του Αθανάσιου Έλλις
Οι επισημάνσεις του Κώστα Καραμανλή κατά την πρώτη του ομιλία μετά την αποχώρησή του από τη Βουλή, στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Χαρβαλιά «Γιαβόλ! Αίμα, λήθη και υποτέλεια», δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια συνοπτική παράθεση –με το ειδικό βάρος ενός πρώην πρωθυπουργού που είναι και στέλεχος της κυβερνητικής παράταξης– όλου του πλαισίου των πραγματικών δυσκολιών που δημιουργεί η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας η οποία παραμένει στον πυρήνα της επιθετική και επεκτατική, σε αντίθεση με αυτή της Ελλάδας που εστιάζει στην εφαρμογή πτυχών του διεθνούς δικαίου. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Οσοι στο εσωτερικό της Ελλάδας ειλικρινά επιθυμούν την προσέγγιση με την Τουρκία και είναι διατεθειμένοι να τολμήσουν δύσκολα βήματα και ευαίσθητους συμβιβασμούς δεν εισπράττουν από την άλλη πλευρά του Αιγαίου κάποια διάθεση υποχώρησης από μαξιμαλιστικές θέσεις.
- Οι επισημάνσεις του κ. Καραμανλή, με τις οποίες δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει ο καλοπροαίρετος παρατηρητής, εντός ή εκτός Ελλάδας, αντανακλούν την επιφυλακτικότητα της κοινής γνώμης και του πολιτικού συστήματος της χώρας έναντι της Τουρκίας, καθώς δεν έχουν εισπράξει από την τελευταία ουσιαστικά δείγματα με μακρόπνοη προοπτική μιας πρόθεσης απόρριψης ακραίων εθνικιστικών και επεκτατικών αφηγημάτων.
Η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στις προσεγγίσεις της ελληνικής και τουρκικής πλευράς είναι ότι αυτή της πρώτης εδράζεται στις αρχές του διεθνούς δικαίου, αλλά και στο δικαίωμα της αυτοάμυνας, ενώ της δεύτερης εντάσσονται στο πλαίσιο ενός επιθετικού αναθεωρητικού μεγαλοϊδεατισμού, που εκφράζεται από το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Κινείται στα όρια του γελοίου να ισχυρίζεται η Τουρκία ότι η Ελλάδα μέσω της θωράκισης των νησιών της έχει βλέψεις στα εδάφη της, τη στιγμή μάλιστα που η ίδια η ηγεσία της γειτονικής χώρας με δημόσιες δηλώσεις κρατάει ζωντανή την προοπτική εισβολής και διατηρεί σε ισχύ ψήφισμα της Εθνοσυνέλευσης που απειλεί την Ελλάδα με πόλεμο εάν ασκήσει ένα δικαίωμα που απορρέει από το διεθνές δίκαιο.
Ποιος μπορεί επίσης να διαφωνήσει με την επισήμανση του πρώην πρωθυπουργού, ότι όπως καταδικάζεται η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, το ίδιο θα έπρεπε να συμβαίνει και με την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο –χώρας-μέλους της Ε.Ε.– και τη συνεχιζόμενη κατοχή του 40% του εδάφους της; Ταυτόχρονα, είναι σαφές ότι η γειτονική χώρα έχει στόχο τη «ριζική ανατροπή του status quo» και τη «διασφάλιση ηγεμονικού ρόλου στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης, της Αν. Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής» και αναρωτιέται κανείς αν είναι αυτό κάτι που ενθαρρύνει η Δύση σε επίπεδο αρχών ή που θεωρεί ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντά της σε επίπεδο ψυχρής γεωπολιτικής προσέγγισης.
Οι όποιες θετικές κινήσεις της Τουρκίας –και έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα– είναι πρωτίστως επικοινωνιακού χαρακτήρα στο πλαίσιο μιας προσωρινής «διευκόλυνσης» του διαλόγου. Είναι ευπρόσδεκτες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν σηματοδοτούν στρατηγική μεταστροφή πολιτικής, που δεν μπορεί παρά να αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για να προχωρήσει η ομαλοποίηση των σχέσεων.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")
==============
Blogger: ... είπε και άλλα στην παρέμβασή του ο κ. Καραμανλής, αλλά ο κ. Έλλις της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ αποσιωπά.... (τυπική δημοσιογραφία του κώλου...)
