Η δημογραφική συρρίκνωση της χώρας αποτελεί, ενδεχομένως, τη μεγαλύτερη απειλή για την οικονομία, πέρα βέβαια από τα προβλήματα που προκαλεί σε σχέση με τη γεωπολιτική.
Σε ένα κομβικό ζήτημα για την πορεία της οικονομίας εξελίσσεται το δημογραφικό, που επηρεάζει τόσο τα επίπεδα ζήτησης όσο και την επάρκεια προσφοράς ανθρώπινου δυναμικού σε σειρά τομέων, όπως οι κατασκευές, ο τουρισμός, ο πρωτογενής τομέας, αλλά και άλλοι.
Με βάση, δε, τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, περαιτέρω μείωση κατά 10,3% σημείωσαν οι γεννήσεις στην Ελλάδα πέρυσι και ανήλθαν σε 76.541 (39.558 αγόρια και 36.983 κορίτσια) σε σχέση με το 2021 που ήταν 85.346 (43.998 αγόρια και 41.348 κορίτσια). Στις γεννήσεις δεν συμπεριλαμβάνονται οι γεννήσεις νεκρών βρεφών, οι οποίες το 2022 ανήλθαν σε 446, μειωμένες κατά 1,5% σε σχέση με το 2021 που ήταν 453. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Από την άλλη πλευρά, οι θάνατοι το 2022 ανήλθαν σε 140.801 (70.802 άνδρες και 69.999 γυναίκες), καταγράφοντας μείωση 2,2% σε σχέση με το 2021 που ήταν 143.923 (73.420 άνδρες και 70.503 γυναίκες). Οι θάνατοι βρεφών ηλικίας κάτω του έτους ανήλθαν σε 239, μειώνοντας το δείκτη βρεφικής θνησιμότητας (θάνατοι βρεφών ηλικίας κάτω του έτους ανά 1.000 γεννήσεις ζώντων) από 3,48 το 2021 σε 3,12 το 2022.
Στο μεταξύ με βάση την ΕΛΣΤΑΤ, και την τελευταία απογραφή του 2021, σήμερα, ο μόνιμος πληθυσμός είναι 10.432.481 άτομα και ο αριθμός είναι μειωμένος κατά 383.805 άτομα ή 3,5% σε σχέση με τους 10.816.286 κατοίκους που είχαν καταγραφεί στην απογραφή το 2011. Οι γυναίκες συνεχίζουν να αποτελούν την πλειονότητα, καθώς ανέρχονται σε 5.357.232 άτομα (51,4% του συνολικού πληθυσμού) και υπερτερούν κατά 281.983 άτομα έναντι των ανδρών (5.075.249 άτομα ή 48,6% του συνόλου).
Από τις 13 περιφέρειες της χώρας, όμως, μόνον σε μια (το Νότιο Αιγαίο) υπήρξε αύξηση πληθυσμού (15.527 άτομα) σε σχέση με το 2011. Στον αντίποδα, δραματική είναι η μείωση σε περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας, όπου καταγράφεται σε επίπεδο περιφέρειας μείωση 10%, από 283.689 κατοίκους το 2011, στους 255.056 κατοίκους το 2021. Αλλά και στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας- Θράκης καταγράφεται μείωση 7,6%, με τον πληθυσμό να ανέρχεται σε 562.069 άτομα από 608.182 άτομα το 2011.
Γάμοι
Σύμφωνα επίσης με τα στοιχεία φυσικής κίνησης πληθυσμού από την ΕΛΣΤΑΤ, οι γάμοι το 2022 ανήλθαν σε 43.355 (21.381 θρησκευτικοί και 21.974 πολιτικοί), παρουσιάζοντας αύξηση κατά 6,4% σε σχέση με το 2021, κατά το οποίο είχαν πραγματοποιηθεί 40.759 (18.487 θρησκευτικοί και 22.272 πολιτικοί). Τα σύμφωνα συμβίωσης ανήλθαν σε 13.157, παρουσιάζοντας αύξηση 13,9% σε σύγκριση με το 2021 που ήταν 11.550. Στα σύμφωνα συμβίωσης του 2022 περιλαμβάνονται 394 σύμφωνα συμβίωσης μεταξύ ανδρών και 113 μεταξύ γυναικών.
