Το υφέρπον φάντασμα της "Μεγάλης Αλβανίας" πίσω από τις εντάσεις στο Κοσσυφοπέδιο. Ορατοί οι ξένοι δάκτυλοι.

Titos Christodoulou

Η ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας» ακούγεται ολοένα περισσότερο στα Βαλκάνια. Πολλοί φοβούνται την αυξανόμενη προσέγγιση της Αλβανίας με το Κοσσυφοπέδιο. Ιδίως οι Σέρβοι. Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα;

Άβουλοι και μοιραίοι μπροστά στην παραχάραξη Ιστορίας και Πολιτισμού.

Τι κι αν σε όλες τις δημοσκοπήσεις (μα σε όλες!) η τεράστια πλειοψηφία των Ελλήνων ήταν εναντίον της συμφωνίας των Πρεσπών; Τι κι αν η συμφωνία δεν επιλύει το πρόβλημα, αλλά, παραχαράσσοντας την Ιστορία, δημιουργεί νέες γκρίζες ζώνες αλυτρωτισμού; Τι κι αν έγκριτοι αναλυτές προειδοποιούσαν, μέχρι την υστάτη, για τους κινδύνους που θα προκύψουν μετά την επικύρωσή της; Τι κι αν χρειάστηκε να εξαγοραστούν συνειδήσεις και να γίνουν αποστασίες για να σχηματιστεί μια συγκυριακή, μη-αντιπροσωπευτική, μειοψηφία «προθύμων»;

Οι «153», που με την ψήφο τους αναγνώρισαν «μακεδονικό» έθνος δίπλα από την Μακεδονία, πρόδωσαν την Δημοκρατία, πρόδωσαν τον Μακεδονικό Αγώνα, πρόδωσαν την Ιστορία και χάρισαν με το έτσι-θέλω χιλιάδες χρόνια ιστορίας, γλώσσας και ταυτότητας σε ένα μωσαϊκό Σλάβων-Αλβανών-Τούρκων και τσιγγάνων.

Αυτά είναι τα Σκόπια. Ένα τεχνητό κατασκεύασμα της κομμουνιστικής εποχής τού χθες, ένα ΝΑΤΟϊκό προπύργιο τού σήμερα. Και ας πανηγυρίζει η λεγόμενη Αριστερά για την «συμφωνία της ειρήνης», που εντάσσει τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ! Ας πανηγυρίζει ότι έλυσε ένα πρόβλημα δεκαετιών, δημιουργώντας επάλληλα αδιέξοδα για να υπηρετήσει ιδεοληψίες και μικροκομματικά συμφέροντα!

Ούτε, όμως, ο κάθε Καμμένος (που στήριξε αυτήν την κυβέρνηση) έχει δικαίωμα να ομιλεί, όπως ούτε μας εκπροσωπούν οι έμποροι των ιδεών. Η ελληνική πολιτική ηγεσία, σχεδόν στο σύνολό της, αναμετρήθηκε με την Ιστορία και αποδείχθηκε, ξανά, μικρή και κοντόφθαλμη.

Η συμφορά για τον Ελληνισμό είναι ότι τέτοιες συμφωνίες, τύπου Πρεσπών, δεν ακυρώνονται. Μένουν και εφαρμόζονται. Και τα παράγωγα αυτής της συμφωνίας θα τα βρούμε μπροστά μας και θα αποτελέσουν πηγή δεινών για τις επόμενες γενιές.

Όσοι έχουν την παραμικρή αμφιβολία, ας ξαναδιαβάσουν την συμφωνία. Ας ξανακοιτάξουν τον χάρτη. Και αν έχουν κοντή μνήμη, ας θυμηθούν τον Κατσίφα, τους διωγμούς των Ελλήνων στην Βόρεια Ήπειρο και τα σχέδια της «Μεγάλης Αλβανίας». Ας σκεφτούν τι θα κάνει η Τουρκία, που, μετά την Βοσνία, τους θύλακες στην ελληνική Θράκη, τώρα θα έχει λόγο και στο «μακεδονικό» κρατίδιο.

Δεν έλυσε το πρόβλημα η συμφωνία των Πρεσπών. Γέννησε νέα και χειρότερα προβλήματα. Με την υπογραφή 153 βουλευτών της Ελληνικής Βουλής…

Το γερμανικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο Deutsche Welle με ένα εκτενές δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του επιχειρεί να δώσει απάντηση σε αυτό το ερώτημα.

Τελευταία παρατηρείται μια ολοένα μεγαλύτερη προσέγγιση μεταξύ Αλβανίας και Κοσσυφοπεδίου. Οι προτάσεις για έναν κοινό Πρόεδρο έχουν μπει βέβαια στο συρτάρι εξαιτίας της διεθνούς κατακραυγής. Εντούτοις η δημιουργία κοινής τελωνειακής αρχής βρίσκεται ήδη στα σκαριά. Επίσης η εξάλειψη των συνόρων μεταξύ Αλβανίας και Κοσσυφοπεδίου αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή από τον ερχόμενο Ιανουάριο. Έτσι, το όνειρο μιας Μεγάλης Αλβανίας – ή «Φυσικής Αλβανίας» όπως επίσης λέγεται – που θα απλώνεται στα «φυσικά» της σύνορα, δηλαδή σε περιοχές εκτός των αλβανικών συνόρων στις οποίες ζουν Αλβανοί, μοιάζει να έρχεται ξανά στην επιφάνεια μετά από δεκαετίες.

