Πολωνός ευρωβουλευτής προειδοποιεί: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργεί ένα υπερκράτος καταργώντας την κυριαρχία των εθνών-κρατών».

Η Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκρινε ψήφισμα στις 25 Οκτωβρίου με μια έκθεση που περιλαμβάνει εκτεταμένες αλλαγές στη Συνθήκη που εκπονήθηκε από τη λεγόμενη Ομάδα Verhofstadt, μια ομάδα με επικεφαλής τον Βέλγο ευρωομοσπονδιακό Guy Verhofstadt. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Η ψηφοφορία στην Ολομέλεια έχει προγραμματιστεί για τις 22 Νοεμβρίου και θα ενεργοποιήσει επισήμως τη διαδικασία τροποποίησης των υφιστάμενων συνθηκών.

Ο Πολωνός ευρωβουλευτής Jacek Saryusz-Wolski, ο οποίος ήταν μέλος αυτής της Ομάδας μέχρι τον Ιούλιο, εξηγεί σε αποκλειστική συνέντευξη στο Remix News γιατί αυτή η τελευταία προσπάθεια να μετατραπεί η Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα αντιδημοκρατικό υπερκράτος, το οποίο περιγράφει ως ένα σιωπηλό πραξικόπημα, πρέπει σταματήσει γρήγορα.

Υπήρξαν εκλογές στην Πολωνία και γνωρίζουμε ότι μια νέα κυβέρνηση πιθανότατα θα σχηματιστεί από τον Συνασπισμό των Πολιτών μαζί με τον Τρίτο Δρόμο και τη Νέα Αριστερά. Αυτό σημαίνει ότι η Πολωνία θα υποστηρίξει τώρα τις εκτεταμένες αλλαγές στις συνθήκες της ΕΕ που προτείνουν η αριστερά και η κεντροδεξιά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;

Η πολωνική αντιπολίτευση, στο στάδιο των κοινοβουλευτικών εργασιών, υποστήριξε αυτές τις αλλαγές, μέσω της ψήφου των εκπροσώπων των πολιτικών τους ομάδων στην ομάδα των συνεισηγητών της έκθεσης, την οποία αποκαλούμε Ομάδα Verhofstadt και απο την οποία αποχώρησα τον Ιούλιο σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

Όσον αφορά τις ψηφοφορίες στην ολομέλεια, στην Έκθεση για τον κοινοβουλευτισμό, την ευρωπαϊκή ιθαγένεια και τη δημοκρατία, όπου υπήρχε τροπολογία για την κατάργηση του δικαιώματος αρνησικυρίας των κρατών μελών, η αντιπολίτευση ψήφισε υπέρ της κατάργησης αυτού του δικαιώματος.

Κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας στην Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 25 Οκτωβρίου, οι εκπρόσωποι αυτών των πολωνικών κομμάτων εξέφρασαν την υποστήριξή τους καταρχήν στο σχέδιο δημιουργίας ενός υπερκράτους και μείωσης του ρόλου των κρατών μελών.

Έτσι, είναι σχεδόν βέβαιο ότι εάν αυτά τα τρία κόμματα σχηματίσουν κυβέρνηση με επικεφαλής τον Ντόναλντ Τουσκ στην Πολωνία, θα στηρίξουν αυτές τις αλλαγές.

Πρέπει να εξετάσουμε την εμπειρία από τη Συνταγματική Συνθήκη. Υπήρχαν πολλοί αντιστασιακοί και τελικά, υπό πίεση και εκβιασμό, ακόμη και η πιο ανθεκτική, η Βρετανία, συμφώνησε. Αυτή η συνθήκη μπλοκαρίστηκε μόνο με δύο δημοψηφίσματα, στην Ολλανδία και τη Γαλλία. Μόνο τότε εγκαταλείφθηκε αυτή η συνθήκη. Ωστόσο, τελικά εγκρίθηκε σε περικομμένη μορφή και ονομάστηκε εκ νέου η Συνθήκη της Λισαβόνας. Έτσι, η ιστορία της Συνταγματικής Συνθήκης αποδεικνύει ότι ακόμη και οι πιο ανθεκτικοί υποχωρούν υπό πίεση.