Τα διαζύγια ανήλθαν σε 14.477, παρουσιάζοντας αύξηση 4% σε σχέση με το 2021 (13.921διαζύγια). Αναφορικά με τον τύπο διαζυγίου, οκτώ στα δέκα διαζύγια που εκδόθηκαν την τελευταία πενταετία είναι συναινετικά. Το 2022, εκδόθηκαν 11.638 συναινετικά (80,4%) και 1.906 κατ’ αντιδικία διαζύγια (13,2%), ενώ για 933 διαζύγια (6,4%) δεν δηλώθηκε ο τύπος διαζυγίου. Οι περισσότερες αποφάσεις διαζυγίων αφορούν σε άτομα ηλικίας 40- 44 ετών (άνδρες 17,8% και γυναίκες 20%) και ακολουθούν τα άτομα ηλικίας 45- 49 ετών (άνδρες 17,6% και γυναίκες 16,4%). Το 65,6% των διαζυγίων που εκδόθηκαν το 2022 αφορά σε γάμους που διήρκησαν 10 και πλέον έτη (9.500 διαζύγια).
Η αναλογία διαζυγίων ανά 100 γάμους ήταν 33,4 το 2022, έναντι 34,2 το 2021, από 41,2 το 2020, από 32,1 το 2019 και από 32,8 το 2018.
Η απειλή
Η δημογραφική συρρίκνωση της χώρας αποτελεί, ενδεχομένως, τη μεγαλύτερη απειλή για την οικονομία, πέρα βέβαια από τα προβλήματα που προκαλεί σε σχέση με τη γεωπολιτική. Πέρα από το ότι επηρεάζει τη διαθεσιμότητα ανθρώπινου δυναμικού στην αγορά εργασίας, μειώνει και τη ζήτηση που είναι μοχλός ανάπτυξης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι με βάση όσα ανέφερε υποδιοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, Θόδωρος Πελαγίδης, μιλώντας πέρυσι στο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού επιμελητηρίου “33ο Greek Economic Summit”, “ο αριθμός των νέων μεταξύ 20 – 29 ετών έχει μειωθεί στο μισό (από το 1.200.000 στις 600.000) και η χώρα θα αντιμετωπίσει τα επόμενα χρόνια ένα σημαντικό πρόβλημα με το εργατικό της δυναμικό, το οποίο με τη σειρά του θα επηρεάσει αρνητικά και τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας”.
Παράλληλα, ο κ. Πελαγίδης περιέγραψε τη μεγάλη απειλή που αντιμετωπίζει σε μεσοπρόθεσμη βάση η χώρα παρά το ότι τώρα βρίσκεται σε μια θετική τροχιά έστω κι αν παράλληλα αντιμετωπίζει και το αγκάθι του πληθωρισμού.
Βέβαια, ο υποδιοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος και στο παρελθόν έχει εστιάσει στο θέμα της δημογραφίας και ειδικά στο ότι σε πολλές περιοχές της υπαίθρου μειώνονται οι κάτοικοι με αποτέλεσμα, κομβικές παραγωγικά ζώνες, να αντιμετωπίζουν προβλήματα ελλείψεων σε ανθρώπινο δυναμικό.
Ο πληθυσμός
Αξίζει να σημειωθεί ότι με βάση πρόσφατη έρευνα της διαΝΕΟσις για το δημογραφικό, το 2050 ο πληθυσμός της χώρας υπολογίζεται ότι θα είναι ανάμεσα σε 10 εκατ. (σύμφωνα με το πιο αισιόδοξο σενάριο) και τα 8,3 εκατ. (στο πιο απαισιόδοξο).
Οι δημογραφικές ελλείψεις, όμως, ενισχύουν και το φαινόμενο της έλλειψης προσωπικού.
Καμπανάκι κλάδων
Στο φόντο αυτό καθημερινές είναι οι αναφορές από πολλούς κλάδους της οικονομίας για ελλείψεις σε προσωπικό, τόσο υψηλής ειδίκευσης, όπως επιστήμονες πληροφορικής κτλ, όσο και τεχνικών επαγγελμάτων.
