Ένα πιθανό όριο στον αριθμό των αγελάδων ανά εκτάριο βοσκοτόπων που περιλαμβάνεται σε μια διαρροή της κυβερνητικής γεωργικής συμφωνίας (Landbouwakkord) έχει διχάσει το ολλανδικό υπουργείο Γεωργίας, Φύσης και Ποιότητας Τροφίμων και τους εκπροσώπους των αγροτών, καθώς οι τελευταίοι αντιτίθενται σθεναρά στο μέτρο. Η Αγροτική Συμφωνία, η οποία αποσκοπεί στην παγίωση ενός μελλοντικού σχεδίου για τον αγροτικό τομέα και βρίσκεται στο στάδιο των διαπραγματεύσεων εδώ και μήνες, είναι συνέπεια της ολλανδικής κρίσης του αζώτου, καθώς οι οδηγίες της ΕΕ υποχρεώνουν τη χώρα να μειώσει σημαντικά τις εκπομπές αζώτου. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Τα σχέδια της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των εκπομπών στον γεωργικό τομέα έχουν συναντήσει τη σθεναρή αντίσταση των Ολλανδών αγροτών.
«Είμαστε σθεναρά αντίθετοι (στο μέτρο)», δήλωσε στην AD ο Bart Kemp, πρόεδρος της ομάδας αγροτικών συμφερόντων Agractie.
«Και δεν μπορώ να φανταστώ ότι [άλλες ομάδες γεωργικών συμφερόντων] μπορούν να συμφωνήσουν σε αυτό», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τους εκπροσώπους των αγροτών που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις, το υπουργείο πρότεινε ένα όριο 2,5 – 3 αγελάδων ανά εκτάριο.
«Το υπολογίσαμε αυτό, και τότε τουλάχιστον ένας στους πέντε γαλακτοπαραγωγούς θα έχει πρόβλημα», δήλωσε ο Henk Bleker, πρόεδρος της ομάδας συμφερόντων των γαλακτοπαραγωγών Nederlandse Melkveehouders Vakbond (NMV).
Κυβερνητικές πηγές δήλωσαν ότι το όριο των αγελάδων ανά εκτάριο αποτελούσε μέρος των διαπραγματεύσεων από την αρχή και είναι ανένδοτες στην προώθηση του μέτρου.
«Το πρότυπο (μέτρο) για τους βοσκοτόπους αποτελεί μέρος των διαπραγματεύσεων, αλλά η τελευταία λέξη δεν έχει ειπωθεί ακόμη γι’ αυτό», δήλωσε μια κυβερνητική πηγή.
Εκτός από το προτεινόμενο όριο αγελάδων, η συμφωνία προβλέπει επίσης τη δημιουργία ενός νέου ενιαίου προτύπου βιωσιμότητας, το οποίο θα πρέπει να τηρούν όλοι οι αγρότες, ανέφερε το RTL Nieuws.
Επιπλέον, οι αγρότες θα αποζημιώνονται και για τις συμπληρωματικές προσπάθειες διατήρησης της φύσης στις εκμεταλλεύσεις τους, όπως η διαχείριση των δασών και των βοσκοτόπων, καθώς και για τις προσπάθειες διατήρησης των λιβαδικών πτηνών.
Ο υπουργός Γεωργίας Piet Adema (ChristenUnie/EPP) ελπίζει ότι μπορεί να επιτευχθεί μια ενδιάμεση συμφωνία κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων μεταξύ του υπουργείου και των εκπροσώπων των αγροτών την Τετάρτη (17 Μαΐου).
«Στοχεύουμε σε ένα σενάριο (…) όπου τα μέρη θα βρίσκονται σε ευρεία συμφωνία», δήλωσε εκπρόσωπος του υπουργείου. «Εργαζόμαστε πραγματικά μέρα και νύχτα για να διασφαλίσουμε ότι θα υπάρξει μια συμφωνία όπου θα υπάρχει ένα καλό μοντέλο κέρδους για τους αγρότες και που θα είναι επίσης καλό για την ποιότητα του νερού, του αέρα και του εδάφους».
euractiv.gr
==================
================
Η βασική αιτία πίσω από την εντυπωσιακή εξέλιξη της πρωτογενούς παραγωγής της Ολλανδίας, είναι το πανεπιστήμιο του WUR, που βρίσκεται 50 μίλια νοτιοανατολικά του Άμστερνταμ – το οποίο θεωρείται ως το κορυφαίο ίδρυμα αγροτικής έρευνας στον κόσμο. Το WUR συνιστά κομβικό σημείο της «Food Valley – μιας ομάδας νέων επιχειρήσεων αγροτικής τεχνολογίας και πειραματικών γεωργικών εκμεταλλεύσεων. Η συνεργασία ανάμεσα σε πανεπιστημιακούς και επιχειρηματίες του κλάδου αποτελεί το μυστικό της καινοτομίας της χώρας στον αγροτικό κλάδο.
Από την άλλη πλευρά, η βιώσιμη ανάπτυξη της γεωργίας στηρίζεται στις χιλιάδες μικρές οικογενειακές εκμεταλλεύσεις της χώρας και σε μεγάλο βαθμό στα θερμοκήπια – τα οποία επιτρέπουν στους αγρότες να ελέγχουν στενά τις συνθήκες καλλιέργειας και να χρησιμοποιούν λιγότερους πόρους, όπως το νερό και το λίπασμα, επιτυγχάνοντας παράλληλα υψηλότερες αποδόσεις.