Το σχέδιο αυτό πήρε εκ νέου ώθηση τις τελευταίες εβδομάδες χάρη στον πρόεδρο του Κοσσυφοπεδίου Χασίμ Θάτσι, οποίος ζητά «συνοριακές διορθώσεις» και ειδικότερα την ένωση της Κοιλάδας του Πρεσέβου με το Κοσσυφοπέδιο. Στην περιοχή αυτή γύρω από τις πόλεις Πρέσεβο, Μπουγιάνοβατς και Μεντβέτζα στη νότια Σερβία ζουν περίπου 100.000 Αλβανοί, οι οποίοι εδώ και καιρό δεν ταυτίζονται με το Βελιγράδι. Σύμφωνα με τον Θάτσι αυτές οι «συνοριακές διορθώσεις» είναι δυνατές και αναγκαίες «επειδή η Σερβία δεν έχει καταφέρει να διασφαλίσει τα μειονοτικά τους δικαιώματα».

Ποια εδάφη θα συμπεριελάμβανε μια Μεγάλη Αλβανία;

Όμως σε ποιες περιοχές θα εκτεινόταν θεωρητικά μια Μεγάλη Αλβανία, ένα σενάριο βέβαια που απορρίπτουν και μάλιστα σε αυστηρούς τόνους τόσο η ΕΕ όσο και οι ΗΠΑ; Τα δύο βασικά «συστατικά» της θα ήταν η σημερινή Δημοκρατία της Αλβανίας και το Κοσσυφοπέδιο. Επίσης στη γειτονική ΠΓΔΜ ζουν σήμερα μισό εκατομμύριο Αλβανοί. Σε αυτούς προστίθενται επίσης οι Αλβανοί της νότιας Σερβίας καθώς και μερικές δεκάδες χιλιάδες συμπατριώτες τους που ζουν στο Μαυροβούνιο. Επίσης σε αυτούς θα μπορούσαν να προστεθούν και περιοχές της Ελλάδας σύμφωνα με τον θεωρητικό της Μεγάλης Αλβανίας Κότσο Ντανάι, μολονότι η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει καν την ύπαρξη αλβανικής μειονότητας στην χώρα. Συνολικά οι Αλβανοί που ζουν στην περιοχή των Βαλκανίων εκτός Αλβανίας υπολογίζονται στα έξι εκατομμύρια

Ο Γερμανός ειδικός σε θέματα Αλβανίας Αντρέας Βίλντερμουτ βλέπει το όλο θέμα με ψυχραιμία. Σύμφωνα με τον ειδικό η Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο επιδιώκουν «κάτω από μια επίσημη ένωση να καταφέρουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενότητα». Αυτό είναι για τον ίδιο ένας «θεμιτός σκοπός, δεδομένου ότι δεν μπορεί κανείς να τους επιβάλει κανόνες που ισχύουν στην ΕΕ». Η Σερβία βέβαια αντιμετωπίζει το θέμα διαφορετικά. Δέκα χρόνια μετά την απόσχιση της επαρχίας του Κοσσυφοπεδίου θέλει να επανακτήσει τον έλεγχο στην περιοχή αυτή. Μάλιστα πριν από λίγες μέρες η φιλοκυβερνητική σερβική εφημερίδα Politika έγραφε στο πρωτοσέλιδό της:

«Τα Τίρανα και η Πρίστινα δημιουργούν τη Μεγάλη Αλβανία». Όπως δήλωσε ο Σέρβος υπ. Άμυνας Αλεξάνταρ Βούλιν: «Όλα τα βαλκανικά κράτη έχουν λόγους να φοβούνται». Αυτή η ιδέα θα ήταν μια «ατυχία», η οποία θα πρέπει να αποφευχθεί με κάθε τρόπο, είπε ακόμη ο ίδιος.

Οθωμανικά κατάλοιπα, παλιοί και νέοι ήρωες

Από την άλλη πλευρά ο Κότσο Ντανάι περιοδεύει ανά τα Βαλκάνια με το σλόγκαν «Το αλβανικό ζήτημα δεν έχει λυθεί». Το αλβανικό έθνος εμφανίζεται διαχρονικά διασπαρμένο σε περισσότερα κράτη. Συχνά οι Αλβανοί παρομοιάζονται με τους Κούρδους. Για πολλούς αιώνες ζούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και πριν από εκατό χρόνια απέκτησαν το δικό τους κράτος. Αυτό που τους ενώνει μέχρι σήμερα είναι η αλβανική γλώσσα αλλά και η λατρεία στον μεσαιωνικό ήρωα Σκεντέρμπεη ή Γκιέργκι Καστριότι ή ελληνιστί Γεώργιο Καστριώτη, ο οποίος τον 15ο αιώνα οργάνωσε επαναστατικό κίνημα κατά του οθωμανικού ζυγού. Μέχρι σήμερα σε πολλές αλβανικές και αλβανόφωνες περιοχές υπάρχουν αγάλματά του, ενώ υπό κατασκευή βρίσκεται αυτή την περίοδο ένα ακόμη αντίστοιχο μνημείο στην πόλη Ούλκιν του Μαυροβουνίου, στην οποία κατοικούν ως επί το πλείστον Αλβανοί.

Στο Κοσσυφοπέδιο πάντως το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα, το Vetevendosje (που σημαίνει «Αυτοδιάθεση») τάσσεται ξεκάθαρα υπέρ της ένωσης με την Αλβανία. Επίσης τον Ιούλιο πέθανε σε ηλικία 82 ετών ο Αντέμ Ντεμάτσι, πολιτικός, συγγραφέας και σύμβολο του αγώνα για την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου και τα δικαιώματα των Αλβανών, ο οποίος είχε μάλιστα τιμηθεί με το βραβείο Ζαχάρωφ από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Στην κηδεία του κορυφαίοι πολιτικοί του Κοσσυφοπεδίου τον αποκάλεσαν «Πατέρα του Έθνους».

Πηγή: dw.com

=================