Την ίδια ώρα, με βάση πληροφορίες, πολλές μεγάλες επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα, “φρενάρουν” λόγω έλλειψης εργατικών χεριών. Ήδη, σήμα κινδύνου εκπέμπουν φορείς των αγροτών σε σχέση με την έλλειψη εργατικών χεριών. Όπως χαρακτηριστικά τονίζεται η έλλειψη εργατικού δυναμικού ήδη έχει γίνει έντονη την φετινή χρονιά και η αύξηση του κόστους εργασίας είναι η πρώτη συνέπεια . Η επόμενη συνέπεια θα είναι ότι όσο και να αυξηθεί το ημερομίσθιο δεν θα είναι επαρκής ο αριθμός των εργατών για την κάλυψη των αναγκών στις καλλιέργειες αλλά και στα εργοστάσια και διαλογητήρια. Μάλιστα., ήδη από το περασμένο καλοκαίρι σε μια σειρά καλλιεργειών, ειδικά σε νησιωτικές περιοχές και την Κρήτη, με τη συγκομιδή π.χ. κηπευτικών υπήρξε μείζον ζήτημα καθώς πολλοί από τους εργάτες γης είχαν απορροφηθεί στον τουρισμό.
===========
-----------------
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΕΞ ΑΜΕΛΕΙΑΣ (;)
Κατά 335 χιλιάδες μειώθηκε από το 2015 ο πληθυσμός της Ελλάδας από τη διαφορά γεννήσεων-θανάτων, αλλά ούτε η κυβέρνηση ούτε η αντιπολίτευση φαίνεται να ενδιαφέρονται για το μείζον εθνικό ζήτημα, το #δημογραφικό, το οποίο παραμένει εκτός πολιτικής ατζέντας.
Η νόμιμη Γενοκτονία των Ελλήνων
----------------
Σύμφωνα με τον Λέμκιν: «Γενοκτονία δεν συνεπάγεται απαραίτητα την άμεση καταστροφή ενός έθνους, εκτός εάν επιτυγχάνεται με μαζικές δολοφονίες όλων των μελών ενός έθνους. Σκοπός είναι να επισημάνει ένα συντονισμένο σχέδιο των διαφόρων δράσεων που αποσκοπούν στην καταστροφή των βασικών θεμελίων της ζωής των εθνικών ομάδων, με στόχο να αφανίσει τις ίδιες τις ομάδες.
Οι στόχοι ενός τέτοιου σχεδίου είναι η διάλυση των πολιτικών και κοινωνικών θεσμών, του πολιτισμού, της γλώσσας, των εθνικών αισθημάτων, της θρησκείας, της οικονομικής ύπαρξης εθνικών ομάδων καθώς και η καταστροφή της προσωπικής ασφάλειας, της ελευθερίας, της υγείας, της αξιοπρέπειας και της ζωής των ατόμων που ανήκουν σε αυτές τις ομάδες. Η Γενοκτονία στρέφεται κατά της εθνικής ομάδας ως μία οντότητα, και οι ενέργειες που πραγματοποιούνται, στρέφονται κατά ιδιωτών, όχι με την ιδιότητά τους ως ιδιώτες, αλλά ως μέλη της εθνικής ομάδας. H Γενοκτονία έχει δύο φάσεις: 1) την καταστροφή του εθνικού προτύπου της καταπιεσμένης ομάδας και 2)την επιβολή του εθνικού προτύπου του καταπιεστή. Μετά την επιβολή, ο καταπιεσμένος πληθυσμός αποφασίζει αν θα παραμείνει ή θα φύγει ενώ ταυτόχρονα με την απομάκρυνση του πληθυσμού πραγματοποιείται και ο Εποικισμός από τους πληθυσμούς του καταπιεστή».
Σύμφωνα με την Απόφαση 260-ΙΙΙ-Α της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ την 9η Δεκεμβρίου 1948 – τέθηκε σε ισχύ την 12η Ιανουαρίου 1951 – Σύμβαση του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας και οι ευθύνες του θύτη, «Τα συμβαλλόμενα μέρη επιβεβαιούν ότι η Γενοκτονία, συντελουμένη είτε εν καιρώ ειρήνης είτε εν καιρώ πολέμου, τυγχάνει έγκλημα Διεθνούς Δικαίου και αναλαμβάνουν την υποχρέωσιν να προλαμβάνουν και να τιμωρούν τούτο». (Άρθρο 1) «Γενοκτονία σημαίνει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις οι οποίες διαπράττονται με την πρόθεση καταστροφής, εν όλω ή εν μέρει, μίας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας ως τέτοιας α) ανθρωποκτονία μελών της ομάδας, β) πρόκληση βαρειάς σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας γ) με πρόθεση επιβολή επί της ομάδας συνθηκών ζωής υπολογισμένων να επιφέρουν τη φυσική καταστροφή της εν όλω ή εν μέρει, δ) επιβολή μέτρων που σκοπεύουν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων εντός της ομάδας ε) δια της βίας μεταφορά παιδιών της ομάδας σε άλλη ομάδα». (Άρθρο 2). «Οι παρακάτω αξιόποινες πράξεις τιμωρούνται»: α) Γενοκτονία, β) συνωμοσία προς διάπραξη Γενοκτονίας, γ) άμεσα ή έμμεσα η υποκίνηση διάπραξης Γενοκτονίας, δ) απόπειρα διάπραξης Γενοκτονίας, ε) συμμετοχή σε Γενοκτονία».( Άρθρο 3).
