Αυτοί οι κύκλοι επηρεάζουν την ποσότητα και την κατανομή της ηλιακής ακτινοβολίας που φτάνει στην επιφάνεια της Γης και μπορούν να πυροδοτήσουν περιόδους θέρμανσης ή ψύξης ανάλογα με τον συγκεκριμένο κύκλο.
Ο Milutin Milankovitch ήταν Σέρβος γεωφυσικός, αστρονόμος και
μαθηματικός που έζησε από τα τέλη του 19ου έως τα μέσα του 20ού αιώνα.
Είναι περισσότερο γνωστός για την εργασία του στην αστρονομική θεωρία
της κλιματικής αλλαγής, η οποία εξηγεί πώς οι αλλαγές στην τροχιά της
Γης και την αξονική κλίση επηρεάζουν το κλίμα του πλανήτη για μεγάλες
χρονικές περιόδους.ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Η θεωρία του Milankovitch, την οποία ανέπτυξε για αρκετές δεκαετίες, πρότεινε ότι οι διακυμάνσεις στην τροχιά της Γης και την αξονική κλίση επηρεάζουν την ποσότητα της ηλιακής ακτινοβολίας που φτάνει στην επιφάνεια της Γης και ότι αυτές οι διακυμάνσεις μπορούν να πυροδοτήσουν περιόδους παγετώνων και θέρμανσης κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών. Το έργο του έθεσε τα θεμέλια για τη μελέτη της παλαιοκλιματολογίας, η οποία χρησιμοποιεί γεωλογικά και περιβαλλοντικά δεδομένα για την ανακατασκευή παλαιότερων κλίματων και την καλύτερη κατανόηση του κλιματικού συστήματος της Γης. Υπάρχουν τρεις κύριοι κύκλοι Μιλάνκοβιτς: η εκκεντρικότητα, η λοξότητα και η μετάπτωση.
Τι είναι η εκκεντρότητα;
Η τροχιακή εκκεντρότητα είναι ένα μέτρο του πόσο ελλειπτική ή κυκλική είναι η τροχιά ενός αντικειμένου γύρω από ένα άλλο αντικείμενο, συνήθως ένα αστέρι ή έναν πλανήτη. Ορίζεται ως ο λόγος της απόστασης μεταξύ των εστιών της έλλειψης (που είναι σημεία που βρίσκονται στον κύριο άξονα της έλλειψης και απέχουν ίσα από το κέντρο) προς το μήκος του κύριου άξονα της έλλειψης. Με απλούστερους όρους, είναι ένα μέτρο του πόσο εκτεταμένη είναι η τροχιά ενός αντικειμένου.
Μια τροχιά με εκκεντρότητα 0 είναι απόλυτα κυκλική, ενώ μια εκκεντρότητα 1 αντιπροσωπεύει μια παραβολική τροχιά. Στο Ηλιακό Σύστημα, οι πλανήτες έχουν σχετικά χαμηλές εκκεντρότητες, με εξαίρεση τον Ερμή, του οποίου η εκκεντρικότητα είναι η υψηλότερη μεταξύ των οκτώ πλανητών. Οι κομήτες και ορισμένοι αστεροειδείς, από την άλλη πλευρά, έχουν εξαιρετικά έκκεντρες τροχιές. Η εκκεντρότητα της τροχιάς ενός αντικειμένου μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη θερμοκρασία του, τις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις και άλλες τροχιακές δυναμικές.
Τι είναι η λοξότητα;
Η λοξότητα, γνωστή και ως αξονική κλίση, αναφέρεται στη γωνία μεταξύ
του άξονα περιστροφής της Γης και του τροχιακού της επιπέδου γύρω από
τον Ήλιο. Αυτή η γωνία είναι σήμερα περίπου 23,5 μοίρες.Η λοξότητα της Γης ποικίλλει με την πάροδο του χρόνου λόγω των
βαρυτικών αλληλεπιδράσεων με άλλα ουράνια σώματα, όπως η Σελήνη και
άλλοι πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος. Αυτές οι διακυμάνσεις μπορούν να
προκαλέσουν την αξονική κλίση της Γης να κυμαίνεται μεταξύ περίπου 22,1
και 24,5 μοιρών σε έναν κύκλο περίπου 41.000 ετών.Οι αλλαγές στην λοξότητα μπορούν να επηρεάσουν την κατανομή της
ηλιακής ακτινοβολίας στην επιφάνεια της Γης, ιδιαίτερα στους πόλους.
