ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ ΑΦΑΝΙΣΑΝ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΔΕΧΟΤΑΝ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΟΠΙΟΥ ΣΤΗ ΧΩΡΑ.
Αλλά οι Άγγλοι διέθεταν πάρα πολύ Όπιο παραγωγής της Ινδίας που έγινε κτήση τους και ήθελαν Πάση Θυσία να το εξαγάγουν.
Στη Κίνα, με τη δυναστεία των Τάνγκ, από το 600 μ.Χ άρχισε ο κολοφώνας του πολιτισμού της και της ανάπτυξη της.
Αλλά και μετά, από το 1644 που ένας μη κινεζικός λαός, οι Μαντσού, ίδρυσαν τη δυναστεία των Τσιίνγκ, μέχρι και το 1840, η Κίνα γνώρισε, ως επί το πλείστον, ειρήνη και ευημερία, αποκλεισμένη όμως από τις εξελίξεις του δυτικού κόσμου.
Οι Άγγλοι το 1800 κατέλαβαν την Ινδία και είχαν πλέον σύνορα με την Κίνα.
Ο Άγγλος βασιλιάς σκέφτηκε να αναθέσει την διοίκηση της Ινδίας αρχικά στην Αγγλική Εταιρία Ανατολικών Ινδιών που γνώριζαν πολύ καλά αυτή τη χώρα.
Αυτό κράτησε για 50 χρόνια και μετά, κατά το 1850 διόρισε Αντιβασιλέα για να την διοικεί.
Οπότε είχε δημιουργηθεί μία τρομερή εξέλιξη για την Κίνα, αφού παρουσιάστηκε ξαφνικά στα σύνορα της μία πολύ μεγάλη δύναμη.
Οι Κινέζοι Αυτοκράτορες είχαν θεσπίσει αυστηρούς ελέγχους στο εμπόριο και στα Τελωνεία και στην ουσία επικρατούσε ένα καθεστώς κλειστού εμπορίου.
Και ειδικά δεν επέτρεπαν καθόλου την εισαγωγή του Οπίου παρά μόνο για φαρμακευτικούς λόγους.
Όταν κατέλαβαν την Ινδία οι Άγγλοι, άρχισαν να πιέζουν τους Κινέζους για να ξεκινήσουν εμπόριο μαζί τους.
Το ήθελαν πάρα πολύ, ήταν ο πρωταρχικός τους σκοπός. Επιθυμούσαν λοιπόν διακαώς το ελεύθερο αμοιβαίο εμπόριο.
Ο Αυτοκράτορας όμως κάθε φορά δεν το συζητούσε καν και επέμενε στους κανόνες του.
Ώσπου ο βασιλιάς της Αγγλίας, μετά από πιέσεις από την Εταιρία που διοικούσε την Ινδία, αποφάσισε και έστειλε μια ευγενική επιστολή στον Αυτοκράτορα της Κίνας ζητώντας του να ανοίξει το εμπόριο, να είναι ελεύθερο και από τις δύο πλευρές και ότι αυτό θα είναι αμοιβαία επωφελές.
Ο Αυτοκράτορας τότε του απάντησε: «Έχουμε ότι επιθυμούμε, εξάγουμε αυτά που νομίζουμε, εισάγουμε αυτά που νομίζουμε και δεν έχουμε καμία ανάγκη να κάνουμε ελεύθερο εμπόριο με βαρβάρους».
Το κυριότερο όμως προϊόν που εμπορευόταν οι Άγγλοι δεν προερχόταν από τις φάμπρικες της Βρετανίας, αλλά από την εκμετάλλευση των εξαθλιωμένων εργατών της Ινδίας, και δεν ήταν άλλο από το περιβόητο Όπιο.
Από τα αρχαία χρόνια το Όπιο ήταν η μόνη ουσία κατά του πόνου, αλλά δευτερευόντως χρησιμοποιείτο και για θρησκευτικούς, ψυχολογικούς και φαρμακευτικούς λόγους.
Οι Βρετανοί από νωρίς διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να αποκομίσουν αστρονομικά κέρδη από την φτηνή παραγωγή Οπίου στην Ινδία και την εξαγωγή του στην τεράστια αγορά της Κίνας.
Μετά λοιπόν την οριστική άρνηση του Αυτοκράτορα προς τον βασιλιά της Αγγλίας, η Βουλή των κοινοτήτων ανακοινώνει ότι είχε έρθει η ώρα να μιλήσουν τα όπλα.