Εδώ, η πίεση είναι πολύ μεγάλη και τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι πολύ πιο ισχυρά από ό,τι στις μέρες που προσπαθούσαν να προωθήσουν τη Συνταγματική Συνθήκη. Τότε, η Επιτροπή δεν μπορούσε να μπλοκάρει τα κεφάλαια, όπως κάνει σήμερα. Δεν θα μπορούσε να βάλει ένα κράτος μέλος στον τοίχο με επινοημένες κατηγορίες σχετικά με το λεγόμενο κράτος δικαίου, για παράδειγμα.

Το οπλοστάσιο των μέσων εκβιασμού είναι πολύ μεγαλύτερο σήμερα και χρησιμοποιείται ενεργά. Η Γαλλίδα Μαρίν Λεπέν είπε ότι η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζορτζία Μελόνι δεν ήθελε να ψηφίσει υπέρ του πακέτου μετανάστευσης και μετεγκατάστασης, πιστεύοντας ότι χρειαζόταν ναυτικό αποκλεισμό και όχι αυτού του είδους αναποτελεσματικά μέτρα. Ωστόσο, την απείλησαν ότι θα μπλοκάρει μια δόση των ιταλικών κεφαλαίων ανάκαμψης και υποχώρησε στις πιέσεις, καθώς κινδύνεψε με επίθεση από τις χρηματοπιστωτικές αγορές στην Ιταλία.

Καταρχάς, θα ήθελα να προειδοποιήσω να μην διαβάσετε το ίδιο το σχέδιο ψηφίσματος, γιατί άκουσα με τα αυτιά μου πώς ειπώθηκε μεταξύ των συνεισηγητών ότι το ψήφισμα έπρεπε να διατυπωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να κρύβονται οι πιο ριζοσπαστικές προτάσεις και να αναδιατάσσονται ώστε, από την κομμουνιστική Αριστερά έως το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, να μην προκαλέσουν αντίσταση. Ως εκ τούτου, το ίδιο το ψήφισμα είναι μια «ελαφριά» εκδοχή, μια εκδοχή που νοθεύεται εσκεμμένα για να κρύψει τον πραγματικό ριζοσπαστικό του λογο που υπάρχει στις 110 σελίδες της έκθεσης.

Όσο για τη Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης, ήταν στημένο. Οκτακόσιοι εκπρόσωποι της λεγόμενης κοινωνίας των πολιτών συγκεντρώθηκαν. Υποβλήθηκαν σε καθοδήγηση και μορφοποιήθηκαν με τη βοήθεια ΜΚΟ του Σόρος, ώστε να βάλουν στο στόμα τους το μήνυμα ότι το κατεστημένο των Βρυξελλών ήθελε να ακουστεί από το ευρύτερο κοινό. Αυτό δεν είχε καμία σχέση με τη δημόσια διαβούλευση. Στην πραγματικότητα, το περιεχόμενο του Συνεδρίου γράφτηκε στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ομίλου Spinelli.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οι συντάκτες του αναφέρονται στο Μανιφέστο Βεντοτένε του Αλτιέρο Σπινέλι, ενός Ιταλού τροτσκιστή. Το μανιφέστο του αναφέρεται πρώτο, με τη δήλωση του Σούμαν να έρχεται δεύτερη. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι αυτή η ιδέα της τροποποίησης της συνθήκης της ΕΕ έχει τις ρίζες της στο μαρξιστικό όραμα για την Ευρώπη, όπου τα έθνη-κράτη καταργούνται και όπου η δημοκρατία είναι βασικά ανύπαρκτη.

Απλά διαβάστε τι έγραψε ο Σπινέλι για το θέμα. Ο Schuman διακήρυξε ότι η ιδέα του δεν ήταν να φέρει κοντά χώρες για να δημιουργήσει ένα υπερκράτος, και η ιδέα της Ένωσης ως υπερκράτους έχει την προέλευσή της στις έννοιες που εξέθεσε ο Spinelli στο Μανιφέστο Ventotene.

