Το “Νταβός” και η νέα εργατική τάξη των “αχρήστων”!

Πανάς Επαμεινώνδας

Έχουμε μπεi σε μια νέα εποχή που συνδυάζονται διάφορες πολύπλοκες καταστάσεις οι οποίες κινούνται με την ταχύτητα της ψηφιακής τεχνολογίας και της επιστήμης. Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να ακολουθήσουν την ταχύτητα της επιστήμης. Ενώ οι μεγάλες επιχειρήσεις που ανήκουν στην οικονομική ελίτ αξιοποιούν τις καινοτομίες της νέας ταχύτατης ψηφιακής τεχνολογίας. Και εδώ αρχίζουν να κτυπούν οι καμπάνες των μεγάλων κινδύνων, όπως έγινε σαφές στο “Νταβός”.

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα προωθεί ένα ζήτημα που σχετίζεται με την ιδέα των “περιττών” ή “άχρηστων” ανθρώπων. Εξάλλου, ο σύμβουλος του WEF Γιουβάλ Χαράρι διατυμπανίζει παντού με στεντόρια φωνή: «γιατί δεν χρειαζόμαστε τόσους πολλούς ανθρώπους». Μιλώντας ως εκπρόσωπος της ελίτ ο Χαράρι είπε ότι οι λεγόμενοι “κοινοί άνθρωποι” έχουν δίκιο να φοβούνται ένα μέλλον στο οποίο θα είναι “άχρηστοι” (περιττοί ή ανώφελοι).

Όπως τονίσαμε στο άρθρο μας “Υπερανθρωπισμός: ο οδικός χάρτης φόβων και σκοτεινών καιρών;” όλα αυτά έχουν σχέση με την φιλοσοφία του υπερανθρωπισμού (μετανθρωπισμού).
Με τον “υπερανθρωπισμό – μετανθρωπισμό” εννοούμε τον συνδυασμό ενός αριθμού επιστημονικών κλάδων όπως της Βιοτεχνολογίας, της Νανοτεχνολογίας, της Τεχνητής Νοημοσύνης, της Ρομποτικής και της Νευροεπιστήμης με στόχο την ενίσχυση και την επέκταση της ανθρώπινης ζωής καθώς και της βελτίωσης των γνωστικών ικανοτήτων.

Ο υπερανθρωπισμός (μετανθρωπισμός) θεωρεί ότι μέσα από τις εξελιγμένες τεχνολογικές παρεμβάσεις – εμφυτεύσεις τσiπ και του ελέγχου του μυαλού – μπορούν να ενισχυθούν βασικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων. Με βάση την Τεχνητή Νοημοσύνη θα γίνεται και ο προσδιορισμός του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.

Δηλαδή, ο υπερανθρωπισμός εννοείται ότι υπερβαίνει αυτό που σήμερα κατανοούμε ως ανθρώπινο όν, το υπερανθρώπινο άτομο μπορεί να είναι ένα cyborg. Επομένως, η χρήση και ο συνδυασμός όλων των επιστημονικών κλάδων που προαναφέραμε δεν είναι μόνο για εκπαιδευτικούς ή και πολιτισμικούς σκοπούς, αλλά για τη χρήση των τεχνολογιών στην βιοιατρική με σκοπό την υπέρβαση των βιολογικών ορίων της ανθρώπινης ζωής. Η ανθρωπότητα σήμερα έχει αρχίσει να νιώθει την διαδικασία της ταχύτατης ψηφιοποίησης του κόσμου. Όπου και αν βρίσκεται ένα άτομο μπορεί όχι μόνο να παρακολουθείται αλλά και να αναλύεται η συμπεριφορά του.

