Αντέχει η Ελλάδα άλλους μετανάστες και πρόσφυγες; Να αναλάβουν τις ευθύνες τους οι χώρες που με την ιδιοτελή πολιτική τους προκάλεσαν συγκρούσεις και τους υποχρέωσαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ*, Αθήνα

Μπορεί να ακούγεται σκληρό, αλλά στο θεωρητικό (προσώρας) ερώτημα αν η Ελλάδα πρέπει να δεχτεί Παλαιστίνιους πρόσφυγες στο έδαφος της η απάντηση είναι ένα ξερό και κατηγορηματικό «όχι».

Η άρνηση δεν αφορά την εθνικότητα. Μια χαρά άνθρωποι είναι οι Παλαιστίνιοι με τους οποίους, μολονότι στη πλειονότητα τους μουσουλμάνοι, έχουμε και δεσμούς στη νεότερη ιστορία μας. Η Ελλάδα απλά δεν χωρά άλλους τέτοιους φιλοξενούμενους. Ούτε πρόσφυγες ούτε μετανάστες. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Επιπλέον πρέπει να καταλάβουμε κάτι. Για όλες αυτές τις εστίες διένεξης και πολέμων που δημιουργούν τα σύγχρονα μεταναστευτικά ρεύματα προς την Ευρώπη, ασφαλώς και υπάρχουν ευθύνες. Τεράστιες ευθύνες για αυτούς που που προκαλούν και υποδαυλίζουν τις συγκρούσεις, όπως οι ΗΠΑ, κάποιες ευρωπαικές χώρες, μεγάλα αραβικά και μικρότερα αραβικά κράτη και φυσικά η Τουρκία.

  • Η Ελλάδα όμως δεν έχει ούτε ιχνοστοιχείο μεριδίου αυτών των ευθυνών. Γιατί ούτε ποτέ προσπάθησε να ανακατευθεί στα εσωτερικά τρίτων χωρών, ούτε άσκησε αποικιοκρατική πολιτική σε πληθυσμούς  έξω από τα σύνορα της.
  • Για την ακρίβεια, λόγω της ανικανότητας, της εξάρτησης και της μειωμένης εθνικής συνείδησης των πολιτικών της, ούτε τις δικές της εθνικές μειονότητες δεν κατάφερε να υπερασπιστεί.

Σε ακριβώς αντίθετη τροχιά βρέθηκαν τους τελευταίους αιώνες αρκετές ευρωπαικές χώρες. Μεγάλες, αλλά και μικρότερες όπως για παράδειγμα η…ισοϋψής μας Πορτογαλία, ανέπτυξαν ιμπεριαλιστικές βλέψεις. Αρμεξαν άλλους λαούς σε μακρινά μήκη και πλάτη της υφηλίου, κατέκλεψαν ξένους εθνικούς πόρους, καταπίεσαν κράτη και κοινότητες με αποτέλεσμα να εισπράττουν σήμερα τα επίχειρα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Γαλλία και η Βρετανία. Η πρώτη άρπαξε τον πλούτο των λαών του Μαγκρέμπ στην Βόρειο Αφρική όπου εγκατάστησε τον βασικό αποικιακό της βραχίονα, βρέθηκε όμως με εκατομμύρια μετανάστες από τις χώρες αυτές στο έδαφος της.

Οι νεότερες γενιές αυτών των μεταναστών επιδεικνύουν μια ριζοσπαστικοποίηση που οδηγεί στην απέχθεια προς τους θεσμούς και τους νόμους του γαλλικού κράτους με έντονο το στοιχείο της θρησκευτικής αντιπαράθεσης.

Στην Βρετανία όπου επί αιώνες εκμεταλλευόταν την Ινδία και τις γειτονικές χώρες ως αποικίες, η ενσωμάτωση πήγε λίγο καλύτερα. Σήμερα η ευρωπαική αυτή χώρα έχει Ινδό πρωθυπουργό και η πρωτεύουσα της Πακιστανό δήμαρχο.

