Ο πόλεμος στην Ουκρανία φαίνεται ότι έχει μπει σε μακρόχρονη
αλλά αμετάκλητη τροχιά παύσης, αν και τα όπλα δεν θα σιγήσουν εύκολα.
Μια συμφωνία για τη μοιρασιά του Κόσμου είναι πιο δύσκολη και πολύπλοκη
από τη συμφωνία της Γιάλτας για τη μοιρασιά της Ευρώπης. Οι δυσκολίες
προκύπτουν κυρίως επειδή οι ΗΠΑ δεν παραδέχονται ότι δεν γίνεται να
κυβερνούν μόνες τους όλο τον Κόσμο. Και ότι ενώ θεωρούν αυτονόητο να
κυβερνούν τους πάντες, στην πραγματικότητα συμπεριφέρονται σαν
καθυστερημένη επαρχία. Αδυνατούν να ξεχωρίσουν έγκαιρα ποιος είναι ο
κύριος αντίπαλος, κολλημένες στον ρωσικό μπαμπούλα της μεταπολεμικής
εποχής. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Έτσι τους οδήγησε ο πολύς Κίσινγκερ να ανοίξουν τον δρόμο, ώστε η καθυστερημένη πάμπτωχη Κίνα να κάνει το μεγάλο άλμα και να είναι τώρα ο πιο επικίνδυνος εχθρός. Οι ΗΠΑ δέσμιες μιας “επαρχιώτικης” (δηλαδή στενά ευρωπαϊκής) θεώρησης του διεθνούς περίγυρου άργησαν πολύ να καταλάβουν ότι έφτιαξαν με τα χεράκια τους τον κορυφαίο αντίπαλό τους και τώρα τρέχουν να προλάβουν. Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι. Οι νέες γενιές μπαίνουν σε ένα ανήσυχο αιώνα.
Έως τώρα πρώτο μέλημα των Αμερικανών ήταν να τακτοποιήσουν τα “μετόπισθεν”, δηλαδή να καθυποτάξουν την ΕΕ και να αδρανοποιήσουν τη Ρωσία για να εξασφαλιστούν από πισώπλατο χτύπημα. Νόμιζαν ότι έχουν και χρόνο και ισχύ να τα καταφέρουν. Μάλλον καταλαβαίνουν, πλέον, ότι υπήρξαν υπερβολικά αισιόδοξοι. Έλαβαν προφανώς σοβαρά υπόψιν τις προειδοποιήσεις της RAND Corporation ότι πρέπει να τελειώνουν στα γρήγορα με το Ουκρανικό γιατί σε λίγο τα πράγματα θα δυσκολέψουν. Η RAND δεν είναι μια τυχαία περίπτωση. Είναι μια εταιρία κατασκευασμένη από το βαθύ κράτος των ΗΠΑ, ο βασικός σύμβουλος των Αμερικανών προέδρων, ο προστάτης άγγελος και η πανοπλία τους.
Ποιος θέλει τι και γιατί
Η σύσταση της RAND προς την κυβέρνηση Μπάιντεν είναι «η αποφυγή ενός μακροχρόνιου πολέμου». Η πρόβλεψη είναι ότι οι Ευρωπαίοι θα αγριέψουν με ένα δεύτερο δύσκολο χειμώνα, το ίδιο και ο κόσμος στις ίδιες τις ΗΠΑ. Και τούτο, ενώ η Ρωσία όχι μόνο δεν δείχνει σημάδια κατάρρευσης, αλλά αντιθέτως κινείται στο στυλ “τα ζώα μου αργά” και τουλάχιστον ένας λόγος είναι επειδή κάνει, προφανώς, την ίδια ακριβώς εκτίμηση με την RAND…
Σχετικά ο Διοικητής της CIA Ουίλιαμ Μπερνς, αφού συνάντησε τον Ρώσο ομόλογό του (14-11-22) δήλωσε ότι «οι Ρώσοι θέλουν καθυστέρηση» στη λήξη του πολέμου, επειδή επωφελούνται. Αντίστροφα, στη Δύση υπάρχουν αρκετοί, ιδίως οι Άγγλοι, που δεν θέλουν παύση του πολέμου, θεωρώντας ότι φθείρεται η Ρωσία. Εκτίμηση που έχει ρίζες στο παλαιό αντιρωσικό πάθος, όταν Ρωσία και Αγγλία ήταν αντίπαλες Μεγάλες Δυνάμεις, παρά σε ρεαλιστική εκτίμηση του παρόντος.
