεολαία της, στις κλεψιές, στις απάτες, στην χρήση όπλων.
Παιδεία όμως, όπως μας έχουν πει οι αρχαίοι Έλληνες, είναι η κατάλληλη πνευματική παροχή από την ώριμη και την απερχόμενη γενεές, στην νέα. Καλλιέργεια της αίσθησης του ωραίου, καλλιέργεια της αντίληψης και των αρετών. Όπως θα λέγαμε σήμερα καλλιέργεια του Λόγου και της Νόησης. Του συναισθήματος και της λογικής. Με στόχο την αναβάθμιση της ατομικής και της κοινωνικής συνείδησης.
Αναρωτιέμαι, πόσο υπεύθυνοι είμαστε αναφορικά με τον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας; Πόσο συνειδητά το κάνουμε και πόσο μιμούμενοι αυτό που βλέπουμε γύρω μας; Το οποίο συνήθως το καθορίζει το οικονομικό και το νομικό καθεστώς που έχουν καθιερώσει οι ελίτ. Τέλος κατά πόσον όλη αυτή η ανακύκλωση, ψυχών, πνευμάτων, σωμάτων, είναι υπεύθυνη για την κοινωνική κατάσταση στην Γη;
Το σημερινό σχολείο, δυστυχώς, λειτουργεί υπέρ των παγκοσμιοποιητικών ελίτ. Άλλωστε η ύπαρξη του σχολείου Παιδείας, προϋποθέτει την ύπαρξη πολιτείας Δημοκρατίας!..
Όμοια, η “σεξουαλική απελευθέρωση” που προβάλλεται από τη δεκαετία του '60 και μετά έως το σημερινό woke κίνημα, σπρώχνουν σε διάλυση των οικογενειών, αφήνουν τα παιδιά χωρίς πρότυπα, ανάγουν το χρήμα σαν κυρίαρχο μέσον με τον Λόγο σκλάβο, τον πολίτη ευνουχισμένο πνευματικά, τη δημοκρατία ανέφικτη.
Το τέλος του βιβλίου, όπου ο Όργουελ βάζει τους ανθρώπους να χαρτοπαίζουν με τα γουρούνια, και να κλέβουν ο ένας τον άλλον, με τα ζώα να μην μπορούν να ξεχωρίσουν γουρούνια από ανθρώπους, προβληματίζει πολύ. Είναι μια συνθετώτατη εικόνα που παραπέμπει στο χρηματιστήριο, στην τραπεζική μετα-δικτατορία που μας ετοιμάζουν, στο νομισματικό παιχνίδι που μας παίζουν αιώνες τώρα και από το οποίο αδυνατούμε να ξεφύγουμε γιατί ως ένα βαθμό, συνεχώς μεγαλύτερου προϊόντος του χρόνου, η ζωή μας και η ζωή των παιδιών μας εξαρτάται από νομισματικές παροχές που έχει σκαρφιστεί το σύστημα ώστε να μας έχει αλυσοδεμένους χωρίς αλυσίδες.
Ένα matrix δηλαδή από το οποίο δεν μπορούμε να ξεφύγουμε γιατί το ελέγχουν οι ελίτ και γιατί έχει γίνει ένα με μας. Η επιστροφή στην αγκαλιά της φύσης, χωρίς ανάγκες νομισματικές, θα ήταν ένας τρόπος δραπέτευσης από το matrix και καταδίκης έως σε θάνατο, των ομάδων ελίτ. Χρειάζεται οργάνωση, αυτοθυσία και αλληλεγγύη, που δεν μπορούμε να διαθέσουμε στην παρούσα χρονική συγκυρία. Λίγοι είναι διαθέσιμοι να απαλλαγούν από τις τεχνολογικές διευκολύνσεις στις οποίες έχουν εθιστεί. Το σύστημα, αυτό το ξέρει και έχει βάλει στόχο (μεγάλη επανεκκίνηση), να αντικαταστήσει τις νομισματικές αλυσίδες, με άλλες ψηφιακές, πιο ανθεκτικές, πιο δύσκολο να απαλλαγούν οι πολλοί απ' αυτές. Να γιατί η από κοινού αναζήτηση και η σε βάθος και πλάτος συζήτηση και αλληλοενημέρωση είναι για την ώρα τα μόνα όπλα μας!..
