Οδεύοντας προς τας εκλογάς (6)

===========================

  • B. Από άρθρο του Ιστορικού  Πέτρου Πιζάνια, γραμμένο την 19/6/2019... Επίκαιρο, αλλάξτε απλά τα ονόματα κάποιων προσώπων...

Ό,τι και να ψηφίσεις βγαίνει η υποτέλεια

(Νεοαποικιοκρατία, η κοινή μετεκλογική ατζέντα )

....Επιπλέον, οι γερμανικές ελίτ και οι Ευρωπαίοι δορυφόροι τους ξεκίνησαν με το πρώτο μνημόνιο μια νομιμοφανή λεηλασία του ελληνικού δημόσιου πλούτου και των τραπεζών. Ήταν εγγεγραμμένη ως ελληνικές υποχρεώσεις στα μνημόνια και επιβαλλόμενες στην χώρα μέσω των ευρωπαϊκών μηχανισμών. Και συνεχίζουν. Και η λαϊκή κυριαρχία εκκενώθηκε από το περιεχόμενό της, δεδομένου ότι όποιο και να ψηφίζουμε από τα μνημονιακά κόμματα βγαίνει πάντοτε από την κάλπη λιτότητα και πολιτική υποτέλεια.
Αυτό το καθεστώς, στο οποίο έφεραν την χώρα, έχει συνέπειες στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό με την Τουρκία, ιδίως. Ένας βασικός λόγος που ο Ερντογάν γίνεται όλο και πιο επιθετικός προς την Ελλάδα, σχεδόν απαιτεί τμήματα της εθνικής μας επικράτειας, οφείλεται ακριβώς στο γεγονός ότι το ελληνικό κράτος είναι απολύτως και ποικιλοτρόπως ετεροκαθοριζόμενο, σχεδόν πολιτικά ασύστατο.
Κάθε πολίτης θα έχει προσέξει πως έναντι της καλπάζουσας επιθετικότητας του τουρκικού κράτους, και τα τρία παραπάνω κόμματα απαντούν με την επίκληση του διεθνούς δικαίου ως εάν αυτό να εμπόδισε ποτέ κατακτήσεις, πολέμους, πραξικοπήματα, επεμβάσεις, τον ιμπεριαλισμό. Θριαμβολογούν μαζί με τα ΜΜΕ σαν οπαδοί σε οίστρο κάθε φορά που η προεδρία των ΗΠΑ εκδίδει μια σκληρή ανακοίνωση εναντίον της Τουρκίας. Αγνοούν, άραγε, πως την στιγμή κατά την οποία ο Τραμπ θα συμφωνήσει με τον Ερντογάν θα του έχει πουλήσει Ελλάδα και Κύπρο." 

https://slpress.gr/politiki/neoapoikiokratia-i-koini-meteklogiki-atzenta-nd-kinal-syriza/

------------------------------

 Γ.  Από την εκδήλωση - συζήτηση με θέμα τις εκλογές σε περιβάλλον υποτέλειας. 

 

Την Παρασκευή 12/05/2023 στον χώρο του cafe rue de mascille  έγινε από την Πλατφόρμα Ανεξαρτησίας, η εκδήλωση - συζήτηση με θέμα τις εκλογές σε περιβάλλον υποτέλειας. Με κεντρικούς ομιλητές τον Γιάννη Ραχιώτη και την Φλώρα Νικολουδάκη. Την συζήτηση συντόνιζε ο Γιάννης Αθανασιάδης.


Μετά τις αρχικές ομιλίες ακολούθησε ενδιαφέρουσα και γόνιμη συζήτηση με τους παρευρισκομένους.


Ακολουθεί η εισήγηση του Γιάννη Ραχιώτη.

