Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν (πρώην διοικητής ΜΙΤ) εδήλωσε ότι «για πολλά χρόνια η (διεθνής) ισχύς και τα ΜΜΕ δημιούργησαν δικές τους εντυπώσεις κι έκαναν να ξεχαστεί η πραγματική διάσταση του προβλήματος. Πρέπει να αλλάξουν οι ορολογίες. Εισβάλλεις στα εδάφη τους, παίρνεις το σπίτι τους, το καταστρέφεις, τους πετάς έξω και μετά στη θέση τους βάζεις κάποιους άλλους. Και σε αυτό βρίσκεις μια ορολογία: «έποικοι». Αυτό είναι κλοπή, ληστεία και έτσι πρέπει να χαρακτηριστεί.» ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Η δήλωση του Τούρκου ΥΠΕΞ ανεφέρετο βεβαίως στη διαμάχη των Παλαιστινίων με το Ισραήλ αλλά ταιριάζει απολύτως στην εισβολή και κατοχή υπό της Τουρκίας στην Κύπρο το θέρος του 1974, που έκτοτε συνεχίζεται σχεδόν επί μία πεντηκονταετία.
Τότε, η εισβολή δικαιολογήθη ως προελθούσα εκ του Ελληνοκυπριακού παρανόμου κινήματος κατά του νομίμου προέδρου της Κύπρου, του αρχιεπισκόπου Μακαρίου 3ου και της ιδιότητος της Τουρκίας, ως εγγυήτριας δυνάμεως της Κυπριακής δημοκρατίας, επί τη βάσει των μη λειτουργικών συμφωνιών Λονδίνου και Ζυρίχης που… μαγειρεύθηκαν από το Βρετανικό «Φόρεϊν Οφις» και χαρατηρίσθησαν υπό του «εθνάρχου» μας, ως «η ευτυχέστερη μέρα της ζωής του».
Έκτοτε η νομιμότητα στην Κύπρο αποκατεστάθη αλλά ο Τουρκικός κατοχικός στρατός δεν απεσύρθη από την Κύπρο ως όφειλε. Μάλιστα εκλήθησαν οι «έποικοι» από την ηπειρωτική Ανατολία, να αντικαταστήσουν τους 200.000 Ελληνοκυπρίους που έγιναν πρόσφυγες στο νότιο, ασφαλές τμήμα της Κυπριακής δημοκρατίας.
Η κατάκλυσις του βορείου, κατεχομένου τμήματος της Μεγαλονήσου από Τούρκους εποίκους απομάκρυνε αρκετούς Τουρκοκυπρίους από την Κύπρο, οι οποίοι εγκατεστάθησαν στο Λονδίνο και οι οποίοι είναι σήμερα μειονότητα στο κατεχόμενο τμήμα της. Οι Τούρκοι έποικοι και αρκετές χιλιάδες Ρώσοι έχουν υπερκεράσει εις μέγεθος τον αυτόχθονα πληθυσμό. Στο νότο, εμφανίζεται έντονο το δημογραφικό πρόβλημα.
Οι ισχυρές παγκόσμιες δυνάμεις ( Συμβούλιο Ασφαλείας, ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκή Ένωση) είναι εν πλήρη γνώσει της αδικίας που έχει γίνει στον Κυπριακό λαό εκ της συνεχιζόμενης παρανομίας της Τουρκίας αλλ’ αντί ν’ απαιτήσουν την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και ν’ αναγνωρίσουν την αυτοδιάθεση του Κυπριακού λαού, την οποία απολάβουν όλοι οι λαοί του κόσμου, προτείνουν μορφή χαλαρής συνομοσπονδίας για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος , στα πλαίσια μιας «διζωνικής - δικοινοτικής ομοσπονδίας» που δεν διαφέρει και πολύ από διχοτόμηση κι η οποία όπου εφηρμόσθη έχει αποτύχει.
Εν τούτοις, η Τουρκία ούτε την «διζωνική-δικοινοτική» λύση αποδέχεται και ασχολείται με άλλες υποθέσεις όπως η δολοφονική επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ, την οποία δικαιολογεί παρά τα αποτρόπαια εγκλήματα των διεστραμμένων μαχητών της Παλαιστινιακής οργανώσεως που κυβερνάει την «ζώνη της Γάζας» και είναι αντίθετη προς την Παλαιστινιακή Αρχή της δυτικής όχθης του Ιορδάνη ποταμού.
Ο Τούρκος ΥΠΕΞ και το αφεντικό του, ο Ερντογάν, ζητούν την ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους «στα όρια προ του πολέμου του 1967» μεταξύ τριών Αραβικών κρατών (Αιγύπτου, Συρίας και Ιορδανίας) που ηττήθηκαν από το Ισραήλ, πολέμου προκαλέσαντος το τωρινό Παλαιστινιακό πρόβλημα.
Σε περίπτωση δημιουργίας νέου Παλαιστινιακού κράτους κι ενώσεως των δύο σημερινών οντοτήτων, το τμήμα της «Λωρίδας της Γάζας» θα αξιώσει την αναγνώριση των χωριών υδάτων και της ΑΟΖ που της ανήκει μέχρις αποστάσεως 200 μιλίων από των ακτών της επί τη βάσει του διεθνούς δικαίου της Θαλάσσης. Και τότε θα πρέπει η Τουρκία «να μαζέψει τα ποδάρια της» που καταπατούν σήμερα την ορφανή ΑΟΖ της ΝΑ Μεσογείου θαλάσσης.
Ούτε αυτό αντιλαμβάνεται ο Χακάν-εφέντη ως ΥΠΕΞ της Τουρκίας αλλά με την καταφορά κατά του Ισραήλ, ομολογεί τ’ ανομολόγητα της Τουρκικής ορδής του Αττίλα 2.
Σχόλια