Η διατύπωση των αρχών της επανάστασης των Ζώων, σε πρώτη φάση γίνεται με το γράψιμο τους στον τοίχο για να μην ξεχαστούν. Στη συνέχεια όμως η δημοκρατία των Ζώων γίνεται προσωποπαγής με κεντρικό πρόσωπο τον Ναπολέοντα. Το ίδιο συμβαίνει και στις σύγχρονες “δημοκρατίες”. Οι Έλληνες ψήφισαν Μητσοτάκη. Όχι κάποιες αρχές που διατύπωσε ο Μητσοτάκης, γιατί απλά δεν διατύπωσε τίποτε. Το ίδιο και οι Συριζαίοι που ψήφισαν Κασσελάκη. Είναι η αντικατάσταση των αρχών που οφείλουν να διέπουν την οργάνωση της ομάδας, από την λατρεία του αρχηγού.
Οι αρχαίοι Έλληνες το αντιμετώπισαν αυτό εισάγοντας και την κλήρωση σαν μέσο επιλογής προσώπων σε θέσεις ευθύνης. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την εμπλοκή το δυνατόν περισσότερων, στην διοίκηση, στην υπεράσπιση του δημόσιου χώρου. Το ότι δεν άφηναν τις γυναίκες να εμπλακούν ισότιμα, ήταν λάθος τους. Γιατί οι αρχές της δημοκρατίας δεν εμπεδώνονταν από τον μισό τουλάχιστον πληθυσμό (τον γυναικείο).
Οι δημοκρατικές αρχές όχι μόνο πρέπει να διατυπώνονται, αλλά και να εμπεδώνονται και να βιώνονται από τα λαϊκά στρώματα.
Εδώ μπαίνει ένα σοβαρό θέμα. Η προστασία των νέων από τη διαφθορά οφείλει να είναι υπόθεση όλων των πολιτών. Όταν όμως ένα μέσον όπως το ιδιωτικό νόμισμα τίθεται πάνω από το δημοκρατικό αξιακό σύστημα, απλά γιατί χωρίς αυτό δεν μπορείς να κάνεις τίποτε, πώς να προστατευτεί η νεολαία, αφού το από όλους ζητούμενο (νομισματικός πλουτισμός), είναι και το δηλητήριο των ψυχών και του πνεύματος των νέων, όσο και των μεταξύ τους κοινωνικών σχέσεων; Όταν από το πρωί ως το βράδυ πιπιλάς το μυαλό του νέου με το “βγάλε λεφτά”, “δεν φτάνουν τα λεφτά”, “τι θα κάνουμε χωρίς λεφτά”, “πρέπει να βρούμε λεφτά”, και στο τέλος της ημέρας του πετάς και το “τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία!!”; ...
Στην σημερινή συγκυρία, ο πόλεμος που οφείλουμε να δώσουμε (ανάλογος των ζώων της φάρμας) είναι πλατύτερος από τα ελληνικά σύνορα, είναι παγκόσμιος πόλεμος για την σωτηρία του Ανθρώπου. Δεν νοείται “Άνθρωπος”, το δίποδο που έχει χάσει την ικανότητα να αισθάνεται, να συναισθάνεται, να σκέφτεται. Πολύ περισσότερο όταν αρνείται τις δυνατότητες – ικανότητες αυτές. Οι πρόγονοι μας για την μάχη αυτή είχαν πει: «Ελευθερία ή Θάνατος!». Εμείς;..
Σας συνιστώ σε πρώτη ευκαιρία να διαβάσετε (ξαναδιαβάσετε) το εν λόγω βιβλίο! Θα βρείτε πολύ περισσότερα από όσα βρήκα εγώ!.. Διαβάστε και τα άλλα βιβλία του Τζορτζ Όργουελ. Μόνο όφελος για σας θα προκύψει!
Γιώργος Χαραλαμπίδης
Σχόλια