 
Α. Το κεντρικό προβλημα της εξάρτησης
Σε αντίθεση με τα κόμματα που κατεβαίνουν στις εκλογές, θεωρούμε σαν το κεντρικό πρόβλημα της χώρας την έλλειψη ανεξαρτησίας. Την υποτέλεια σε κάποια ξένη δύναμη. Αρχικά στην Αγγλία, στη συνέχεια στις ΗΠΑ  και, όσο επιτρέπουν οι ΗΠΑ,  στην ηγεσία της ΕΕ ιδίως  στη Γερμανία.
Η αριστερά από τον εμφύλιο και μετά  έθετε την ανεξαρτησία της χώρας σαν κεντρικό ζήτημα.  Τα τελευταία χρόνια όχι,  Η ευρω-αριστερά σταμάτησε από τη 10ετία του ’70 οι υπόλοιποι πιο πρόσφατα. Εμείς συνεχίζουμε, γιατί η έλλειψη ανεξαρτησίας αποκλείει την δυνατότητα λήψης αποφάσεων ενάντια στα συμφέροντα των πραγματικών  διοικητών  της χώρας.
 Ποια είναι αυτά:
1. Η παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ
2. Ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός
3. Μια παγκοσμιοποίηση συνδυασμένη με διοικητικά μέτρα όταν δεν τους βολεύει το παγκοσμιοποιητικό πλαίσιο  
4. Τα στενά ιδιοτελή συμφέροντα  ΗΠΑ και μεγάλων δυτικών συμμάχων τους.
Εμείς λέμε ότι τα συμφέροντα μας είναι αντίθετα  και αυτό χρειάζεται άμεση επίλυση, σε αυτή τη ζωή!  Γιατί μας έχουν σαν Ελντοράντο  γιατί δεν μας χρειάζονται σαν υπαρκτή οντότητα αλλά σαν «περιοχή» με κάποιους τοπάρχες που να εκπροσωπούν τα δικά τους συμφέροντα.
Η κλασσική δεξιά λέει ότι τα συμφέροντά μας δεν είναι αντίθετα με αυτά της ιμπεριαλιστικής Δύσης : Αν  κερδίζει θα κερδίσει και η ελληνική αστική τάξη και θα μοιράσει κάτι και στους υπόλοιπους.
Η  σοσιαλδημοκρατία και η ευρωαριστερά  λέει ότι  κατά βάση όχι, δεν έχουμε αντίθετα συμφέροντα  με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Έχουν βέβαια  κάποιες κακές πλευρές αλλά θα παλέψουμε  εντός για να τις διορθώσουμε.
Η κομμουνιστική αριστερά λέει ότι έχουμε πλήρως αντίθετα συμφέροντα αλλά η επίλυση δεν είναι του παρόντος αφορά το απώτερο σοσιαλιστικό μέλλον.
Αν όμως η ανεξαρτησία είναι κεντρικό πρόβλημα, Πως εκφράζεται η εξάρτηση με σύγχρονους όρους; Μέσα από τρεις πυλώνες : Βάσεις, ΝΑΤΟ, ΕΕ.
Βάσεις: Κανένας λαός δεν είναι κυρίαρχος αν έχει ξένα στρατεύματα στο έδαφός του. Ειδικά αμερικανικά εξοπλισμένα με βαρύ οπλισμό. Ντε φάκτο σε εμπλέκουν στους πολέμους που εμπλέκονται και λειτουργούν σαν απειλή στις εσωτερικές εξελίξεις.  Η ντόπια αντίδραση είχε πάντα ύστατο καταφύγιο την ξένη στρατιωτική βοήθεια.
ΝΑΤΟ. Δεν είναι μια οποιαδήποτε συμμαχία. Είναι η δύναμη κρούσης του σύγχρονου ιμπεριαλισμού, μια ανισότιμη συμμαχία, απόλυτα ελεγχόμενη από τις ΗΠΑ ( διοικητής  πάντα αμερικανός και προϋπολογισμός ελεγχόμενος από ΗΠΑ).  Ελέγχει το σύνολο του στρατού, το σώμα των αξιωματικών, τις προμήθειες, τους εξοπλισμούς κλπ  Χωρίς έλεγχο στο στρατό δεν νοείται ανεξάρτητο κράτος. Ανοιχτό πάντα το ενδεχόμενο πραξικοπήματος.  Δεν μπορείς να καθορίσεις τον εχθρό. Εξοπλισμοί  καταλήγουν να είναι άσχετη δαπάνη και πολύ ακριβότερη.
