Θεωρώ, ότι οι άνθρωποι που νιώθουν ότι έχουν αποτύχει στην ζωή τους, είναι περισσότερο ανθρώπινοι. Διότι οι συνάνθρωποί τους, που νιώθουν πετυχημένοι και γενικά είναι ικανοποιημένοι με τη ζωή τους, έχουν ενταχθεί για τα καλά στην γραμμή παραγωγής... Υπάρχει το γνωστό παράδειγμα των Χικικομόρι στην Ιαπωνία – πρόκειται για ένα πολύ χαρακτηριστικό σύνδρομο της ιαπωνικής κοινωνίας, όπου άτομα νεαρής (και όχι μόνο!) ηλικίας αρνούνται να βγουν από το σπίτι τους και να ενταχθούν στην διαδικασία της κοινωνικοποίησης. Δεν δοκιμάζουν καν την τύχη τους, για να δουν αν θα πετύχουν στην ζωή τους ή αν θα μπορέσουν να επιβιώσουν, αλλά παραιτούνται εκ των προτέρων. Αποσύρονται στο δωμάτιό τους, ζώντας εις βάρος των γονιών τους, παρακολουθώντας anime ή παίζοντας video-games από το πρωί ως το βράδυ. Αφ’ ενός οι Χικικομόρι μοιάζουν με ψυχικά διαταραγμένους ή μη φυσιολογικούς, επειδή έχουν υποκαταστήσει τη ζωή με την ψηφιακή πραγματικότητα. Αφ΄ετέρου όμως, οι άνθρωποι, που θεωρούνται φυσιολογικοί, και δηλώνουν "πετυχημένοι", δεν διαφέρουν και πολύ από τους Χικικομόρι. Διότι το επίπεδο της επικοινωνίας και της διασκέδασης, που προτείνει ο σύγχρονος κόσμος, στην πραγματικότητα δεν απέχει και πολύ από τις δισδιάστατες φιγούρες του anime. Θεωρώ μάλιστα, ότι ένας Χικικομόρι είναι πιο λογικός από κάποιον, που δεν είναι Χικικομόρι. Ένας άνθρωπος, που αντιλαμβάνεται την αδυναμία του να πετύχει στη ζωή ή να ζήσει την ζωή του, είναι περισσότερο ειλικρινής και διαθέτει μεγαλύτερο βάθος από αυτόν, που δεν το αντιλαμβάνεται, που δίχως να ζει την ζωή του έχει φτιάξει την ψευδαίσθηση, ότι την ζει. Ο άνθρωπος, που υποψιάζεται, ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί του, είναι σε καλύτερη κατάσταση από αυτόν, που θεωρεί ότι είναι καλά. Δεν είναι ψυχική πάθηση το Χικικομόρι, αλλά η ενθουσιώδης επανάληψη ανούσιων καταστάσεων στον πραγματικό κόσμο, χωρίς την παραμικρή υποψία ότι κάτι δεν πάει καλά με την κοινωνία, ότι η ζωή έχει εξαφανιστεί, έχει κρυφτεί από εμάς, και η δυνατότητα να την αδράξουμε δεν υπάρχει ούτε στην καθημερινή ρουτίνα, ούτε και στις πιο ακραίες εγκληματικές ή σχιζοφρενικές εμπειρίες, σαν αυτές που βλέπουμε στις ταινίες του Takashi Miike". (Alexandr Dugin, "Οι Χικικομόρι και οι "Πετυχημένοι" Άνθρωποι")
-----------------
Σχόλια