Άντε πάλι από την αρχή… Και στο ίδιο έργο θεατές: Χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο από την πρόληψη έως την καταστολή των πυρκαγιών και την αποκατάσταση των καμένων εκτάσεων
Οι εικόνες που μεταδίδουν τα ξένα τηλεοπτικά δίκτυα από τη φλεγόμενη Ρόδο, δραματικές: Γονείς να περπατούν μέσα στο λιοπύρι με τα παιδιά τους αγκαλιά. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Τουρίστες να επιβιβάζονται άρον άρον σε σκάφη στην παραλία.
Κλειστά γυμναστήρια να θυμίζουν εικόνες «κατατρεγμένων προσφύγων»
Η «βαριά βιομηχανία» στη χώρα μας -ο τουρισμός– δέχθηκε ένα πολύ σοβαρό πλήγμα, ίσως στο καλύτερο εξαγώγιμο «προϊόν» του-το νησί των Ιπποτών.
Ευτυχώς, οι αναρτήσεις πολλών ξένων τουριστών στο διαδίκτυο, προκρίνουν την ανθρώπινη διάσταση της τραγωδίας: Την παραδοσιακή φιλοξενία των Ελλήνων:
- «Εμείς και άλλοι τουρίστες ήμασταν τυχεροί γιατί φιλοξενηθήκαμε στα σπίτια τους από οικογένειες με απέραντη καρδιά και τις οποίες δεν θα σταματήσουμε ποτέ να ευχαριστούμε», γράφει η Ιταλίδα τουρίστρια Ντέμπορα σε μήνυμά της που δημοσιεύουν ιταλικές ιστοσελίδες.
«Εδώ όμως υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ούτε ένα ευρώ στην τσέπη γιατί τα άφησαν όλα στο ξενοδοχείο. Μαζί μας υπάρχει και ένα ζευγάρι με ένα κοριτσάκι ενός έτους. Το μωρό ήταν χωρίς γάλα και πάνες .Ο μπαμπάς του δεν είχε καν παντόφλες γιατί έπρεπε να φύγει όπως όπως για να σωθούν από τις φλόγες».
«Ευτυχώς, οι Έλληνες επιβεβαίωσαν ότι είναι άνθρωποι με μεγάλη καρδιά .Οι οικογένειες που μας φιλοξενούν έχουν παρατήσει τα κρεβάτια τους για να μας αφήσουν να ξεκουραστούμε. Η κατάσταση όμως είναι πραγματικά βαριά και το ηθικό πεσμένο. Έχουμε καταστραφεί ψυχολογικά».
Η πυρκαγιά που έκανε στάχτη το τελευταίο δάσος που υπήρχε στη Ρόδο, επιβεβαίωσε για άλλη μία φορά ότι είμαστε στο ίδιο έργο θεατές.
Γιατί δεν υπάρχει πρόληψη για τις πυρκαγιές. Και όταν χρειάζεται καταστολή ,δεν είναι αποτελεσματική τις περισσότερες φορές όταν υπάρχουν ακραίες καιρικές συνθήκες.
Οι ειδικοί το φωνάζουν χρόνια: Να αναβαθμιστεί η Δασική Υπηρεσία, ώστε να είναι συνολικά υπεύθυνη για την προστασία των δασών της χώρας.
- Να υπάρξει επιτέλους και μάλιστα άμεσα ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών. Να μην ανατεθεί και πάλι σε «μια τριμελή επιτροπή από …πέντε άτομα», όπως θα έλεγε και ο μεγάλος Βαμβακούλας.
Χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο από την πρόληψη έως την καταστολή των πυρκαγιών και την αποκατάσταση των καμένων εκτάσεων.
Ένα σχέδιο που θα στηρίζεται στην επιστημονική γνώση αιχμής και θα αξιοποιεί τα σύγχρονα εργαλεία και τις καινοτόμες υπηρεσίες.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός ζητά επιτακτικά από τις κυβερνήσεις να στραφούν σε συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης για επερχόμενα ακραία καιρικά φαινόμενα ,αλλά και την παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο της εξέλιξής τους.
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει άμεσα να καταργηθεί ο εσφαλμένος νόμος 2612 του 1998, της κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη, που είναι η αφετηρία του κακού, γιατί έγινε για δημοσιονομικούς λόγους ενόψει της ένταξης στο ευρώ.
Ένας νόμος διαχώρισε το αντικείμενο της πρόληψης από την καταστολή των πυρκαγιών και μετέφερε την αρμοδιότητα της δασοπυρόσβεσης από τη δασική υπηρεσία στην πυροσβεστική και ειδικότερα το άρθρο 9, που μετέφερε και τις αντίστοιχες πιστώσεις στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης-Προστασίας του Πολίτη.
Οι δασολόγοι λένε μάλιστα ότι ήταν ένα μοντέλο που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο.
Ο πρώην πρόεδρος των Πυροσβεστών Ρόδου και Δωδεκανήσου Χρήστος Τσάκωνας, είχε προτείνει ακριβώς πριν δύο χρόνια με ανοικτή επιστολή του έναν «ενιαίο φορέα δασοπροστασίας, για την καλύτερη οργάνωση, τον συντονισμό και την αντιμετώπιση των πυρκαγιών»
- «Τα τελευταία χρόνια -έγραφε ο Χρ. Τσάκωνας στις 6 Αυγούστου 2021, «βλέπουμε οι δασικές πυρκαγιές να μετατρέπονται σε περιαστικές, να μπαίνουν στην πόλη και να «κυνηγάνε» τους κατοίκους, με τους υπευθύνους να προτείνουν το: «φύγετε για να σωθείτε!» και να επαίρονται ότι «επέτυχαν!»
«Κύριοι «υπεύθυνοι», ρωτούσε ο Τσάκωνας, «γνωρίζετε κάτι για αντιπυρικές ζώνες, για καθαρισμό των δασών, για αναδασώσεις, για δασικούς δρόμους, για κρουνούς, δεξαμενές… για έργα πρόληψης που να αποτρέπουν την εξάπλωση των πυρκαγιών; Το 1987 με 9 και 10 μποφόρ η πυρκαγιά ανακόπηκε έξω από τα χωριά μας με τεράστια συντονισμένη προσπάθεια παρά τα μποφόρ… Όλες οι δασικές πυρκαγιές, περιορίζονταν στον δασικό χώρο… Δεν θυμάμαι να συνέβη αυτό που γίνεται τώρα… Οι δασικές πυρκαγιές να μπαίνουν στην πόλη και να «κυνηγάνε» τους πολίτες! Χωρίς πολλά λόγια η λύση υπάρχει και είναι μία: Ο ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΔΑΣΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ».
Πού να ήξερε ο πρώην πρόεδρος των Πυροσβεστών Ρόδου και Δωδεκανήσου, όταν έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου, πώς θα επαληθευόταν τόσο δραματικά!
Σχόλια