Το “Γιαβόλ” δεν ενοχλεί μόνο τους Γερμανούς… Δύο διαβήματα και …ένα τελεσίγραφο: Γιατί έσπασε τη σιωπή του ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής;
Κείμενο ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ, Θεσσαλονίκη
Η επιλογή του πρώην Πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή να «σπάσει την σιωπή του» σε μια φαινομενικά «ανώδυνη» βιβλιοπαρουσίαση, λίγους μήνες μετά την αποχώρηση του από ένα γκρίζο και δυσώδες κοινοβουλευτικό τοπίο δεν ήταν καθόλου τυχαία.Πρώτον επειδή το βιβλίο «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια» του αρθρογράφου της «Δημοκρατίας», Γιώργου Χαρβαλιά, στο οποίο ο πρώην πρωθυπουργός έχει γράψει τον πρόλογο, δεν είναι καθόλου ανώδυνο, τουλάχιστον για την επίσημη Γερμανία και το μεγαλύτερο τμήμα του πολιτικού προσωπικού της χώρας μας που εξακολουθεί να κάνει «γαργάρα» το μείζον ζήτημα της απόδοσης των πολεμικών επανορθώσεων.
Και δεύτερον επειδή η εκδήλωση έγινε στην «έδρα» του κ. Καραμανλή, την… ανυπότακτη Θεσσαλονίκη, μέσα σε μια ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και ενώπιον του θριαμβευτικά επανεκλεγέντος Περιφερειάρχη και προσωπικού του φίλου, Απόστολου Τζιτζικώστα, αλλά και πολλών βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, νυν και πρώην.
Υπό αυτές τις «ειδικές» συνθήκες που οπωσδήποτε έκαναν το Μέγαρο Μαξίμου να αισθάνεται άβολα και την ίδια ώρα που ο σημερινός Πρωθυπουργός εγκαινίαζε ένα…υπερπολυτελές ξενοδοχείο, ότι και να έλεγε ο Κώστας Καραμανλής θα είχε εξαιρετική σημασία.....Όσοι μπορούν να αποκωδικοποιήσουν την συνήθως μετριοπαθή γλώσσα του πρώην πρωθυπουργού συνέλαβαν, ελαφρώς έκπληκτοι, δύο ασυνήθιστα σκληρά «διαβήματα» και ένα…ωμότερο τελεσίγραφο.
Το πρώτο διάβημα είχε να κάνει με το περιεχόμενο του βιβλίου του Γιώργου Χαρβαλιά και συνοψίζεται στην επιτακτική ανάγκη να διεκδικηθούν άμεσα και αποφασιστικά οι απαράγραπτες οφειλές της Γερμανίας από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Η θέση αυτή είναι εθνική και κατά συνέπεια αδιαπραγμάτευτη», τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός διευκρινίζοντας ότι τόσο οι αποζημιώσεις όσο και το Κατοχικό Δάνειο είναι υποχρεώσεις της Γερμανίας προς την Ελλάδα που ούτε έχουν παραγραφεί, ούτε ποτέ αποτέλεσαν αντικείμενο παραίτησης από τις ελληνικές κυβερνήσεις.
Με δεδομένη την «αφωνία» της κυβέρνησης Μητσοτάκη για το συγκεκριμένο θέμα η ξεκάθαρη αυτή τοποθέτηση ερμηνεύεται ως διάβημα προς την κατεύθυνση ανάληψης δράσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν δίστασε να αναφερθεί και στον ρόλο της Γερμανίας κατά την περίοδο των μνημονίων, όταν η Ελλάδα «στοχοποιήθηκε και συκοφαντήθηκε συστηματικά», ενώ της επιβλήθηκαν προγράμματα τιμωρητικού περιεχομένου με τεράστιο κοινωνικό κόστος που οδήγησαν στην απώλεια του 30% του ΑΕΠ, κάτι που-όπως επεσήμανε ο Κ. Καραμανλής-μπορεί να συμβεί μόνο μετά από παρατεταμένο πόλεμο!