ΕΕ = Το Οικονομικό και πολιτικό ΝΑΤΟ.
 Ιδρύθηκε στην αρχική της μορφή το 1952, μόλις τρία χρόνια μετά το ΝΑΤΟ. Μετά το 2οΠΠ  οι ΗΠΑ ήταν  ο μόνος νικητής στη Δ. Ευρώπη και δεν έφυγαν όπως έκαναν μετά τον 1ο ΠΠ.  Οι χώρες τις δυτικής Ευρώπης ήταν  είτε οι χαμένοι του πολέμου είτε οι εξοντωμένοι  νικητές. Οι ΗΠΑ χρειάζονταν ένα ενιαίο κέντρο οικονομικής διοίκησης των εδαφών που έθεσαν υπό τον έλεγχό τους, κατ’ αναλογία με το ΝΑΤΟ. Μέσω αυτών των ολοκληρώσεων  καθόρισαν το πλαίσιο εξέλιξης των δυτικών χωρών.  Στις μεγάλες χώρες είτε ηττημένες είτε «νικήτριες»  τους αναγνώρισαν ένα  δικαίωμα να έχουν και πάλι, μέσω της ΕΕ, ένα «ζωτικό χώρο» δηλαδή εμάς, την Πορτογαλία, Ισπανία, και αργότερα  τα Βαλκάνια  και την Ανατολική  Ευρώπη,  αλλά υπό την εποπτεία και στα όρια που έθεταν οι ΗΠΑ. Έθεσαν επικεφαλής την απολύτως ελεγχόμενη  Γερμανία και  τη Γαλλία. Η ΕΕ Επεκτάθηκε  όσο επεκτεινόταν η επιρροή των ΗΠΑ  στην Ευρώπη.
Με τη συνθήκη του Μάαστριχτ οι χώρες  έχασαν την νομισματική κυριαρχία. Επιβλήθηκε υπερκρατικό κοινό νόμισμα  και κοινές πολιτικές  στην ασφάλεια και την εξωτερική  με τις οποίες επεκτάθηκε ο έλεγχος της ΕΕ σε μη οικονομικά ζητήματα σε όλη την Ευρώπη. Τώρα τα κράτη – μέλη ελέγχονται κεντρικά, όχι με πολιτικές  πιέσεις αλλά θεσμοθετημένα. Με τη συνθήκη του Άμστερνταμ  τα κράτη παραιτήθηκαν  από το αποκλειστικό δικαίωμα να νομοθετούν. Επιβλήθηκε η άμεση από τα πάνω προσαρμογή στο νεοφιλελευθερισμό. Με τις συνθήκες της Λισσαβόνας ολόκληρη η δημόσια ζωή έγινε αρμοδιότητα της ΕΕ, αποκλειστική, συντρέχουσα ή υποστηρικτική. Πολιτικά, λόγω της ισχύος των κεντρικών χωρών αυτά σημαίνουν  απόλυτο έλεγχο της δημόσιας ζωής στις περιφερειακές χώρες μέλη.
Ερμηνευτικά επιβλήθηκε και η υπεροχή του κοινοτικού δικαίου ακόμη και από τα Συντάγματα των κρατών μελών. Αυτή η ερμηνεία είναι αδιανόητη από άποψη διεθνούς και συνταγματικού δικαίου και παραπέμπει σε αποικιοκρατική ρύθμιση.
Τι σημαίνουν όλα αυτά για την εσωτερική πολιτική ζωή;  Αδυναμία λήψης μέτρων σε αντίθεση με ΕΕ. Όμως με τι μας επιβάλουν να ευθυγραμμιστούμε; Με τον άγριο  νεοφιλελευθερισμό, το νόμο της ζούγκλας,  με το να μας ληστεύουν.
Β. Αν αυτή είναι η εικόνα της χώρας πως τοποθετούνται γι’ αυτή τα κόμματα που κατεβαίνουν στις εκλογές;  
Με 3 τρόπους:
 1. Σιωπούν. Δεν λένε ότι δεν είμαστε κυρίαρχο κράτος, ότι πρακτικά μπορούμε να λαμβάνουμε αποφάσεις στο μέτρο που επιτρέπουν οι επικυρίαρχοι. Προπαντός κανένα απολύτως, από τους νεοχουντικούς μέχρι το ΚΚΕ δεν θέτει ζήτημα να σπάσουμε το φαύλο κύκλο της υποτέλειας.
 2. Εξωραΐζουν, κάποιους  από τους πυλώνες της υποτέλειας,  ιδίως την ΕΕ, σαν χώρο δημοκρατίας  και σαν  πηγή εσόδων ( αντιστρέφοντας την πραγματικότητα). Το ΝΑΤΟ παρουσιάζεται σαν αναγκαίο κακό, είτε για να μας προστατεύσει από άλλα μέλη του ( οξύμωρο) είτε για να μην μας καταστρέψει  αν δεν το υπακούμε ( λογική ανακολουθία).
3. Παραπλανούν όλοι. Προτείνουν   αποσπασματικά φιλολαϊκά μέτρα που είτε εξουδετερώνονται από το γενικό νεοφιλελεύθερο πλαίσιο της ΕΕ, είτε απλά είναι παράνομα και απόπειρα υιοθέτησής τους θα σήμαινε εξοντωτικές κυρώσεις. Για παράδειγμα το ΜΕΡΑ-25 προτείνει το «Σχέδιο Δήμητρα».  Ένα σύστημα  εσωτερικών πληρωμών υπό τον έλεγχο του κράτους με ψηφιακές  λογιστικές μονάδες ισότιμες του ευρώ. Ο εμπνευστής του ισχυρίζεται ότι έτσι θα ενισχύονται οι  ελληνικές επιχειρήσεις και το δημόσιο θα μπορεί να δανείζεται άμεσα και άτοκα από τους πολίτες του. Έχει δίκιο, αλλά κρύβει το βασικό. Ότι τέτοια μέτρα απαγορεύονται ρητά  από την ενωσιακή νομοθεσία. Η προνομιακή ενίσχυση εθνικών επιχειρήσεων είναι έγκλημα καθοσιώσεως  για την ΕΕ αφού  προσβάλλει την ενιαία αγορά. Ο άμεσος δανεισμός των κρατών, με παράκαμψη των συστημικών τραπεζών επίσης απαγορεύεται ρητά. Εντός ΕΕ τέτοια μέτρα σε εθνικό επίπεδο απλά δεν μπορούν να ληφθούν.
Γ. Είναι σήμερα εφικτός ο στόχος της ανεξαρτησίας της χώρας ;
ΑΠΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ
-Ίσως αντικειμενικά να είναι η καλύτερη δυνατή εποχή λόγω:  
1. της ανάδυσης ενός πολυπολικού κόσμου και των νέων οικονομικών μηχανισμών που δημιουργεί.
2. Της αποφασιστικής αντίστασης που συναντάει ο ιμπεριαλισμός από τη Ρωσία και την Κίνα. Να επισημάνουμε ότι ο Ρωσο-ΝΑΤΟϊκός πόλεμος που εξελίσσεται και  οι πόλεμοι που πιθανότατα θα ακολουθήσουν, μπορεί να αποκαλύψουν νέες δυνατότητες, αρκεί να είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό.
3. Του αδιέξοδου που έχει δημιουργήσει το ιμπεριαλιστικό σύστημα σε όλες τις  υποτελείς χώρες.
ΑΠΟ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ
Η ανάκτηση της διοίκησης του στρατού και των εξοπλισμών δεν έβλαψε κανένα. Η μη συμμετοχή σε πολεμικές περιπέτειες και η  ειρήνη με γείτονες το ίδιο.
Η απομάκρυνση των βάσεων θα δημιουργήσει ένα ασφαλές πλαίσιο για περαιτέρω αλλαγές. Οι ΗΠΑ δεν μπορούν  να αντιδράσουν εκτός από να μας επιβάλλουν κυρώσεις. Όμως στον παγκόσμιο νότο υπάρχει πια η τεχνογνωσία αντιμετώπισής τους