Λέει ότι «πηγάζει το όραμα και τη βεβαιότητα για το τι πρέπει να γίνει από τη γνώση ότι αντιπροσωπεύει τις βαθύτερες ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας και όχι από οποιαδήποτε προηγούμενη αναγνώριση από τη λαϊκή θέληση. Με αυτόν τον τρόπο εκδίδει τις βασικές κατευθύνσεις της νέας τάξης πραγμάτων, της πρώτης κοινωνικής πειθαρχίας που απευθύνεται στις αδιαμόρφωτες μάζες. Με αυτή τη δικτατορία του επαναστατικού κόμματος θα σχηματιστεί ένα νέο κράτος και γύρω από αυτό το κράτος θα αναπτυχθεί μια νέα, δημοκρατία».

Αυτή η μελλοντική δημοκρατία, όπως και στον μαρξισμό, πρέπει να καθοδηγείται από τη δικτατορία των επαναστατικών κομμάτων. Το Μανιφέστο Ventotene λέει περαιτέρω ότι θα είναι ένα σταθερό ομοσπονδιακό κράτος με ευρωπαϊκό στρατό κ.λπ.

Ας είμαστε ξεκάθαροι: Αυτό το σχέδιο για τη μεταρρύθμιση των συνθηκών της ΕΕ είναι αντιδημοκρατικό. Η Ομάδα Spinelli, η οποία συνέγραψε τις προτάσεις, είναι μια άτυπη ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με δεκάδες ευρωβουλευτές. Ισχυρίζονται ότι είναι φεντεραλιστές, αλλά το σχέδιό τους είναι στην πραγματικότητα αντι-ομοσπονδιακό.

Σε μια ομοσπονδία, αν κοιτάξετε τη γερμανική Bundesrepublik, την Ελβετία ή τις Ηνωμένες Πολιτείες, τα συστατικά μέρη της ομοσπονδίας είναι ίσα ή σχεδόν ίσα. Κάθε πολιτεία στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει δύο εκπροσώπους στη Γερουσία. Τα γερμανικά Länder (κράτη) έχουν σχεδόν ίση εκπροσώπηση στο Bundesrat. Το ίδιο ισχύει και για το Συμβούλιο των Κρατών στην Ελβετία.

Αντίθετα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το εκλογικό βάρος των κρατών μελών είναι ανάλογο με τον πληθυσμό τους. Άρα, αυτό δεν είναι μόνο ένα αντιδημοκρατικό σχέδιο αλλά και ένα αντι-ομοσπονδιακό, παρόλο που αυτοαποκαλούνται φεντεραλιστές. Στην πραγματικότητα απέχουν πολύ από τις ομοσπονδιακές έννοιες. Είναι συγκεντρωτές.

Πρόκειται για ένα είδος ομάδας πολιτικών ιδεολόγων, μερικούς από τους οποίους θα αποκαλούσα ακόμη και φανατικούς, που θέλουν να οικοδομήσουν ένα υπερκράτος στα ερείπια των εθνικών κρατών, όπου μια πολιτική ολιγαρχία θα κυβερνά αλόγιστα και θα ξεφεύγει από τον δημοκρατικό έλεγχο των πολιτών.

Αυτή τη στιγμή, τουλάχιστον στα χαρτιά, σύμφωνα με το άρθρο 5, υπάρχει η λεγόμενη αρχή της ανάθεσης. Αυτό σημαίνει ότι η Ένωση έχει μόνο εκείνες τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί από τα κράτη μέλη και απαριθμούνται στις συνθήκες.

Αντίθετα, η έκθεση της λεγόμενης Ομάδας Verhofstadt προτείνει τη μεταφορά 10 τομέων αρμοδιοτήτων στην Ένωση, συμπεριλαμβανομένων δύο ως αποκλειστικών αρμοδιοτήτων, στους τομείς του κλίματος και του περιβάλλοντος και οκτώ ως των λεγόμενων κοινών αρμοδιοτήτων. Οι κοινές αρμοδιότητες, λέει η Συνθήκη, είναι εκείνες όπου η Ένωση έχει προτεραιότητα στην άσκησή τους και τα κράτη μέλη μπορούν να ενεργούν μόνο στο βαθμό που η Ένωση δεν ασκεί αυτές τις αρμοδιότητες.