«Η Γερμανία και οι συν αυτή εξυπηρέτησαν το συμφέρον τους, αλλά υπονόμευσαν την κοινή ευρωπαική προοπτική», τόνισε χαρακτηριστικά ο πρώην πρωθυπουργός, συμμεριζόμενος το ερώτημα του συγγραφέα του «Γιαβόλ» πώς ήταν δυνατόν το 2010 οι λεγόμενες «αγορές» να αποφάσισαν ότι η Ελλάδα με δημόσιο χρέος μόλις 120% του ΑΕΠ δεν είναι σε θέση να εξυπηρετεί τα δάνεια της και μία δεκαετία αργότερα, όταν το χρέος είχε ξεπεράσει το 200% του ΑΕΠ, να την δανείζουν με σχεδόν μηδενικά επιτόκια!
Το δεύτερο διάβημα που συναρτάται και με την έντονη ανησυχία του Κώστα Καραμανλή για μετάδοση της «αναταραχής» σε κοντινότερες προς την χώρα μας «εστίες» όπως αυτή των Δυτικών Βαλκανίων, έχει να κάνει με την ελληνική και την εν γένει ευρωπαική στάση προς την νέα αραβο-ισραηλινή διένεξη.
Ο πρώην πρωθυπουργός «διόρθωσε» στην πράξη τις επαμφοτερίζουσες διατυπώσεις του κ. Μητσοτάκη, διευκρινίζοντας αφενός ότι η Χαμάς δεν εκπροσωπεί το Παλαιστινιακό έθνος και τους δίκαιους αγώνες του για αυτοδιάθεση, αλλά και ότι η λύση στο χρονίζον αυτό ζήτημα προυποθέτει την δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους. «Μια λύση που δεν θα είναι εύκολη, αλλά επείγει» όπως τόνισε χαρακτηριστικά.
Aκόμη πιο σημαντική ωστόσο ήταν η σύντομη αλλά εξαιρετικά αιχμηρή αναφορά του πρώην πρωθυπουργού στα ελληνοτουρκικά. Που δεν είχε τον χαρακτήρα σύστασης η διαβήματος, αλλά καταληκτικού τελεσιγράφου.
Εμμέσως πλην σαφώς ο Κώστας Καραμανλής προειδοποίησε τον κύριο Μητσοτάκη να σταματήσει να «αγοράζει χρόνο» με την μέθοδο του κατευνασμού, απέναντι σε μία Τουρκία που έχει «εδώ και μισό αιώνα εισβάλει και παρανόμως κατέχει σχεδόν το ήμισυ του εδάφους Ευρωπαικής χώρας» ενώ ταυτόχρονα απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα!
«Πλάνες και αυταπάτες στα εθνικά θέματα ούτε επιτρέπονται, ούτε συγχωρούνται» είπε σε ασυνήθιστα αυστηρό τόνο ο κ.Καραμανλής για να καταλήξει: «Προς την Τουρκία, αλλά και όσους ευνοούν μια συμβιβαστική λύση-πακέτο επί θεμάτων που μονομερώς αυτή εγείρει: Οι καθαρές εξηγήσεις και η αποφασιστικότητα είναι η μόνη ενδεδειγμένη απάντηση!».
Για πρώτη φορά ο πρώην πρωθυπουργός μίλησε ανοιχτά για ενδοτισμό: «Υποχωρήσεις σε ηγεμονικές βλέψεις ή ασαφή μηνύματα που ενδεχεται να εκληφθούν ως διάθεση ενδοτικότητας, απλώς θαμπώνουν την πραγματικότητα και οδηγούν σε μεγαλύτερη ένταση ή και ανοιχτή κρίση» επεσήμανε για να καταλήξει με νόημα « Ο κατευνασμός είναι ο προθάλαμος των συγκρούσεων».