Ασχέτως όμως αν οι δύο αυτοί λειτουργούν ως «Βρετανοί» περιορίζοντας την πραγματική τους εθνική καταγωγή στα βάθη του υποσυνείδητου, τα εκατομμύρια συμπατριωτών τους που ζουν σε βρετανικό έδαφος δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι αισθάνονται…περήφανοι πολίτες της Κοινοπολιτείας.

Σε κάθε περίπτωση η μεταναστευτική ροή είναι φυσικό επακόλουθο όταν υπάρχει διαδραστική σχέση μεταξύ μητρόπολης και πρώην αποικίας ή έστω «κράτους επιρροής».

  • Χωρίς να ισχύει κάτι τέτοιο στην ελληνική περίπτωση, η χώρα μας την δεκαετία του 90 δέχτηκε μαζική εισβολή μεταναστών από γειτονικές χώρες με προεξάρχουσα την Αλβανία. Τόσο το κράτος όσο και ο ελληνικός λαός διαχειρίστηκαν αυτή την κατάσταση με σύνεση, αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια.

Ο αλβανικός εποικισμός είχε και τα καλά του. Πολλοί από τους επισκέπτες αποδείχτηκαν σκληρά εργαζόμενοι νοικοκύρηδες. Βοήθησαν εξαιρετικά την οικονομία της Ελλάδας προσφέροντας ικανά εργατικά χέρια σε μία ευρεία γκάμα δραστηριοτήτων, από την συγκομιδή  στην πρωτογενή παραγωγή έως την βιομηχανία  και ασφαλώς τον κλάδο της οικοδομής.

Ασφαλώς δεν έλειψαν και οι αρνητικές συνέπειες. Η έλευση των Αλβανών στην Ελλάδα έφερε και μεγάλη αύξηση στους δείκτες της σκληρής εγκληματικότητας. Το ίδιο συνέβη όμως και με την άφιξη στην χώρα κάποιων ομογενών από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης.

Ο βαθμός ενσωμάτωσης των Αλβανών στην ελληνική κοινωνία ποικίλει. Κάποιοι που έλκουν καταγωγή από τη Βόρειο Ηπειρο, είναι ούτως η άλλως…πιο Ελληνες από τους Ελληνες. Και κάποιοι επίσης, συνήθως Χριστιανοί, από τον αλβανικό νότο έγιναν Ελληνες στη πορεία. Τα παιδιά τους διαθέτουν σήμερα ελληνική εθνική συνείδηση.

Αλλά υπάρχουν και οι άλλοι. Οι φαντάροι που φωτογραφίζονται σχηματίζοντας τον αλβανικό αετό της μεγάλης…Σκιπερίας μέσα στα ελληνικά στρατόπεδα. Προειδοποιώντας ότι σε περίπτωση μιας ένοπλης σύρραξης μπορούν να αποτελέσουν «δούρειο ίππο» και εμπροσθοφυλακή του εχθρού.

Ανάμεσα τους τα τελευταία χρόνια, με τεράστια ευθύνη των ελληνικών κυβερνήσεων και καμία ευθύνη του ελληνικού λαού, προστέθηκαν και εκατοντάδες χιλιάδες αλλόθρησκοι και αλλογενείς μετανάστες. Νόμιμοι και μη. Στο σύνολο τους είναι βέβαιο ότι σε περίπτωση μίας στρατιωτικής αντιπαράθεσης με την γειτονική Τουρκία δεν θα πολεμούσαν ποτέ υπέρ της Ελλάδας. Γιατί με τους γείτονες τους ενώνει το στοιχείο του Ισλάμ που τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί σε κρίσιμο εργαλείο γεωπολιτικής πολιτικής από τον Ερντογάν.