Εν ολίγοις, η Ένωση θα είναι αυτή που θα αποφασίσει ποιες είναι οι εξουσίες και το εύρος της κυριαρχίας των κρατών και όχι το αντίθετο. Έτσι, η κυριαρχία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα ανήκει πλέον στα κράτη μέλη αλλά στην ίδια την Ένωση.

Παρεμπιπτόντως, το νόμισμα ευρώ θα γίνει υποχρεωτικό για όλα τα μέλη της ΕΕ. Αυτός είναι επίσης ο λόγος που μιλάω για την απειλή να γίνουν τα κράτη μέλη απλά «Länder»: Απλά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως υπάρχουν και τα γερμανικά κράτη.

Θεωρητικά, η μετανάστευση εξακολουθεί να είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών της ΕΕ προς το παρόν…

Αυτή τη στιγμή, η οικονομική μετανάστευση είναι πράγματι αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών βάσει των υφιστάμενων ευρωπαϊκών συνθηκών, αλλά αυτό δεν τηρείται στην πράξη. Το σύμφωνο μετανάστευσης, το οποίο βρίσκεται σε διαδικασία ολοκλήρωσης, με την αρχή της μετεγκατάστασής του, δίνει στην ΕΕ εξουσίες που δεν έχουν εκχωρηθεί από τα κράτη μέλη.

Και όσον αφορά τις μελλοντικές αρμοδιότητες, που θα αποκτούσε η ΕΕ – περιβάλλον, κλίμα, δασοκομία, δημόσια υγεία, υποδομές διασυνοριακών μεταφορών, πολιτική εξωτερικών συνόρων, εξωτερικές υποθέσεις, υποθέσεις εσωτερικής ασφάλειας, αμυντικές υποθέσεις, πολιτική άμυνα, βιομηχανία, εκπαίδευση… δεν μένουν πολλά στα κράτη μέλη. Ως εκ τούτου, οι αρμοδιότητες των κρατών μελών θα είναι υποτυπώδης.

Σε αυτό προστίθεται το μεγάλο κεφάλαιο της πολιτιστικής επανάστασης, ή της ιδεολογίας του φύλου, όπου παντού στη Συνθήκη η «ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών» αντικαθίσταται με την έννοια του ενός «φύλου». Και αυτό για να μπει στον κατάλογο των λεγόμενων ευρωπαϊκών αξιών.

Προσθέστε σε αυτό ότι το άρθρο 7, με το οποίο η Πολωνία και η Ουγγαρία ψήνονται εδώ και χρόνια, θα τροποποιηθεί έτσι ώστε να διαπιστωθεί η έλλειψη σεβασμού του κράτους δικαίου και η εν λόγω χώρα να τιμωρείται όχι πλέον με ομοφωνία, αλλά με την πλειοψηφία των άλλων κρατών μελών.

Η υιοθέτηση αυτών των αλλαγών θα έχει ως αποτέλεσμα την ανικανότητα των κρατών σε αυτό το θέμα. Θα είναι ευκολότερο να τιμωρήσει ένα κράτος μέλος και να μπλοκάρει τα κονδύλια της ΕΕ που δικαιούται. Εν ολίγοις, αυτό που κάνουν τώρα παράνομα, θα μπορούσαν στο εξής να το κάνουν νόμιμα, γιατί όλα θα κατοχυρώνονται στη Συνθήκη.

Ποια είναι λοιπόν η πρόβλεψή σας; Έχει αρκετή υποστήριξη η νέα συνθήκη στις μεγάλες χώρες της ΕΕ και απλώς θα επιβληθεί στις υπόλοιπες;

Πρώτον, θα περάσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Χονδρικά κρίνοντας από τις προηγούμενες ψηφοφορίες, προβλέπω ότι θα πρέπει να είναι περίπου 330 ψήφοι «υπέρ» και 170 «κατά». Αυτό δείχνουν οι προηγούμενες ψηφοφορίες, όπως για την πλήρη εξάλειψη του δικαιώματος αρνησικυρίας, που προβλέπεται σε άλλη έκθεση που ψηφίστηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Σεπτέμβριο.

