Φοβάμαι ότι η Ευρώπη ταξιδεύει όπως ο Τιτανικός, με τη διαφορά ότι ψάχνει αυτή το παγόβουνο που θα πέσει για να συντριβεί» είπε πρόσφατα ο γνωστός Ιταλός διανοούμενος Μάρκο Ρεβέλι περιγράφοντας αυτό που συμβαίνει. «Η σύγχρονη Δημοκρατία έχει πρόβλημα ηγετών» έγραψε στους Financial Times ο Janan Ganesh, αναφέροντας ότι ο ιδιωτικός τομέας προσφέρει πλουσιοπάροχα αμειβόμενες καριέρες με συνέπεια στην πολιτική να στρέφονται τριτοκλασάτα πρόσωπα. Είναι μόνον θέμα αμοιβών; Και δεν είναι η διάβρωση της πολιτικής από τις επιχειρηματικές ελίτ που περισσότερο από ποτέ, οδήγησε να ελέγχονται ασφυκτικά πρόσωπα, πράγματα και συχνά οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες; ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Περισσότερο από ποτέ, για να κάνεις πολιτική καριέρα στα
αστικά κόμματα, πρέπει να βρεις χορηγούς ικανούς να σε απογειώσουν με τη
δύναμη του χρήματος και σπουδαίους συμβούλους. Στην αμερικανική
δημοκρατία για παράδειγμα και στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, ο
Μπάιντεν συγκέντρωσε από χορηγίες 1 δισ. 600 εκατομμύρια δολάρια και ο
Τραμπ 1 δισ. 100 εκατομμύρια. Και νίκησε εκείνος που συγκέντρωσε τα
περισσότερα χρήματα.
Και φυσικά αυτοί που κατέβαλαν τα κεφάλαια έχουν απαιτήσεις και περιμένουν την ανταπόδοση από τον νικητή.
Δεν είναι όμως μόνο τα πρόσωπα. Σε πολλές χώρες της Ευρώπης έχουν κυριολεκτικά διαλυθεί παραδοσιακά κόμματα που αντικαταστάθηκαν από νέες “κατασκευές” που σχεδίασαν επιχειρηματικά κέντρα, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη Γαλλία. Ο Εμμανουέλ Μακρόν δεν προτίμησε την πολιτική, γιατί δεν μπορούσε να κάνει καριέρα στον ιδιωτικό τομέα. Οι γαλλικές ελίτ τον κατασκεύασαν, τον προπόνησαν και τον εγκατέστησαν στην εξουσία, αφού διέλυσαν τα παραδοσιακά κόμματα.
Και όταν τα πράγματα ξεφεύγουν από τα στενά εθνικά όρια, τότε εμφανίζονται οι επικυρίαρχοι, στη συγκεκριμένη περίπτωση οι Αμερικανοί και ορίζουν ποιοι και πως θα κυβερνήσουν. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, που δεν υπήρξε ποτέ εκεί δημοκρατική κοινοβουλευτική αγωγή και κουλτούρα και σήμερα στο σύνολό τους ελέγχονται και καθοδηγούνται από τα αμερικανικά κέντρα μέσω των πρεσβειών τους.
Θυμηθείτε το περιβόητο πρόεδρο της Γεωργίας Σαακασβίλι ο οποίος, αφού απέτυχε εκεί, τοποθετήθηκε μετά περιφερειάρχης στην Οδησσό! Πρόσφατα στην Βουλγαρία με σύνθημα την κάθαρση, έστησαν κόμμα και βρέθηκαν στην εξουσία δύο επιχειρηματίες απόφοιτοι του Χάρβαρντ ο Κίριλ Πέτκοφ και ο Άσεν Βασίλειφ που ανατράπηκαν στη Βουλή, καθώς οι κυρώσεις που συμφώνησαν κατά της Ρωσίας απειλούσαν με κατάρρευση την οικονομία της χώρας.
Η πολιτική φούσκα της Γερμανίας
Αναφέρομαι στην ισχυρότερο κράτος της Ευρώπης την Γερμανία. Το σημερινό τρικομματικό σχήμα δεν κατάφερε να υπερασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα. Τα πανίσχυρα βιομηχανικά συγκροτήματα της χώρας, δεν έχουν πλέον τον πρώτο λόγο στη διαχείριση της σημερινής ψυχροπολεμικής κρίσης. Το μεγαλύτερο μέρος των κυρώσεων πλήττει περισσότερο από όλους την Γερμανία που είχε προνομιακή προμήθεια πετρελαίου και φυσικού αερίου από την Ρωσία, πολλαπλασιάζοντας τα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα. Αυτό που προσπαθούσε να πετύχει ο Τραμπ, επιβάλλοντας συνεχώς δασμούς στις γερμανικές εξαγωγές, το καταφέρνουν μόνοι τους οι Γερμανοί!
