Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός
Στις 3 Σεπτεμβρίου του 2009 δημοσίευσα το παρόν κείμενο για το έγκλημα της παιδεραστίας που προωθείται ακόμη και σε σχολικά βιβλία. Επαναφέρω το επίμαχο σημείο όπου φιλοξενείται σε βιβλίο Γλώσσας Γυμνασίου, καθώς και άλλες άθλιες και απαράδεκτες για σχολικά βιβλία αναφορές, για να κατανοήσουμε ότι είναι πολλά τα χρόνια που "διαφημίζεται" η κτηνωδία, αλλά και γιατί ακούω πολλούς να "πέφτουν από τα σύννεφα" ή να τα ανακαλύπτουν εμβρόντητοι σήμερα. Θυμίζω ότι τα βιβλία αυτά εισήλθαν στην εκπαίδευση από το 2006...
Τα βιβλία του Γυμνασίου – της γλώσσας – συνιστούν κι αυτά κακέκτυπα της τηλοψίας, προβάλλουν λανθασμένα πρότυπα, αποϊεροποιούν εδραίες αξίες, προωθούν τον πρόωρο ερωτισμό, την άκαιρη σεξουαλικότητα.
Αποαθωοποιούν, με έναν λόγο τα παιδιά, σε μια ηλικία που μονάχη έγνοια τους πρέπει να είναι η σπουδή και η μόρφωση. Για του λόγου το αληθές, παρεμβάλλω ένα κείμενο, το οποίο περιέχεται στο «τετράδιο εργασιών» του μαθήματος «Νεοελληνική Γλώσσα», Α’ Γυμνασίου (σελ. 16).
Δηλαδή απευθύνεται σε παιδιά 12-13 ετών, που μόλις εγκατέλειψαν το δημοτικό σχολείο. Τίτλος του «Οσάκις» . Επαναλαμβάνω αποσκοπεί στην γλωσσική και πνευματική καλλιέργεια μαθητών Α’ Γυμνασίου:
«Ο καθηγητής της φιλολογίας έριχνε κάθε μέρα το μπαλάκι. Όλη η τάξη το έπιανε σαν ένα γαργαλιστικό μήνυμα. Το πετούσε ο ένας στον άλλον. Χαράς ευαγγέλια.
«Οσάκις…» άρχισε τη φράση του ο φιλόλογος.
«Ναι. Ναι. Ο Σάκης! Ο Σάκης!» φώναζαν όλες μαζί οι μαθήτριες γελώντας. Κι ο καθηγητής τρελαινόταν. «Οσάκις…» επαναλάμβανε τονίζοντας τη λέξη σαν να έλεγε «σκάστε».«Ο Σάκης! Ο Σάκης!» ακουγόταν πάλι από κάτω και το γέλιο έδινε κι έπαιρνε. Ο καθηγητής δεν μπορούσε να ξεχωρίσει ποιες από τις μαθήτριες ήταν οι δράστες.
Η λέξη – μπαλάκι κυλούσε ακαριαία σε κλάσμα δευτερολέπτου μέσα από τα χείλια τους που ήταν κρυμμένα στο κάτω μέρος του σκυμμένου τους κεφαλιού. Νόμιζε πως απλώς επαναλάμβαναν τη λέξη. Πως τις ερέθιζε αυτή η λέξη. Δεν ήταν όμως έτσι. Άλλο πράγμα το «Οσάκις» κι άλλος άνθρωπος «Ο Σάκης».
Ο Σάκης ήταν ηλεκτρολόγος με μαγαζί. Μεγαλύτερός τους, 20 με 25 ετών. Τα είχε φτιάξει με την Αλέκα. Μια από τις μαθήτριες της τάξης. Ψηλή κι αδύνατη, με κοντά ξανθά μαλλιά και μεγάλα καστανά μάτια, μακρύ λαιμό και μακριά χέρια και πόδια, κάπως ξερακιανή, αλλά ζόρικη.
Στα 15-16, όπως όλες τους. Η πρώτη που έβγαινε ραντεβού μήνες τώρα. Ο Σάκης την περίμενε το μεσημέρι στην άλλη γωνία κι οι άλλες μαθήτριες έτρεχαν από πίσω της να τον δούνε. Τα σχόλια έδιναν κι έπαιρναν. Ήταν ο πρώτος έρωτας της τάξης.