============
Το 2050 ο πληθυσμός της Ελλάδας θα είναι 7,5 εκατ.
Η ΕΣΥΕ ανακοίνωσε ότι στην Ελλάδα πέρυσι σημείωσαν μείωση οι γεννήσεις κατά 10,3% και ανήλθαν σε 76.541 (39.558 αγόρια και 36.983 κορίτσια), σε σχέση με το 2021 που ήταν 85.346 (43.998 αγόρια και 41.348 κορίτσια). Από την άλλη πλευρά, οι θάνατοι το 2022 ανήλθαν σε 140.801 (70.802 άνδρες και 69.999 γυναίκες), καταγράφοντας μείωση 2,2% σε σχέση με το 2021 που ήταν 143.923 (73.420 άνδρες και 70.503 γυναίκες).
Οι παράγοντες που συμβάλλουν στη μείωση του πληθυσμού είναι: (α) η μείωση της γονιμότητας, (β) οι αλλαγές στην ηλικία απόκτησης παιδιού, και (γ) το πλήθος των γυναικών σε αναπαραγωγική ηλικία. Οι παράγοντες αυτοί αναλύονται από την καθηγήτρια Αλεξάνδρα Τραγάκη, στο 3ο κεφάλαιο του βιβλίου: Μιλτιάδη Νεκτάριου, «Στρατηγική για την Γήρανση του Πληθυσμού: Ελλάδα 2050» (Εκδόσεις Παπαζήση, 2023).
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 συνέβη η ξαφνική μεταστροφή που καθόρισε τη δημογραφική πορεία των επόμενων δεκαετιών. Η μείωση της γονιμότητας, η οποία ξεκίνησε με καθυστέρηση τουλάχιστον μιας δεκαετίας σε σχέση με τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, ήταν ιδιαίτερα απότομη, έντονη και συνεχής με αποτέλεσμα, ήδη στα μέσα της δεκαετίας του 1990, η Ελλάδα να καταγράφει ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα γονιμότητας παγκοσμίως. Τα παρατεταμένα ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα γονιμότητας (κάτω από το 1,3 παιδιά/γυναίκα) καθόρισαν τις δημογραφικές προοπτικές της χώρας και διαμόρφωσαν τη δημογραφική κατάσταση για αρκετές δεκαετίες.
Οι αλλαγές στην ηλικία απόκτησης παιδιού αποτελούν μια επίσης καθοριστική εξέλιξη για τη μελλοντική δημογραφική δυναμική. Η απόφαση για την απόκτηση παιδιών λαμβάνεται όλο και πιο αργά. Από το 1980 και μέχρι το 2000, η μέση ηλικία απόκτησης παιδιού αυξήθηκε κατά 4,5 χρόνια (από τα 25,5 το 1980 στα 29,0 το 2000) και άλλα 3 χρόνια μέχρι το 2020, οπότε έφτασε τα 32 έτη περίπου. Από το 2006 η βασική αναπαραγωγική ηλικία είναι πια η τρίτη δεκαετία της ζωής των γυναικών.
Ο αριθμός όμως των γεννήσεων κατά τη διάρκεια ενός έτους, δεν εξαρτάται μόνο από τον αριθμό των παιδιών που αποκτά κάθε γυναίκα αλλά και από το πλήθος των γυναικών σε αναπαραγωγική ηλικία.
Το έτος 2000 αποτελεί σημείο καμπής στη δημογραφική πορεία της Ελλάδας. Με τη στροφή της χιλιετίας αντιστρέφεται η σχετικά ευνοϊκή μέχρι εκείνη τη στιγμή ηλικιακή δομή του πληθυσμού. Από το 2000, ο πληθυσμός των γυναικών σε αναπαραγωγική ηλικία μειώνεται. Η μείωση, η οποία χρόνο με το χρόνο γίνεται εντονότερη, αφορά αρχικά τις νεαρότερες ηλικίες και σταδιακά επεκτείνεται και στις μεγαλύτερες.