Και η προετοιμασία για τα σημερινά πλήγματα είχε ξεκινήσει αρκετά, πριν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Το Βερολίνο υποχώρησε στις αμερικανικές πιέσεις και από τον Νοέμβριο του 2021 η αρμόδια Γερμανική Ρυθμιστική Αρχή αρνήθηκε να εγκρίνει την πιστοποίηση λειτουργίας του έτοιμου Nord Stream 2, με το επιχείρημα πως η θυγατρική εταιρεία που επρόκειτο να εκμεταλλευτεί το γερμανικό τμήμα του αγωγού, δεν πληρούσε τις προδιαγραφές ενός ανεξάρτητου φορέα. Οι Αμερικανοί θεωρούσαν πως αυτή η προειδοποίηση θα απέτρεπε τον Πούτιν από το να εισβάλει στην Ουκρανία.
Πριν από αυτό, είχαν επιχειρήσει να σταματήσουν αυτό το έργο από το στάδιο της κατασκευής του, απειλώντας την ολλανδική εταιρεία Allseas που κατασκεύαζε το υποθαλάσσιο αγωγό με σκληρές κυρώσεις. Αποκαλύφθηκε μάλιστα και επιστολή δύο Αμερικανών γερουσιαστών με την οποία απειλούσαν την εταιρεία ότι θα παγώσουν όλα τα περιουσιακά αποθέματα της που βρίσκονται στις ΗΠΑ, θα σταματήσουν τις τραπεζικές συναλλαγές της μέσω αμερικανικών τραπεζών και θα ανακαλέσουν βίζες εργαζομένων της, εάν δεν σταματήσουν την τοποθέτηση των αγωγών!
Πολιτική υποτέλειας
Ποια είναι η ερμηνεία για όλα αυτά; Ιδού η απάντηση του πρώην ηγέτη του Die Linke Όσκαρ Λαφοντέν: «Το SPD δεν είναι πλέον το κόμμα του Βίλι Μπραντ, το οποίο έκανε εκστρατεία για την ειρήνη, τον αφοπλισμό και τις κοινωνικές βελτιώσεις. Ο σημερινός σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος, Σολτς, υποστηρίζει τον επανεξοπλισμό και τις κοινωνικές περικοπές. Οι Πράσινοι, που κάποτε είχαν μια ισχυρή ειρηνιστική πτέρυγα, έχουν γίνει οι μεγαλύτεροι πολεμοκάπηλοι της Γερμανίας, από την εποχή του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας. Και το FDP δεν έχει κανέναν πολιτικό του διαμετρήματος του πρώην υπουργού Εξωτερικών Χανς Ντίτριχτ Γκένσερ». Περιγράφοντας συνοπτικά το πολιτικό σκηνικό στο Βερολίνο ο Λαφοντέν, έκανε λόγο για πολιτική υποτέλειας.
Τελικά οι ευρωπαϊκές ελίτ αποδείχτηκαν πολύ αδύναμες για να αποκρούσουν τις αμερικανικές εντολές και να προστατεύσουν τα συμφέροντα των κοινωνιών τους. Και αυτό συμβαίνει για ένα επιπλέον λόγο. Τα “αμερικανικά κέντρα” κατέχουν τέτοιο όγκο κρίσιμων πληροφοριών και στοιχείων για τα προσωπικά κάθε ευρωπαίου ηγέτη και είναι σε θέση, αν χρειαστεί, να εκβιάσουν με καθοριστικό τρόπο.
Υπήρχε σχέδιο. Στις ευρωπαϊκές κοινωνίες καλλιεργήθηκαν νέα πρότυπα συμπεριφοράς και αξιών ενισχύοντας τον ατομισμό, πλάθοντας πολίτες παραιτημένους από τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, με τους αξιωματούχους του χριστιανισμού να υπόσχονται δικαίωση για τους αδικημένους στην μεταθάνατον ζωή. Οι συλλογικότητες ατρόφησαν και ο ρόλος των συνδικάτων περιορίστηκε μέχρι εξαφάνισης.
Πως λοιπόν αυτές οι νέες κατασκευασμένες με μαζική χειραγώγηση κοινωνίες θα μπορούσαν να αναδείξουν μεγάλους ηγέτες; Δύσκολο, έως ακατόρθωτο. Δείτε για παράδειγμα ποιοι είναι οι υποψήφιοι διάδοχοι του Μπόρις Τζόνσον στη Βρετανία. Δείτε τι γίνεται στην Ιταλία, αναλογιστείτε ποιοι εκλέγονται βουλευτές και γίνονται υπουργοί στην Αθήνα. Δείτε τους χορηγούς αυτής της κυβέρνησης και την κατάληψη που έχουν κάνει στα μεγάλα συστημικά ΜΜΕ για να την προστατεύουν και να προστατεύονται από το πλιάτσικο που γίνεται.
Σχόλια