Ο καθηγητής φώναξε την πρώτη μαθήτρια, τη Μαρία, στο γραφείο του και τη ρώτησε. «Τι συμβαίνει με το «Οσάκις»; Γιατί αυτή η αντίδραση;»
«Δεν ξέρω, κύριε. Στο δικό μου θρανίο δεν ξέρουμε τίποτα. Το πήραν έτσι φαίνεται και το διασκεδάζουν» του απάντησε. Ρώτησε κι άλλες μαθήτριες. Μερικές δεν κρατήθηκαν και γελούσαν. Ο καθηγητής προσπάθησε να βγάλει από το λεξιλόγιό του τη λέξη «Οσάκις». Αυτή όμως αντιστεκόταν. Του έβγαινε αυθόρμητα, έστω και με κάποια καθυστέρηση.
Τότε, όμως, γινόταν πανζουρλισμός. Σαν να την είχε στερηθεί η τάξη και ξεσπούσε «Ο Σάκης! Ο Σάκης!», φώναζαν ακόμα πιο δυνατά και γελούσαν με την καρδιά τους. Γιατί ήταν υπόθεση καρδιάς και όχι γραμματικής».
Ερωτώ: Τι διαβάζουμε εδώ; Περιγράφει ή δεν περιγράφει το κείμενο μια αποπλάνηση ανηλίκου;. Ερωτώ: Όπως παρουσιάζει το κείμενο αυτήν την σχέση, σαν κάτι το φυσιολογικό, το ακίνδυνο, δεν αποτελεί έμμεση παρότρυνση για επιδίωξη τέτοιων καταστρεπτικών σχέσεων;
Ποιος γονέας θα ανεχόταν η κόρη του «να βγαίνει ραντεβού» με εικοσιπεντάχρονο; Εδώ πρόκειται για εξύμνηση της παιδεραστίας, του βδελυρού αυτού εγκλήματος, για το οποίο ανατριχιάζουμε όλοι και στο άκουσμά του. Κάτω από το κείμενο «καμαρώνει», για εμπέδωση προφανώς, η εξής κρανιοκενής ερώτηση: «γιατί γελούσε η τάξη, όταν ακουγόταν η λέξη Οσάκις στο κείμενο».
Τι θα απαντήσει το παιδί σε μια τέτοια «παραλυμένη» ερώτηση; Όπως έγραφε σε ένα εξαιρετικό του κείμενο ο αγαπητός μου φίλος, γιατρός Φώτης Μιχαήλ: «Αντί να διδάσκεται η αρμονική συζυγία, έχουμε πρόωρη σεξουαλική καθοδήγηση.
Το πρώτο θα μας εξασφαλίσει ευτυχισμένα νιάτα, ενώ το δεύτερο, θα μας φορτώσει με σοβαρά σωματικά και ψυχικά τραύματα, όπως είναι οι ακριβοπληρωμένες επιπόλαιες σχέσεις οι βαριές καταθλίψεις και οι απόπειρες αυτοχειρίας».
«Ανεβαίνουμε» στη Β’ Γυμνασίου. Και εδώ οι ίδιες ψυχοφθόρες ανοησίες. Στο «Ανθολόγιο» της τάξης αυτής επαινείται ο «αρχαίος» θεσμός της εταίρας (=πόρνη). Αποσπώ κάποιους στίχους από το κείμενο: «Είναι κάποια ψηλή (εταίρα) φοράει σανδάλι με σόλα λεπτή και κυκλοφορεί με το κεφάλι γερμένο στον ώμο, αυτό αφαιρεί ύψος. Δεν έχει κάποια γλουτούς, τους προσθέτει ραμμένους κάτω από το φόρεμα. Έτσι, όσοι τη βλέπουν εκστασιάζονται με τα οπίσθιά της. Έχει κοιλιά∙ διαθέτουν για λόγου της στήθη, όπως αυτά που έχουν οι ηθοποιοί στις κωμωδίες∙ φορώντας τέτοια στήθη πρόσθετα στητά… (σελ. 40)».
Και συνεχίζεται η παιδαγωγικώς εξονυχιστική διερεύνηση και ερμηνεία των καλλωπιστικών μεταλλάξεων της εταίρας. Και ακολουθούν βεβαίως οι εμπεδωτικές ερωτήσεις προς πλήρη αποκολοκύνθωση των μαθητών: Η πρώτη αναφέρεται τις «βελτιωτικές επεμβάσεις» στις οποίες επιδίδονται οι ιδεώδες εταίρες.
Η δεύτερη στα καλλυντικά που χρησιμοποιούν και σε ποιο σημείο του σώματός τους (Ένα καλλυντικό για το εγκέφαλο των συγγραφέων χρειάζεται). Γ’ Γυμνασίου, συνεχίζεται το μαγάρισμα των νέων, η απαξίωση του όποιου εναπομείναντος κύρους του σχολικού μαθήματος, αλλά και του εκπαιδευτικού, που καλείται να διδάξει τις νεοεποχίτικες σεξομπουρδολογίες.