Το ερώτημα είναι μάλιστα πόσοι από τους νεοαφιχθέντες θα λειτουργήσουν ως «στρατιώτες του Ισλάμ», όχι μόνο σε περίπτωση μιας διένεξης με τους απέναντι, αλλά και συνολικότερα, στο ενδεχόμενο μιας μετωπικής σύγκρουσης με την Δύση.

  • Η εξίσωση δεν είναι καθόλου απλή και καθίσταται επιπρόσθετα δισεπίλυτη με την πολιτική που ασκεί η σημερινή ελληνική κυβέρνηση. Ένα μεγάλο μέρος του κέντρου της Αθήνας έχει μετατραπεί σε αφγανο-πακιστανική παροικία, χωρίς όπως προαναφέραμε, να έχουμε σχέσεις κάποια σχέση αλληλεπίδρασης με τις αντίστοιχες χώρες.

Εσχάτως προστέθηκαν εκτός από τους Σύριους, προστέθηκαν οι Μαροκινοί, οι Αλγερινοί, οι Σομαλοί, οι Σενεγαλέζοι και άλλοι πολλοί από πρώην αποικίες της υποσαχάριας Αφρικής.

Οσοι δεν μπορούν να πάνε για να αναζητήσουν καλύτερη τύχη στις ευρωπαικές μητροπόλεις των χωρών που τους καταδυνάστευσαν, έρχονται στην πάντα πρόθυμη Ελλαδίτσα. Με αποτέλεσμα να κινδυνεύει ανεπανόρθωτα η κοινωνική συνοχή και η ίδια η εθνική ταυτότητα της χώρας μας.

Το καζάνι όμως έχει ξεχειλίσει. Και υπό αυτή την έννοια, δεν μπορούμε να δεχτούμε ούτε έναν ακόμη από αυτούς τους επισκέπτες. Παλαιστίνιος, ξε-παλαιστίνιος, πρόσφυγας ξε-πρόσφυγας, ας αναζητήσει βοήθεια, συμπαράσταση και αλληλεγγύη σε εκείνες τις χώρες που με την ιδιοτελή πολιτική τους ναρκοθέτησαν και υπονόμευσαν την ζωή του. Εμείς δεν ανήκουμε σε αυτές…

* Γιώργος Χαρβαλιάς
Συγγραφέας του βιβλίου  «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»

===============

Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΟΛΕΒΑ – Αθήνα

Το Μεταναστευτικό απασχολεί όλη την Ευρώπη και βεβαίως τη χώρα μας λόγω της γεωγραφικής θέσης της. Είναι πλέον ώρα να ληφθούν αυστηρότερα μέτρα και να μην ζούμε με αυταπάτες περί εύκολης ενσωμάτωσης ή με ιδεοληψίες για ανοιχτά σύνορα.

Θυμίζω ορισμένα πρόσφατα γεγονότα:

Στον Έβρο διεξήχθη η στρατιωτική άσκηση ΑΙΣΙΟΣ ΟΙΩΝΟΣ και το σενάριο προέβλεπε την πιθανότητα εργαλειοποίησης και αποστολής νέων κυμάτων παράτυπων μεταναστών από την Τουρκία.

Η κ. Άννα Διαμαντοπούλου, πρώην Επίτροπος της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δήλωσε στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ενσωματώσει ισλαμικά ρεύματα και ότι το δημογραφικό δεν μπορεί να λυθεί με την “ενσωμάτωση” μεταναστών.

  • Υπενθύμισε μάλιστα τα επεισόδια στη Σουηδία και είπε ότι στη Δανία ήταν η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση που αναγνώρισε την αδυναμία ενσωμάτωσης των μεταναστών όταν έχουν θρησκευτικό φανατισμό.

Σε δομές υποδοχής παράτυπων μεταναστών σε νησιά του Αιγαίου ακούσθηκαν πανηγυρισμοί υπέρ της Χαμάς.