Κατά την περίοδο 2000-2020 ο γυναικείος πληθυσμός ηλικίας 15-49 ετών μειώθηκε κατά περίπου 405.000 (ή αλλιώς κατά 15%) πέφτοντας από τα 2.701.509 στα 2.295.763 άτομα. Η μείωση αυτή αφορά αποκλειστικά τις ηλικίες 15 έως 36 ετών, των οποίων το μέγεθος συρρικνώθηκε κατά 502.700 άτομα (-29%). Αντίθετα, ο όγκος των γυναικών άνω των 37 ετών αυξήθηκε κατά 97.000 (+ 10%).
Ως αποτέλεσμα της πληθυσμιακής συρρίκνωσης του γυναικείου πληθυσμού, ο αριθμός των γεννήσεων πέφτει απότομα παρόλο που ο δείκτης γονιμότητας δεν σημείωσε περαιτέρω μείωση. Από το 2011, το φυσικό ισοζύγιο γίνεται αρνητικό και η διαφορά των θανάτων από τις γεννήσεις μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο. Κατά την περίοδο 2011-2020, οι θάνατοι υπερτερούν αριθμητικά των γεννήσεων και ο πληθυσμός μειώνεται. Το έλλειμμα των γεννήσεων έναντι των θανάτων το οποίο είναι λίγο πάνω από 4.500 το 2011, υπερ-δεκαπλασιάζεται μέσα στη δεκαετία και ξεπερνά τις 46.000 το 2020. Συνολικά για την περίοδο 2011-2020 ξεπερνά τις 270.000 άτομα, αριθμός που αντιστοιχεί σε γεννήσεις τριών ετών.
Οι παραπάνω τάσεις θα καθορίσουν την περαιτέρω μείωση του πληθυσμού της χώρας, και τα αποτελέσματα δεν μπορούν να αποτραπούν. Η χώρα, η οικονομία και η κοινωνική πολιτική πρέπει να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, τα οποία με αυτό τον ρυθμό εξέλιξης του φυσικού ισοζυγίου, (θάνατοι - γεννήσεις), σημαίνουν ότι το 2050 ο γηγενής πληθυσμός θα είναι γύρω στα 7,5 εκατομμύρια. Σήμερα, η Ελλάδα αριθμεί περί τα 10 εκατομμύρια.
*Μιλτιάδης Νεκτάριος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πειραιώς
===============
------------------
Το Δημογραφικό είναι το Νο1 πρόβλημα, όπως δείχνουν και τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για την προηγούμενη χρονιά.
ους λόγους για τους οποίους το Δημογραφικό αποτελεί το νούμερο 1 πρόβλημα της χώρας καταδεικνύουν τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για το 2022. Σε αυτά αποτυπώνεται τεράστια μείωση των γεννήσεων και αξιοσημείωτη αύξηση των θανάτων, δίνοντας και μια απάντηση στο γιατί οι μελέτες των επιστημονικών φορέων δείχνουν μία Ελλάδα των μόλις 7.500.000 κατοίκων το 2050.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ειδικά οι γεννήσεις έχουν μειωθεί κατά το ήμισυ σε σύγκριση με το 1980 και είναι οι λιγότερες των τελευταίων 90 ετών, από όταν υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα.
Η σύγκριση με το 1932, το πρώτο έτος για το οποίο υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία, είναι θλιβερή: στην Ελλάδα των 6.200.000 κατοίκων (από αυτούς 1.500.000 ήταν οι πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής, οι οποίοι μόλις είχαν αρχίσει να βγαίνουν από τα παραπήγματα και να μετακομίζουν σταδιακά σε προσφυγικές κατοικίες) οι γεννήσεις ήταν 185.523 και οι θάνατοι 117.593. Αντιθέτως, στην Ελλάδα του 2022, που υποτίθεται ότι απολαμβάνει όλα τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα της εποχής, σε σύνολο 10.482.487 κατοίκων οι γεννήσεις ήταν λιγότερες από τις μισές!