Μάθημα «Νεοελληνική Γλώσσα» (σελ. 148). Εδώ εμφιλοχώρησε ένα τραγούδι, το οποίο μπορεί να το ακούσει τις μεταμεσονύκτιες ώρες σε κάποιο ξενυχτάδικο για χασομέρηδες, αλλά σε σχολική τάξη ουδείς σοβαρός παιδαγωγός θα το παρουσίαζε και μάλιστα σε βιβλίο.
Κείμενο: «Άμα ξυπνήσεις και έχεις βγάλει ουρά / αν κοιταχτείς και έχεις βγάλει βυζιά / Don’t worry be happy / Άμα η κόρη σου σε λέει μπαμπά ενώ ο γιος σου / σε φωνάζει μαμά / Don’t worry be happy» και λοιπά και λοιπά. Ερώτηση: Καθηγητής που θα διαβάσει τον στίχο «αν κοιταχτείς και έχεις…» δεν κινδυνεύει με οριστική απώλεια της σοβαρότητάς του; Από πότε η χυδαιότητα και η αισχρολογία ανήκουν στα γνωστικά πεδία του σχολείου;
Κι αν έγραψα στον πρόλογο για την γλωσσική ακαταστασία των νέων, δεν το έγραψα για να τους στηλιτεύσω. Υπαίτιο είναι και το σχολείο. Δρέπουμε τους καρπούς μιας Παιδείας, μιας αγωγής που προβάλλει, «διδάσκει» την διαφθορά, την λαγνεία. Και ένα τελευταίο σκύβαλο.
Στο τετράδιο εργασιών Γ’ Γυμνασίου, σελ. 73, σε κείμενο με τίτλο «παραπλανητικά», οι μαθητές μυούνται και στην αστρονομία, τα ζώδια και τα ωροσκόπια από τον «μέγα παιδαγωγό», Κώστα Λεφάκη, τον γνωστό τηλεαστρολόγο. Διαβάζω: «Ο Άρης θα εμπνεύσει πολύ κόσμο πάνω σε νέους σκοπούς.
Οι σκοποί αυτοί ίσως να είναι ερωτικοί…Αυτόν τον μήνα οι συμπτώσεις θα ενισχύσουν τις ερωτικές σχέσεις…». Λεφάκη βρίσκεις σ’ αυτά τα βιβλία. Πού είναι όμως τα μεγάλα πνευματικά αναστήματα του τόπου;
Ας τα σκεφτούν αυτά οι γονείς, ας τα διαβάσει αυτά κάποιος Εισαγγελέας.
(Κατά το άρθρο 349 του Ποινικού Κώδικα ο προάγων προς πορνεία ή εξωθών προς διαφθορά ανήλικα πρόσωπα είτε υποθάλπει ή διευκολύνει.
Νατσιός Δημήτρης
δάσκαλος-Κιλκίς
=====================
Με αυτά που θα διαβάσετε δεν θα βοηθήσω κανέναν να κυλιστεί στη λάσπη του Κολωνού. Θα σας θέσω όμως μερικά ζητήματα που πολλοί δεν έχετε σκεφτεί, δεν έχετε συνειδητοποιήσει πως υπάρχουν.
Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*
Ξέρετε ποιο είναι το όριο ηλικίας, όταν φυσικά δεν υπάρχει βία ή απειλή χρήσης βίας, γιατί τότε είναι βιασμός, πάνω από το οποίο είναι ποινικά αδιάφορη, ατιμώρητη η ερωτική συνεύρεση με έναν ανήλικο; Τα 15 έτη. Το άρθρο 339 του Ποινικού Κώδικα, με τίτλο Γενετήσιες πράξεις με ανηλίκους ή ενώπιόν τους, αναφέρει στην πρώτη παράγραφο: «1. Οποιος ενεργεί γενετήσιες πράξεις με πρόσωπο νεότερο των δεκαπέντε ετών ή το παραπλανά με αποτέλεσμα να ενεργήσει ή να υποστεί τέτοια πράξη τιμωρείται, αν δεν υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί βαρύτερα με το άρθρο 351Α, ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη έως δέκα έτη και γ) αν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών…»
Εάν λοιπόν έχετε κόρη ή γιο που έχει κλείσει έστω πριν από λίγη ώρα τα 15, να σας ζήσει και χρόνια πολλά στο παιδί, αλλά να ξέρετε πως αν ένας μπάρμπας 50, 60, 70 ετών την ή τον παραμυθιάσει και κάνει ερωτικές πράξεις με το παιδί σας, που θα είναι λογικά στη Γ’ Γυμνασίου, για τον Ποινικό Κώδικα δεν τρέχει κάστανο. Με συμπληρωμένα τα 15 και πριν ενηλικιωθεί το παιδί οι ασελγείς πράξεις τιμωρούνται μόνο εάν υπάρχει οικονομική συναλλαγή και συγκεκριμένα με ποινή φυλάκισης από 3 έως 5 έτη (351Α ΠΚ). Δηλαδή είναι πλημμέλημα. Θυμάστε τη μολδαβική περιπέτεια γνωστού πολιτικού, που εκεί τη σκαπούλαρε λόγω διπλωματικού διαβατηρίου, του οποίου έπαυσε η ποινική δίωξη στην Ελλάδα λόγω παραγραφής πριν από λίγα χρόνια; Ηταν πλημμέλημα και δεν διώχθηκε διότι ασέλγησε στον έφηβο, αφού είχε συμπληρωμένα τα δεκαπέντε, αλλά γιατί τον πλήρωσε.