Προς αυτή την κατεύθυνση έχουν συμβάλει διάφορες μέθοδοι, όπως η χρήση ειδικού φωτισμού LED – ο οποίος επιτρέπει την 24ωρη καλλιέργεια σε θερμοκήπια με ελεγχόμενη ρύθμιση της ατμόσφαιρας. Εντύπωση προκαλεί, επίσης, η νεοσύστατη πρακτική λίπανσης των ντοματιών με απόβλητα ψαριών – τα οποία τις βοηθούν να μεγαλώνουν πολύ περισσότερο από το κανονικό. Διαδεδομένη είναι επίσης η χρήση υδροπονικών καλλιεργητικών μονάδων, όπου τα φυτά καλλιεργούνται εκτός εδάφους – σε τεχνητά παρασκευασμένα ανόργανα θρεπτικά διαλύματα. Αυτή η μέθοδος μειώνει την απορροή, εξοικονομώντας τόσο νερό όσο και χρήματα.
Όπως δείχνουν τα στοιχεία για το συνολικό «αποτύπωμα» νερού από την παραγωγή ντομάτας, στην Ολλανδία αντιστοιχεί 1,1 γαλόνι νερού ανά λίβρα ντομάτας – τη στιγμή που ο μέσος όρος παγκοσμίως ανέρχεται στα 25,6 γαλόνια νερού. Το καινοτόμο αυτό μοντέλο έχει εφαρμοστεί ευρέως από τον αγροτικό πληθυσμό, δημιουργώντας θερμοκήπια που παρέχουν βέλτιστες συνθήκες για την καλλιέργεια.
Από το 2003 μέχρι το 2014, η παραγωγή λαχανικών αυξήθηκε κατά 28%, η χρήση ενέργειας μειώθηκε κατά 6%, η χρήση φυτοφαρμάκων κατά 9% και η χρήση λιπασμάτων κατά 29%. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα της εταιρείας παραγωγής SIBERIA BV, όπου κάθε στρέμμα εντός θερμοκηπίου αποδίδει τόσο μαρούλι όσο περίπου 10 ολόκληρα στρέμματα στην ύπαιθρο – ενώ η ανάγκη για χημικές ουσίες έχει μειωθεί κατά 97%.
Τέλος, σε 1 τ.μ. η Ολλανδία παράγει 70 κιλά ντομάτας, ενώ η Ελλάδα μόλις 7 κιλά, σημειώνοντας πως η ελληνική αγροτική παραγωγή είναι 44% χαμηλότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ενώ το εργατικό κόστος διπλάσιο – καθώς επίσης ότι, από κάθε 1 € που παράγουμε, τα 0,90 € φεύγουν στο εξωτερικό.
Ειδικά όσον αφορά την ντομάτα, ενώ η αγροτική επιφάνεια που χρησιμοποιείται στην Ελλάδα είναι δέκα φορές μεγαλύτερη από την Ολλανδία, οι εξαγωγές της χώρας μας είναι σχεδόν μηδενικές – έχοντας ήδη αναφέρει πως η Ολλανδία παράγει αγροτικά προϊόντα σε αξία 1.700 € το στρέμμα, το Ισραήλ 1.290 € και η Ελλάδα μόλις 190 €.
================
Είναι βασικό δόγμα των πολύ λίγων εταιρειών που ελέγχουν το παγκόσμιο τρόφιμο να επικεντρώνονται σε φτωχές η σχεδόν φτωχές χώρες για να παράγονται εκεί τρόφιμα κυρίως εξαγώγιμα , ενώ οι ντόπιοι εισάγουν τα περισσότερα τρόφιμα τους . Η γρήγορη αυτή τάση κυρίως στην Νότιο Αμερική αλλά και σε άλλες χώρες ιδίως στον τρίτο κόσμο , με τεράστια εντατικοποίηση της παραγωγής σε προϊόντα όπως σόγια , καλαμπόκι ( που μεγάλο μέρος τους ταιζει τα αυτοκίνητα της δύσης), οδήγησε στην εξάντληση των φυσικών πόρων και σε μετανάστευση τελικά μεγαλου μέρους των αγροτών σε άλλα μέρη για να ζήσουν. Ουσιαστικά τους μετέτρεψαν από παραγωγούς σε εργάτες γης. Αν διαβάσετε η μεγάλη ξηρασία στην Συρία ήταν η απαρχή του πολέμου και της μετανάστευσης .
Μελέτες στη Γερμανία ( Shiva et al , 2000), έδειξαν ότι η μη παραγωγή τοπικών τροφίμων συμβάλλει έως και δέκα φορές παραπάνω στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και την περιβαλλοντική υποβάθμιση . Στις ΗΠΑ τα τρόφιμα ταξιδεύουν κατά μέσον όρο 1600 Χιλ. Προκειμένου να καταναλωθούν .
Συμπέρασμα .
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την όσο πιο πολύ μπορούμε αγροδιατροφικη αυτάρκεια μια κοινωνία, προκειμένου να μπορεί να χαράξει μια ανάπτυξη από τους δικούς της πόρους . Αυτό στην παγκοσμιοποίηση που ζούμε , δεν το θέλουν οι μεγάλες εταιρίες τροφής . Γιατί μπαίνει εμπόδιο στα κέρδη τους .
Άρα η περιβαλλοντική καταστροφή δεν είναι μια παρενεργεια όπως την λένε του τρόπου ανάπτυξης μας αλλά κομμάτι του σχεδιασμού του .
Το τι θα γίνει εξαρτάται και από τον πολίτη που κοιτάζει αμήχανα .....
Κανένα απολύτως κόμμα που συμμετείχε στις εκλογές προχθές δεν έχει αναπτυξιακή ατζέντα και όραμα για τη χώρα . Προτείνουν διαχειριση. Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύω ότι ένα μεγάλο μέρος της κατάρρευσης του που όλα δείχνουν ότι αν δεν προτείνει κάτι ουσιαστικά αναπτυξιακό , οδεύει με γρήγορο Ρυθμό στο τέλος του .
Σχόλια