Ωστόσο η χώρα στερείται το βασικότερο όλων, δηλαδή κοινής λογικής. Ενώ μόλις τον περασμένο Ιούνιο ανακοινώθηκε πρώτη φορά η σύσταση Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, με διακηρυγμένο στόχο την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες οικογένειες και τα νέα παιδιά, λίγους μήνες μετά η κυβέρνηση Μητσοτάκη θέσπισε την εργασία 8+5 ωρών ημερησίως. Αντί δηλαδή να βρει τρόπους ώστε οι εργαζόμενοι νέοι να έχουν τα προς το ζην και τον χρόνο να κάνουν οικογένεια, νομιμοποίησε μέχρι πρότινος παράνομες πρακτικές που θα έχουν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Αναλυτικά, οι γεννήσεις στην Ελλάδα κατά το 2022 ανήλθαν σε 76.541 (39.558 αγόρια και 36.983 κορίτσια), καταγράφοντας μείωση κατά 10,3% σε σχέση με το 2021, όταν ήταν 85.346 (43.998 αγόρια και 41.348 κορίτσια).
Νεκρά βρέφη
Σημειωτέον ότι στις γεννήσεις δεν συμπεριλαμβάνονται οι γεννήσεις νεκρών βρεφών, οι οποίες κατά το 2022 ανήλθαν σε 446, μειωμένες κατά 1,5% σε σχέση με το 2021, όταν ήταν 453.
Σε ό,τι αφορά τους θανάτους, κατά το 2022 ανήλθαν σε 140.801 (70.802 άνδρες και 69.999 γυναίκες) καταγράφοντας μείωση κατά 2,2% σε σχέση με το 2021, όταν ήταν 143.923 (73.420 άνδρες και 70.503 γυναίκες). Οι θάνατοι βρεφών ηλικίας κάτω του έτους ανήλθαν σε 239, μειώνοντας τον δείκτη βρεφικής θνησιμότητας (θάνατοι βρεφών ηλικίας κάτω του έτους ανά 1.000 γεννήσεις ζώντων) από 3,48 το 2021 σε 3,12 το 2022. Επομένως το ισοζύγιο («Φυσική Μεταβολή» είναι ο επιστημονικός όρος που χρησιμοποιεί η ΕΛ.ΣΤΑΤ.) ήταν αρνητικό κατά 64.260 ανθρώπους.
Αυξήθηκαν γάμοι, σύμφωνα συμβίωσης, αλλά και διαζύγια
Αύξηση κατά 6,4% παρουσίασαν οι γάμοι το 2022, καθώς ανήλθαν σε 43.355 (21.381 θρησκευτικοί και 21.974 πολιτικοί). Υπενθυμίζεται ότι το 2021 είχαν πραγματοποιηθεί 40.759 (18.487 θρησκευτικοί και 22.272 πολιτικοί). Τα σύμφωνα συμβίωσης το 2022 ανήλθαν σε 13.157, παρουσιάζοντας αύξηση 13,9% σε σύγκριση με το 2021, όταν ήταν 11.550. Στα σύμφωνα συμβίωσης του έτους 2022 περιλαμβάνονται 394 σύμφωνα συμβίωσης μεταξύ ανδρών και 113 μεταξύ γυναικών.
Τα διαζύγια το 2022 ανήλθαν σε 14.477, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 4% σε σχέση με το 2021 (13.921 διαζύγια). Αναφορικά με τον τύπο διαζυγίου, οκτώ στα δέκα διαζύγια που εκδόθηκαν την τελευταία πενταετία είναι συναινετικά. Κατά το 2022 εκδόθηκαν 11.638 συναινετικά (80,4%) και 1.906 κατ’ αντιδικία διαζύγια (13,2%), ενώ για 933 διαζύγια (6,4%) δεν δηλώθηκε ο τύπος διαζυγίου.
Το 2022 οι περισσότερες αποφάσεις διαζυγίων αφορούν άτομα ηλικίας 40-44 ετών (άνδρες 17,8% και γυναίκες 20%) και ακολουθούν τα άτομα ηλικίας 45-49 ετών (άνδρες 17,6% και γυναίκες 16,4%). Το 65,6% των διαζυγίων που εκδόθηκαν το 2022 αφορά γάμους που διήρκεσαν 10 και πλέον έτη (9.500 διαζύγια). Η αναλογία διαζυγίων ανά 100 γάμους ήταν 33,4 το 2022, έναντι 34,2 το 2021, 41,2 το 2020, 32,1 το 2019 και 32,8 το 2018.
-------------------
Σχόλια