Τι μας λέει ο Χαράρι

Εξάλλου, ο Χαράρι το διατύπωσε συνοπτικά: Η ιδέα ότι οι άνθρωποι έχουν ελεύθερη βούληση έχει εξαφανιστεί. Η παγκόσμια ελίτ απλά δεν θέλει να μετατρέψει τον άνθρωπο σε ρομπότ αλλά να μπορεί να ελέγχει τις σκέψεις και τα συναισθήματα. Ο Χαράρι μας δίνει ακριβώς τι σκέπτονται οι άνθρωποι της ελίτ για την ελεύθερη βούληση: «Η ιδέα ότι οι άνθρωποι έχουν ψυχή ή πνεύμα ή ελεύθερη βούληση και ότι κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει μέσα του και ότι είναι ελεύθερη η βούλησή του να επιλέξει είτε στις εκλογές είτε στο Σούπερ Μάρκετ …. Αυτό τελείωσε».

Τι σημαίνει αυτό; Μας το εξηγεί ο ίδιος ο Χαράρι, σύμβουλος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ: «Χακάροντας ανθρώπινους οργανισμούς, οι ελίτ θα μπορούσαν να αποκτήσουν τη δύναμη να αναδιαμορφώσουν οι ίδιες το μέλλον της ζωής, γιατί αν μπορείς να χακάρεις κάτι, συνήθως μπορείς και να το χειριστείς… Ορισμένες εταιρείες και κυβερνήσεις θα είναι σε θέση να χακάρουν συστηματικά τους πάντες». Το γεγονός αυτό θεωρεί ο Χαράρι ως «τη μεγαλύτερη επανάσταση στην βιολογία, από τότε που ξεκίνησε η ζωή πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια».

Μήπως τελικά η ανθρωπότητα οδηγείται σε ένα Παγκόσμιο Γκουλάγκ των Εθνών; Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ έχει αγκαλιάσει την φιλοσοφία του υπερανθρωπισμού και της εκρηκτικής ανάπτυξης της Τεχνητής Νοημοσύνης και της τεχνολογίας 6G. Η συμβολή του WEF είναι ότι όσοι άνθρωποι θέλουν να ζήσουν θα πρέπει να υποταχθούν στις μηχανές και να γίνουν μπαταρίες για τη τεχνητή νοημοσύνη: Για τον WEF αυτοί που θα ελέγχουν την ψηφιακή τεχνολογία θα ελέγχουν τον κόσμο.

Σύμφωνα με τον Schwab, Πρόεδρο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, η ελίτ δεν θα ελέγχει μόνο τον κόσμο αλλά και το μέλλον: «Θα πρέπει επίσης να το γνωρίζουμε. Το μέλλον δεν είναι κάτι που απλά συμβαίνει. Το μέλλον διαμορφώνεται από εμάς, από μια ισχυρή κοινότητα όπως εσείς σε αυτό το δωμάτιο».

Η έννοια της αγνοιοτολογίας

Οι προσεγγίσεις αυτές δεν είναι καινούργιες. Όμως οφείλουμε να τις διερευνήσουμε με φρόνηση. Οφείλουμε να μην αγνοούμε τις ρίζες των καινούργιων ιδεών. Συνήθως θεωρούμε ότι η άγνοια δεν μας στερεί προσοχή και γνώση. Κάτι με το οποίο δεν συμφωνεί ο Καθηγητής ιστορικός της επιστήμης Robert Proctor. Λόγω των επιτευγμάτων της τεχνολογικής προόδου έχουμε την αίσθηση ότι ζούμε σε έναν κόσμο αρκετά ενημερωμένο. Όμως, σε αυτόν τον τεχνολογικό κόσμο φαίνεται ότι και η άγνοια παίζει ουσιαστικό ρόλο και κερδίζει σημαντικό έδαφος. Εξάλλου, αυτήν την άγνοια εκμεταλλεύεται η παγκόσμια ελίτ σε μέγα επίπεδο ενώ σε μικρό επίπεδο αξιοποιείται από το όποιο πολιτικό σύστημα.