Είναι η πρώτη φορά που ο πρώην πρωθυπουργός, απελευθερωμένος μετά την αποχώρηση του από τα κοινοβουλευτικά έδρανα, δηλώνει ουσιαστικά ότι υποχωρήσεις σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας για να…εξευμενιστεί η επιθετικότητα των γειτόνων, δεν θα γίνουν ανεκτές, ούτε από τον ίδιο, ούτε από τον ελληνικό λαό.
Και το μήνυμα αυτό έχει ήδη φτάσει στο Μέγαρο Μαξίμου εντείνοντας τις δεύτερες σκέψεις για την επικείμενη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν που γίνεται στην πιο δύσκολη για την Τουρκία διεθνή συγκυρία…=================
ακούστε! (αρχίζει από το 22ο λεπτό). Καταπληκτικός ο κ. Βασιλειάδης! - στο 55ο λεπτό.
Πως η Γερμανία εξόντωσε την μισή Ευρώπη σε μόλις 15 χρόνια με τη ΄Συνθήκη σταθερότητας’ και το σκληρό ΕΥΡΩ (Κωνσταντίνος Βέργος:
Καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία)
-Τα λησμονημένα χρέη, η παλιννόστηση των Ναζί, η οικονομική επιβολή στην Ευρώπη και οι αθέατες όψεις του δωσιλογισμού…
Αν νομίζετε ότι η μεταπολεμική Γερμανία τιμώρησε σκληρά τους Ναζί, ξόφλησε τα πολεμικά της χρέη, εγκατέλειψε τα επεκτατικά όνειρα και κατέκτησε με το σπαθί της το ηθικό ανάστημα για να ηγεμονεύει στην Ευρώπη, ίσως χρειαστεί να ξαναδιαβάσετε μερικά κεφάλαια της ιστορίας. Προς αυτή την κατεύθυνση προσφέρεται το βιβλίο «Γιαβόλ: Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια» που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από τις «Εκδόσεις Πεδίο», αναμένοντας να προκαλέσει ένα μικρό σεισμ
Ο πολύπειρος δημοσιογράφος και αναλυτής Γιώργος Χαρβαλιάς, καταρρίπτει με εντυπωσιακή τεκμηρίωση έναν προς ένα τους δημοφιλείς αστικούς μύθους για την «καλή» δημοκρατική Γερμανία, αναδεικνύοντας τον πραγματικό ρόλο της στο διεθνές προσκήνιο και φωτίζοντας αθέατες όψεις του δωσιλογισμού που δεν επέτρεψαν σε διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις να διεκδικήσουν τις οφειλές από την ναζιστική κατοχή.
Η «άγνωστη ελληνογερμανική ιστορία», όπως ξεδιπλώνεται στις σελίδες του «Γιαβόλ», συνιστά ίσως το πιο χαρακτηριστικό case study μεταπολεμικής δεσποτείας μιας ισχυρής παραδοσιακής δύναμης προς μία εξαρτημένη οικονομικά χώρα της περιφέρειας του Ευρωπαικού Νότου η πολιτική ηγεσία της οποίας δεν είχε την δύναμη να αντισταθεί στις επιταγές των Μεγάλων, ακόμη και πολύ πρόσφατα με την υπαγωγή στα Μνημόνια. Με την μόνη διαφορά, όπως θυμίζει ο Γ. Χαρβαλιάς, ότι στην περίπτωση της Ελλάδας, ολετήρας και πάτρωνας ταυτόχρονα υπήρξε η Γερμανία. Χωρίς σήμερα να αναγνωρίζει, ούτε το συμβατικό της χρέος απέναντι σε μία οικονομία που ουσιαστικά η ίδια καταδίκασε σε τροχιά περιορισμένης ανάπτυξης, με την καταλήστευση της, την περίοδο της κατοχής.
