Όπως είχαμε εγκαίρως προειδοποιήσει, το ζήτημα της αποστρατικοποίησης των Ελληνικών νήσων του Ανατολικού Αιγαίου δεν θα έλειπε από την συνάντηση Ερντογάν και Κυρ. Μητσοτάκη, στο Βίλνιους της Λιθουανίας την προηγουμένη εβδομάδα. Κατόπιν, ο Τούρκος πρόεδρος απεκάλυψε ότι συζητήθη στη συνάντηση το ζήτημα της αποστρατικοποίησης αλλ’ ανώνυμοι κύκλοι των «Αθηνών» τον διέψευσαν. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Σύμφωνα με το άρθρον 13 της Συνθήκης της Λωζάννης, τα Ελληνικά νησιά Μυτιλήνη, Χίος, Σάμος, Ικαρία (κι Οινούσες) παραμένουν αποστρατικοποιημένα. Δηλ. «αι Ελληνικαί στρατιωτικαί δυνάμεις περιορίζονται εις τον συνήθη αριθμόν δια την στρατιωτικήν υπηρεσίαν».
Αντ’ αυτού, στα τέσσαρα αυτά νησιά ευρίσκονται σήμερα αξιόλογες Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις για την άμυνα των. Αντιμετωπίζουν τις Τουρκικές απειλές εισβολής, που έγιναν πραγματικότητα όχι μόνο στην περίπτωση της Κύπρου το 1974 αλλά και το 2019, με την απόπειρα εισβολής 1.500 πτωχοδιαβόλων της Τουρκικής ΜΙΤ και της Στρατοφυλακής στο νομό Έβρου. Στην πρώτη περίπτωση, επιτυχώς δια την Τουρκία ,στη δεύτερη ανεπιτυχώς, χάρις στην έγκαιρη αντίδραση του Ελληνικού στρατού υπό την ηγεσία του στρατηγού Αλκιβιάδη Στεφανή και την ύπαρξη του φράκτη Φράγκου Φραγκούλη.
Όπως στην Κυπριακή εισβολή-κατοχή, η Τουρκία επεκαλέσθη τις «εγγυήσεις» των συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959 έτσι και για τον επανεξοπλισμό των νήσων θεωρεί ότι η Ελλάς παρέβη την συνθήκη της Λωζάννης του 1923 - άρα έχει δικαίωμα επεμβάσεως.
Η καλή μας κυβέρνηση, αντί ν’ απορρίψει πάσαν συζήτηση, απόσυρσης του στρατού από τα νησιά, λησμονεί ότι αν η χούντα είχε διατηρήσει το 1967 την Ελληνική μεραρχία στην Κύπρο είναι λίαν αμφίβολο ότι ο «Αττίλας» θα την κατελάμβανε. Έτσι συζητεί τώρα την ικανοποίηση της Τουρκικής αξιώσεως και προετοιμάζει την κοινή γνώμη για τον αφοπλισμό των νήσων.
Δια του φιλικού της Τύπου επεννόησε ότι η διαφορά Κυριαρχίας και Κυριαρχικών Δικαιωμάτων είναι νομική «ως γνωστόν (sic) και οι δύο έννοιες δεν ταυτίζονται»! Εις ενίσχυσιν της ατάκτου υποχωρήσεως των από 50ετίας Ελληνικών «κόκκινων γραμμών», η κυβέρνηση έχει κατά νουν το άρθρον 28 του συντάγματος που επιτρέπει στα εδάφια 2 και 3, τον περιορισμό της «άσκησης εθνικής κυριαρχίας, εφ’ όσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος».
Για τη συμφωνία αφοπλισμού των νήσων , το σύνταγμα απαιτεί πλειοψηφία 3/5 της βουλής. Η ΝΔ έχει 182 ψήφους (αλλά μόνον του 52% του εκλογικού σώματος), άρα αισθάνεται αρκετά ισχυρή να το πράξει . Ίδωμεν.
Εντούτοις , υπάρχουν κι άλλες δύο προϋποθέσεις εκτός της πλειοψηφίας των 180 εδρών στη Βουλή, για συμφωνία με την Τουρκία : Οι αρχές της ισότητος κι ο όρος της αμοιβαιότητος .Οι προϋποθέσεις αυτές πέρασαν απαρατήρητες από τους φιλοκυβερνητικούς καλάμους.
