Apps, Το Υπνωτικό

 

 του Κώστα Καλλίτση

Ο αντιπεριφερειάρχης Καρδίτσας παραδέχθηκε ότι έδωσε εντολή να σπάσει το φράγμα στον ποταμό Καλέντζη, κοντά στον Παλαμά. Γιατί; Διότι, λέει, ο δήμαρχος Παλαμά του είπε ότι πρέπει να το γκρεμίσει για να μην πλημμυρίσει το χωριό Κοσκινάς. Κι αυτός τον άκουσε, διότι –σκέφτηκε– αφού ο δήμαρχος ζει στην περιοχή, θα ξέρει καλύτερα τι πρέπει να γίνει. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

 Ανεξάρτητα από το τι είπε ποιος σε ποιον, γεγονός είναι ότι το φράγμα γκρεμίστηκε (υποθέτω πως κι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θα έμαθε ότι δεν πρόκειται για fake news…) επειδή κάποιος νόμισε, εκείνες τις ώρες, ότι αυτό θα ήταν το σωστό. Ετσι νόμισε, έτσι έπραξε. Οπερ σημαίνει ότι επεξεργασμένο σχέδιο διαχείρισης των φραγμάτων (όσων από αυτά, τουλάχιστον, είχαν το προνόμιο να διαθέτουν γεννήτριες…) σε περίπτωση πλημμύρας δεν υπήρχε.

Η κυβέρνηση πίστευε για τον εαυτό της, και είχε κάνει πολλούς να πιστέψουν, ότι διακρίνεται για τις μεγάλες διαχειριστικές ικανότητες. Στον πέμπτο χρόνο διακυβέρνησης περιορίζονται όσοι το πιστεύουν. Οπως αποτυπώθηκε στην πρόσφατη, ενδιαφέρουσα δημοσκόπηση της Metron Analysis, μέσα στους τελευταίους τρεις μήνες αυξήθηκαν απότομα (από 3% σε 15%) όσοι θεωρούν ότι το δεύτερο πιο μεγάλο πρόβλημα (μετά την ακρίβεια) είναι η ανασφάλεια και η ανεπάρκεια της κυβέρνησης. Τα πρώτα χρόνια φιλοτεχνήθηκε εύκολα η εικόνα μιας υψηλής ποιότητας διαχείρισης εξαιτίας δύο, βασικά, λόγων: του πρωτοποριακού συστήματος εμβολιασμών που οργανώθηκε με ευθύνη ενός αποτελεσματικού και υπεύθυνου στελέχους, του Μάριου Θεμιστοκλέους, και των apps, με τα οποία διευκόλυνε τη ζωή μας στις σχέσεις μας με το κράτος ο Κυριάκος Πιερρακάκης. Αλλά, δεν έρχεται έτσι η άνοιξη. Πίσω από το εντυπωσιακό σύστημα εμβολιασμών παρέμεινε αδύναμο και καταπονημένο το ΕΣΥ. Και πίσω από τα apps, παρέμενε αραχνιασμένο το κράτος, συνεχίζοντας να δουλεύει όπως πριν.

Γιατί τα apps, αντί να γίνουν κίνητρο για ανασυγκρότηση του κουρασμένου, εχθρικού σε πολίτη και ανάπτυξη κρατικού μηχανισμού, φαίνεται ότι έδρασαν ως υπνωτικό. Αντί η κυβέρνηση, με αφορμή και δύναμη από ένα έξυπνο, με μεγάλη απήχηση τεχνολογικό επίτευγμα (apps) να διευθύνει μια τολμηρή πολιτική προσπάθεια (τη μεταρρύθμιση του κράτους), σαν κουρασμένη από καιρό φάνηκε να αποκοιμιέται πάνω τους. Σήμερα, σχεδόν όπου κι αν κοιτάξει κανείς στο κράτος, δίνουν τον τόνο διαχειριστική ανεπάρκεια και μεταρρυθμιστική κατατονία. Φαίνονται από όποια χαραμάδα ανοίγει, από τυχαία γεγονότα, στο επιμελώς φιλοτεχνημένο προπαγανδιστικό παραβάν, που απεικονίζει τα πράγματα όπως ίσως θα θέλαμε να είναι – όχι όπως είναι.

Διαχειριστική ανεπάρκεια και μεταρρυθμιστική κατατονία δίνουν τον τόνο στη λειτουργία του κράτους.

Εχουμε ένα τρύπιο κράτος. Αυτό επιβεβαιώθηκε και στις μεγάλες πλημμύρες στον Θεσσαλικό Κάμπο – ούτε σχέδιο εκκενώσεων υπήρχε (δεν υπάρχει τέτοιο πουθενά, αυτό μας δίδαξε και η Ρόδος…) ούτε σχέδιο διαχείρισης των αντιπλημμυρικών έργων υπάρχει (όσων υπήρχαν και δεν πνίγηκαν στις λάσπες…) ούτε καν ρεφλέξ υπάρχουν: επί ένα τριήμερο, αντί να επιτάξουν μεγάλα οχήματα κατάλληλα για την περισυλλογή των δεκάδων χιλιάδων πνιγμένων ζώων, έκαιγαν χρόνο – μέχρι που διατάχθηκε να παρέμβει ο Στρατός.

Αυτό το κράτος είναι μια μεγάλη τραγωδία για την Ελλάδα. Οταν, στις μέρες μας, ο ρόλος του κράτους αναβαθμίζεται παντού στον ανεπτυγμένο κόσμο (γιατί όλοι κατανοούν ότι χωρίς ένα σύγχρονο κράτος-στρατηγό, χωρίς στενή συνεργασία κράτους-ιδιωτικού τομέα, δεν υπάρχει αύριο για την ανάπτυξη…) στην Ελλάδα έχουμε την πολύ κακή τύχη να διαθέτουμε ένα κράτος-βαρίδι, πελατειακό, αγκυλωμένο. Αυτό το κράτος καταστρέφει την Ελλάδα. Για να αλλάξει, πρέπει να πάψει να είναι το λάφυρο των εκλογών.

(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")

==================

Σχόλια