Ανατρέχοντας στο χθες και στο σήμερα ο Γιώργος Χαρβαλιάς, εκτός από διαπιστώσεις προσφέρει και εξηγήσεις. Ξετυλίγει το αθέατο κουβάρι της διαπλοκής οικονομικών συμφερόντων στις δύο ακτές του Ατλαντικού που επέτρεψαν τον «εξαγνισμό εξπρές» του Ναζιστικού τέρατος με την συνταγή «λήθη χωρίς κάθαρση». Ανασύρει στο προσκήνιο το αρχικό σχέδιο του ευπατρίδη, Χένρυ Μόργκενταου, που ήθελε να μετατρέψει την Γερμανία σε απέραντη φάρμα ώστε να μην μπορέσει ποτέ ξανά να αποκτήσει βαριά βιομηχανία. Και αναλύει πώς τα σχέδια αυτά εμποδίστηκαν από ένα ισχυρό φιλογερμανικό λόμπι στην Ουάσιγκτον και την Γουολ Στρίτ με την επίκληση της «Κόκκινης Αρκούδας» και της σοβιετικής απειλής.
«Ο τρόπος γραφής του είναι γνωστός. Άμεσος, αιχμηρός, χωρίς αναστολές και καθωσπρεπισμούς. Μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή να διαφωνεί μαζί του, μπορεί να αρέσκεται ή να ενοχλείται από τα γραπτά του. Κανείς όμως δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι κρύβει τις θέσεις του ή ότι τις καλύπτει με επαμφοτερίζουσες(γλυκανάλατες)διατυπώσεις», επισημαίνει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής που προλογίζει το βιβλίο, χαρακτηρίζοντας ανεκτίμητη την συνεισφορά του στην περιγραφή, λεπτομερή εξιστόρηση και θεμελίωση των ελληνικών απαιτήσεων έναντι της Γερμανίας.
Στις σελίδες του «Γιαβόλ» που αναμένεται να προκαλέσει πολλές συζητήσεις οι ελληνικές διεκδικήσεις αναλύονται στο ιστορικό τους βάθος αναδεικνύοντας ένα μεγάλο παράδοξο: Ελάχιστα χρόνια μετά την λήξη του πολέμου οι Γερμανοί προσέγγισαν την Ελλάδα χωρίς κανένα σύμπλεγμα ενοχής, σε μία λογική περασμένα-ξεχασμένα. Αποκαμωμένοι από έναν εμφύλιο πόλεμο, άμεση απόρροια της ναζιστικής κατοχής, οι Ελληνες πολιτικοί προσπέρασαν την γερμανική αναίδεια, ψάχνοντας να βρουν τρόπους οικονομικής ανάταξης της χώρας. Συνέχισαν λοιπόν τις δοσοληψίες με τους Γερμανούς στη λογική business as usual. Aυτή την ξαφνική επαναφορά της «κανονικότητας» στις ελληνογερμανικές σχέσεις, πριν καλά-καλά στεγνώσει το αίμα των αθώων που σκοτώθηκαν στην διάρκεια της Κατοχής είναι ένα κεφάλαιο σκοτεινό και δυσάρεστο που έχει επίσης τις εξηγήσεις του. Αλλά στην πράξη δεν οδήγησε ποτέ σε πλήρη εξομάλυνση. Απλά οι εκκρεμότητες μπήκαν κάτω από το χαλί. Κουκουλώθηκαν.
Το «Γιαβόλ» φρεσκάρει σίγουρα τη μνήμη. Με τρόπο ζωντανό, αλλά και εμπεριστατωμένο. Γιατί όπως εξηγεί ο συγγραφέας του, από τη στιγμή που δεν έχει ρυθμιστεί η μεγαλύτερη συμβατική υποχρέωση της Γερμανίας, δηλαδή το Αναγκαστικό Δάνειο, δεν μπορούμε να μιλάμε για «περασμένα-ξεχασμένα». Το ιστορικό φορτίο εξακολουθεί να είναι πολύ βαρύ για λογαριασμό της Γερμανίας κάνοντας το ισοζύγιο ηθικής στις δύο χώρες να γέρνει επικίνδυνα…
=============================
Η παρέμβαση του Κ. Καραμανλή
- Ο πρώην πρωθυπουργός διαφοροποιείται ξανά από το Μαξίμου στα ελληνοτουρκικά και στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής
Σχόλια