Τα συνδικάτα «χαρίζουν» ρεύμα στους φτωχούς και το κόβουν στους πλούσιους.
Μιχάλης ΠαναγιωτάκηςTα συνδικάτα στην Γαλλία βρίσκονται σε ανοιχτό πόλεμο με την κυβέρνηση του Εμανουέλ Μακρόν για το νέο σχέδιο μεταρρύθμισης για τις συντάξεις, που προβλέπει την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης – τυπικά από 62 σε 64 έτη (αλλά είναι κάπως πιο πολύπλοκα τα πράγματα, τα 62 χρόνια είναι το ελάχιστο). Ήδη πάντως η νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία έχει σπεύσει να στηρίξει τις μεταρρυθμίσεις Μακρόν, επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, πως στις άλλες χώρες της ΕΕ τα όρια συνταξιοδότησης είναι ακόμα υψηλότερα. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Η κοινωνική ένταση είναι στα ύψη: Είδαμε τις απεργίες και τις τεράστιες διαδηλώσεις που έχουν προηγηθεί, τη βία με την οποία αντιμετωπίστηκαν:
Αλλά είδαμε και πως, απέναντι στην αποφασιστικότητα της κυβέρνησης Μακρόν, τα συνδικάτα δεν σταμάτησαν τις διαδηλώσεις και τις διαμαρτυρίες. Σήμερα, ημέρα απεργίας στις μεταφορές αναμένεται να υπάρξει «πάγωμα» των μετακινήσεων στη χώρα, ενώ ξεκινούν απεργίες και στα χιονοδρομικά κέντρα ακόμα. Η λαϊκή εναντίωση στα σχέδια αναπροσαρμογής του συνταξιοδοτικού, αυξάνει εβδομάδα με την εβδομάδα:
Κατεβάζοντας τους μετρητές και τους διακόπτες
Το κερασάκι στην απεργιακή τούρτα έρχεται από τη CGT, το προσκείμενο στο Γαλλικό ΚΚ συνδικάτο και αφορά την ενέργεια. Σε μια σειρά πρωτότυπων δράσεων που οι συνδικαλιστές αποκαλούν «Robin des Bois» (Ρομπέν των Δασών), η CGT “σταματάει” τους μετρητές για τις δημόσιες υποδομές και τους ασθενέστερους: δωρεάν ρεύμα για σχολεία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια, ευάλωτα νοικοκυριά, αλλά και περικόπτοντας τους λογαριασμούς και για τους απεργούς αρτοποιούς (μια πράξη που η CGT θεωρεί «παράνομη, αλλά ηθική»). Παράλληλα απειλούν να κόψουν το ρεύμα στους βουλευτές της συμπολίτευσης και σε πλούσιους, ώστε να «μπουν στη θέση, για λίγες ημέρες των Γάλλων που δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν τους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειάς τους». Οι απειλές δεν είναι κούφιες: ήδη η CGT έχει κόψει το ρεύμα για τρεις ώρες σε βουλευτή του κόμματος του Μακρόν που στηρίζει τη μακρονική μεταρρύθμιση. Όπως δήλωσε ο Σεμπαστιάν Μενσπλιέ, επικεφαλής του ενεργειακού κλάδου της CGT: «Καλές είναι οι απεργίες, αλλά δεν αρκούν πια… πρέπει να αναλάβουμε δράσεις που έχουν ορατότητα και επιπτώσεις σε κείνους που στηρίζουν την κυβέρνηση».
Προς κλιμάκωση της σύγκρουσης
Τα συνδικάτα και η αριστερή αντιπολίτευση επισημαίνουν πως αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης συμβαίνει παράλληλα με την εξαγγελθείσα από τον Εμανουέλ Μακρόν αύξηση κατά 40% στις αμυντικές δαπάνες της Γαλλίας. Οι αντίπαλοι των μειώσεων των ορίων ηλικίας επιμένουν πως το παρόν σύστημα είναι σήμερα εξισορροπημένο και ο επικεφαλής της ανεξάρτητης Συμβουλευτικές Επιτροπής για της Συντάξεις έχει δηλώσει πως οι δαπάνες για τις συντάξεις δεν είναι ανεξέλεγκτες είναι σχετικά οριοθετημένες. Μιλώντας στην Deutsche Welle, o Ανρί Στερντινιάκ, οικονομολόγος στην «αριστερόστροφη» Δεξαμενή Ιδεών Observatoire Français des Conjonctures Economiques, τονίζει πως η μεταρρύθμιση Μακρόν θα πλήξει ιδιαίτερα την εργατική τάξη: «Όσοι έχουν πανεπιστημιακό πτυχίο χρειάζεται να δουλεύουν πέρα από το ελάχιστο όριο ούτως ή άλλως, προκειμένου να συμπληρώσουν τα χρόνια για πλήρη σύνταξη, καθώς ξεκινούν την εργασία αργότερα… Αλλά όσοι έχουν λιγότερα προσόντα και έχουν μπει από μικρότεροι θα επηρεαστούν καθώς θα έχουν ήδη συμπληρώσει τον απαραίτητο αριθμό ετών εργασίας που χρειάζονται για πλήρη σύνταξη μέχρι τα 62 τους χρόνια».
Η σύγκρουση κλιμακώνεται – και σήμερα είναι άλλη μια κρίσιμη ημέρα, καθώς και τα συνδικάτα και η Γαλλική κυβέρνηση δεν μοιάζουν να προτίθενται να υποχωρήσουν.Η τελική ψηφοφορία για το νομοσχέδιο του Μακρόν πάντως θα είναι τον Μάιο, κάτι που προοιωνίζεται πολύμηνη γενικευμένη αναταραχή.
Όσοι πάντως εκπλήσσονται με την αντίδραση των Γάλλων, με δεδομένο πως βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα από τον μέσο όρο στην Ευρώπη και η αύξηση των ορίων ηλικίας θα εξακολουθεί να τους αφήνει σε συγκριτικά καλύτερη κατάσταση, θα πρέπει να αναρωτηθούν αν ο λόγος που η ανισότητα εισοδημάτων παραμένει – σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες της Δύσης – τουλάχιστον σταθερή την τελευταία τεσσαρακονταετία, είναι ακριβώς η τάση των Γάλλων εργαζομένων να υπερασπίζονται σθεναρά και οργανωμένα τα συμφέροντά τους…
Σχόλια