Η απάντησή μου στην ερώτησή σας είναι ότι εάν οι κοινωνίες και οι πολιτικές δυνάμεις δεν ξυπνήσουν τώρα και δεν το σταματήσουν σε αυτό σε πρώιμο στάδιο, το ατμόπλοιο της ΕΕ θα πάει μέχρι το τέλος. Από την άλλη πλευρά, εάν αντιταχθεί τώρα και οικοδομηθεί αντίσταση στις κοινωνίες των κρατών μελών και ασκήσει επιρροή στις πολιτικές συζητήσεις και τις εκλογές, εάν οι δυνάμεις που αντιτίθενται σε αυτήν την αλλαγή καθεστώτος έρθουν στην εξουσία στη Γαλλία, όπως αναμένεται, και εάν Υπάρχει μια μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού προς τα δεξιά στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του επόμενου έτους, τότε υπάρχει πιθανότητα να μπλοκάρουμε αυτές τις αλλαγές στη Συνθήκη.

Αν όμως αυτό γίνει αθόρυβα, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα, με πολιτικούς και ΜΜΕ να σιωπούν, τότε αυτή η διαδικασία θα φτάσει μέχρι το τέλος. Τώρα το έργο εκτελείται κάτω από το ραντάρ. Μόνο ειδικοί και ένας πολύ μικρός αριθμός δημοσιογράφων το έχουν παρατηρήσει.

Αυτή είναι η πρόθεση, να το κάνουμε με διακριτικό τρόπο, στοχεύει ώστε το κοινό να μη καταλάβει ότι πρόκειται να γίνει πραξικόπημα, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ως κοινότητα κυρίαρχων κρατών καταργείται και ένα υπερκράτος δημιουργείται χωρίς τη συναίνεση του λαού και ότι τα κράτη μέλη μειώνονται στον ρόλο των γερμανικών κρατών.

Ως εκ τούτου, σήμερα είναι απαραίτητο να προειδοποιήσουμε ότι αυτό το πραξικόπημα πρόκειται να συμβεί. Αυτό θα ήταν εντάξει εάν οι ευρωπαϊκές κοινωνίες συμφωνούσαν σε αυτό. Αν οι άνθρωποι θέλουν την κατάργηση των εθνικών κρατών, τότε θα ήταν εντάξει, ακόμα κι αν δεν μου αρέσει. Θέλετε εσείς ένα υπερκράτος όπου μια ελίτ ευρωκρατών θα κυβερνά χωρίς τον έλεγχο των πολιτών; Εάν ναι, εκφράστε την έγκρισή σας.

Όμως στις Βρυξέλλες γνωρίζουν πολύ καλά ότι τέτοια συμφωνία δεν υπάρχει και δεν πρόκειται να υπάρξει απο τους λαούς. Θέλουν λοιπόν να το κάνουν κρυφά και γι’ αυτό το αποκαλώ συνωμοσία και πραξικόπημα. Είναι μια επίθεση στη δημοκρατία.

Το πρόβλημα είναι ότι η Ευρώπη έχει κλαπεί, την έχουν κλέψει. Όπως ο Δίας, με τη μορφή ταύρου, απήγαγε την Ευρώπη, οι αριστεροί φιλελεύθεροι κύκλοι κατέλαβαν κάτι που ήταν μια έννοια με χριστιανική γένεση, κάτι που θεμελιώθηκε στην αρχή της επικουρικότητας, η οποία, παρεμπιπτόντως, προέρχεται από την κοινωνική διδασκαλία της Εκκλησίας. Αυτό το κάτι το μετατρέπουν σε ένα έργο με κομμουνιστικές ρίζες. Οι συντάκτες του σχεδίου ψηφίσματος και της έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν το κρύβουν καν.

================