Εις πειραϊκήν διάλεκτον, λοιπόν, από 15 έως 17 και κάτι, ασυμπλήρωτα τα 18, μπορούν να σε πηδήξουν, αλλά δεν μπορείς να ψηφίσεις. Και ξέρουμε ως γονείς καλά πως η σωματική ωριμότητα ενός παιδιού δεν συμβαδίζει πάντα με την πνευματική.Δεν θα σας μπερδέψω με περίπλοκες νομικές έννοιες. Η γενική κατεύθυνση στην Ευρώπη είναι αυτή, να αναγνωρίζει την ερωτική αυτοδιάθεση του ανήλικου προσώπου σε εφηβική ηλικία. Σε μερικές χώρες μάλιστα έχει κατέβει στα δεκατέσσερα. Όσοι, όπως εγώ, είστε γονείς, αν έχετε παιδιά στην εφηβεία ή θυμηθείτε τα, αν μεγάλωσαν, πώς ήταν όταν ήταν στα δεκαπέντε τους και πείτε μου εάν το π.χ. δεκαπεντάχρονο κορίτσι σας είναι φυσιολογικό και αποδεκτό να έχει σεξουαλικές σχέσεις με έναν πενηντάρη. Πώς θα σας φαινόταν;
Ψάχνετε τώρα για σαρανταπεντάρι, ε; Μην το σκεφτείτε για πολύ, διότι θα ανεβάσετε πίεση, αλλά να ξέρετε πως αυτό έχει ψηφιστεί εδώ και μερικά χρόνια και είναι νόμος του κράτους. Οσοι τριγυρίζουν τα Γυμνάσια και Λύκεια, αν δεν πληρώσουν χρήμα και ο «στόχος» έχει κλείσει τα δεκαπέντε και «πέσει» με τη βούλησή του, δεν τρέχει κάστανο και τα σκυλιά δεμένα, και αν κάποιου τέτοιου τύπου τού κάνετε τα μούτρα κιμά, μείνει χωρίς δόντια και τρώει για μήνες μόνο τροφή σε υγρή μορφή με καλαμάκι, θα σας μπαγλαρώσουν, θα πάτε φυλακή και θα τον πληρώσετε κι από πάνω.
Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως όσο υπάρχει η ανηλικότητα θα πρέπει να είναι ατιμώρητες οι σεξουαλικές σχέσεις μόνον μεταξύ των εφήβων που δεν έχουν διαφορά πάνω από τρία χρόνια, όπως ισχύει στον νόμο και για τα παιδιά κάτω από δεκαπέντε. Το να ερωτευτεί ένα κορίτσι της Α’ Λυκείου τον συμμαθητή της ή κάποιον από την Β’ ή τη Γ’ Λυκείου είναι κάτι φυσιολογικό. Το να τη χειραγωγήσει όμως ένας μαντράχαλος, ένας μεσήλικος ή ένας γέρος, που αν είναι χειριστικός δεν είναι απίθανο, είναι απλά επικίνδυνο για την ψυχοσωματική ανάπτυξη του παιδιού. Θα μπορούσε να συζητηθεί ίσως μια ελάχιστη διεύρυνση των ορίων, όταν ο ερωτικός σύντροφος του ανήλικου/ης θα είναι το πολύ στη μετεφηβική ηλικία, αλλά αυτό που συμβαίνει είναι κατά τη γνώμη μου λάθος και, όπως και σε άλλα, η Ευρώπη δεν έχει πάντα δίκιο. Αυτό δεν είναι πρόοδος, δεν είναι άλμα εμπρός, είναι βουτιά προς τα κάτω, το οποίο πολλοί δεν έχουν καν πάρει είδηση. Ας προβληματιστούμε…
Σχόλια