Όπως είπαν, η επέμβαση ήταν αναγκαία «για να διασώσει την μελλοντική ασφάλεια του βρετανικού εμπορίου».
Επρόκειτο για το άνοιγμα, δια της βίας, της Κινεζικής αγοράς στα Βρετανικά προϊόντα, δηλαδή να τονίσουμε ότι ήταν η εξαγωγή Οπίου προς την Κίνα, παρά την θέληση των Κινέζικων Αρχών και του Αυτοκράτορα.
Οι Άγγλοι στέλνουν τότε τα μεγάλα και δυνατά καράβια τους μέσα βαθιά στα διάφορα ποτάμια και στα λιμάνια και βομβαρδίζουν τις πόλεις της Κίνας.
Να σημειωθεί ότι οι Κινέζοι τότε διέθεταν ακόμη παλαιού τύπου οπλισμό και μέσα και γενικά έναν στρατό βγαλμένο από τα μεσαιωνικά χρόνια, δεν είχαν εκσυγχρονιστεί σε αυτόν τον τομέα, και παρόλο που ήταν πολύ περισσότεροι ήταν σε πολύ μειονεκτικότερη θέση και δεν μπορούσαν να τους αντιμετωπίσουν.
Έπειτα από τρία χρόνια μαχών η Κίνα υποκύπτει στις απαιτήσεις της Μεγάλης Βρετανίας. Το 1842 υπογράφουν την συνθήκη της Νανκίν.
Με την συνθήκη αυτή οι Βρετανοί αποκτούν πρόσβαση στα λιμάνια της Καντόνας, του Χονγκ Κονγκ, του Αμόυ, του Φοτσόου, του Νίνγκπο και της Σαγκάης.
Ακολουθούν αμέσως αντίστοιχες εμπορικές συμφωνίες με τους Αμερικάνους και με τους Γάλλους.
Οι μεγάλες όμως αποικιακές δυνάμεις δεν έμειναν απόλυτα ευχαριστημένες από αυτές τις παραχωρήσεις (ήταν αχόρταγοι, ήθελαν τα πάντα όλα).
Το 1857 οι Βρετανοί εξαπολύουν τον δεύτερο «Πόλεμο του Οπίου» πολιορκώντας την Καντόνα με 5.000 στρατιώτες, ενώ αργότερα συνεργάζονται με τους Γάλλους και πολιορκούν το Πεκίνο με 20.000 στρατιώτες.
Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι έσπασαν την πύλη και μπήκαν στην απαγορευμένη πόλη που ήταν τα αχανή Ανάκτορα του Αυτοκράτορα και τα κατέλαβαν.
Με το σπάσιμο της πύλης πέθανε ο Αυτοκράτορας.
Έγιναν πολλές τρομερές και πολύ αιματηρές μάχες έως το 1864.
Υπολογίζεται ότι αυτοί οι δύο «Πόλεμοι του Οπίου» (όπως ονομάστηκαν), που έκαναν αυτοί οι αδίστακτοι για το Όπιο, για το χρήμα (αν είναι δυνατόν)....
Κόστισαν κατ’ αρχάς την ζωή 30.000.000 Κινέζων…
Ο Κινέζικος Πολιτισμός καταστράφηκε ολοσχερώς, αφανίστηκε.
Η Κινέζικη Οικονομία και το ίδιο το Κράτος καταστράφηκαν ολοσχερώς και ο λαός έφτασε στην απόλυτη εξαθλίωση.
Τότε άρχισε η μετανάστευση των Κινέζων προς διάφορες χώρες, κατά εκατομμύρια.
Οι αποικιοκρατικές δυνάμεις ΑΓΓΛΙΑ και ΓΑΛΛΙΑ δεν κατέλαβαν τελικά την Κίνα αλλά επέβαλαν λεόντειες Συνθήκες υπέρ τους, που ουσιαστικά δημιουργούσαν μικρές εμπορικές αποικίες κατά μήκος των ανατολικών ακτών της Κίνας, αποδυναμώνοντας το Κινεζικό κράτος και στερώντας του τη δυνατότητα να ελέγχει το εμπόριο.
Τότε οι Άγγλοι πήραν και το Χονγκ Κονγκ ως αποικία τους.
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΔΙΣΤΑΚΤΩΝ ΤΟΜΑΡΙΩΝ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΩΝ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ, ΜΟΛΙΣ 160 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΗΘΙΚΟΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΚΗΝΣΟΡΕΣ.
=========================
Νίκος Πρασσάς
Εκεί, στην Ελλαδιστάνη όλα δουλεύουν ρολόι, ακόμη κι ο σατανάς δοξάζεται ως ο Αληθινός Θεός.
Οι λαθρεπιβάτες καλύφθηκαν από τις πυρκαϊές, οι πυρκαϊές από την «κλιματική αλλαγή», η κλιματική αλλαγή από την μαφία της φύτευσης ανεμογεννητριών αντί δέντρων στις προγραμματισμένες να καούν βουνοκορφές, η κομπίνα της εξουσίας μέσω του δικαστικού – πολιτικού – δημοσιογραφικού κατεστημένου των νταβατζήδων που συντηρούν τα κόμματα από τις ξαφνικίτιδες, και οι ξαφνικίτιδες από τον πόλεμο της ομπρέλας. Κι ο τελευταίος από τον πόλεμο της μάσκας, του τεστ και του διαβολίου του ειδικών της ανειδίκευτης ανο(η)σίας.
Οι Έλληνες ανέκαθεν ήταν από την λαθεμένη πλευρά της ιστορίας, μιας και την παραδιδάχτηκαν τα τελευταία 50 χρόνια, ακόμη και σήμερα που οι μάσκες έλιωσαν λόγω «κλιματικής αλλαγής», κι αντί να αντιδράσουν περιμένουν τα φίδια, τα δακρύσματα των εικόνων και τα προσκυνήματα των κουφαριών, να βρουν την ..πίστη τους μέσω των προφητειών που τους καθηλώνουν στην αναμονή της ουράς προς την Κόλαση πριν την εκτέλεση, μην και δεν αλλαξοπιστήσουν, όπως όταν στήθηκαν στην ουρά για το διαβόλι.
- Ξυπνάτε, ορέ, η έντεχνη «καταστροφή» μέσω των «απότομων καιρικών φαινομένων», δεν είναι τίποτα άλλο από την προγραμματισμένη ενθρόνιση του Αντιχρίστου στο τέλος της δεκαετίας, κι όχι η «τιμωρία του θεού» προς τους ανόητους που έχασαν την λογική.
Και ακόμη, εάν δεν καταλάβετε τί παίζει στην εικονική οθόνη του Μάτριξ της σκιάς που τρώει το φως λόγω έλλειψης πνεύματος για να δρέπει ψυχές, κάντε ότι κάνουν οι πολεμοχαρείς εισβολείς στην Κύπρο στις δυνάμεις του ΟΗΕ και συνάμα στους εναπομείναντες κοιμισμένους Έλληνες της Κύπρου. Ειδεμή, τα ίδια θα πάθετε και εσείς από τα φίδια στον κόρφο σας που κυκλοφορούν πλέον πλάι σας στην συσκευασία του «πληγέντος». Εσάς όμως τους πληγέντες από την οικονομική, και τα θεριά της φύσης, καταστροφή, γιατί σας έκαναν έξωση δίχως πρόνοια πρόληψης; Γιατί δεν σας αποζημίωσαν; Γιατί δεν σας έφτιαξαν σπίτι; Γιατί σας πούλησαν το «δάνειο» για ένα κομμάτι ψωμί και δεν σας άφησαν να το πληρώσετε με ευνοϊκότερους όρους, όπως έτυχαν «προνομιακής» διαχείρισης αυτοί και τα κόμματα πού σας διοικούν;
- Η παγκοσμιοποίηση βασίζεται στο ψέμα. Αυτό το ψέμα λέγεται «δημοκρατία»: ανοιχτά σύνορα, ανοιχτές πόρτες, ανοιχτά παράθυρα, ανοιχτοί πισινοί.
- Ο πλούσιος έχει δικαίωμα σε όλα, ενώ οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα.
- Αντιμετωπίζουν τις γυναίκες σαν υπηρέτριες για όλες τις δουλειές, γι’ αυτό και σταμάτησαν να τεκνοποιούν, εμπιστευόμενες τα παιδιά τους σε ανθρώπους που δεν έχουν τέκνα, που δεν ξέρουν τί σημαίνει «μητρότητα», που δεν ξέρουν τί σημαίνει «σεξουαλική διαπαιδαγώγηση» ή «ντροπή», αφού είναι παράγωγα ενός πανεπιστημιακού εκτροφείου δίχως συναίσθημα.
Κάποτε στοχοποίησαν τους «έγχρωμους», για να πάρουν αξία με τον χρόνο, ώστε να στοχοποιηθούν οι «λευκοί», για να μην βλέπετε ότι ο Άνθρωπος είναι ο τελικός τους στόχος. Διέδωσαν την «δημοκρατία» σε έθνη που δίνουν τον πλούτο τους για δεκάρες, ώστε να θεωρείται η κλεψιά νόμιμη, όχι για το «κοινό καλό», αλλά για την τσέπη τους.