Τι πιστεύουν δηλαδή οι ειρηνομεσίτες; Ότι η παρουσία του Ελληνικού στρατού στο ανατολικό Αιγαίο απειλεί την γείτονα χώρα εξ ίσου με την Τουρκική Στρατιά Αιγαίου, που ετοιμάζει απόβαση στα Ελληνικά νησιά ή ότι οι Τούρκοι θα δεχθούν να την αφοπλίσουν και την αποσύρουν στα βάθη της Ασίας;
Ακόμη και στην απίθανη αυτή περίπτωση, η επάνοδος της Τουρκικής Στρατιάς Αιγαίου, στον Τσεσμέ, είναι απλή και σύντομος ενώ ο επανεξοπλισμός των Ελληνικών νήσων χρονοβόρος και ανασφαλής. Ας ρωτήσει ο κ. Γεραπετρίτης τον ΑΓΕΘΑ κ. Φλώρο, σχετικώς.
Το θέμα της εθνικής κυριαρχίας είχε απασχολήσει σοβαρά το συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ σχετικώς με την κατασκευή της ατομικής βόμβας (ΑΒ). Τον Απρίλιο του 1944, ο Δανός φυσικός Νίηλς Μπορς και ο Αλβέρτος Αϊνστάιν εζήτησαν να ενημερώσουν σχετικώς τους Ρώσους συμμάχους της Αμερικής. Ο Μπορς έγινε δεκτός στο Λονδίνο από τον Βρετανό πρωθυπουργό Ουΐστον Τσώρτσιλ , ο οποίος τον απέτρεψε σκαιώς να δεχθεί πρόσκληση του Σοβιετικού φυσικού Καπίστα, να επισκεφθεί την Ρωσία. Όταν ο Μπορς απέτυχε να πείσει τον Τσώρτσιλ, εστράφη στον Αμερικανό πρόεδρο Φραγκλίνο Ρούσβελτ που τον επεσκέφθη τον Αύγουστο του 1944 - ένα χρόνο προ της ρίψεως της ΑΒ στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Τον Σεπτέμβριο 1944, αμφότεροι Ρούσβελτ και Τσώρτσιλ συναντηθέντες στο Χάιντ Πάρκ, απέρριψαν κάθε ιδέα ενημερώσεως του Στάλιν και των σοβιετικών όσον αφορά στη κατασκευή της ΑΒ, παρ’ ότι ήσαν σύμμαχοι εναντίον της Χιτλερικής Γερμανίας.
Μάλιστα , επέστησαν την προσοχή των «ειρηνιστών» για τυχόν ακριτομυθίες σχετικώς με την κατασκευή της Αμερικανικής ΑΒ στο Λος Άλαμος. Η εθνική ασφάλεια της δύσεως προηγείτο πάσης άλλης συμφωνίας με τους Ρώσους, οι οποίοι μετά από 5 χρόνια απέκτησαν ΑΒ, από μία προδοσία.
Τι δηλοί η ιστορία ; Όχι μόνον η Εθνική κυριαρχία μιας χώρας δεν παραχωρείται σε άλλο κράτος αλλά ούτε διαφέρει από τα κυριαρχικά δικαιώματα . Υποχωρεί μόνο εις περίπτωση συμφωνίας με διεθνείς οργανισμούς αλλά κάτω από συνταγματικά κατοχυρωμένες διαδικασίες κι επ’ ωφελεία πάντοτε του λαού της. Η εθνική ασφάλεια δεν αίρεται από μία συγκυριακή συμφωνία.
Ποίον το όφελος του Ελληνικού λαού από τον αποστρατικοποίηση των τεσσάρων νήσων; Ουδέν.
Θα διαφυλαχθεί η ειρήνη; Η εφημερίς «Καθημερινή» στο φύλλο της 8ης Σεπτεμβρίου 1955 έγραψε με πηχυαίους τίτλους : «Η Ελληνοτουρκική φιλία είναι νεκρά» , κατόπιν του πογκρόμ που εξαπέλυσε η Τουρκική κυβέρνηση κατά των Ελλήνων-Κωνσταντινοπολιτών και των αξιωματικών μας του ΝΑΤΟ στην Σμύρνη. Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος Κων/νος Καραμανλής εδέχθη την εθνική ζημία άνευ αποζημιώσεως και αργότερα , το 1974 ανακάλυψε ότι «η Κύπρος κείται μακράν». Αλλά οι Έλληνες ποτέ δεν θα ξεχάσουν τις διαχρονικές απιστίες των Τούρκων. Ούτε πρέπει ο κ. Γεραπετρίτης τώρα.
Σχόλια