Η Ιταλίδα Πρωθυπουργός Μελόνι συμφώνησε με τον Αλβανό Πρωθυπουργό Ράμα ότι η Αλβανία θα υποδεχθεί έναν αριθμό μεταναστών που βρίσκονται σήμερα στην Ιταλία.

Στη Γερμανία και στη Γαλλία θα ψηφισθούν νόμοι για αυστηρότερη διαδικασία παροχής ασύλου και για περισσότερες απελάσεις παρανομούντων μεταναστών.

Θυμίζω επίσης ότι πριν από ένα μήνα δύο επιφανή στελέχη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Κεντροδεξιάς) , οι κ.κ. Μάρτιν Βέμπερ και Ευάγγελος Μεϊμαράκης, δημοσίευσαν κοινό άρθρο τους, με το οποίο προτείνουν την αυστηροποίηση της εθνικής και ευρωπαϊκής πολιτικής έναντι της παράτυπης μετανάστευσης. Έγραψαν μεταξύ άλλων τα εξής:

“Η πραγματικότητα είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που κάνουν το πέρασμα είναι οικονομικοί μετανάστες, δεν είναι πρόσφυγες, οι οποίοι έχουν ελάχιστες ή καθόλου πιθανότητες να λάβουν διεθνή προστασία στην Ευρώπη. Αλλά οι διακινητές γνωρίζουν επίσης ότι η πολιτική επιστροφών της Ευρώπης δεν λειτουργεί.

Μόλις κάποιος εισέλθει, οι διαδικασίες είναι τόσο περίπλοκες και δαπανηρές που είναι σχεδόν αδύνατο να σταλεί κάποιος πίσω. Παρ’ όλα αυτά, η Αριστερά στην Ευρώπη θέλει να κάνει τη νομοθεσία ακόμη πιο περιοριστική από ό,τι είναι ήδη. Αντί να προσπαθούμε να διανείμουμε τους οικονομικούς μετανάστες σε ολόκληρη την Ε.Ε., θα πρέπει να τους στέλνουμε πίσω σύντομα και με συνέπεια”.

  • Βεβαίως υπάρχουν οι ανθρωπιστικές παράμετροι και δεν πρέπει να αγνοηθούν. Όμως αυτοί που θα μπορούσαν να ενσωματωθούν πιο εύκολα φεύγουν από τη χώρα μας. Όσοι παραμένουν έχουν τελείως διαφορετικά ήθη και έθιμα. Είναι σεβαστή η θρησκευτική και πολιτιστική ταυτότητά τους, αλλά δεν μπορούμε να προσδοκούμε την ενσωμάτωσή τους.

Η πολυπολιτισμικότητα έχει καταντήσει σύνθημα κενό περιεχομένου. Στη Δυτική Ευρώπη πολιτικοί και διανοούμενοι δηλώνουν καθημερινά ότι η πολυπολιτισμικότητα απέτυχε. Ας προσπαθήσουμε να σταματήσουμε με κάθε νόμιμο τρόπο τις μεταναστευτικές ροές και ας διαφυλάξουμε την εθνική και πολιτιστική ταυτότητα του λαού μας.

Πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να δεχθούμε Αρμενίους πρόσφυγες από το Ναγκόρνο Καραμπάχ, αλλά δεν μπορούμε να δεχθούμε πρόσφυγες από τα πολεμικά μέτωπα της Μέσης Ανατολής.

Απορρίπτουμε τον ρατσισμό, απορρίπτουμε και τις ανεύθυνες θεωρίες περί “ανοιχτών συνόρων”. Το μεταναστευτικό θα αντιμετωπισθεί σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, με σεβασμό στους δημοκρατικούς θεσμούς και με επίγνωση των γεωπολιτικών απειλών που περιβάλλουν την πατρίδα μας.

* Κωνσταντίνος Χολέβας
Πολιτικός Επιστήμων – Αρθρογράφος – Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά

 

Σχόλια