Μας λένε: Αν  φύγουμε από το ΝΑΤΟ, θα βάλουν την Τουρκία να μας  επιτεθεί. Απαντάμε ότι το ΝΑΤΟ σε περίπτωση πολέμου μόνο ζημιά  μπορεί να μας κάνει,  όπως έκανε το 1974, όταν οι δυνάμεις του στην ανατολική μεσόγειο παρεμπόδισαν την αποστολή ενισχύσεων στην Κύπρο για την άμεση ανακατάληψη του χαμένου   εδάφους. Δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι δεν θα κάνει το ίδιο σε περίπτωση μιάς νέας κατάληψης  ελληνικού νησιού από την Τουρκία.
 Οι προσανατολισμοί που διαμορφώθηκαν την τελευταία 20ετία στην Τουρκία μπορεί να μην είναι αρνητικοί για έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ.  Ανάλογες διεργασίες υπάρχουν και στην εκεί. Μάλιστα στην Τουρκία υπάρχει ένα ισχυρότερο ρεύμα ανεξαρτησίας από εδώ.
ΑΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΨΗ
Δεν μπορούμε να γίνουμε αντικειμενικά χειρότερα. Η ευρωπαϊκή ένωση προκάλεσε τη διάλυση της παραγωγικής βάσης που μετά τα μνημόνια έγινε πρακτικά πλήρης.
Δ. Μπορεί να σχηματιστεί το πολιτικό μέτωπο που θα  επιδιώξει την ανεξαρτησία ;
Ναι, γιατί υπάρχει πολιτικό κενό. Αυτό που θέλει η λαϊκή πλειοψηφία  δεν το εκφράζει σήμερα κανένα κόμμα.
Αυτό αποδείχθηκε ήδη με το δημοψήφισμα του 2015 όταν μια μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία αποφάσισε το σπάσιμο των σχέσεων με την ΕΕ και την άμεση έξοδο από την ευρωζώνη όχι απλά εν γνώσει των συνεπειών, αλλά βλέποντας τις συνέπειες ήδη σε εφαρμογή.
Τι χρειάζεται για να γίνει;
Να δημιουργηθούν  ένα ή περισσότερα πολιτικά υποκείμενα που θα θέσουν σαν κεντρικό στόχο της ανεξαρτησία της χώρας και θα  προβάλουν  αντίστοιχο πολιτικό πρόγραμμα.
Να συγκροτηθεί ένα «μέτωπο ανεξαρτησίας» που θα συσπειρώνει όχι μόνο  κόμματα η πολιτικές ομάδες αλλά και σνδικαλιστικούς, κοινωνικούς και αυτοδιοικητικούς φορείς  που θα θέτουν  σαν κεντρικό το θέμα της ανεξαρτησίας, όχι σαν ένα σύνθημα ανάμεσα σε πολλά,  αλλά σαν  προϋπόθεση για αλλαγές.
 Σημαντικό είναι να αναπτυχθεί ο ανάλογος ανεξαρτησιακός λόγος στο χώρο της διανόησης και της τέχνης
Η πλατφόρμα ανεξαρτησίας είναι ένα μικρό πολιτικό υποκείμενο, χρειάζεται όμως να συγκλίνουν πολύ περισσότερα για τη δημιουργία του μπλοκ της ανεξαρτησίας.
Σήμερα υπάρχουν και άλλα  μικρά πολιτικά σχήματα με προσανατολισμό κατά του ΝΑΤΟ των βάσεων κλπ. Ασταθή πολιτικά. Στόχος μας να σταθεροποιηθεί η κατεύθυνσή τους, να βαθύνει, να δουν σφαιρικά το ζήτημα της ανεξαρτησίας
Ε.  Τι πρέπει από σήμερα να κάνει το μπλοκ της ανεξαρτησίας;
Να μην περιορίζεται στην κριτική.
- Να αποκαλύπτει το ρόλο των τριών  πυλώνων της υποτέλειας και να προβάλει  το αναγκαίο και πραγματοποιήσιμο του στόχου. Επιπλέον -  