Ο Καθηγητής Proctor, ιστορικός της επιστήμης μελετώντας τον κόσμο της άγνοιας (=έλλειψη γνώσεων ή ενημέρωσης) ο οποίος δημιουργεί το ξεχασμένο και λησμονημένο εδώ και καιρό επινόησε έναν νέο επιστημονικό όρο την αγνοιοτολογία (ή αγνωσιολογία) – “agnotology” – : «το δόγμα των γεγονότων τα οποία αναγκαστικά τα αγνοούμε».

Η αγνοιοτολογία κατά τον Proctor είναι η μελέτη της άγνοιας και της πολιτιστικής της παραγωγής. Συνεπώς, η άγνοια ενισχύει τη δυνατότητα μεγένθυσης της εξουσίας είτε της ελίτ είτε του πολιτικού συστήματος επάνω στους ανθρώπους. Η έκταση της άγνοιας είναι μεγάλη και εμφανίζεται παντού στη ζωή μας. Ξεκινά από την ιστορία που αφορά τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες και φθάνει μέχρι τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και τις αποφάσεις των κυβερνήσεων.

Τα παραδείγματα είναι πολλά. Το πιο πρόσφατο είναι η πανδημία του κορονοϊού. Είτε πρόκειται για την προέλευση του ιού SARS-COV-2 είτε πρόκειται για τα εμβόλια, ή την αποτελεσματικότητά τους, ή τις παρενέργειές τους ή αν οι βλάβες που προκλήθηκαν από τα εμβόλια μπορούν να αντιστραφούν, το αποτέλεσμα είναι ότι το κοινό είναι ζαλισμένο και μπερδεμένο από την έκταση της άγνοιας.

Τα ερωτήματα για Covid

Επιπλέον πως ερμηνεύεται η υπερβάλλουσα θνησιμότητα η οποία ήταν πολύ μεγαλύτερη σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης; Ποιοι είναι οι λόγοι που αγνοείται; Ποια είναι η πραγματική θνησιμότητα του SARS-COV-2; Πως δικαιολογείται ο μεγάλος αριθμός ξαφνικών θανάτων νέων σε ηλικία; Τι μας λένε τα στοιχεία των αυτοψιών θανάτων μετά από εμβολιασμούς; Τελικά μήπως ο Covid-19 είναι η μεγαλύτερη επιχείρηση πολύπλοκης και απαράμιλλης κλίμακας άγνοιας των πολιτών στη νεότερη ιστορία με σκοπό την χειραγώγηση των βασικών τους ενστίκτων; Όλα αυτά τα ερωτήματα ασφαλώς και είναι άκρως ανησυχητικά. Τεκμηριωμένες απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα δεν υπάρχουν.

Το καθένα ξεχωριστά ερώτημα δημιουργεί μια ρευστή προβληματική κατάσταση. Ο συνδυασμός ή η από κοινού διερεύνηση των ερωτημάτων αυτών μας οδηγεί στη μεγάλη εικόνα της ιατρογένεσης του Ιβάν Ίλιτς. Στο έργο του «Ιατρική Νέμεση. Η Απαλλοτρίωση της Υγείας» (Εκδ. Νησίδες, 2010), ο Ιβάν Ίλιτς υποστηρίζει: «Το ιατρικό κατεστημένο έχει γίνει σημαντικότατη απειλή για την υγεία. Το ιατρικό επάγγελμα εξουσιάζει την ιατρική. Το αποτέλεσμα είναι ολέθριο και έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας. Τη νέα αυτή επιδημία ονομάζω Ιατρογένεση, από τις ελληνικές λέξεις ιατρός και γένεσις…»

Το πρόβλημα με την άγνοια σ’ αυτή την περίπτωση είναι η εσκεμμένη ελλιπής και μονόπλευρη γνώση χωρίς να αφήνεται το ελάχιστο περιθώριο για οποιαδήποτε άλλη γνώση. Ακριβώς αυτό το γεγονός ισχύει στους τομείς της πολεμικής βιομηχανίας, της ιατρικής και υγείας και της Big Pharma.

==============