Αλλά, εάν αυτές οι χώρες εθνικοποιήσουν τα ορυχεία τους και τα εργοστάσιά τους, οι λεγόμενες «μεγάλες δυνάμεις» στέλνουν τον στρατό τους για να προστατεύσουν την δημοκρατία. Ο πατριωτισμός πιστεύει στην αξία ενός ανθρώπου, ενώ αυτοί νοιάζονται μόνον για την τιμή του.
Όσοι έζησαν το θέατρο του «Ψυχρού Πολέμου», θα θυμούνται την επέλαση του Κεφαλαίου μέσω της «καπιταλιστικής» πολιτικής των ΗΠΑ, όσο και της «εργατικής» αποικιοκρατίας απομύζησης πλούτου της «κομμουνιστικής» ΕΣΣΔ από όλα τα έθνη και κράτη της σφαίρας επιρροής της. Το ίδιο απαράβατο χάλι που συμβαίνει σήμερα με τον κομμουνιστικό καπιταλισμό της Κίνας, αφού εκεί μετέφεραν οι «πλούσιοι» τα εργοστάσιά τους. Ώστε σε στιγμές κρίσης αυτοί να πλουτίζουν περισσότερο, ενώ οι λαοί τους να φτωχαίνουν.
Κι όταν οι ψηφοφόροι τους καταλάβουν και απέχουν από τα κοινά, αφού όλοι εκεί πάνω είναι επιλεγμένοι, εάν δεν αλλάξουν σκέψη και νοοτροπία, αυτοί χωρίς ντροπή εξακολουθούν να ισχυρίζονται, ότι κέρδισαν τις εκλογές νοθεύοντάς τες, με το να θεωρούν πώς όταν ακόμη και η αποχή τους ξεπεράσει το όριο του 50%, να λένε ότι έχουν ξανά την πλειοψηφία, καταρρίπτοντας τους μαθηματικούς κανόνες της λογικής!
Για να τελειοποιήσουν το έργο καταστροφής της Ανθρωπότητας αγοράζοντας για ολίγα ψιχία την Ελευθερία του Ανθρώπου εφηύραν την Δημ(ι)οκρατία του προστίμου, το απόλυτο δικτατορικό καθεστώς που εφαρμόζεται από την Εξουσία της διττής παγκοσμιοκρατίας, η οποία βρίσκεται εκτός κοινωνικής ουσίας, για να συνεχίζει να διοικεί με διαφορετικά πρόσωπα, αντί ενός, και δήθεν με «κοινοβουλευτικό» τρόπο, αφού όλες οι προς ψήφισιν αποφάσεις κατά των λαών παίρνονται από το κεντρικό Κονκλάβιο μίας υποτιθέμενης συμμαχίας, π.χ. ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΠΟΥ κ.ά., όπου οι ορίζοντες την ατζέντα των πολιτικών, κοινωνικών και υγειονομικών δρώμενων είναι διορισμένοι, κι όχι εκλεγμένοι εκ των λαών.
Θύμα αυτής της διαπάλης το τελευταίο όπλο τους οι «θρησκείες», αλλά η Πίστη είναι ο στόχος τους. Οι πολιτικοί και λοιποί αντιπρόσωποι των χωρών (που τους ανήκουν πλέον) είναι απλώς τα εκτελεστικά όργανα που φέρουν την προβιά του ανθρώπου, αφού υπακούουν μόνον στον αρχηγό της νομενκλατούρας της Ελίτ τάξης, η οποία ανέκαθεν διοικούσε τον κόσμο κατά των λαών με τα πιόνια της, που γίνονται «ήρωες» ή «αναμορφωτές» μέσα από την πλαστή ιστορία.
Όσοι έδρασαν ενάντια στην Εξουσία αυτή, είτε δολοφονήθηκαν ως παραβαίνοντες τον όρκο της Μασονίας, ή σκοτώθηκαν και εκτελέστηκαν εν ώρα μάχης, επειδή δεν μπορείς να μπεις στο Ξενοβούλιο, εάν δεν είσαι ένας από αυτούς, αναλαμβάνοντας έναν συγκεκριμένο ρόλο: είτε του «πατριώτη» ή του «ουδέτερου», ή του «προοδευτικού», ή του «ακραίου».
Σχόλια