Όταν η κλίση της Γης είναι μεγαλύτερη, οι πολικές περιοχές λαμβάνουν
περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία κατά τη διάρκεια των αντίστοιχων
καλοκαιρινών περιόδων τους, η οποία μπορεί να προκαλέσει το λιώσιμο των
στρωμάτων πάγου και να προκαλέσει περιόδους θέρμανσης. Αντίθετα, όταν η
κλίση της Γης είναι μικρότερη, οι πολικές περιοχές λαμβάνουν λιγότερη
ηλιακή ακτινοβολία κατά τη διάρκεια των αντίστοιχων καλοκαιρινών
περιόδων τους, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε ανάπτυξη στρωμάτων
πάγου και να προκαλέσει περιόδους ψύξης.
Τι είναι η μετάπτωση;
Η μετάπτωση, στο πλαίσιο της αστρονομίας και της επιστήμης της γης, αναφέρεται στη σταδιακή αλλαγή της κατεύθυνσης του άξονα περιστροφής της Γης με την πάροδο του χρόνου. Συγκεκριμένα, αναφέρεται στην ταλάντευση του άξονα της Γης, η οποία προκαλείται από βαρυτικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ της Γης και άλλων ουράνιων σωμάτων, όπως η Σελήνη και ο Ήλιος.
Η μετάπτωση κάνει τον άξονα της Γης να χαράξει μια κυκλική διαδρομή σε μια περίοδο περίπου 26.000 ετών. Αυτό σημαίνει ότι η θέση του Βόρειου Πόλου στον ουρανό αλλάζει με την πάροδο του χρόνου και έτσι αλλάζει και η θέση των αστεριών που είναι ορατά στον νυχτερινό ουρανό.Η μετάπτωση μπορεί να επηρεάσει το χρόνο των εποχών της Γης, καθώς η θέση της Γης στην τροχιά της γύρω από τον Ήλιο αλλάζει ελαφρώς με την πάροδο του χρόνου λόγω της μετάπτωσης.
Πώς επηρεάζουν οι κύκλοι Μιλάνκοβιτς το κλίμα της Γης;
Οι κύκλοι Milankovitch έχουν σημαντική επίδραση στο κλίμα της Γης για μεγάλες χρονικές περιόδους. Αυτοί οι κύκλοι επηρεάζουν την ποσότητα και την κατανομή της ηλιακής ακτινοβολίας που φτάνει στην επιφάνεια της Γης και μπορούν να πυροδοτήσουν περιόδους θέρμανσης ή ψύξης ανάλογα με τον συγκεκριμένο κύκλο.
Για παράδειγμα, οι αλλαγές στην τροχιά της Γης και την αξονική κλίση λόγω των κύκλων Milankovitch μπορεί να επηρεάσουν την ποσότητα της ηλιακής ακτινοβολίας που φθάνει στους πόλους, η οποία μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη ή την τήξη των στρωμάτων πάγου σε περιόδους δεκάδων έως εκατοντάδων χιλιάδων ετών. Οι διακυμάνσεις στην τροχιά της Γης και την αξονική κλίση μπορούν επίσης να επηρεάσουν την εποχιακή κατανομή της ηλιακής ακτινοβολίας, η οποία μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στην παγκόσμια θερμοκρασία και τα μοτίβα βροχοπτώσεων.Οι κύκλοι Milankovitch είναι ένας από τους κύριους μοχλούς της φυσικής κλιματικής αλλαγής σε γεωλογικές χρονικές κλίμακες. Οι αλλαγές στην τροχιά της Γης και την αξονική κλίση μπορούν να λειτουργήσουν ως μηχανισμός ανάδρασης για αλλαγές στην ατμοσφαιρική σύνθεση και τη θερμοκρασία, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει περαιτέρω τις επιπτώσεις των κύκλων Milankovitch στο κλίμα της Γης.
Αν και οι κύκλοι Milkanovitch εικάζεται να υπάρχουν από τον σχηματισμό της Γης, μόνο τα τελευταία δύο εκατομμύρια χρόνια, λόγω του εξαιρετικά χαμηλού CO2 και άλλων παραγόντων, αυτές οι μικρές τροχιακές δυνάμεις έχουν βυθίσει τον πλανήτη μας σε επαναλαμβανόμενους παγετώδεις και μεσοπαγετωνικούς κύκλους. Αυτό είναι το βέλτιστο κλίμα που υποτίθεται προσπαθούμε να προστατεύσουμε.
Σχόλια