Όσο για την “συνεισφορά” του Ζελένσκι είναι ο καλύτερος στο ρόλο του “τζάμπα μάγκα”. Κάνει πόλεμο με ξένα κόλιβα, μαζεύει (και για λογαριασμό του;) χρήμα από “τα αμερικανάκια” και αδειάζει τις ευρωπαϊκές αποθήκες από όπλα που φουσκώνουν τα πορτοφόλια των Ουκρανών αξιωματούχων, διάσημων για τις λαμπρές επιδόσεις τους στο λαθρεμπόριο, όπως αναφέρουν επίμονα δυτικά ΜΜΕ – οι απώλειες, ενίοτε, υπερβαίνουν και το 5Ο%, του εξοπλιστικού και άλλου υλικού που αποστέλλει η Δύση στην πάσχουσα Ουκρανία.
Βίαιος δάσκαλος ο πόλεμος
Ρίχνοντας μια ματιά και στην “άλλη πλευρά του φράχτη” βλέπουμε ότι ούτε στη Ρωσία βασιλεύει αγάπη και αλληλεγγύη. Οι συγκρούσεις στις ελίτ μαίνονται για το ποιος θα πάρει στο πέτο το παράσημο της ισχύος και στις τσέπες το αντίτιμο της νίκης, σε χρήμα. Ο πόλεμος αναδεικνύει νέες δυνάμεις και στελέχη που αντιμάχονται ανελέητα για μια θέση στη μετά Πούτιν εποχή, δηλαδή μετά την επόμενη θητεία του, σε περίπου εφτά-οχτώ χρόνια.
Στα συμπεράσματα του πολέμου μπορεί ήδη να καταγραφεί ότι οι ΗΠΑ δεν πέτυχαν τον πολυσυζητημένο σκοπό τους να φθείρουν τη Ρωσία, ώστε να την εξουδετερώσουν ως παίκτη στην προσεχή αναμέτρηση με την Κίνα. Επίσης, αποδόθηκε στον Πούτιν η πρόθεση να καταλάβει την Ουκρανία εντός ολίγων ημερών, αλλά είχε υπολογίσει λάθος. Τέτοιες προθέσεις εξ όσων γνωρίζω δεν υπήρξαν από Ρώσους επίσημους, ούτε δηλώσεις, ούτε διαρροές, ούτε καν αντιφρονούντες υποστήριξαν κάτι παρόμοιο. Είναι, ωστόσο, σαφές ότι ο Πούτιν άλλαζε τους στρατηγούς σαν τα πουκάμισα…. όπως είναι φανερές και οι εσωτερικές διαμάχες στις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις, ενώ δεν έχουν εμφανιστεί ρήγματα στην ρωσική κοινή γνώμη έναντι του Πούτιν.
Ως τώρα καταγράφεται μια ακόμα αποτυχημένη απόπειρα της Δύσης να πλήξει τη Ρωσία. Είχαν προηγηθεί οι Τεύτονες ιππότες, ο Ναπολέων και ο Χίτλερ. Τώρα παίζει με τους Αμερικάνους, αλλά αυτοί έχουν συνηθίσει, ξέρουν πια να αποχωρούν πριν από την ύστατη στιγμή της πανωλεθρίας. Οι αντίπαλοι μέτρησαν και μετρούν ακόμα τις δυνάμεις τους για τους επόμενους γύρους. Που δεν θα είναι πολλοί αν η Δύση συνεχίσει να επιδεικνύει την ίδια αδημονία για ένα φρούτο που καθημερινά γίνεται πιο επικίνδυνο και από εκείνα που τάιζε η Κίρκη τους συντρόφους του Οδυσσέα μεταμορφώνοντάς τους σε γουρούνια.
===============
Σχόλια