Να υποστηρίξει πρωτοβουλίες για μια νέα παραγωγική οικονομία και συνεργασίες με χώρες εκτός δυτικού μπλοκ. Ιδίως να υποστηρίξει τη συμμετοχή στην κινεζική πρωτοβουλία  BRI,  την άρση των εμπάργκο κατά δεκάδων χωρών και  την  προστασία της αγοράς μας.
- Χρειαζόμαστε ένα νέο διεθνές περιβάλλον και πρέπει να συμβάλουμε στη δημιουργία του.  Γιατί κανείς δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι απομονωμένος. Κριτήριο όμως για τις διεθνείς συνεργασίες και συμπράξεις πρέπει να είναι οι ισότιμες σχέσεις. Και ισότιμες σχέσεις μπορεί να έχεις πριν απ’ όλα με χώρες σε παραπλήσιο επίπεδο ανάπτυξης  και βέβαια  γεωγραφική εγγύτητα
Γιαυτό έχει ιδιαίτερη σημασία ο Βαλκανικός χώρος  και η Μέση Ανατολή. Ειδικά στα Βαλκάνια πρέπει να λάβει τη μορφή ενός κοινού χώρου αφού είναι προφανές ότι τα κρατίδια που δημιούργησαν οι δυτικοι με τους πολέμους της 10ετίας του ’90 δεν επιβιώνουν ως κρατικές υποστάσεις αλλά ως δυτικές μαριονέτες
ΣΤ. Τι πρέπει  να κάνει μια κυβέρνηση που επιδιώκει την ανεξαρτησία της χώρας (δηλαδή μια κυβέρνηση που θα αναδείκνυε ή θα στήριζε το μπλοκ της ανεξαρτησίας).
Δεν πετάμε στα σύννεφα. Δεν θεωρούμε τη συγκρότηση μιας τέτοιας κυβέρνησης πιθανή στο κοντινό μέλλον. Όμως καθένας που κάνει μια πολιτική πρόταση πρέπει να λέει πως μπορεί να υλοποιηθεί δηλαδή να προτείνει το αντίστοιχο  κυβερνητικό πρόγραμμα. Ο λαός βλέπει και  νοιώθει πότε ένα σχέδιο είναι σχέδιο και όχι αερολογία
Ένα σχέδιο κυβερνητικού προγράμματος ανεξαρτησίας πρέπει να προταθεί από πολύ νωρίς για να γίνει κοινή πεποίθηση, σημείο αναφοράς. Κεντρικά σημεία του πρέπει να είναι.
Η καταγγελία της συμφωνίας  για τις βάσεις και το μπλοκάρισμα της λειτουργίας τους με λαϊκή κινητοποίηση  ( πχ νερό ρεύμα, αποκλεισμός των οδών προσπέλασης κλπ) Η από τα πριν αναζήτηση νέων αμυντικών ισορροπιών.
 Η αποχώρηση από το ΝΑΤΟ  με εκτεταμένες αλλαγές στις ανώτατες θέσεις των ΕΔ και αναδιοργάνωση των ΕΔ.
 Η αντικατάσταση του ευρώ  με εθνικό νόμισμα, φυσικό και ψηφιακό και η ανάκτηση του τραπεζικού συστήματος
Δήλωση αποχώρησης από ΕΕ, σύντομες διαπραγματεύσεις με παράλληλες διαπραγματεύσεις με χώρες όπως η Κίνα, η Βραζιλία, η Ρωσία για την υποκατάσταση της μονομερούς αποκλειστικής οικον. συνεργασίας με τη Δύση.
Παύση πληρωμών του εξωτερικού χρέους και επανεξέτασή του. Είναι αρκετά ευνοϊκό ότι σχεδόν όλο οφείλεται σε κράτη μέλη της ΕΕ.
Μπορούν αυτά να γίνουν λίγα – λίγα; Δείχνει απίθανο γιατί αυτοί οι στόχοι είναι όψεις του ίδιου νομίσματος. Επιπλέον πρέπει να ολοκληρωθούν σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, διαφορετικά ο χρόνος θα δουλέψει εις βάρος μας.

===============

Σχόλια